18 Αυγούστου 2024

Κυβερνητική απάτη το ψηφιακό σχολείο - Της Βίκυς Βασιλάτου


Μέσα στο κατακαλόκαιρο, το υπουργείο Παιδείας έφερε στη βουλή και ψήφισε ένα ακόμη αντιεκπαιδευτικό πολυνομοσχέδιο «σκούπα», το οποίο ενισχύει την εισβολή της αγοράς και των ταξικών φραγμών στο δημόσιο σχολείο, με πρόσχημα την ψηφιοποίησή του.

Με κλειστά τα σχολεία Ιούλιο μήνα, κυβέρνηση και υπουργείο Παιδείας -για ευνόητους λόγους- έφεραν στη βουλή και ψήφισαν (με τις ψήφους των βουλευτών της ΝΔ) το πολυνομοσχέδιο «σκούπα» για το λεγόμενο ψηφιακό σχολείο (ψηφιακό φροντιστήριο, αυτόνομες τάξεις), την παραχώρηση τομέων του δημόσιου σχολείου σε ιδιώτες και επιχειρηματικά συμφέροντα (επαγγελματικός προσανατολισμός, ειδική αγωγή, αντιμετώπιση σχολικής βίας) σε ό,τι αφορά στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τη διευκόλυνση με μια σειρά ρυθμίσεων της ευελιξίας και προσαρμογής των δημόσιων ΑΕΙ στα επιχειρηματικά συμφέροντα και τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Το ψηφιακό υποκατάστατο των εκπαιδευτικών και της σχολικής τάξης θεσπίζεται μέσω του ψηφιακού φροντιστηρίου για τις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού, το Γυμνάσιο και το Λύκειο και με τις αυτόνομες τάξεις στο Γυμνάσιο όπου μαθητές ακριτικών περιοχών θα διδάσκονται με τηλεκπαίδευση τις 12-15 ώρες από το εβδομαδιαίο πρόγραμμα.

Κυβέρνηση και υπουργείο Παιδείας, αντιστρέφοντας ολότελα την πραγματικότητα, προσπαθούν να πείσουν τον λαό ότι στηρίζουν τη διαδικασία της μάθησης, τους οικονομικά ασθενέστερους μαθητές, καθώς και τους μαθητές απομακρυσμένων και ακριτικών περιοχών με βιντεοσκοπημένα μαθήματα (ασύγχρονη εκπαίδευση) ή με «διδασκαλία» εξ’ αποστάσεως από εκπαιδευτικούς γειτονικών σχολείων.

Με απλά λόγια αντί να διορίσουν εκπαιδευτικούς και να δώσουν χρήματα για την παιδεία, αντί να μειώσουν τον αριθμό των μαθητών στην τάξη και να στηρίξουν την ενισχυτική διδασκαλία για τις ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών, επιλέγουν ένα εικονικό σχολείο το οποίο μάλιστα λανσάρουν ως σύγχρονη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.

Κλείσιμο σχολείων ή μη ίδρυση νέων επειδή «δεν πληρούνται τα κριτήρια» –εννοώντας προφανώς οικονομικά–, περικοπές διορισμών και στέρηση μάθησης που μακροπρόθεσμα θα απομακρύνει όλο και περισσότερα παιδιά από το δημόσιο σχολείο, αυτό είναι το ψηφιακό σχολείο.

Κλείσιμο ή μη ίδρυση νέων σχολείων, περικοπές διορισμών και στέρηση μάθησης

Άλλωστε εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές έχουμε πλέον εμπειρία σε ό,τι αφορά στην τηλεκπαίδευση. Σχεδόν δύο σχολικά έτη στην καραντίνα άφησαν πίσω τραυματικό έλλειμμα σε γνώση, κοινωνικοποίηση, μαθητική ζωή. Είναι πλέον συνείδηση όλων μας ότι η εκπαίδευση είναι μια κοινωνική διαδικασία αλληλεπίδρασης, όχι ένας ατομικός δρόμος παράδοσης – παραλαβής κι ότι η τηλεκπαίδευση θα αποσταθεροποιήσει τη σχέση των παιδιών εργατικών οικογενειών με το σχολείο και τη μάθηση, οδηγώντας στην παραίτηση και στροφή προς τη δουλειά και τη μαθητεία από τα 15 τους χρόνια.

Με δωράκια μόρια μπόνους, είτε για τη μετάθεση (έξι μόρια έξτρα) είτε για τη διεκδίκηση στελεχικής θέσης (δύο μόρια έξτρα), το υπουργείο προσπαθεί να εκμαυλίσει συνειδήσεις, ώστε να γίνει αποδεκτό ένα σχολείο που θα έχει μακροπρόθεσμα τη μείωση του αριθμού των εκπαιδευτικών και την ένταση του ταξικού του χαρακτήρα.

Ανάθεση σε ιδιώτες τομέων του δημόσιου σχολείου

Στο υπάρχον νομοσχέδιο ο επαγγελματικός προσανατολισμός ανατίθεται σε «οικονομικούς φορείς» με κρατική επιχορήγηση. Ζεστό κρατικό χρήμα από τη μια που θα ρέει προς τις επιχειρηματικές τσέπες και στρατηγική εμπλοκή του κεφαλαίου στον καθορισμό της αγοράς εργασίας από την άλλη. Ανάλυση της προσωπικότητας και των κλίσεων των μαθητών, πάνε περίπατο.

Ακόμα και η διαχείριση του σχολικού εκφοβισμού παραδίδεται στην αγορά. Αντί να στελεχώσει τα σχολεία με ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, να επαναφέρει τα μαθήματα κοινωνικών επιστημών, τα εικαστικά και τα μαθήματα καλλιτεχνικών, δημιουργώντας κοινωνικούς όρους αντιρρόπησης των κραδασμών από την παρατεταμένη κρίση στη ζωή των εργατικών οικογενειών, παραχωρεί σε ιδιώτες, τη διαχείριση των ειδικών πλατφορμών για καταγγελίες περιστατικών εκφοβισμού και την οργάνωση σχετικού υλικού και εκστρατειών ενημέρωσης, με κίνδυνο την ανάσυρση των πιο συντηρητικών συμπεριφοριστικών μεθόδων καταγραφής – τιμωρητικής αντιμετώπισης των περιστατικών.

Επίσης, το νομοσχέδιο απλοποιεί τις διαδικασίες συγχωνεύσεων, μετονομασιών τμημάτων με απόφαση του Συμβουλίου Διοίκησης του Πανεπιστημίου, που μέχρι τώρα γίνονταν με Προεδρικό Διάταγμα, ώστε η κατανομή να εναρμονίζεται με τον χώρο στην αγορά που διεκδικούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τις ανάγκες των επιχειρήσεων.

ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου