Του Ελευθέριου Σταματόπουλου*
Πρώτος λόγος: Η δημιουργία «βιομηχανίας ωρών πτήσεως ιδιωτικών εναέριων μέσων» που ο αριθμός τους είναι αδύνατον να ελεγχθεί και η επικράτηση του δόγματος «μη κατάσβεση στα δάση».
Εδώ και πολλά χρόνια η καταστολή των δασικών πυρκαγιών στηρίζεται αποκλειστικά στις εναέριες δυνάμεις. Ετσι δημιουργήσαμε τον μεγαλύτερο στόλο εναέριων μέσων του κόσμου, τη μεγαλύτερη Πυροσβεστική του κόσμου (τηρουμένων των αναλογιών), έχουμε στατιστικά τις μεγαλύτερες καταστροφές που δεν μένουν μόνο στα γνωστά: 273 νεκροί μέσα σε 26 χρόνια (!) ή στις περιουσίες και στα δάση, στο πλήγμα του κύρους των υπηρεσιών εθνικής άμυνας της χώρας.
Ομως η μη κατάσβεση στα δάση έχει κι άλλες συνέπειες. Μένουμε πια γυμνοί στην επερχόμενη κλιματική αλλαγή αφού χάσαμε τόσα πολλά δάση μας και, σαν να μην έφτανε αυτό, χάνουμε τα παραδοσιακά μας brand names σημαντικών τοποθεσιών του τουρισμού μας. Ποιος τώρα θα πληρώσει τη ζημιά όλων αυτών των επαγγελματιών, των ανέργων σήμερα εργαζόμενων στις τουριστικές μας μονάδες και των ανέργων του μέλλοντος;
Σήμερα η χώρα διαθέτει 49 ιδιωτικά εναέρια μέσα και ακόμα 40 δημόσια, βασικά τα Canadair, τα Πεζετέλ (PZL) και μερικά στρατιωτικά ελικόπτερα που χρησιμοποιούνται παρεμπιπτόντως. Ειδικά τα ενοικιαζόμενα ελικόπτερα ανήκουν κυρίως σε νεοσύστατες εταιρείες του Αζερμπαϊτζάν και του Καζακστάν όπου μεταφέρθηκαν σε μια νύχτα (λόγω του εμπάρκο) οι ίδιες οι συμβάσεις των ρωσικών εταιρειών που είχαν υπογραφεί πριν από τον πόλεμο με την Ουκρανία. Μία ώρα πτήσης των ελικοπτέρων αυτών μας στοιχίζει τουλάχιστον 30.000 ευρώ.
Ομως ποτέ δεν δόθηκε ένας απολογισμός για το κόστος της δασοπυρόσβεσης συνολικά ενός μόνο έτους. Ούτε και ο ακριβής και ελεγμένος αριθμός ωρών πτήσεων των ελικοπτέρων. Οπότε κάνουμε υπολογισμούς εκτίμησης. Υπολογίζουμε ότι ο συνολικός αριθμός ωρών πτήσεων των ιδιωτικών εναέριων μέσων που καταγράφεται είναι περίπου 28.000.
Πάντα υπάρχει μια ανακοίνωση του στιλ… «επιχειρούν 12 ελικόπτερα και 7 αεροπλάνα». Ομως οι κάτοικοι καταγγέλλουν πάντοτε ότι τα εναέρια μέσα είναι πολύ λιγότερα. Κι αν γίνονται 6.000 ώρες πτήσης και «γράφονται» και φυσικά πληρώνονται 28.000; Τότε οι 22.000 ώρες πτήσεων είναι ανύπαρκτες ή πλαστές ή δεν έγιναν ποτέ. Ποιος μπορεί να ελέγξει;
Αν υπολογίσουμε ότι κατά μέσο όρο μία ώρα πτήσης μάς κοστίζει 30.000 ευρώ, τότε ο κλεπτολογαριασμός κοστίζει στον ελληνικό λαό 660.000.000 ευρώ τον χρόνο. Αυτά τα χρήματα πού αλλού πάνε αφού περάσουν από τις οφσόρ εταιρείες; Δεν είναι καιρός να γίνει ανεξάρτητος εισαγγελικός έλεγχος;
Φοβάμαι ότι αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για τον οποίο δεν γίνεται η αλλαγή του συστήματος δασοπυρόσβεσης. Ετσι όμως καθυστερεί η προσαρμογή της χώρας μας στην κλιματική αλλαγή (ή κρίση) και φοβάμαι ότι, όταν θα αλλάξουμε το σύστημα, θα είναι αργά για όλους μας, ακόμα και γι’ αυτούς που πλουτίζουν στην πλάτη μας.
Δεύτερος λόγος: Οι μηχανισμοί στρέβλωσης της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας.
Τα τελευταία χρόνια πραγματοποιήθηκαν και νομοθετικές αλλαγές με τον νόμο 4662/2020. Ο νόμος αυτός έχει συμβάλει σημαντικά στην αφαίμαξη κάθε κονδυλίου πρόληψης κάθε αναπτυξιακού ή περιφερειακού προγράμματος που περνάει σε λογαριασμούς που δεν ελέγχονται και θέσπισε σειρά αδιαφανών διαδικασιών ή ιδιωτικών επιχειρήσεων με κάθε λογής άσχετους με το αντικείμενο.
Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά μόνο άρθρα του παραπάνω νόμου:
Με το άρθρο 37 δημιουργείται δομή ΕΣΠΑ μέσα στη Γενική Γραμματεία, στην οποία η Πυροσβεστική χτυπάει όλα τα προγράμματα του ΕΣΠΑ.
Με το άρθρο 38 η ΓΓΠΠ διαχειρίζεται όλη τη χρηματοδότηση όλων των φορέων του Δημοσίου, που αφορά πρόληψη, αγορά εξοπλισμού και κατάσβεση. Για παράδειγμα η Δασική Υπηρεσία δεν διαθέτει πια χρήματα για καύσιμα. Κάθε περιφερειακή μονάδα της Δασικής Υπηρεσίας για να έχει καύσιμα πρέπει να κάνει αίτημα στην Πυροσβεστική και αν εγκριθεί ok.
Με το άρθρο 40 δημιουργείται το Κέντρο Διαχείρισης Κρίσεων για διάφορες «δουλειές» με μελέτες κυρίως, με ανεξάρτητο προϋπολογισμό και με φανατικούς άσχετους καθηγητές που διαφημίζουν την Πυροσβεστική σε κάθε αποτυχία.
Με το άρθρο 41 δημιουργείται Μόνιμο Επιστημονικό Συμβούλιο Πολιτικής Προστασίας για άλλες «δουλειές» με καθηγητές και δημοσιογράφους για τη διαφήμιση.
Με το άρθρο 42 αφαιρούνται εντελώς όλες οι σχετικές αρμοδιότητες πρόληψης της Δασικής Υπηρεσίας και όλοι οι προϋπολογισμοί των έργων.
Με το άρθρο 43 δημιουργείται ακόμα ένα Κέντρο Δασικών Πυρκαγιών για διάφορες «συμβάσεις» για άλλους απροσδιόριστης ειδικότητας ανευθυνοϋπεύθυνους για την πρόληψη με εννεαμελές Δ.Σ.!
Και κυρίως το άρθρο 53 του νόμου 4662/2020, που θεσπίζει δαπάνες απόρρητων αναγκών στην Πολιτική Προστασία, χωρίς να ορίζεται ακριβώς τι αφορούν οι δαπάνες αυτές. Σας παραθέτω το άρθρο, αν και δεν θα καταλάβετε τίποτα συγκεκριμένο: «Παρ. 2. Ως απόρρητες ανάγκες εθνικής σημασίας θεωρούνται όσες συναρτώνται, ή συνδέονται αμέσως ή εμμέσως και αιτιωδώς με ζητήματα ασφάλειας της απρόσκοπτης λειτουργικότητας της ΓΓΠΠ στο πλαίσιο εκπλήρωσης της αποστολής της, όπως ειδικότερα εξειδικεύεται στην προάσπιση της ζωής, περιουσίας των πολιτών και διαφύλαξης του φυσικού περιβάλλοντος, η προάσπιση των οποίων ανάγεται στο επίπεδο διασφάλισης των εθνικών συμφερόντων και για τις οποίες δεν αποδίδεται λογαριασμός».
Τώρα μπορεί να καταλάβατε τον λόγο για τον οποίο φωνασκούν μονότονα για τους ψευτοεμπρησμούς οι περισσότεροι μεγαλοδημοσιογράφοι.
* Δασολόγος - περιβαλλοντολόγος
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ και το εκτενές αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, με σχετικό πίνακα, χάρτη, γράφημα και εικόνες, καθώς κι ένα σχόλιο:
Χρυσό μετάλλιο... χειρότερης δασοπυρόσβεσης, στην Ελλάδα το 2023
Σύμφωνα με έκθεση της Κομισιόν, πέρυσι κάθε φωτιά στη χώρα μας έκαιγε
κατά μέσο όρο 1.009 εκτάρια γης, όταν στην Ιταλία έκαιγε 78 και στη
Γαλλία 41! ● 18 οι μεγάλες πυρκαγιές μόνο τη διετία 2022-2023, ενώ την
περίοδο 2008-2021 καταγράφηκαν 14 μεγάλα περιστατικά ● Στο 16% τα
κονδύλια της πρόληψης, ενώ το 84% των πόρων ξοδεύονται στην καταστολή ●
Βολές για αναποτελεσματικό μοντέλο και από το εσωτερικό της Δεξιάς ●
Σαφής νύξη και για την υπερβολική χρήση του 112.....
***
 |
|
Ο πρωθυπουργός μετά τη διυπουργική σύσκεψη στο στο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας | ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ/ EUROKINISSI |
Ο πλήρης διασυρμός
Το κύριο άρθρο της «Εφημερίδας των Συντακτών» (16/8/2024) ρωτούσε τον πρωθυπουργό: «Έχετε επίγνωση τι λέτε, κ. Μητσοτάκη;».
Αφορμή ήταν η περίφημη δήλωση του ότι ήταν λίγοι οι πολίτες που επλήγησαν από την πρόσφατη πυρκαγιά στην Αττική. Εύλογο το ερώτημα, αφού ήταν μια δήλωση που παρέπεμπε σε άνθρωπο που ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Ο συγκεκριμένος τύπος που κυβερνά τη χώρα από το 2019, έχει δώσει την εντύπωση σε διάφορες περιπτώσεις (σκάνδαλα, πλημμύρες, πυρκαγιές, απάτες, τραγωδίες) ότι βρίσκεται αλλού, ότι ζει σε άλλη χώρα και ότι δεν είναι αυτός που διαχειρίζεται τις υποθέσεις του ελληνικού κράτους. Δεν έχει κανένα πρόβλημα να διαψεύδει την πραγματικότητα, να ακυρώνει τον εαυτό του και να εκθρονίζει την κοινή λογική. Ο πλήρης διασυρμός. Ο απόλυτος εκμαυλισμός.
Βρίσκει και κάνει προφανώς και επίσης δίνει το παράδειγμα στους υφισταμένους του να συμπεριφέρονται κατά τον ίδιο τρόπο. Αντιγράφουν οι από κάτω το μοντέλο του και βεβαίως μένουν στο απυρόβλητο. Ο ηθικός αυτουργός είναι αυτός, γιατί να τους τιμωρήσει. Ο φυσικός αυτουργός είναι αυτός, οι άλλοι τον ακολουθούν. Ενίοτε τον προσπερνούν. Αυτός τους εμπνέει, αυτός τους ενθαρρύνει να πλειοδοτήσουν, αυτός τους επιβραβεύει. Είναι ο αρχηγός του επιτελικού μπάχαλου. Τον πλαισιώνουν χαμερπείς κόλακες, αηδιαστικές ασημαντότητες, περισπούδαστα βλίτα.
Είναι απορίας άξιο πως οι σοβαροί τούτης της κυβέρνησης ανέχονται αυτήν την κατάσταση. Δεν αρκεί να δυσφορούν ιδιωτικώς. Γίνονται συνεργοί όσο σιωπούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου