Της Γιούλας Γκεσούλη

 

Το πολυνομοσχέδιο-κουρελού («ερανιστικό» νομοσχέδιο, κατά το ΥΠΑΙΘΑ, για να είναι πιο εύηχη η παράθεση πλίνθων και κεράμων ατάκτως ερριμμένων) των 119 άρθρων του υπουργείου Παιδείας είναι ένα αντιδραστικό νομοσχέδιο.

Γιατί αντικαθιστά το ζωντανό σχολείο της ζεστής αμφίδρομης σχέσης εκπαιδευτικού-μαθητή, της ιερής παιδαγωγικής σχέσης πάνω στην οποία βασίζεται η ουσία της μαθησιακής διαδικασίας, με το ψυχρό και άυλο ψηφιακό, επινοώντας έναν ακόμη «κόφτη» για την κατάργηση σχολικών μονάδων και την μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού, γιατί καταδικάζει τα παιδιά των απομακρυσμένων ορεινών και νησιωτικών περιοχών στην αμάθεια εντείνοντας τις ταξικές ανισότητες, γιατί επιτρέπει στους ιδιώτες να εισβάλλουν σε όλους τους τομείς λειτουργίας του δημόσιου σχολείου.

Συγκεκριμένα:

  • Προβλέπεται η δραστική περικοπή δαπανών μέσω του διορισμού στα σχολεία των απομακρυσμένων περιοχών όχι του συνόλου του απαιτούμενου διδακτικού προσωπικού, αλλά ελάχιστων εκπαιδευτικών (τρεις τον αριθμό από τις ειδικότητες: φιλόλογοι, μαθηματικοί, φυσικοί και καθηγητές πληροφορικής), ενώ τα υπόλοιπα μαθήματα θα διδάσκονται με τηλεκπαίδευση!

Σημειώνουμε εδώ τα όσα είχαμε αναφέρει σε άρθρο με τίτλο «Τηλεμαθήματα για τους μαθητές απομακρυσμένων περιοχών αντί διορισμών εκπαιδευτικών»:

Σύμφωνα με το άρθρο 5 του πολυνομοσχεδίου «σε απομακρυσμένες – ορεινές περιοχές, όπου δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις ίδρυσης Γυμνασίου, κατά παρέκκλιση της διαδικασίας που προβλέπεται στην παρ. 5 του άρθρου 11 του ν. 1966/1991 (Α’ 147), να λειτουργεί αυτόνομη τάξη, η οποία υπάγεται στο πλησιέστερο προς αυτό Γυμνάσιο.

Στην αυτόνομη τάξη του Γυμνασίου τοποθετούνται κατ’ ελάχιστον τρεις (3) εκπαιδευτικοί από τους κλάδους/τις ειδικότητες ΠΕ02, ΠΕ03, ΠΕ04 και ΠΕ86, οι οποίοι διδάσκουν τα μαθήματα του ωρολογίου προγράμματος, τα οποία ανατίθενται με βάση τον κλάδο/ειδικότητά τους….

Με απόφαση του Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δύναται να προβλέπεται συμπληρωματική διδασκαλία, μέσω σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης από εκπαιδευτικούς του πλησιέστερου Γυμνασίου, στο οποίο υπάγεται η αυτόνομη τάξη, για τα μαθήματα του ωρολογίου προγράμματος, που δεν δύνανται να διδαχθούν από τους εκπαιδευτικούς, που υπηρετούν στην αυτόνομη τάξη του Γυμνασίου…».

Τη χαριστική βολή, λοιπόν, δίνει η αδίστακτη κυβέρνηση Μητσοτάκη και το υπουργείο Αμάθειας και Καταστολής στα παιδιά των απομακρυσμένων περιοχών, που έτσι κι αλλιώς πλήττονται ποικιλοτρόπως από χίλιες δυο άλλες ανημπόριες της ορεινής επαρχίας, των μικρών νησιών, κ.λπ., γιατί ως γνωστόν καμιά τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ζωντανή εκπαιδευτική διαδικασία μέσα στην τάξη, την ζεστή και άμεση αλληλεπίδραση μαθητών-εκπαιδευτικών και μαθητών μεταξύ τους. 

  • Το πολυνομοσχέδιο, όμως, δεν αρκείται σε αυτό. Ανάλογα με το στόχο που θέλει να υπηρετήσει κάθε φορά η δημοσιονομική στρατηγική της κυβέρνησης του κεφαλαίου γενικεύει την τηλεκπαίδευση. Την επεκτείνει και σε άλλα μαθήματα και σε άλλες τάξεις της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης: «Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, ύστερα από εισήγηση του Ι.Ε.Π., δύναται να επεκτείνεται η εφαρμογή της ψηφιακής εκπαίδευσης και σε άλλες τάξεις σχολικών μονάδων όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης και σε επιπλέον μαθήματα, να τροποποιούνται τα μαθήματα, για τα οποία παρέχεται ψηφιακή εκπαίδευση, το είδος της εκπαίδευσης (σύγχρονη ή ασύγχρονη ή συνδυασμός αυτών), η έναρξη και λήξη λειτουργίας της ψηφιακής εκπαίδευσης για κάθε σχολικό έτος, οι ώρες διδασκαλίας, ο τρόπος συμμετοχής των μαθητών και των εκπαιδευτικών, καθώς οι όροι και οι προϋποθέσεις της εκπαιδευτικής διαδικασίας».

Το αντιπαιδαγωγικό και αντιμορφωτικό αυτό μέτρο είναι μία παράμετρος, μαζί με τους «κόφτες» των συγχωνεύσεων, καταργήσεων, υποβιβασμών σχολικών μονάδων και των πληθωρικών τμημάτων μαθητών και την συνειδητή μη κάλυψη όλων των κενών ως το τέλος της σχολικής χρονιάς, που ισοφαρίζει τα «κέρδη» από την απώλεια των οργανικών θέσεων και τους λιγότερους αναπληρωτές με τους 10.000 μόνιμους διορισμούς, για τους οποίους πανηγυρίζουν οι «τσάμπα μάγκες» Μητσοτάκης και Πιερρακάκης.

  • Για να χρυσώσει το χάπι του μαθητοκτόνου μέτρου όχι μόνο απέναντι στα παιδιά των απομακρυσμένων περιοχών, αλλά και στους μαθητές των εργατικών, αγροτικών, λαϊκών περιοχών, που οι οικογένειές τους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τους στηρίξουν με πανάκριβα φροντιστήρια, το υπουργείο που έχει επιβάλει τους σκληρούς ταξικούς φραγμούς της Τράπεζας Θεμάτων, της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, των πανελλαδικών εξετάσεων εισαγωγής, του «κλειστού αριθμού» εισακτέων, κ.λπ. νομοθετεί το λεγόμενο «ψηφιακό φροντιστήριο» (άρθρο 3 του πολυνομοσχέδιου).

Για να δελεάσει δε, τους εκπαιδευτικούς να αποσπαστούν στο «ψηφιακό φροντιστήριο», το πολυνομοσχέδιο δίνει μπόνους μονάδες μετάθεσης και επιπλέον μονάδες γι’ αυτούς που θέλουν να γίνουν στελέχη εκπαίδευσης.

Πέρα από τις πραγματικές ενστάσεις για τον ανύπαρκτο ή προβληματικό τεχνολογικό εξοπλισμό που διαθέτουν οι μαθητές ειδικά των φτωχών νοικοκυριών και οι σχολικές μονάδες, το υπουργείο και σε αυτό το πολυδιαφημισμένο μέτρο, βάζει μπροστά τον «κόφτη» των δαπανών απευθύνοντας πρόσκληση ενδιαφέροντος για μόλις 88 εκπαιδευτικούς που θα ενταχθούν στο «ψηφιακό φροντιστήριο» στηρίζοντας, υποτίθεται, το σύνολο των μαθητών στα μαθήματα των πανελλαδικών εξετάσεων.

  • Η αγαπημένη πρακτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μπάζει ιδιώτες σε όλο και περισσότερες πλευρές λειτουργίας του δημόσιου σχολείου έχει την εφαρμογή της και στη διάταξη για τον «επαγγελματικό προσανατολισμό στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση» (άρθρο 4) και σε αυτήν για τη «Συνδρομή των αποδεκτών αναφορών της ειδικής ψηφιακής πλατφόρμας για την αντιμετώπιση της ενδοσχολικής βίας και των φαινομένων εκφοβισμού από Ειδικούς Συμβούλους» (άρθρο 6).    

Οσον αφορά την ατομική συμβουλευτική επαγγελματικού προσανατολισμού σε μαθητές του Λυκείου προβλέπεται η ανάθεσή της και σε ιδιωτικούς «οικονομικούς φορείς». Ποιοι είναι αλήθεια αυτοί οι ιδιωτικοί οικονομικοί φορείς που έχουν το know how των «αναγκών της αγοράς» και των χαρακτηριστικών που οφείλουν να έχουν οι μελλοντικοί δούλοι τους; Ασφαλώς οι καπιταλιστές και οι ενώσεις τους (π.χ. ΣΕΒ).

Για δε την εισβολή ιδιωτών, ως Ειδικών Συμβούλων, στην αντιμετώπιση της «ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού» παραθέτουμε πάλι τα όσα αναφέραμε στο άρθρο «Τηλεμαθήματα για τους μαθητές απομακρυσμένων περιοχών αντί διορισμών εκπαιδευτικών»:

Ενα εκμεταλλευτικό σύστημα που ξερνά απ’ όλους τους πόρους του τον άκρατο ατομισμό, τον σκληρό ανταγωνισμό, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία που δηλητηριάζουν με τη σειρά τους τις οικογενειακές σχέσεις και πληγώνουν τη φιλία και την αλληλεγγύη, βομβαρδίζοντας και τους νέους, που αποτελούν το πλέον ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας, δεν μπορεί να καμώνεται ότι ενδιαφέρεται για την καταπολέμηση της «ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού».

Πέρα για πέρα, λοιπόν, υποκριτική είναι η καμπάνια που κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και το ΥΠΑΙΘΑ, όπως υποκριτικός και τελικά καθαρά τιμωρητικός και κατασταλτικός είναι και ο νόμος με τον ψευδεπίγραφο τίτλο  «”Ζούμε Αρμονικά Μαζί – Σπάμε τη Σιωπή”: Ρυθμίσεις για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και του εκφοβισμού στα σχολεία και άλλες διατάξεις» (ν. 5029/2023), βάσει του οποίου δημιουργήθηκε και ψηφιακή πλατφόρμα ρουφιανιάς-«καταγγελιών».

Οπως είχαμε γράψει ο νόμος αυτός βαφτίζει «ενδοσχολική βία και εκφοβισμό» εναντίον όσων τυχόν αντιδρούν και τις μαθητικές καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις των μαθητών εντός του σχολείου (π.χ. αποχή):

«Κάθε μορφή σωματικής, λεκτικής, ψυχολογικής, συναισθηματικής, κοινωνικής, ρατσιστικής, σεξουαλικής, ηλεκτρονικής ή άλλης βίας και παραβατικής συμπεριφοράς, που πλήττει τη σχολική κοινότητα και διαταράσσει την εκπαιδευτική διαδικασία συνιστά ενδοσχολική βία και εκφοβισμό και ιδίως:…

δ) η παρεμπόδιση της ομαλής διεξαγωγής των μαθημάτων και ο βίαιος αποκλεισμός μαθητών είτε από την εκπαιδευτική διαδικασία είτε από τη συμμετοχή τους στην καθημερινή σχολική ζωή, καθώς και ο εν γένει κοινωνικός αποκλεισμός, οι απειλές και η ψυχολογική βία στις επαφές των μαθητών με τους συμμαθητές τους,

ε) η επιβολή με τη βία και ο εξαναγκασμός σε πράξεις ή παραλείψεις παρά τη θέληση των μαθητών,

στ) οποιαδήποτε μορφή βίαιης ή απαξιωτικής συμπεριφοράς ή η ενθάρρυνση σε διάπραξη βίαιων εκδηλώσεων που διαταράσσουν τη σχολική γαλήνη και πλήττουν το κύρος της εκπαιδευτικής κοινότητας…» 

Καλεί δε, όσους αντιδρούν στην κατάληψη του σχολείου να γίνουν καταδότες των αγωνιζόμενων συμμαθητών τους. Η καλοδεχούμενη ρουφιανιά δεν αφορά μόνο τους μαθητές αλλά και τους αυτόκλητους σωτήρες των παιδιών, τους μονίμως «ανησυχούντες» και «αγανακτισμένους» γονείς,

Στόχος βεβαίως είναι και οι εκπαιδευτικοί και οι σχολικές μονάδες. Τα σχολεία με «ζωηρούς» μαθητές και «επιεικείς» εκπαιδευτικούς στιγματίζονται, κατηγοριοποιούνται και βαθμολογούνται αναλόγως κατά τις διαδικασίες της αξιολόγησης. Τον ρόλο του τοποτηρητή, που έχει την εποπτεία εάν τηρούνται απαρέγκλιτα οι διαδικασίες, παίζουν οι τετραμελείς επιτροπές: «Οι ομάδες αυτές (σ.σ. οι τετραμελείς «ομάδες δράσης» σε επίπεδο Δ/νσης Εκπαίδευσης, των οποίων τα δύο μέλη είναι ο Διευθυντής Εκπαίδευσης και ο Σύμβουλος Εκπαίδευσης) παρακολουθούν, επιβλέπουν και συνεπικουρούν τις σχολικές μονάδες στον χειρισμό των σχετικών κρίσεων, ιδιαίτερα σε σοβαρά περιστατικά που έχουν αντίκτυπο στη σχολική και στην κοινωνική ζωή. Επιλαμβάνονται, ιδίως, αν παρατηρείται καθυστέρηση στον χειρισμό και την αντιμετώπιση σοβαρών περιστατικών ενδοσχολικής βίας ή σημειώνεται αδυναμία επίλυσης του περιστατικού, στο οποίο αναφέρεται η καταγγελία».

Σε συμπλήρωμα των παραπάνω, το πολυνομοσχέδιο (άρθρο 6) προβλέπει και την παρουσία «Ειδικών Συμβούλων» που θα συνεπικουρούν τις «τετραμελείς ομάδες δράσης» και που μπορεί να προέρχονται και από τον ιδιωτικό τομέα: «Οι αποδέκτες-υπεύθυνοι υποδοχείς αναφορών σε επίπεδο σχολικής μονάδας του άρθρου 7 και οι τετραμελείς ομάδες δράσης των προηγούμενων εδαφίων δύνανται να συνεπικουρούνται σχετικά με ειδικά επιστημονικά θέματα και κατευθύνσεις από Ειδικούς Συμβούλους στο πλαίσιο μνημονίου συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού και φορέα του δημοσίου τομέα της περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α΄143) ή ιδιωτικού φορέα, ο οποίος αναλαμβάνει την πρόσληψη και τη δαπάνη απασχόλησής τους».

Τα περί δαπάνης απασχόλησης των Ειδικών Συμβούλων από τον ιδιωτικό τομέα (π.χ. κάποιες ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στο χώρο) τα ακούμε βερεσέ, καθώς είναι γνωστά τα πλοκάμια που συνδέουν αυτούς του «φιλάνθρωπους» με τον κρατικό κορβανά και τους καπιταλιστές.

  • Το πολυνομοσχέδιο-σκούπα περιλαμβάνει επίσης διατάξεις για τα ΑΕΙ, που συμπληρώνουν τα όσα αντιδραστικά νομοθετήματα έχει περάσει ως τώρα η κυβέρνηση πλήττοντας το δημόσιο πανεπιστήμιο και προσφέροντας γην και ύδωρ στα ιδιωτικά.

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε:

α) Την κατάργηση ακόμη και ολόκληρης ακαδημαϊκής μονάδας επιπέδου Σχολής με ΠΔ, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση 3 υπουργών (Παιδείας, Οικονομίας και Εσωτερικών), και απλή γνώμη -και όχι σύμφωνη γνώμη- της Συγκλήτου και της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης (άρθρο 38).

β) Την κατάργηση των εξετάσεων του ΔΟΑΤΑΠ για αποφοίτους Ιατρικών και Οδοντιατρικών Σχολών από χώρες εκτός ΕΕ. Τυπικά βεβαίως προβλέπονται εξετάσεις, όμως η αόριστη και θολή διατύπωση για «Εξαιρέσεις από τη διαδικασία» «εφόσον πρόκειται για πτυχιούχους Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων διεθνούς κύρους με βάση ακαδημαϊκά κριτήρια» ενισχύει τη βεβαιότητα ότι μεθοδεύεται η κατάργηση των εξετάσεων του ΔΟΑΤΑΠ για αποφοίτους Ιατρικών και Οδοντιατρικών Σχολών από χώρες εκτός ΕΕ. Η διάταξη μάλιστα αυτή έχει αναδρομική ισχύ(!) καθώς προβλέπονται τα εξής: «Επίσης, εξαιρούνται από τη διαδικασία εξέτασης και υπάγονται στη διαδικασία ακαδημαϊκής ισοδυναμίας του άρθρου 310 οι κάτοχοι τίτλων σπουδών αναγνωρισμένων πανεπιστημίων, που ελήφθησαν από χώρες του εξωτερικού μετά την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Τα περί «αναγνωρισμένων πανεπιστημίων», βεβαίως, παραπέμπουν και σε ιδιωτικά πανεπιστήμια της αλλοδαπής που μπορεί να δημιουργήσουν στην Ελλάδα και «παραρτήματα», σύμφωνα με το νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια (άρθρο 31).

γ) Την ακαδημαϊκή ισοδυναμία των τίτλων δευτέρου κύκλου σπουδών ανώτατης εκπαίδευσης που απονέμουν διεθνείς οργανισμοί στους οποίους μετέχει η Ελληνική Δημοκρατία, με τα προγράμματα σπουδών των ελληνικών ΑΕΙ. Σε αυτήν την κατηγορία υπάγεται πλέον και η ακαδημαϊκή ισοδυναμία των μεταπτυχιακών τίτλων του Μεσογειακού Αγρονομικού Ινστιτούτου Χανίων (ΜΑΙΧ) (άρθρο 32).

Επ’ αυτού υπήρξε προαγγελία Πιερρακάκη κατά την επίσκεψή του στο ΜΑΙΧ αγκαζέ με τον πιστό φίλο της οικογένειας, τον «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε» Αυγενάκη (τότε δεν είχε ξεπέσει ακόμα και το έπαιζε Κρητικάρχης, τρομάρα του): «Θα υπάρξει σύντομα νομοθετική πρωτοβουλία η οποία θα επιτρέψει στα πτυχία τα ακαδημαϊκά τα οποία χορηγεί το ΜΑΙΧ, να αναγνωριστούν από το ελληνικό κράτος». 

Κοντολογίς, ένα ιδιωτικό μαγαζί (ΝΠΙΔ), το ΜΑΙΧ, αναβαθμίζεται σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο (έστω και μερικά, καθώς προς το παρόν δίνει μόνο «μεταπτυχιακά διπλώματα»).

Τι εστί ΜΑΙΧ και ποια είναι η βρόμικη ιστορία του δες εδώ.

ΠΗΓΗ