Ψέμματα, ψέμματα, φταίω εγώ που σ’ έμαθα… (VIDEO)

Ο «Απρίλης ο μήνας ο σκληρός» του Έλλιοτ και του πολέμου, που θυμήθηκε ο πρόεδρος της Βουλής, συνοδεύεται από την αιώνια πρωταπριλιά των διεθνών συστημικών μέσων και των εν Ελλάδι μεταφραστών αμερικάνικων μέσων, των κόπυ πέηστ και των εξαφανισμένων δημοσιογραφικών κειμένων γύρω από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. 

 

Ανάλυση της Λαμπρινής Θωμά

 

 

 

«Τολμηρή και επιτυχή» πολιτική ψευδών (ή μερικής αλήθειας, που, κατά το δημοσιογραφικόν έθος θα αντιμετωπίσουμε ως ψεύδος, καθώς αφορά «ειδήσεις που δεν επιβεβαιώνονται» αλλά αποδεχόμαστε γιατί το λένε κρατικές υπηρεσίες, χωρίς να είναι και σίγουρες…) χρησιμοποιεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ, το Πεντάγωνο και οι μυστικές υπηρεσίες των αμερικάνων. Δεν είναι αυτό καθ’ αυτό νέο, κάτι υποψιαζόμασταν. Το νέο είναι ότι όλα αυτά τα επαίνεσε το NBC προ διημέρου, αναφέροντας μάλιστα, με καμάρι, μια σειρά αυτών των ψευδών, a string of examples. Τα περί ρωσικής προβοκάτσιας (false flag operation), ας πούμε, με εκατόμβη που θα την απέδιδαν στους Ουκρανούς ήταν κατασκεύασμα των μυστικών αμερικάνικων υπηρεσιών «και δεν υπήρχε καμμία σχετική πληροφορία». Ομοίως τα περί ρωσικών χημικών, «καμμία πληροφορία», no evidence, ήταν μέρος της bold successful strategy κι αυτό, αυτής που διασπείρει ψευδείς ειδήσεις για λόγους «αποτροπής», to deter. Στην ίδια κατηγορία και η πληροφορία πως δήθεν η Ρωσία ζήτησε όπλα από την Κίνα. «Δεν υπήρχε» τέτοια πληροφορία αλλά «επρόκειτο για προειδοποίηση στη Κίνα, ώστε να μη το κάνει», αποκαλύπτεται. Κι οι δημοσιογράφοι, στον αέρα, χαίρονται και επικροτούν. Οι δημοσιογράφοι που δουλειά τους είναι να μην επιτρέπουν το κυβερνητικό ψέμμα να περνά. Ή τουλάχιστον, αυτή θα έπρεπε να είναι η δουλειά τους. 

Μα… το είπε ο πρόεδρος Μπάιντεν. Μα… το είπαν οι αναλυτές. Μα … το είπαν οι μυστικές υπηρεσίες. Μα… Μα τίποτε. «Δεν υπάρχουν χειροπιαστές αποδείξεις» στην καλύτερη περίπτωση και χρησιμοποιήθηκαν «αποτρεπτικά» κάποιες «αμφιβόλου σοβαρότητας» πληροφορίες (low confidence) ή «το κατασκευάσαμε για να προειδοποιήσουμε» στη χειρότερη. Κι αυτό από τα στόματα τουλάχιστον τριών αξιωματούχων, που τα χαρακτηρίζουν «χρήσιμο όπλο κατά της Ρωσίας». Ενας από τους αξιωματούχους που μίλησαν στο NBC είπε μάλιστα το εξαιρετικό «τα λέμε για να αποπροσανατολίσουμε τον Πούτιν» (get inside Putin’s head…). 

Στις κατασκευασμένες ειδήσεις γύρω από τη ρωσική εισβολή ανήκουν και κάποιες που προέρχονται, υποτίθεται, από «μέσα από το στενό κύκλο» του ρώσου προέδρου, όπως το ότι «οι σύμβουλοι του Πούτιν δεν του λένε την αλήθεια για την κατάσταση στο μέτωπο». Και, το πιο τρανό ψεύδος όλων, το περί MiG που, αν πήγαιναν στην Ουκρανία, τότε οι Ρώσοι θα το θεωρούσαν κλιμάκωση, «κάτι που δεν ισχύει γιατί δεν θεώρησαν κλιμάκωση τους πυραύλους Stinger» που εστάλθησαν μαζικά. Αλλά, κάπως πρέπει να δικαιολογηθούν και οι αρνήσεις, κι ύστερα ποιός θα το ψάξει… 

Καμμία απόδειξη, λοιπόν, δεν υπάρχει. Καμμία δημοσιογραφική ή .. μυστική πληροφορία. Κανένα οφ δε ρέκορντ, έστω. Όλα αυτά ήταν «μέρος του πληροφοριακού πολέμου», μέρος της προπαγάνδας, του προπαγανδιστικού πολέμου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας και της δικής της προπαγάνδας, που συνοδεύεται και από φιμώσεις μέσων που δεν μεταφέρουν αυτή τη συγκεκριμένη προπαγάνδα. Κι υπάρχουν δημοσιογράφοι στις ΗΠΑ, κι όχι μόνο φαντάζομαι, που περηφανεύονται για το ρόλο τους στη διάδοση των ψευδών, των κατασκευών, της απάτης – τέχνες στις οποίες οι ΗΠΑ διακρίνονται, και το καυχώνται επισήμως.

Ο λόγος για το πολύ ενδιαφέρον, ιστορικής αξίας, βίντεο, από ομιλία στο πανεπιστήμιο του Μάικ Πομπέο, πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, πρώην επικεφαλής της CIA, στο οποίο αναφέρει πως, όταν υπηρέτησε στο στρατό, τους έλεγαν το μόττο της υπηρεσίας : «Δεν θα ψευσθείς, δεν θα εξαπατήσεις και δεν θα κλέψεις, ούτε θα ανεχθείς να το κάνει κάποιος άλλος» (you will not lie, cheat or steal or tolerate those who do). Και συνεχίζει λέγοντας πως όταν πήγε στη CIA «είπαμε ψέματα, εξαπατήσαμε, κλέψαμε, κάναμε ολόκληρα προγράμματα μαθημάτων για [να τα μάθουμε] αυτά… Είναι υπενθύμιση της δόξας του αμερικάνικου πειράματος» (we lied, we cheated, we stole, we had entire training courses. It reminds you of the glory of the american experiment). 

Όμως, αυτά τα ξέρουμε – κι αν δεν τα ξέρουμε ως λόγια του Πομπέο, τα ξέρουμε ως την αλήθεια πίσω από την εκδικητική μανία των αμερικάνων κατά του Τζούλιαν Ασάνζ, του ανθρώπου που έφερε στο φως την αλήθεια. Τα ξέρουμε και από ένστικτο – σε αυτόν εδώ τον τόπο, παρά τα τόσα πλήγματα στο φρόνημα του λαού, η μνήμη των ΝΑΤΟικών εγκλημάτων και των ειδησεογραφικών κατασκευών του παρελθόντος παραμένει ζωντανή.  

Στο λαό. Όχι στον Τύπο, δυστυχώς. Εδώ αρχίζει μια άλλη ιστορία, η πονεμένη ιστορία της δημοσιογραφίας, και μάλιστα της ελληνικής, δηλαδή των μεταφραστικών υπηρεσιών που έχουν βαφτιστεί δημοσιογραφία επί των διεθνών τα τελευταία χρόνια. Της «δημοσιογραφίας» που ξέρει μόνο να υπακούει, γιατί αν δεν υπακούει θα έχει τη μοίρα του συναδέλφου Θωμά Σίδερη στην καλύτερη περίπτωση. Για τη χειρότερη… Ε, εξαφάνιση κειμένων, παλαιότερων και «ενοχοποιητικών» για αυτούς που στηρίζουμε χωρίς προϋποθέσεις σήμερα, μπας και τα βρει κανένας – κάποιοι μάλιστα παίρνουν και τα μέτρα τους για τις μηχανές way back.

Είναι χαρακτηριστική η υπόθεση των ελληνικών και του ζητήματος που δημιουργήθηκε το 2014 με την απαγόρευση των μειονοτικών γλωσσών στην Ουκρανία. Το θέμα είχε φτάσει μέχρι την Ευρωβουλή, που δεν κατέβασε από τον ιστότοπό της τη σχετική ερώτηση. Εκεί, λοιπόν, υπάρχουν, υποσημειώσεις, ως αναφορά επί της αλήθειας του προβλήματος, τέσσερα άρθρα, τρία δημοσιογραφικά και μία παραπομπή σε ιστοσελίδα των ελλήνων της Αζοφικής, σελίδα που φιλοξενούσε σειρά επιστολών μεταξύ ουκρανικής κυβερνητικής διδασκαλικής ομοσπονδίας και της προέδρου του συλλόγου των ελλήνων. Από τα τρία δημοσιογραφικά άρθρα, τα δύο έχουν κατέβει, εξαφανιστεί. Ομοίως, έχει εξαφανιστεί και η ανταλλαγή επιστολών για την ελληνική και τη ρωσική γλώσσα, από τον ιστότοπο των ελλήνων της Αζοφικής. 

To άρθρο του Βήματος που αναφέρεται στην επερώτηση (http://www.tovima.gr/world/article/aid?=571933), έχει γίνει … πολιτιστικά νέα, για την μηχανή του παρελθόντος. Δεν υπάρχει άρθρο για το ζήτημα των ελληνικών, όπως αναφέρεται στην επερώτηση. Το άρθρο του thetoc που επίσης αναφέρεται και έχει τίτλο( https://www.thetoc.gr/diethni/article/autoi-einai-oi-prwtoi-nomoi-pou-psifise-i-kubernisi-tis-oukranias-epelaunei-i-akrodeksia) δεν υπάρχει πια στον ειδησεογραφικό ιστότοπο (The page you requested was removed). Το ίδιο και η σελίδα των ελλήνων της Αζοφικής (http://www.greeks.ua/content/otkrytoe-pismbmo-chlenam-ukrainskogo-vsemirnogo-sojuza-professionalmbnykh-uchiteley_ru/ru ), που όμως την έχει σώσει η μηχανή του χρόνου, και στην οποία υπερασπίζονται το δικαίωμά τους να χρησιμοποιούν και την ελληνική γλώσσα, διδασκόμενη μέσα από δικά τους εγχειρίδια, αλλά και τη ρωσική γλώσσα, «τη γλώσσα του Πούσκιν, του Ντοστογιέφσκυ…». Το μόνο άρθρο που έχει μείνει ενεργό από όσα αναφέρονται είναι του koolnews , και προς τιμήν τους (ναι, εκεί φτάσαμε). 

Δεν χρειάζεται να σχολιάσει κανείς τις εξαφανίσεις των συγκεκριμένων ειδήσεων / σελίδων. Κάποια πράγματα μιλάνε μόνα τους. Και ακούγονται ακόμη δυνατότερα αν τα συνδυάσεις με την φίμωση των μέσων της «κρατικής ρωσικής προπαγάνδας» – δηλαδή μέσων σαν την ΕΡΤ και το ΑΠΕ που ο έλληνας πρωθυπουργός έχει θέσει υπό την άμεση επίβλεψή του με το που εξελέγη-, αν συνδυαστεί με τις αποκαλύψεις για τα αμερικάνικα ψεύδη, για τις οποίες καυχάται το NBC, και με όσα ειδησεογραφικά και πολιτικά ζούμε τις τελευταίες μέρες, που νεοναζί βαφτίζονται «ελληνικής καταγωγής μαχητές» μέσα στο κοινοβούλιο, μπας και συγκινηθεί το ελληνικό πόπολο και τους ξεπλύνει… 

Εξαφάνιση ειδήσεων. Κλείσιμο όσων μέσων δε θέλει η εξουσία να ακούγονται. H ενημέρωση πλήρως ελεγχόμενη από εταιρίες δημοσίων σχέσεων στην υπηρεσία των ολιγαρχών. Συκοφάντηση και σπρώξιμο σε παραίτηση όσων δημοσιογραφικών φωνών αμφισβητούν το κυρίαρχο (κατασκευασμένο) αφήγημα. Κυνήγι ουκρανών μπλόγκερ για «εσχάτη προδοσία» από μυστικές υπηρεσίες. Δυτικές πηγές που λένε οι ίδιες ότι δεν προασπίζονται την αλήθεια αλλά προασπίζονται τα συμφέροντα του βαθέως αμερικανικού κράτους. Κι ο Πούτιν να τους γλεντάει, αφήνοντας ελεύθερη, με ένα πρόστιμο, τη γενναία δημοσιογράφο που βγήκε στο κρατικό κανάλι κρατώντας επιγραφή κατά του πολέμου. Διότι, περί γλεντήματος πρόκειται – δεν τον έπιασε ξαφνικά ο πόνος για την ελευθερία των δημοσιογράφων και των μέσων ενημέρωσης. 

Το έχουμε πει, ας το ξαναπούμε. Σήμερα διεξάγονται τρεις πόλεμοι. Ο Θερμός, στην Ουκρανία, ο Ψυχρός / οικονομικός των κυρώσεων, και ο πόλεμος της Προπαγάνδας και από τις δύο μεριές. Οι πιέσεις προς τον Τύπο σε Δύση και Ρωσία είναι τεράστιες. Σύμφωνα με τους μηχανισμούς της Εξουσίας, από τις Βρυξέλλες και το Λευκό Οίκο ως το Μαξίμου, κανείς δεν έχει δικαίωμα να προσπαθεί να πει τις ειδήσεις ξεκάθαρα, κανείς δεν δικαιούται να δώσει όλες τις πλευρές σε κάθε ζήτημα, κανείς δε δικαιούται να αφήνει όλη την πληροφορία ελεύθερη, να φτάσει στον αναγνώστη – ακροατή- τηλεθεατή. Ειδικά την πληροφορία που πάει κόντρα στο κυρίαρχο αφήγημα. Κοινώς, σήμερα, κανείς δεν δικαιούται να σέβεται και το ρόλο του, ως δημοσιογράφος, και την νοημοσύνη του κοινού του. Η Ελευθερία του Λόγου κι η Ελευθερία του Τύπου, δύο θεμελιώδεις αρχές ενός αληθινού πολιτισμού, έχουν ντε φάκτο απαγορευτεί. Κι αυτή είναι η πιο επικίνδυνη κληρονομιά του νέου πολέμου. Μαζί με τη χρήση των μέσων ενημέρωσης για τον αφιονισμό των φιλοπόλεμων και τη δημιουργία κλίματος που κλιμακώνει τον κίνδυνο ευρύτερης σύρραξης. Αλλά αυτά τα έχουν πει καλύτερα άλλοι.