Εκπαίδευση made by Νέα Δημοκρατία: Οσοι μπορούν να πληρώσουν, όσοι δεν μπορούν ας βρουν άλλη διαδρομή!

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Χρήστος Κάτσικας

 

H κυνική διαπίστωση του πρωθυπουργού ότι «δεν μπορούν και δεν πρέπει να πάνε όλοι κατ’ ανάγκη στο Πανεπιστήμιο», πριμοδοτείται από τη λογική του ξεκαθαρίσματος ως ένα είδος ρεκτιφιέ και ουσιαστικά μετατρέπει ακόμη περισσότερο τους αδύναμους μαθητές σε πεδίο βολής.

Ελάχιστη βάση εισαγωγής + Τράπεζα Θεμάτων + Εθνικό Απολυτήριο = Καλώς ήρθατε ιδιωτικά Πανεπιστήμια! Αυτός ο μαθηματικός «γρίφος» κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες σε σχολεία, αποδίδοντας μέσα στην απλότητά του με τον πιο σαφή τρόπο όσα εκτυλίσσονται στο πεδίο της σχολικής εκπαίδευσης τον τελευταίο καιρό. Την ίδια ώρα στους φοιτητικούς κύκλους των Πανεπιστημίων κυκλοφορεί ένας άλλος παρόμοιος γρίφος: Υποχρηματοδότηση + αποδόμηση δημοσίων Πανεπιστημίων + ιδιωτικά Πανεπιστήμια = ιδιωτικοποίηση δημοσίων Πανεπιστημίων + εξαφάνιση περιφερειακών Πανεπιστημίων!

Είναι φανερό ότι το υπουργείο Παιδείας μεθοδεύει την υλοποίηση μιας παλιότερης φαεινής του ιδέας, το λεγόμενο Εθνικό Απολυτήριο για τους μαθητές του Λυκείου, θέλοντας να βάλει ακόμη ένα εμπόδιο, μαζί με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ), στην πρόσβαση στα δημόσια Πανεπιστήμια. Οπως υπογραμμίζει εύστοχα η ΟΛΜΕ σε ανακοίνωσή της, «με το νομοσχέδιο για την ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων ανοίγει ο δρόμος και για την καθιέρωση του “εθνικού απολυτηρίου” με περισσότερες “πανελλαδικές εξετάσεις” σε όλες τις τάξεις του. Οσοι λίγοι μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά θα αγοράζουν σπουδές, πτυχίο και μέλλον [...] χωρίς κόπο, ενώ οι πολλοί θα συνεχίσουν να περνάνε τον ατελείωτο εξεταστικό μαραθώνιο της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) της Τράπεζας Θεμάτων. Το σχολείο της παπαγαλίας μιας ατελείωτης ύλης χωρίς αρχή, μέση και τέλος, που επιβαρύνει δυσβάστακτα τον οικογενειακό προϋπολογισμό, θα γίνει ακόμα χειρότερο και πιο εξοντωτικό για τους μαθητές και τις μαθήτριές μας».

Να θυμίσουμε ότι η καθιέρωση του Εθνικού Απολυτηρίου υπάρχει στο πρόγραμμα της Ν.Δ. από το 2019 και οι πληροφορίες εστιάζουν στο ότι ο στόχος είναι μέσα στο 2024 να ξεκινήσει η συζήτηση για την καθιέρωσή του. Αυτό σημαίνει ότι οι μαθητές του Λυκείου θα δίνουν σε κάθε τάξη «μίνι πανελλαδικές» μέσω της Τράπεζας Θεμάτων και ότι ο Γενικός Μέσος Ορος του Εθνικού Απολυτηρίου θα προκύπτει από τους βαθμούς των τριών τάξεων του Λυκείου με ειδικό συντελεστή ανά τάξη και ο βαθμός θα συνυπολογίζεται για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια.

Μάλιστα ο υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, επισήμανε ότι το υπουργείο Παιδείας ανοίγει «τον διάλογο για το Εθνικό Απολυτήριο για έναν κοινά αποδεκτό τρόπο πρόσβασης στα ΑΕΙ, συμβατό τόσο με τις διεθνείς τάσεις όσο και με το κεκτημένο των Πανελλήνιων Εξετάσεων».

Η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας θεωρεί ότι αυτός είναι ο κατάλληλος καιρός για να προχωρήσει στην υλοποίηση ενός μέτρου που δεν βιάστηκε να το προχωρήσει η Νίκη Κεραμέως καθώς υπήρχαν άλλες προτεραιότητες. Θυμίζουμε ότι το 2019 η Νίκη Κεραμέως δήλωνε ότι σχεδιάζει ένα «εθνικό απολυτήριο στο οποίο θα συνυπολογίζονται με διαβαθμισμένη, αυξανόμενη βαρύτητα οι επιδόσεις του μαθητή και στις τρεις τάξεις του Λυκείου» και ότι «το εθνικό απολυτήριο, σε ένα ποσοστό, θα συνυπολογίζεται κατά την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με προϋπόθεση την προηγούμενη διασφάλιση ενός αντικειμενικού συστήματος βαθμολόγησης των μαθητών».

Είναι φανερό ότι η κεντρική γραμμή πλεύσης του υπουργείου Παιδείας είναι η έμφαση στις εξεταστικές δοκιμασίες που αφενός οδηγούν σε ένα «ξεκαθάρισμα» του μαθητικού πληθυσμού και αφετέρου απλώνουν τη «σκιά τους» στην ημερήσια διάταξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Δεν χρειάζεται να καταναλώσουμε πολλή... στατιστική για να αποδείξουμε ότι στόχος ήταν και είναι να στηθεί ένας ολοκληρωμένος και «θωρακισμένος μηχανισμός αναχαίτισης» όσων ετοιμάζονται στο μέλλον να χτυπήσουν, κατ’ αρχάς, τις πόρτες του Λυκείου και, κατά δεύτερον, τις πόρτες των Πανεπιστημίων.

Να τελειώνουμε με τους αδύναμους!

Θα μπορούσε να πει κανείς: και τι εξυπηρετεί η αποψίλωση του μαθητικού πληθυσμού των Λυκείων; Οι «εναλλακτικές εκπαιδευτικές διαδρομές» είναι ένας από τους βασικούς άξονες του σχεδίου που εξυπηρετεί τον πάγιο στόχο για στροφή προς την κατάρτιση, σε βάρος της γενικής εκπαίδευσης. H κυνική διαπίστωση του πρωθυπουργού, ότι «δεν μπορούν και δεν πρέπει να πάνε όλοι κατ’ ανάγκη στο Πανεπιστήμιο», πριμοδοτείται από τη λογική του ξεκαθαρίσματος ως ένα είδος ρεκτιφιέ και ουσιαστικά μετατρέπει ακόμη περισσότερο τους αδύναμους μαθητές σε πεδίο βολής. Κυριολεκτικά στοχεύει στη νομιμοποίηση της «έξωσης» χιλιάδων μαθητών οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως «πλεονάζον προσωπικό» σε επιχείρηση που «εξυγιαίνεται».