Κείμενο Συλλογής Υπογραφών για να μην περάσει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια

Κείμενο υπογραφών: Η γενιά του άρθρου 16 συνεχίζει να υπερασπίζεται τη δημόσια-δωρεάν παιδεία!

Σε συλλογή υπογραφών για να μην περάσει το κατάπτυστο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια προχωρούν όσοι ήταν φοιτητές την περίοδο των μεγάλων κινητοποιήσεων ενάντια στην κατάργηση του άρθρου 16.

 

Για να υπογράψετε πατήστε εδώ.

Το κείμενο έχει ως εξής:

«Είμαστε χιλιάδες, που έτυχε και ήμασταν φοιτητές την περίοδο των μεγάλων κινητοποιήσεων ενάντια στην κατάργηση του άρθρου 16. Ακόμα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τα χρόνια εκείνα. Αμέτρητοι νέοι άνθρωποι, ποτάμια στους δρόμους, με ένα κοινό όνειρο: Οι σπουδές μας να έχουν αντίκρισμα, η επιστήμη μας να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο και να μην είναι υποταγμένη σε επιχειρηματικά συμφέροντα.

Εκείνος ο αγώνας έχει σημαδέψει μία ολόκληρη γενιά, γι’ αυτό είμαστε σίγουροι ότι τον θυμούνται πολλοί και έντονα. 

Άλλωστε, ποιος μπορεί να ξεχάσει τους δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, που συζητούσαν συλλογικά, έβγαιναν στον δρόμο, αγανακτούσαν, ονειρεύονταν.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι χιλιάδες δεν μάθαμε στο “εγώ”, αλλά στο “εμείς”. Ότι είναι αυτό το “εμείς” που σου δίνει δύναμη.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα μεγάλα συλλαλητήρια που οργανώσαμε μέσα από τους Φοιτητικούς μας Συλλόγους, μαζί με τα εργατικά σωματεία, τις απεργιακές κινητοποιήσεις;

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την καταστολή που επιστράτευσε η κυβέρνηση Καραμανλή, για να καμφθεί το ηθικό μας, για να καταλαγιάσει η άσβεστη επιθυμία μας να είναι νικηφόρος ο αγώνας που δίναμε, για να τρομάξουμε και να κάνουμε πίσω…

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα δακρυγόνα που καίγανε τα σωθικά μας και τα συνθήματα που βγαίνανε με δάκρυα στα μάτια από τα χημικά, με όση φωνή μας είχε απομείνει. Τις κρότου λάμψης λες και ήμασταν σε εμπόλεμη ζώνη, τους τραυματισμένους συναδέλφους μας στα νοσοκομεία, παιδιά 20 χρονών, που το μόνο που θέλανε ήταν να βγούνε επιστήμονες, να σπουδάσουν δωρεάν και το πτυχίο τους να έχει αξία.

Κι όμως, ακόμα κι έτσι, ακουγόμασταν δυνατά! Τη φωνή εκείνου του κινήματος δεν μπόρεσαν να την κάνουν να σιωπήσει. Γιατί είχαμε πίστη στον αγώνα μας, είχαμε ο ένας τον άλλον, είχαμε την υποστήριξη των φοιτητών και όλης της κοινωνίας. Είχαμε δίκιο.  

Αλήθεια, όσοι επικαλούνται σήμερα αυτόν τον αγώνα, βρωμίζοντάς τον, θυμούνται; Τα συνθήματα που γράφαμε στους τοίχους; Το άρθρο 16 να μην καταργηθεί! Τα συνθήματα που λέγαμε στις συνελεύσεις; Τέρμα πια η κοροϊδία – Ενιαία Ανώτατη Δημόσια Παιδεία. Τα πανό που κρατάγαμε και πίσω τους συσπειρώθηκαν δεκάδες χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα; Η μόρφωση δεν είναι κονσέρβα να πουλιέται…, το ποτάμι πίσω δεν γυρνά… Τα θυμούνται όλα αυτά; 

Κι όταν έβλεπαν ότι χάνουν, όταν έβλεπαν ότι δεν μπορούν να μας λυγίσουν επιστράτευσαν όλους τους μηχανισμούς τους. Τους μπράβους στις συνελεύσεις για να σπάσουν οι καταλήψεις, που τους κατάπιαν τα κατάμεστα αμφιθέατρα, τα κανάλια να συκοφαντούν, να μας βρίζουν και τους ακροδεξιούς να μας κάνουν επιθέσεις τα βράδια που περιφρουρούσαμε τις σχολές μας. Που καθόμασταν ξάγρυπνοι μέχρι το επόμενο πρωί για να προστατεύουμε το δημόσιο Πανεπιστήμιο, τα πτυχία, τα δικαιώματα και τις ζωές μας. Που συζητάγαμε συλλογικά πώς θα είναι οι σπουδές μας, τι θα πρόσφερε η επιστήμη μας σε μία διαφορετική κοινωνία που δε θα είχε τα κέρδη των λίγων στο επίκεντρο, αλλά τις ανάγκες των πολλών. 

Και αντέξαμε. Νικήσαμε και δώσαμε τη σκυτάλη σε όλες τις επόμενες γενιές να συνεχίσουν στον ίδιο και καλύτερο δρόμο. Και οι επόμενες γενιές τα καταφέρνουν. Μας συγκινούν όταν βλέπουμε την κυβερνητική παράταξη, τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, να τσακίζεται πανελλαδικά και να αναδεικνύεται 1^η δύναμη η Πανσπουδαστική Κ.Σ. Ανατριχιάζουμε όταν τους βλέπουμε αποφασισμένους να εμποδίζουν την είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας και τη μετατροπή του Πανεπιστημίου σε Ανώνυμη Εταιρεία. Νιώθουμε ένα ρίγος, γιατί θυμόμαστε τον δικό μας αγώνα. Είμαστε περήφανοι που υπάρχουν νέοι και νέες, 18άρηδες, που δείχνουν τον δρόμο, δε σκύβουν το κεφάλι και παλεύουν για τη ζωή τους.

Να ξέρετε ότι η γενιά του άρθρου 16 τιμάει τον αγώνα της. Δεν ξεχνά τις ρίζες της και τις μάχες που έδωσε. Παραμένουμε αξιοπρεπείς και ταγμένοι στον αγώνα που βάζει τα συμφέροντα του λαού και της νέας γενιάς μπροστά. Γι’ αυτό και θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, απ’ όπου βρίσκεται ο καθένας μας, για να μην περάσει αυτό το κατάπτυστο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, για να μη γίνει η αδικία, νόμος! Όλοι στους δρόμους! Ξεσηκωμός!».

ΠΗΓΗ