 |
| Εικόνα από documentonews |
Η διοργάνωση γαμήλιας δεξίωσης στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο καταδεικνύει την πραγματική στόχευση πίσω από την μετατροπή των αρχαιολογικών Μουσείων σε ΝΠΔΔ με το νόμο 5021/2023
Στις 17/9/2024 αναρτήθηκε στην ΔΙΑΥΓΕΙΑ το με αρ.πρωτ. 1581/17.09.2024 έγγραφο του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου με τίτλο «Έγκριση παραχώρησης χώρων του ΒΧΜ για τη διοργάνωση ιδιωτικής εκδήλωσης», με υπογράφουσα την (απευθείας διορισμένη από την Υπουργό Πολιτισμού) Γενική Διευθύντρια του Μουσείου Αικατερίνη Δελλαπόρτα. Με το έγγραφο αυτό σφραγίζεται η κατηφόρα του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, το οποίο από την επομένη της εφαρμογής του Ν. 5021/2023 και τη μετατροπή του σε ΝΠΔΔ με διορισμένη Διοίκηση, έχει πάψει να αποτελεί μουσείο για τους επισκέπτες, συνιστώντας χώρο για ιδιωτικές εκδηλώσεις.
Η συγκεκριμένη «ιδιωτική εκδήλωση» που εγκρίνεται με την απόφαση αυτή για τις 26 και 27 Σεπτεμβρίου, δεν είναι γενικώς μια «εκδήλωση με ζωντανή μουσική», όπως αναφέρεται στο έγγραφο, αλλά η γαμήλια δεξίωση της κόρης της Άννας Μαρίας Γλύξμπουργκ και του αποθανόντος έκπτωτου βασιλιά Κωνσταντίνου, η οποία παντρεύεται στις 28 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα, όπως η ίδια έχει ανακοινώσει στα μέσα ενημέρωσης.
Το έγγραφο αυτό, που αποτελεί μαύρη κηλίδα στην μακρά ιστορία του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου:
–Διαπράττει μέγιστη θεσμική απρέπεια για Οργανισμό του δημοσίου και έγγραφο που φέρει το εθνόσημο, χρησιμοποιώντας τον τίτλο της «βασίλισσας» (Hendes Majestaet Dronning Anne-Marie) για την έκπτωτη Άννα Μαρία Γλύξμπουργκ, παρότι το πολιτειακό ζήτημα έχει επιλυθεί με δημοψήφισμα και οριστική απόφαση του ελληνικού λαού.
–Επιτρέπει την διεξαγωγή γαμήλιας δεξίωσης στον χώρο του Μουσείου και κηρυγμένου μνημείου (Κτιριακό Συγκρότημα Δουκίσσης Πλακεντίας ΦΕΚ 54/Β/1952, 352/Β/1967), κρυπτόμενο πίσω από αοριστίες περί «ιδιωτικής εκδήλωσης». Υπάρχει ή όχι προσβολή μνημείου με την πράξη αυτή; Υπάρχει τιμολογιακή πολιτική αυτού (ή άλλου) Μουσείου ΝΠΔΔ για γάμους, βαφτίσεις, κηδείες και μνημόσυνα; Έχει αποφασίσει περί αυτού η διορισμένη Διοίκηση; Με βάση ποια δικαιοδοσία; Μήπως η παραχώρηση αφορά μόνο τη συγκεκριμένη οικογένεια και αν ναι, γιατί; -Κατά παράβαση κάθε χρηστής διοικητικής πρακτικής, δεν αναφέρει τους χώρους του Μουσείου που θα παραχωρηθούν (άραγε θα χρησιμοποιηθούν αίθουσες του Μουσείου ή εκθέματα των Συλλογών;), ούτε τις ώρες της εκδήλωσης. -Σε μια πρωτοφανή διοικητική πρακτική, δεν θέτει καν όρους για την διεξαγωγή ιδιωτικής εκδήλωσης, όροι που αυτονοήτως τίθενται από όλες τις υπηρεσίες του ΥΠΠΟ ακόμη κι όταν ένα Μουσείο ή μνημείο παραχωρείται σε δημόσιο φορέα για οποιαδήποτε εκδήλωση.
Θυμίζουμε ότι η Διοίκηση του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου: -Δεν έχει καταφέρει από τον Οκτώβριο 2023 να λύσει το πρόβλημα της καθαριότητας του Μουσείου, με τις τουαλέτες επισκεπτών και εργαζομένων να βρίσκονται σε άθλια κατάσταση.
-Δεν κατάφερε να προσλάβει ΙΔΟΧ φύλακες (ούτε τους ελάχιστους που είχαν εγκριθεί με ΠΥΣ) και το Μουσείο κλείνει τις πόρτες του για τους επισκέπτες στις 4 μ.μ.. -Δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την ασφάλεια του Μουσείου, με αποτέλεσμα να υπάρξει περιστατικό κλοπής καλωδίων από τον κήπο του Μουσείου, για το οποίο η Διοίκηση ουδέποτε τοποθετήθηκε, σαν να μην συνέβη ποτέ.
-Δεν έχει μπορέσει να εξασφαλίσει καν τη λειτουργία κλιματισμού στις αίθουσες του Μουσείου, με άγνωστα αποτελέσματα για τα σημαντικά βυζαντινά εκθέματα. -Δεν έχει εξασφαλίσει καν την συντήρηση των κήπων του Μουσείου, την οποία προσπαθεί τώρα να χρεώσει στους ιδιώτες.
-Δεν έχει εκθεσιακό σχεδιασμό, προγραμματισμό ή οποιαδήποτε άλλο προγραμματισμό που να αφορά το Μουσείο και τη σχέση του με το κοινό (οι εκθέσεις τρίτων φορέων που φιλοξενούνται στο Μουσείο δεν αποτελούν σχεδιασμό του Μουσείου).
-Είναι υπεύθυνη για διοικητικές και οικονομικές ατασθαλίες που διερευνώνται από την Εθνική Αρχή Διαφάνειας, μετά από καταγγελία του Συλλόγου μας. Παρότι έχει φέρει το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο στην μεγαλύτερη παρακμή που γνώρισε ποτέ, στη διάρκεια της μακράς ιστορίας του, η Διοίκηση του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου έχει την αμέριστη στήριξη της Υπουργού Πολιτισμού που τη διόρισε χωρίς κανένα κριτήριο.
Το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο και οι κήποι του, για τους οποίους πλήρωσε ο ελληνικός λαός, μετά την μετατροπή του σε ΝΠΔΔ με διορισμένη Διοίκηση, έχει υποβιβαστεί σε ένα «ΙΧ μουσείο», που δεν σέβεται τους επισκέπτες και τους εργαζόμενούς του, δεν σέβεται τα χρήματα του ελληνικού λαού (από τα οποία πληρώνονται το ΔΣ και η Γενική Διευθύντρια) και λειτουργεί ως ένας χώρος διοργάνωσης διαφόρων εκδηλώσεων, μετά το πέρας της τύποις λειτουργίας του, από «λίγους και εκλεκτούς», εν γνώσει της κυβέρνησης.
Δεν ξεχνάμε ότι η πρώτη παρόμοια ιδιωτική εκδήλωση που έγινε σε αρχαιολογικό Μουσείο ήταν και πάλι στο Μουσείο της Ακρόπολης, το πρώτο ΝΠΔΔ, πάλι με ευθύνη
της διορισμένης από την τότε κυβέρνηση Διοίκησής του, όπου το 2014 γιορτάστηκε η επέτειος των 50 χρόνων γάμου του ζεύγους Γλύξμπουργκ, εν μέσω γενικής κατακραυγής.
Αυτή είναι η πεμπτουσία του Νόμου 5021, που μετέτρεψε τα πέντε μεγαλύτερα αρχαιολογικά μουσεία από διευθύνσεις της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας σε κυβερνητικά καταστήματα. Όπως λέγαμε και όταν ψηφιζόταν ο νόμος, τα επιχειρήματα περί «οικονομικής αυτοτέλειας» και δήθεν «εκσυγχρονισμού» των πέντε μεγάλων δημόσιων Μουσείων αποδεικνύονται προπέτασμα καπνού, που χρησιμεύει μόνο για να κρύψει τον μοναδικό στόχο της θεσμικής εκτροπής: τον διορισμό από την κυβέρνηση, με μόνη απόφαση της Υπουργού, δοτών οργάνων διοίκησης στα πέντε μεγάλα δημόσια αρχαιολογικά Μουσεία, και την αποκοπή τους από τον κορμό της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, προκειμένου να λειτουργούν, πάλι με χρήματα του δημοσίου, όχι εις όφελος του πολιτισμού και των πολιτών, αλλά για ιδιωτικές και κυβερνητικές χρήσεις.
Η προνομιακή, προσωρινή παραχώρηση της κιβωτού των βυζαντινών θησαυρών της χώρας, σε ιδιώτες, των οποίων τους τίτλους απέταξε το Σύνταγμα της χώρας, συνιστά πολιτειακή πρόκληση και εθνική προσβολή. Ζητούμε το σεβασμό των πολιτών και την άρση της Απόφασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου