Οποιος τυχόν αμφιβάλλει για το κύμα αμηχανίας που προκάλεσαν σε Αθήνα και Ευρώπη οι διαδοχικές αναγνωρίσεις του κράτους της Παλαιστίνης αλλά και τα εντάλματα σύλληψης από το ΔΠΔ σε βάρος Νετανιάχου και Χαμάς, δεν έχει παρά να διαβάσει τις ομιχλώδεις χθεσινές απαντήσεις του Ελληνα κυβερνητικού εκπροσώπου για το θέμα.
Δηλώσεις από τις οποίες προκύπτει ανάγλυφα ο αυτοεγκλωβισμός της χώρας μας στο φιλοϊσραηλινό στρατόπεδο, σε μια στιγμή που ακόμη και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του «δικαιώματος στην αυτοάμυνα» κρύβονται ή μασάνε τα λόγια τους, καθώς συνειδητοποιούν πως μπορεί κάλλιστα αύριο-μεθαύριο να χαρακτηριστούν συνεργοί σε μια καραμπινάτη γενοκτονία...
Η ελληνική κυβέρνηση, λοιπόν, αν και έχει υπογράψει τη συνθήκη για την ίδρυση του ΔΠΔ, φρόντισε χθες σαν τη σουπιά να ρίξει μελάνι στα εντάλματα, μπας και διασκεδάσει τις εξαιρετικά αρνητικές εντυπώσεις. Οπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μαρινάκης, ναι μεν η Ελλάς «δεν σχολιάζει αποφάσεις δικαστηρίων», αλλά από την άλλη «μας προβληματίζει και αναρωτιόμαστε πώς μπορεί μια τέτοια απόφαση να βοηθάει στην εξομάλυνση της κατάστασης, ευρύτερα στο ζήτημα της Μέσης Ανατολής». Τύφλα να ’χει δηλαδή το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο επικεφαλής του οποίου κ. Μπλίνκεν χρησιμοποίησε όλως τυχαίως το ίδιο ακριβώς κίβδηλο επιχείρημα!
Λέτε να ήταν συνεννοημένοι; Μπα, σύμπτωση θα ήταν. Οπως σίγουρα από σύμπτωση υποστήριξε ο κ. Μαρινάκης ότι δεν μπορούμε ακόμα να αναγνωρίσουμε παλαιστινιακό κράτος, όπως έκαναν οι (προφανώς άσχετοι και προπέτες) Ισπανοί και Ιρλανδοί εταίροι μας, και συνολικά άλλα 140 κράτη, διότι πρέπει –λέει– να προηγηθεί... συνολική πολιτική λύση για το Μεσανατολικό, και μετά βλέπουμε!
Ποια θα είναι όμως αυτή η «συνολική λύση»; Η εξολόθρευση των υπόλοιπων Παλαιστινίων αμάχων από το ανεξέλεγκτο, αφιονισμένο Τελ Αβίβ;
Γιατί δεν γίνεται, κύριε Μαρινάκη –συγγνώμη, κύριε Μητσοτάκη μας–, να λες στην ίδια πρόταση ότι «η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη στην εφαρμογή του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας για λύση δύο κρατών, με πρωτεύουσα του παλαιστινιακού κράτους την Ανατολική Ιερουσαλήμ και στα σύνορα προ του 1967», και την ίδια στιγμή να συνεχίζεις τα πάσης φύσεως αλισβερίσια με τον καταζητούμενο Νετανιάχου, αδιαφορώντας για τα δεκάδες χιλιάδες νεκρά γυναικόπαιδα και κοιτώντας μόνο πώς θα ευχαριστήσεις το Μεγάλο Αφεντικό στην Ουάσινγκτον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου