60Η ΜΕΡΑ – 2 ΜΗΝΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Mια χώρα καταστραμμένη με τους πολίτες της αναλώσιμους, πεδίο και όχημα αντιπαράθεσης ευρωατλαντικών – Ρωσίας

Γράφει ο  Μπάμπης Μπίκας

Στις 24/2 ο ρώσος πρόεδρος κήρυττε την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία και έκτοτε η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο πεδίο μαχών, με 12 εκατ. ανθρώπους να έχουν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς. Οι Δυτικοί έχουν αξιοποιήσει στο έπακρο το ουκρανικό στην αντιπαράθεσή τους με την Ρωσία, με την επιβολή κυρώσεων και μέτρα στραγγαλισμού της οικονομίας της. Όμως, η Μόσχα δηλώνει ότι δεν πτοείται, η ρωσική οικονομία αντέχει και στρατιωτικά έχει πετύχει τους στόχους της. Οι λαοί, αμφοτέρων των πλευρών, εγκλωβισμένοι σύρονται πίσω από μιλιταριστικά – αυταρχικά καθεστώτα.

Τις πρώτες μέρες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία οι περισσότεροι αναρωτιούνταν πόσο θα διαρκέσει αυτός ο πόλεμος και αν είναι δυνατόν βομβαρδισμοί να γίνονται μέσα σε μία ευρωπαϊκή χώρα. Λες και ξέχασαν τις τόσες στρατιωτικές επεμβάσεις των δυτικών ιμπεριαλιστικών κέντρων ανά τον κόσμο, αλλά και του βομβαρδισμούς των ΝΑΤΟϊκών στην Γιουγκοσλαβία. Οι οποίοι σημειωτέον διήρκησαν 78 μέρες και μάλιστα από αέρος, όχι με χερσαία επέμβαση. Τόσες ακριβώς βομβάρδιζαν μέσα στην Ευρώπη. Αλλά τότε οι πρωτοστατούντες στην… «ανθρωπιστική επέμβαση» ήταν οι Δυτικοί, οι οποίοι τώρα καταγγέλλουν την Ρωσία κηρύσσοντας αγώνα για… «δημοκρατία και ελευθερία», σε ένα κρεσέντο υποκρισίας. Από κοντά και η διαμορφούμενη κοινή γνώμη από τους δυτικούς προπαγανδιστικούς μηχανισμούς, αυτούς που κατασκευάζουν ψεύτικες ειδήσεις. Όπως έκαναν για να δικαιολογήσουν την επέμβασή του στο Ιράκ ή τα τόσα που είπαν για την Συρία. Ή παλιότερα, με τις προβοκάτσιες σε Βοσνία και Κόσοβο.

Τώρα έχουν εκστρατεύσει προς κάθε είδους υποστήριξη στην Ουκρανία, οικονομική και κυρίως στρατιωτική. Ταυτόχρονα έχουν εξαπολύσει μια σειρά μέτρων στραγγαλισμού της ρωσικής οικονομίας, της οποίας όμως τα στοιχεία κάθε άλλο παρά επιδείνωση δείχνουν. Οι κυρώσεις δεν μπορεί να είναι βιώσιμες μακροπρόθεσμα, ενώ δεν μπορεί να απομονωθεί μία χώρα σαν την Ρωσία, της οποίας τις ενεργειακές πρώτες ύλες χρειάζεται η Ευρώπη, είπε και ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ.

Στο στρατιωτικό επίπεδο η Μόσχα πετυχαίνει όλους τους διακηρυγμένους στόχους της εισβολής. Δηλαδή την ουδετερότητα και όχι ένταξη στο ΝΑΤΟ (που το δέχονται τώρα οι Ουκρανοί), την αποστρατιωτικοποίηση (με την καταστροφή μεγάλου αριθμού μονάδων και εγκαταστάσεων), την αποναζιστικοποίηση (με την εξόντωση των εθνικιστικών ταγμάτων στα νοτιοανατολικά) και φυσικά την αναγνώριση της προσάρτησης της Κριμαίας (που διατηρεί) και τις (προσφάτως ανακηρυχθείσες) Λαϊκές Δημοκρατίες του Λουγκάνσκ και του Ντονιέτσκ) της περιφέρειας του Ντονμπάς –που τώρα στοχεύει με όλες τις δυνάμεις της και είναι θέμα ημερών η ολοκληρωτική κατάληψή της.

Αυτό που στο τέλος θα μείνει είναι μία πλήρως καταστραμμένη χώρα, με θύματα τους πολίτες της που έχουν συρθεί στα πεδία των μαχών, στα καταφύγια, στους δρόμους της προσφυγιάς -εγκλωβισμένοι μέσα στα εθνικιστικά – μιλιταριστικά στρατόπεδα. Ενισχυμένα και αλληλοτροφοδοτούμενα από τον επεμβατικό ρόλο δυτικών κέντρων, που είδαν ως μέγιστη ευκαιρία το ουκρανικό πεδίο για εξαπόλυση της σύγκρουσής τους με την Ρωσία. Ο ευρωατλαντικός παράγοντας σε πλήρη ανάπτυξη προς αντιπαράθεση με τη Ρωσία, η οποία όπως και οι άλλες αναδυόμενες οικονομίες του πλανήτη διεκδικούν τη δική του βαρύτητα στο παγκόσμιο καταμερισμό εξουσίας. Με διακρατικούς πολέμους, συγκρούσεις σφαιρών επιρροής, ανταγωνισμούς καπιταλιστικών κέντρων ισχύος –προς αναδιαμόρφωση των γεωπολιτικών ισορροπιών σε ένα πολυπολικό κόσμο και πέραν της φθίνουσας αμερικανικής ηγεμονίας. Οι ΗΠΑ τώρα κομπάζουν για τη σφυρηλάτηση του ευρωατλαντικού άρματος και την ανάπτυξη στρατηγικού κλοιού πέριξ της Ρωσίας, με τους Ευρωπαίους να είναι αυτοί που θα πληρώσουν… τον λογαριασμό.

Οι Ρώσοι λένε ότι κάποιοι ευρωατλαντικοί επιδιώκουν την συνέχιση του πολέμου, γιατί έτσι θεωρούν ότι μπορούν να αποδυναμώσουν την Ρωσία. Επίσης, πολλοί πλέον εκτιμούν ότι αυτή η σύγκρουση θα διαρκέσει, όχι κατ’ ανάγκη με τη σημερινή μορφή της. Η αποστολή νέων οπλικών συστημάτων προς την Ουκρανία είναι πλέον διαρκής, ενώ αναπτύσσονται διάφορα σχέδια στην κατεύθυνση οργάνωσης της στρατιωτικής παρέμβασης των δυτικών κέντρων.

Περισσότερα από 40 κράτη έχουν προσκληθεί από το αμερικανικό Πεντάγωνο να συμμετάσχουν σε συνάντηση για την Ουκρανία, που θα διεξαχθεί την Τρίτη στην αμερικανική αεροπορική βάση Ράμσταϊν στην Γερμανία. Μια διάσκεψη όχι υπό την ομπρέλα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, καθ’ ότι θα συμμετάσχουν και κράτη που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Για νέα φάση της στρατιωτικής υποστήριξης της Ουκρανίας μίλησε ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ η Ουάσιγκτον στέλνει τους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας των ΗΠΑ στο Κίεβο σήμερα Κυριακή, με τον ουκρανό πρόεδρο να τους υποδέχεται μετά βαΐων και κλάδων.

Οι Ρώσοι φρόντισαν να στείλουν το μήνυμά τους στην ευρωατλαντική πλευρά. Βομβάρδισαν χθες μια μεγάλη αποθήκη όπλων στην Οδησσό, τα οποία είχαν παραδοθεί από τις ΗΠΑ και άλλα δυτικά κράτη. Ενεργώντας όπως ακριβώς έχουν πει, δηλαδή ότι αυτές οι αποστολές και μεταφορές όπλων από τους δυτικούς στην Ουκρανία αποτελούν στρατιωτικό στόχο. Πάντως, μία τέτοια εμπλοκή των ευρωατλαντικών αποτελεί παράγοντα υποδαύλισης της σύγκρουσης ανάμεσα σε Δύση και Ρωσία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις παγκόσμιες πλέον εξελίξεις, τις κοινωνίες και του λαούς, που είναι οι χαμένοι και σε πόλεμο και σε ειρήνη –όσο αυτοί παραμένουν… άβουλοι και μοιραίοι.