Ποιος ωφελείται;

Ukrainian President Volodymyr Zelenskyy's Telegram channel via AP

Γράφει ο Γιώργος Τσιάρας

Τουλάχιστον 50 άμαχοι πολίτες σκοτώθηκαν και περισσότεροι από εκατό τραυματίστηκαν χθες, έπειτα από πυραυλική επίθεση στον σιδηροδρομικό σταθμό του Κραματόρσκ, μιας πόλης στο κέντρο του φλεγόμενου από τις μάχες «καζανιού» στο δυτικό Ντονμπάς, ενώ προσπαθούσαν να αποχωρήσουν με τρένα προς την κεντρική Ουκρανία. Ο δήμαρχος της πόλης υποστήριξε ότι στον σταθμό βρίσκονταν περίπου 4.000 άτομα όταν χτυπήθηκε από τους πυραύλους, για να προσθέσει ότι οι περισσότεροι ήταν γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι.

Οπως ήταν φυσικό, και όπως συνέβη και στην πρόσφατη περίπτωση της ομαδικής εκτέλεσης αμάχων στην πόλη Μπούτσα, η Ουκρανία –και μαζί της σύσσωμα τα δυτικά ΜΜΕ– έσπευσαν να χρεώσουν αμέσως το νέο έγκλημα πολέμου στις ρωσικές δυνάμεις, κατηγορώντας την ότι έπληξε σκόπιμα τον σταθμό με πύραυλο τύπου «Ισκαντέρ», προκειμένου να εμποδίσει την αποχώρησή τους. Ωστόσο, πλάνα από τμήματα του πυραύλου που δεν καταστράφηκαν κατά την έκρηξη απέδειξαν πως επρόκειτο για βαλλιστικό πύραυλο Tochka-U, πιο γνωστό στη Δύση σαν SS-21, στην ουρά του οποίου μάλιστα κάποιος είχε γράψει στα ρωσικά «για τα παιδιά»…

Και πράγματι, ύστερα από μια περίπου ώρα αμήχανης σιωπής, ο ίδιος ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι δήλωσε πως το πλήγμα έγινε με πύραυλο Tochka-U, δηλώνοντας πως «οι απάνθρωποι Ρώσοι δεν εγκαταλείπουν τις μεθόδους τους»: «Αυτό το κακό δεν έχει όρια και εάν δεν τιμωρηθεί δεν θα σταματήσει», ανέφερε, δημοσιεύοντας και αρκετές σκληρές εικόνες από ακρωτηριασμένα πτώματα αμάχων...

Εδώ όμως τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται, καθώς:

α) Το όπλο του εγκλήματος

Ο συγκεκριμένος «απαρχαιωμένος» τύπος πυραύλου της σοβιετικής εποχής αναχαιτίζεται δύσκολα, λόγω της υψηλής ταχύτητας που πιάνει, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα ακριβής και γι' αυτό δεν χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια από τις ρωσικές ένοπλές δυνάμεις και έχει αντικατασταθεί πλήρως από τους πολύ μεγαλύτερης ακρίβειας «Ισκαντέρ». Στις 43 μέρες του πολέμου, οι Ρώσοι έχουν χρησιμοποιήσει δεκάδες τύπους πυραύλων, ρουκετών και βαρέων βλημάτων πυροβολικού, αλλά καμιά Tochka. Αντίθετα, οι Ουκρανοί διαθέτουν μεγάλους αριθμούς του συγκεκριμένου πυραύλου και έχουν εκτοξεύσει τουλάχιστον 25 στο Ντονμπάς, μεταξύ των οποίων και έναν οπλισμένο με κεφαλή διασποράς, που έπληξε πριν από έναν μήνα το κέντρο του Ντονέτσκ, σκοτώνοντας δεκάδες αμάχους. Ενας τέτοιος ουκρανικός πύραυλος ευθύνεται και για την πρόσφατη βύθιση ρωσικού πολεμικού πλοίου στην Μπερτιάνσκ.

β) Qui Bono – Ποιος ωφελείται;

Ο σταθμός της πόλης Κραματόρσκ, όπως και οι αυτοκινητόδρομοι προς την Πολτάβα και το Ντνίπρο, εδώ και μέρες, χρησιμοποιούνται για την απομάκρυνση αμάχων από τις περιοχές στις οποίες προωθείται ο ρωσικός στρατός, εν γνώσει φυσικά των Ρώσων, που επιθυμούν όσο κανείς την εκκένωση του πεδίου της μάχης από τους (Ρωσόφωνους άλλωστε, στην πλειοψηφία τους, όπως και ολόκληρο το Ντονμπάς) πολίτες, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν ανενδοίαστα τα βαρύτερα όπλα τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Γαλλικού Πρακτορείου το Κραματόρσκ, μια πόλη περίπου 100.000 κατοίκων σε κανονικές συνθήκες, είναι πλέον «πόλη - φάντασμα», καθώς η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων του Κραματόρσκ και του Σλαβιάνσκ έχουν ήδη φύγει προς Δυσμάς με τρένα ή Ι.Χ. αυτοκίνητα.

Ως εκ τούτου, η δήλωση του επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Ζοζέπ Μπορέλ, ότι η τυφλή επίθεση «είναι μια νέα απόπειρα να κλείσουν οι δρόμοι απομάκρυνσης για αυτούς που φεύγουν για να γλιτώσουν από τον αδικαιολόγητο αυτόν πόλεμο και να προκληθεί ανθρώπινος πόνος», είναι άστοχη και εξαιρετικά βεβιασμένη.

γ) Το κίνητρο

Την ώρα της έκρηξης, Ρωσόφωνοι πολίτες του Κραματόρσκ, που συμμετείχαν σε ομάδα συνομιλίας μέσω μηνυμάτων της πλατφόρμας Telegram, έγραψαν ότι ο πύραυλος πέρασε πάνω από τα κεφάλια τους στην οδό Ελεβατόρνα, στα νοτιοδυτικά προάστια της πόλης, γεγονός που, αν ισχύει, αποτελεί απόδειξη ότι ο πύραυλος εκτοξεύτηκε από την Ντρουζκόβα, περιοχή που ελέγχεται από τους Ουκρανούς. Το σημειώνω αυτό, γιατί, όπως είχα γράψει και στην περίπτωση της σφαγής στην Μπούτσα ή των ανεξιχνίαστων ώς σήμερα αιματηρών επιθέσεων στο Μαιευτήριο και το Θέατρο της Μαριούπολης, τίποτε από τα παραπάνω δεν αθωώνει τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, που έχουν εισβάλει εδώ και ενάμιση μήνα στην Ουκρανία και είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για αυτή τη φάση της αιματοχυσίας. Προσωπικά, άλλωστε, δεν έχω ιδέα για το ποιος ευθύνεται για τα παραπάνω εγκλήματα πολέμου και μόνο μια ανεξάρτητη έρευνα, σαν εκείνη της Σρεμπρένιτσα, μπορεί να απαντήσει στα αμέτρητα ερωτήματα που εγείρονται.

Επειδή όμως ο τόπος (μας) έχει γεμίσει -καθώς φαίνεται- με ιατροδικαστές που κρίνουν τα πάντα χωρίς καμιά απόδειξη και μεταδίδουν «αμάσητα» κυριολεκτικά ό,τι τους σερβίρεται από το Κίεβο και τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες οι μεν και από τη κυρία Ζαχάροβα οι δε, να πούμε εδώ ότι, αυτές τις μέρες, κρίνεται οριστικά και επί του πεδίου η τύχη της ανατολικής Ουκρανίας, με τις ρωσικές δυνάμεις να κλείνουν κάθε οδό διαφυγής και να ανεβάζουν συνεχώς την πίεση στο τριγωνικό «μπόιλερ» μεταξύ Ιζιούμ, Σεβεροντονέτσκ και Γκορλίβκα, ενώ παράλληλα ενισχύουν συνεχώς τον «βρόχο» γύρω από το Κίεβο και ολοκληρώνουν με βαρέα πυροβόλα (όπως οι τρομεροί αυτοκινούμενοι όλμοι Tulpan των 240mm) τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Μαριούπολη.

Η ουκρανική ηγεσία και οι φανατικοί εθνικιστές με τις σβάστικες και τις λυκοπαγίδες που... απολαύσαμε προχθές και στην ελληνική Βουλή δεν έχουν κανέναν τρόπο να σταματήσουν αυτή την τρομακτική πολεμική μηχανή και η μόνη τους ελπίδα είναι, προφανώς, μια ένοπλη επέμβαση του ΝΑΤΟ, γεγονός που πιθανότατα θα πυροδοτήσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ποιος λογικός άνθρωπος το θέλει αυτό;