Η Ελλάδα, με την πλούσια ιστορία και τις μαγευτικές της παραλίες, έχει αναδειχθεί σε έναν από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως.
Ωστόσο, καθώς η τουριστική βιομηχανία ανθίζει, οι τοπικές κοινότητες αντιμετωπίζουν ολοένα και μεγαλύτερες προκλήσεις, κυρίως την έλλειψη νερού. Η κατάσταση αυτή είναι ιδιαίτερα έντονη σε νησιά όπως η Σίφνος, όπου οι κάτοικοι και οι επισκέπτες ανταγωνίζονται για ένα όλο και πιο περιορισμένο αγαθό.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2024, οι υψηλές θερμοκρασίες και η έλλειψη βροχοπτώσεων οδήγησαν σε κρίσιμες καταστάσεις. Η Σίφνος, με πληθυσμό 2.600 κατοίκους, δέχθηκε πάνω από 100.000 τουρίστες από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο. Όταν μια από τις μονάδες αφαλάτωσης του νησιού υπέστη βλάβη, οι κάτοικοι βρέθηκαν χωρίς νερό για 10 ημέρες. «Ήταν καταστροφή», δήλωσε στους New York Times η Ρούλα Κατσελού, κάτοικος του νησιού. «Δεν μπορούσαμε να κάνουμε μπάνιο, ούτε να μαγειρέψουμε».
Ο Νίκος Γαλάτας, ιδιοκτήτης ενός ενοικιαζόμενου σπιτιού, είδε τους τουρίστες που φιλοξενούσε να αποχωρούν. «Έχασα πολλά χρήματα επειδή είχαν κλείσει για 12 ημέρες», ανέφερε. Η πίεση που ασκείται από τον τουρισμό δεν αφορά μόνο την έλλειψη νερού, αλλά και τις οικονομικές συνέπειες για τους ντόπιους.
Όπως λέει ο αντιδήμαρχος Σίφνου Μανώλης Φουτουλάκης, «έχουμε φτάσει στα όρια μας» και προειδοποιεί ότι αν υπάρξει ξανά ξηρασία το επόμενο καλοκαίρι, το νησί δεν θα έχει επαρκείς πόρους για να υποστηρίξει τους επισκέπτες. Η κυβέρνηση έχει προτείνει νέα μέτρα, όπως η επιβολή φόρου για τους επιβάτες κρουαζιερόπλοιων, αλλά οι τοπικοί αξιωματούχοι επισημαίνουν ότι η κατάσταση απαιτεί άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις.
Η ιστορία των ελληνικών νησιών είναι γεμάτη προκλήσεις που σχετίζονται με την κατανάλωση νερού. Πολλά από αυτά τα νησιά είχαν παραδοσιακά περιορισμένες πηγές υδροδότησης, βασιζόμενα σε βροχοπτώσεις και υπόγεια ύδατα. Η αύξηση του τουρισμού τα τελευταία χρόνια έχει επιδεινώσει την κατάσταση, καθώς οι νέες κατασκευές, όπως ξενοδοχεία και βίλες, απαιτούν μεγάλες ποσότητες νερού για τις πισίνες και τους κήπους τους.
Η Ελισσάβετ Φελώνη, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, προτείνει λύσεις όπως η ανακύκλωση γκρίζου νερού για άρδευση, τονίζοντας ότι οι νέες κατασκευές δεν είναι κατάλληλες για νησιά με περιορισμένους υδάτινους πόρους. «Πρέπει να προωθήσουμε βιώσιμες πρακτικές που θα εξασφαλίσουν την επιβίωση των κοινοτήτων μας», είπε.
Η κατάσταση αυτή δεν αφορά μόνο τη Σίφνο, αλλά και άλλα νησιά, όπως η Κρήτη και η Μύκονος, όπου οι κάτοικοι ανησυχούν για τις συνέπειες της υπερβολικής τουριστικής ανάπτυξης. Η ελληνική κυβέρνηση καλείται να βρει μια ισορροπία μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και της προστασίας των φυσικών πόρων, προτού είναι πολύ αργά.
Η κρίση νερού στις ελληνικές νήσους είναι μια προειδοποίηση για το μέλλον του τουρισμού και της βιωσιμότητας των τοπικών κοινοτήτων. Αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, οι κάτοικοι ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωποι με μια νέα πραγματικότητα: έναν τουρισμό χωρίς νερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου