Πέντε άτομα εξηγούν γιατί δεν θα πάνε διακοπές το φετινό καλοκαίρι. Και εντελώς τυχαία, ο λόγος είναι πάντα ο ίδιος…
Βρισκόμαστε στα μέσα του καλοκαιριού και το μόνο που ακούω γύρω μου είναι: “δεν θα πάω κάπου φέτος διακοπές”.Τι έγινε ξαφνικά; Έχασε ο κόσμος την όρεξή του για μπάνια; Μήπως προτιμούν οι άνθρωποι να μείνουν στα σπίτια τους και να δουλεύουν 6ήμερα για να βγάλουν με το ζόρι τον μήνα;
Μάλλον όχι. Αντιθέτως, οι περισσότεροι ονειρεύονται να ξεφύγουν από την καθημερινότητα και να απολαύσουν λίγες μέρες χαλάρωσης, ωστόσο, η πραγματικότητα για πολλούς είναι μακριά από αυτό το όνειρο.
Οι τιμές σε ακτοπλοϊκά και διαμονή είναι απαγορευτικές και η ακρίβεια έχει γίνει ο κύριος λόγος που αρκετοί άνθρωποι σε αυτή τη χώρα αναγκάζονται να ακυρώσουν ή να αλλάξουν τα σχέδιά τους για διακοπές ή να μην κάνουν και τίποτα, να μην πάνε πουθενά ούτε για λίγες μέρες, να κάτσουν να βράσουν στην πόλη…
Άλλωστε, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ) για την επίδραση των ανατιμήσεων στις καταναλωτικές συνήθειες των Ελλήνων, μόνο 1 στους 2 θα κάνει διακοπές το καλοκαίρι 2024.
Σε αυτό το ρεπορτάζ, πέντε άτομα μοιράζονται τους λόγους για τους οποίους δεν θα πάνε φέτος διακοπές. Οικονομικές δυσκολίες, απλησίαστες τιμές, αλλά και αποδοκιμασία για την εκμετάλλευση του (υπερ)τουρισμού.
Οι μαρτυρίες τους αποκαλύπτουν την άλλη πλευρά του καλοκαιριού στην Ελλάδα, μια πλευρά αρκετά θλιβερή και ντροπιαστική.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ;
“Κάνω δυο δουλειές. Να πιάσω και τρίτη;”
Νίκος, 42 ετών.
Γιατί δεν θα πάω διακοπές φέτος; Είναι απλό. Η κατάσταση σε αυτή τη χώρα είναι πλέον απαράδεκτη. Βλέπω τις παραλίες να γίνονται “κτήμα” των επιχειρήσεων, σε μια πολύ άθλια μπίζνα που βρωμάει από όλες τις πλευρές. Οι τουριστικές περιοχές γίνονται εμπορικές πλατφόρμες, οι τιμές στα μαγαζιά είναι στα ύψη, τα καταλύματα ζητάνε ό,τι θέλουν. Τι τους νοιάζει βέβαια; Θα έρθουν τουρίστες να τους δώσουν τα καλά τους λεφτά… Οι επιχειρήσεις εκμεταλλεύονται την ανάγκη μας για να μας στριμώξουν ακόμη περισσότερο. Όμως εγώ αρνούμαι να συνεισφέρω σε αυτήν την απάτη. Η κυβέρνηση; Ας μη μιλήσουμε καλύτερα για την κυβέρνηση… Τσάμπα κόπος.
Δεν έχουμε τη δυνατότητα να πάμε ούτε μέχρι το περίπτερο, αγαπητοί, πόσω μάλλον να πάμε διακοπές. Κάνω δύο δουλειές για να επιβιώσω, για να τα βγάλω πέρα για την οικογένειά μου. Έχω δύο παιδιά που δεν θα έχουν καν την ευκαιρία να απολαύσουν τη θάλασσα φέτος, γιατί οικονομικά δεν βγαίνουμε.
Αυτό που συμβαίνει είναι τρομακτικό. Η πολιτεία δεν προστατεύει τους πολίτες της, αδιαφορεί για το βιοτικό επίπεδο, αδιαφορεί για το αν έχεις να ταΐσεις τα παιδιά σου, αν μπορείς να τους πάρεις τα απαραίτητα, αν μπορείς να τους δώσεις λίγη χαρά. Δεν είναι απλά ότι δεν θέλω να πάω διακοπές. Είναι ότι δεν μπορώ να πάω διακοπές. Κι αυτό δεν είναι δική μου αποτυχία. Αυτό είναι αποτέλεσμα της αδιαφορίας και της ανικανότητας των αρμοδίων. Είπαμε, κάνω δύο δουλειές. Τι άλλο να κάνω; Να πιάσω και τρίτη;
“Δεν μπορώ να δώσω έναν μισθό για 5 ημέρες διακοπών”
Ελισάβετ, 28 ετών.
Αυτό το καλοκαίρι, αντί να πάω διακοπές, αποφάσισα να κάνω μονοήμερες εκδρομές με φίλους που θα βρίσκονται επίσης στην Αθήνα. Οι τιμές έχουν ανέβει τόσο πολύ που μια εβδομάδα διακοπών σε κάποιο ελληνικό νησί είναι απαγορευτικό για μένα και είμαι βέβαιη ότι είναι και για πολύ ακόμη κόσμο.
Προτιμώ να εξερευνήσω περιοχές κοντά στην πόλη, να κάνω μικρές αποδράσεις, από το να πάω σε ένα νησί και να πρέπει να δώσω έναν ολόκληρο μισθό για 5 ημέρες. Υπάρχουν πολλά όμορφα μέρη εδώ κοντά, οπότε θα το παίξω έτσι.. Αναγκαστικά!
Παίρνω μαζί μου φαγητό, κάνω μπάνιο σε μια παραλία κοντά στην Αθήνα, περπατάω στη φύση και επιστρέφω το βράδυ σπίτι. Μπορεί να μην είναι το ίδιο με τις διακοπές, αλλά είναι μια λύση που μου επιτρέπει να χαλαρώσω και να απολαύσω το καλοκαίρι χωρίς να καταστραφώ οικονομικά.
“Το αυτονόητο έγινε πολυτέλεια!”
Θοδωρής, 28 ετών.
Πάντα περίμενα το καλοκαίρι πώς και πώς, γιατί ήταν η ευκαιρία μου να ξεφύγω από τη ρουτίνα και να γεμίσω τις μπαταρίες μου. Και αυτό το καλοκαίρι, όμως, τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα σχεδίαζα. Κάθε πέρσι και καλύτερα γενικά. Ακρίβεια παντού. Θες να πας κάπου με πλοίο; Πρέπει να πουλήσεις νεφρό. Θες να κλείσεις ένα δωμάτιο; Θέλουν 100 ευρώ το βράδυ, λες και πας Ίμπιζα και Μύκονο…
Πραγματικά, λυπάμαι για αυτό που είμαστε. Ένας φτωχοποιημένος λαός που δεν αντιδρά σε τίποτα, ζει μέσα στη μιζέρια και δεν μπορεί να βάλει λίγα χρήματα στην άκρη για να πάει διακοπές. Το αυτονόητο έγινε πολυτέλεια! Ντροπή, θλίψη, απογοήτευση για αυτή τη χώρα, για αυτό που καταντήσαμε…
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας βέβαια. Όταν δεν αντιδράς, όταν στηρίζεις και λες μπράβο σε αυτούς που σου καταστρέφουν τη ζωή, λογικό είναι να μην κάνουν τίποτα για σένα, να σε πατάνε κι άλλο.. Νομίζω πως τα χειρότερα είναι μπροστά πάντως. Δεν έχει πιάσει ακόμα πάτο το βαρέλι..
“Προσπάθησα να βρω πιο οικονομικές λύσεις, αλλά και πάλι δεν βγαίνω…”
Αναστασία, 31 ετών.
Οι διακοπές στην Ελλάδα έχουν καταλήξει να θεωρούνται ένα high class προνόμιο ή καταλαβαίνω κάτι λάθος; Ήθελα πολύ να πάω φέτος 5-6 ημέρες στο αγαπημένο μου νησί, τη Σέριφο, ήθελα πολύ να περάσω λίγες μέρες χαλάρωσης και ηρεμίας, ωστόσο, όταν άρχισα να ψάχνω τιμές κτλ, συνειδητοποίησα ότι είναι αδύνατον να το αντέξω οικονομικά.
Τα ξενοδοχεία ζητούν υπέρογκα ποσά για μια απλή διαμονή, τα ακτοπλοϊκά στον Θεό και το φαγητό είναι πανάκριβο. Έκανα πολλούς υπολογισμούς, τα έβαλα κάτω, προσπάθησα να βρω πιο οικονομικές λύσεις, αλλά και πάλι δεν βγαίνω…
Είναι απογοητευτικό να δουλεύεις σκληρά όλο τον χρόνο και να μην μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου λίγη ξεκούραση, λίγη χαρά. Προτιμώ να κρατήσω τα λεφτά μου και να πάω ένα ταξίδι το Φθινόπωρο. Μέχρι τότε, μπάνια κοντά στην πόλη τα ΣΚ.
“Μια χώρα με τόσο όμορφα μέρη και να μην μπορείς να τα απολαύσεις”
Στάθης, 37 ετών.
Φέτος αποφάσισα να μην πάω διακοπές, αν και έχω τα χρήματα. Γιατί; Είναι πολύ απλό: δεν θέλω να δώσω τόσα χρήματα στους έξυπνους Έλληνες επιχειρηματίες, μιας και οι περισσότεροι θέλουν απλώς να εκμεταλλευτούν τον κόσμο. Οι τιμές έχουν εκτοξευθεί, ειδικά στις Κυκλάδες, όπου κάθε χρόνο οι τιμές γίνονται όλο και πιο απαγορευτικές.
Για δωμάτια που παλαιότερα ήταν οικονομικά, πχ στο Αγκίστρι και στην Αίγινα, τώρα ζητούν υπέρογκα ποσά για λίγες μέρες διαμονής. Τα εστιατόρια και τα μπαρ στα ελληνικά νησιά χρεώνουν τιμές που ξεπερνούν κάθε λογική… Ακούς για ένα τυλιχτό στα 5 ευρώ, για ένα ποτό στα 15 ευρώ. Μπράβο, παιδιά, συνεχίστε έτσι! Οι πλούσιοι τουρίστες θα είναι χαρούμενοι…
Προσωπικά, αρνούμαι να επιβραβεύω την πρακτική της αισχροκέρδειας. Προτιμώ να μείνω στην πόλη ή να κάνω εκδρομές σε μέρη που δεν θα με εκμεταλλευτούν. Προτιμώ να πάω στο εξωτερικό, σε μέρη πανέμορφα, που θα δώσεις τα μισά από όσα θα έδινες για ένα hot ελληνικό νησί… Είναι απογοητευτικό να βλέπεις τον τόπο σου να μετατρέπεται σε μια μηχανή εκμετάλλευσης. Είναι απογοητευτικό να ζεις σε μια χώρα με τόσο όμορφα μέρη και να μην μπορείς να τα απολαύσεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου