(Άλλος) ένας μετανάστης επέστρεψε στην οικογένειά του σκοτωμένος στο ξύλο έχοντας παραμείνει για μέρες στα χέρια και κυρίως στα πόδια Ελλήνων αστυνομικών. Χάρη στην ΚΕΕΡΦΑ και στην οικογένεια του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ δημοσιοποιήθηκε η φρίκη βασανιστηρίων μέχρι την τελική εξόντωση του 37χρονου μετανάστη και καταγγέλθηκε η πλήρης μέχρι χθες συγκάλυψη άλλης μιας άγριας δολοφονίας μέσα σε αστυνομικό τμήμα.
Η εφιαλτική υπόθεση του νεκρού πλέον Μοχάμεντ Καμράν έφερε στη μνήμη -όσων επιμένουν να διατηρούν ακόμα μνήμη- τον εφιαλτικό Αγ. Παντελεήμονα, τη Νίκαια, το Κερατσίνι μέχρι και το τουριστικό Σύνταγμα. Το αίμα που κύλισε από εκείνα τα θύματα στέγνωσε και τώρα στην εποχή της ευημερίας και του TikTok δεν υπάρχει χώρος για ενοχλητικές ειδήσεις, ειδικά όταν αφορούν «λαθρομετανάστες» έστω και νόμιμους. Ας τους κλαίνε αυτούς οι οικογένειές τους και οι ημίτρελοι που επιμένουν να βγαίνουν στους δρόμους χωρίς να φοβούνται την άγρια αστυνομική μπότα.
Κι αν τότε υπήρχαν όλα τα στοιχεία για το πώς γιγαντώνεται το αυγό του φιδιού, κι αν τότε πολύ αργά ταράχτηκε η ελληνική κοινωνία και οι κυβερνήτες της χάρη στον Παύλο, τώρα δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος. Το είδαμε εξάλλου με τις σχεδόν απαρατήρητες δολοφονικές καταδιώξεις άοπλων νεαρών ρομά που δεν προκάλεσαν ούτε ένα μικρό βλεφάρισμα των ματιών της ήσυχης «κοινής γνώμης» και της δικαιοσύνης της. Της κοινής γνώμης που… ανάγκασε τον σημερινό Υπουργό Δικαιοσύνης να νομοθετεί ανερυθρίαστα στο όνομα των θυμάτων. Αρκεί βέβαια τα θύματα να μην είναι τίποτα σκουρόχρωμοι, τρανς, «άμυαλοι» νέοι, ψυχικά ασθενείς, χρήστες ουσιών, φυλακισμένοι κ.λπ. Αρκεί βέβαια τα θύματα να μην αποκτούν ονοματεπώνυμα (χάρη και στην ευγενική «χορηγία» των ΜΜΕ) και να παραμένουν ανώνυμα. Εκατοντάδες πνιγμένοι «λαθρομετανάστες» στην Πύλο, δεκάδες κακοποιημένοι από αστυνομική βία πολίτες, «αυτοκτονημένοι» κρατούμενοι, καμένοι πρόσφυγες στη Δαδιά, πνιγμένα παιδιά στο Αιγαίο περνούν καθημερινά σαν ενοχλητικοί υπότιτλοι.
Όμως τώρα το θύμα της αστυνομικής αγριότητας απέκτησε όνομα και ταυτότητα και άδεια παραμονής και οικογένεια που τον έψαχνε. Τώρα τι θα γίνει με το θύμα αυτό; Πώς θα ξεχαστεί έτσι ώστε να γυρίσει το ΑΤ Αγ. Παντελεήμονα (και όχι μόνο ) στην καθημερινή του ρουτίνα;
Απλό! Ο υπουργός ΠροΠο που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του μετά την ανακοίνωση ντροπή της ΕΛ.ΑΣ ανέθεσε την έρευνα στον Συνήγορο του Πολίτη και διέταξε και πειθαρχική έρευνα. Ήταν παρόμοια η διαταγή Χρυσοχοΐδη που με αφορμή κατά συρροή περιστατικά αγριότητας ανέθεσε στην επιτροπή Αλιβιζάτου πριν λίγα χρόνια να συντάξει έκθεση για την αστυνομική βία. Όλοι γνωρίζουν βέβαια την τύχη αυτής της έκθεσης. Μια ΕΔΕ Χρυσοχοΐδη, μια νύξη -αν και κάπως χλωμό- από τον υπουργό της Δικαιοσύνης Γ. Φλωρίδη, άντε και μια εισαγγελική έρευνα. Όχι βέβαια παραγγελία από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Αυτό μας έλειπε! Θα πει τώρα κανείς εδώ, ο Άρειος Πάγος τα βρήκε όλα καλώς καμωμένα στα Τέμπη και στις υποκλοπές, θα ασχοληθεί τώρα και με τον Πακιστανό;
Τώρα το θύμα δεν θα αποκτήσει φωνή, δεν χωράει ανάμεσα στα ντιμπέιτ των υποψηφίων αυριανών κυβερνητών της χώρας, δεν χωράει στην Ευρώπη της Μελόνι και του Μητσοτάκη, δεν χωράει στις δημοσκοπήσεις που αναδεικνύουν τον Βελόπουλο και τα συναφή κόμματα σε πρωταγωνιστικές δυνάμεις.
Εκτός από την Κίνηση Ενωμένοι Εναντία στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ) μόνο κάτι γραφικοί επίμονοι αριστεροί, κάτι βουλευτές της Νέας Αριστεράς, το Μερα25, οι γνωστοί αντεξουσιαστές, οι αναρχικοί και οι διαμαρτυρόμενοι «δικαιωματιστές» που τόσο απεχθάνεται ο Υπουργός Δικαιοσύνης έβγαλαν την ίδια στιγμή ανακοινώσεις, βγήκαν και θα ξαναβγούν στον δρόμο πλάι στους μετανάστες και στους πρόσφυγες. Αλλά μην ανησυχείτε, θα τους πνίγουνε συνεχώς στα χημικά και δεν θα ενοχληθούν οι πολίτες.
Μόνο τα κοινωνικά δίκτυα, κάτι ενοχλητικά ΜΜΕ (κυρίως σαιτ) με πρωτοσέλιδα και αναλυτικά ρεπορτάζ έγραψαν και κυρίως θα συνεχίσουν να γράφουν για τον Μοχάμεντ (λ.χ. (Εύα Παπαδοπούλου, «Βασανίστηκε μέχρι θανάτου μέσα στο Τμήμα του Αγ. Παντελεήμονα», Εφημερίδα των Συντακτών, 27.9.2024)). Οι υπόλοιποι πέρασαν -αν πέρασαν- στα ψιλά την είδηση ενός ακόμα «αυτοκτονημένου» σε αστυνομικό τμήμα κρατούμενου. Την ίδια στιγμή η κοινή γνώμη «κλαίει» για τα παιδάκια στη Γάζα, αλλά όχι φυσικά για τα παιδάκια που ζήτησαν καταφύγιο στο Αιγαίο, καθησυχάζοντας με ένα λυγμό τις όποιες μικρές ενοχές έχουν απομείνει από τη λαίλαπα της ακροδεξιάς καταιγίδας. Ξεδοντιασμένο το δημοκρατικό τόξο σφυρίζει αδιάφορα.
Ούτε καν ο φόβος για το ότι μπορεί αν αδιαφορήσεις σήμερα μπροστά στην κρατική δολοφονική βία να δεις αύριο το δικό σου παιδί, τον δικό σου πατέρα σε φέρετρο, δεν υπάρχει πια. Ο οδοστρωτήρας, οι περίφημες «μπουλντόζες» του Άδωνη Γιωργιάδη δεν μπήκαν απλά στο Ελληνικό. Σάρωσαν και ισοπέδωσαν κυριολεκτικά την ελληνική κοινωνία και τους εκπροσώπους όλων των πυλώνων της δημοκρατίας.
Ο Μοχάμεντ Καμράν και η φωτογραφία του θα προστεθεί σιωπηλά στον τραγικό «κατάλογο» των θυμάτων, η οικογένειά του θα κλαίει δίπλα στην οικογένεια του Ζακ, του Λουκμάν, του Παύλου, του Σαμπάνη, του Φραγκούλη, του Μάγγου…, ενώ η χώρα θα συνεχίσει να ζει τον μύθο της. Τον μύθο που δεν βλέπει ρατσισμό, ξενοφοβία, εκφασισμό, αναλγησία. Τον μύθο που βλέπει τη βία μονόφθαλμα και μόνο όταν συμφέρει, που αφήνει αβοήθητα τα θύματα που δεν αρέσουν στο κράτος
Κι αν η ελληνική δικαιοσύνη έδωσε αληθινό νόημα και υπόσταση στο δίκαιο μετά τον Φύσσα, μην ανησυχείτε! Άλλο οι περιθωριακοί ναζιστές και οι εκπρόσωποί τους κι άλλο οι ένστολοι υπηρέτες της επιτελικής ελληνικής δημοκρατίας. Σιγά μην είναι και συγκοινωνούντα δοχεία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου