Αμοργός: Προσφυγή στο ΣτΕ για τη μεζονέτα-παραφωνία στα Κατάπολα

Κατάπολα | Φώτο από naxospress

 

Ρεπορτάζ Άρης Χατζηγεωργίου

Η ερμηνεία της Υπουργικής Απόφασης Ταγαρά «αποδομεί το προστατευτικό πλέγμα» του Π.Δ. 2003, το οποίο είχε λάβει ειδική μέριμνα για την αποφυγή ανέγερσης κτιρίων που αλλοιώνουν σοβαρά το φυσικό ανάγλυφο με εκσκαφές μεγάλης κλίμακας.

Με προσφυγή που κατέθεσαν στο Συμβούλιο Επικρατείας οι Δήμοι Νάξου και Αμοργού απαντούν στην εμμονή της κυβέρνησης να ξηλώσει το νομικό πλέγμα που ισχύει εδώ και σχεδόν 20 χρόνια και προστατεύει τους παραδοσιακούς αιγαιοπελαγίτικους οικισμούς από πολυώροφες μεζονέτες.

Η εμμονή αυτή πήρε σάρκα και οστά μέσα από την ανέγερση συγκεκριμένης οικοδομής στα Κατάπολα Αμοργού για την οποία έχει ξεσπάσει διαμάχη από το τέλος του 2019. Οπως γράψαμε στην «Εφ.Συν.» (5/7/2021, «Πολυώροφες μεζονέτες στις Κυκλάδες»), η οικοδομή αυτή επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τη φυσική κλίση του εδάφους και αναπτύσσεται σαν «ξαπλωτή πολυκατοικία» με άδεια δύο ορόφων και υπόγεια από κάτω. Αυτή η παρέκκλιση προβλέπεται από τους γενικούς οικοδομικούς κανόνες, αλλά στα νησιά των Κυκλάδων και σε περιοχές με παραδοσιακούς οικισμούς ισχύουν ειδικοί περιορισμοί.

Συγκεκριμένα, για την Αμοργό ισχύει το Προεδρικό Διάταγμα της 4/12/2003, βάσει του οποίου πρέπει «η προβολή του τελικού ύψους του κτίσματος σε καμία περίπτωση να μην υπερβαίνει το μέγιστο αριθμό ορόφων και το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος (7,5-8,5 μέτρα) είτε λόγω τυχόν έντονης κλίσης του φυσικού εδάφους είτε λόγω υποβάθμισής του».

Ο όρος «προβολή» είχε τεθεί προκειμένου να αποφεύγονται διάφορα κόλπα, να μετριέται αυτό που βλέπει το μάτι συνολικά και να αποφεύγεται το κλασικό κόλπο υπολογισμού του ύψους από το πιο ψηλό σημείο του οικοπέδου. Η ανέγερση της οικοδομής είχε διακοπεί από τον Δεκέμβριο του 2019 με απόφαση της Πολεοδομίας (ΥΔΟΜ) Νάξου. Οι ιδιοκτήτες της προσέφυγαν στο τοπικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΣΥΠΟΘΑ) Σύρου, που ακύρωσε τον Μάιο του 2020 την απόφαση της ΥΔΟΜ Νάξου.

Η διαμάχη οδηγήθηκε στο Διοικητικό Εφετείο Πειραιά και τότε, όπως γράψαμε στην «Εφ.Συν.», δυο κρατικοί φορείς, το Κεντρικό ΣΥΠΟΘΑ (ΚΕΣΥΠΟΘΑ) και η Διεύθυνση Περιβάλλοντος του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, γνωμοδότησαν εξαφανίζοντας τον όρο της «προβολής» του κτίσματος. Παρά ταύτα, το Διοικητικό Εφετείο ακύρωσε την απόφαση του ΣΥΠΟΘΑ υποστηρίζοντας ότι το Π.Δ. του 2003 είναι σαφές ως προς τη μέτρηση του ύψους.

Ομως, η υπόθεση δεν έληξε εκεί καθώς ήρθε αυτοπροσώπως ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Νικόλαος Ταγαράς, τον περασμένο Φεβρουάριο και με ερμηνευτική απόφασή του υιοθέτησε ουσιαστικά την ερμηνεία του ΣΥΠΟΘΑ. Μάλιστα, εκεί δεν εξαφανίζει τον όρο «προβολή» του κτίσματος αλλά επιχειρεί να τον παρακάμψει μιλώντας για «κατακόρυφη προβολή κάθε σημείου του περιγράμματος του κτιρίου στο φυσικό έδαφος». Απέναντι σε αυτή την Υπουργική Απόφαση, οι Δημοι Αμοργού και Νάξου-Μικρών Κυκλάδων κατέθεσαν προσφυγή στο ΣτΕ στις 14 Απριλίου 2022, επικαλούμενοι μεταξύ άλλων ότι:

● Δεν λαμβάνει υπόψη το άρθρο 24 του Συντάγματος για την υποχρεωτική προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος από το κράτος.

● Εκδόθηκε αν και το θέμα της ερμηνείας και εφαρμογής του Π.Δ. του 2003 είχε ήδη κριθεί από το Διοικητικό Εφετείο Πειραιά «κατά παράβαση του δεδικασμένου» αφού το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας συμμετείχε στη δίκη και έλαβε γνώση του περιεχομένου της.

● Εκδόθηκε χωρίς εξουσιοδοτικό έρεισμα καθώς το ερμηνευτικό ζήτημα είχε λυθεί από την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου που ήταν υποχρεωτικά εκτελεστή για το Δημόσιο και τα όργανα του κράτους.

Οπως αναφέρεται στην προσφυγή συμπερασματικά, η ερμηνεία της Υπουργικής Απόφασης Ταγαρά «αποδομεί το προστατευτικό πλέγμα» του Π.Δ. 2003, το οποίο είχε λάβει ειδική μέριμνα για την αποφυγή ανέγερσης κτιρίων που αλλοιώνουν σοβαρά το φυσικό ανάγλυφο με εκσκαφές μεγάλης κλίμακας. Προειδοποιεί μάλιστα ότι θα έχει επιπτώσεις λαμβανομένου υπόψη ότι πλέον οι οικοδομικές άδειες εκδίδονται με ευθύνη μηχανικού χωρίς κανένα έλεγχο από τις αρμόδιες ΥΔΟΜ και, έτσι, «δεν θα υπάρχει κανένας μηχανισμός έγκαιρης παρακολούθησης των συνεπειών και διόρθωσης των αρνητικών αποτελεσμάτων».