Γιατί (και για ποιους) ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας απόλυτα επιτυχημένος Πρωθυπουργός

Κυριάκος Μητσοτάκης / SOOC

Το σύστημα εξουσίας, περί τον Πρωθυπουργό, κάνει εξαιρετική δουλειά και ο ίδιος από την πλευρά του είναι ειλικρινής ως προς τους στόχους που από την αρχή της θητείας του είχε θέσει.

ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

 

Aν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι και απολύτως ακριβείς στην πολιτική κριτική που κάνουμε στον Κυριάκο Μητσοτάκη θα πρέπει να αναφέρουμε, σε κάθε ευκαιρία που μας δίνεται ότι ο Πρωθυπουργός είναι απολύτως συνεπής. Εργάζεται άοκνα, έξι χρόνια τώρα, για να έχουν οι πολιτικές του αποτέλεσμα κάτι που τελικώς αποδεικνύεται από τις στατιστικές και από την πραγματικότητα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει εκπληκτική δουλειά για τα ανώτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, δεν μπορεί κανείς πλέον να το αρνηθεί. Η σκληρά ταξική πολιτική του, που εξυπηρετεί τους έχοντες και κατέχοντες, εφαρμόζεται με εκπληκτική μαεστρία σχεδόν από την πρώτη μέρα της κυβερνητικής θητείας και παράγει πολύ συγκεκριμένα αποτελέσματα. Καθήλωση για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, οικονομική απογείωση για τη μειοψηφία, αμύθητα κέρδη για μία πολύ μικρή μειοψηφία (ιδιοκτητών και μετόχων εισηγμένων στο ΧΑ εταιριών, ιδιοκτητών εταιριών που συγκροτούν τα πάσης φύσεως καρτέλ της αγοράς κτλ).

Οι δείκτες λένε την πάσα αλήθεια. Την Πέμπτη (σ.σ. 26/12/2024) μάθαμε (από την Eurostat) ότι ο μέσος μισθός στην Ελλάδα με βάση την αγοραστική δύναμή του, είναι ο χαμηλότερος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εσχάτως δηλαδή μάς πέρασε και η Βουλγαρία. Και όχι μόνο αυτό. Επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 2023 η αύξηση του μέσου μισθού στην Ελλάδα ήταν η τέταρτη πιο χαμηλή στη Ευρώπη.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα φτωχοποιούνται αργά αλλά σταθερά, ότι ο κόσμος της εργασίας βάλλεται πανταχόθεν (κυρίως βέβαια από τις κυβερνητικές επιλογές) ότι το κεφάλαιο, ιδιαίτερα το μεγάλο, διάγει ημέρες δόξας και μεγάλης κερδοφορίας. Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι σε μία Ελλάδα στην οποία οι ανισότητες παίρνουν για τα καλά την ανηφόρα.

Το σύστημα εξουσίας, περί τον Πρωθυπουργό, κάνει εξαιρετική δουλειά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την πλευρά του είναι ειλικρινής θα μπορούσε να πει κανείς. Ποτέ δεν μίλησε ας πούμε για κοινωνική δικαιοσύνη, άλλωστε ο ίδιος πιστεύει ότι οι ανισότητες σε μία κοινωνία είναι κατάσταση αναπόδραστη. Ποτέ, στην πραγματικότητα, δεν μίλησε για ανάπτυξη που θα διαχέεται στο σύνολο του πληθυσμού, άλλωστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας δεξιός, νεοφιλελεύθερος πολιτικός που που πιστεύει, όπως και τόσοι άλλοι στις ημέρες, ότι τις λύσεις τις δίνει μ’ ένα μαγικό τρόπο η αγορά. Και κατά διαβολική σύμπτωση η αγορά ευνοεί πάντα τους πιο ισχυρούς, τους ήδη πλούσιους, τους από πάνω κάθε κοινωνίας.

Οκ, προφανώς, για να διατηρείται ευχαριστημένη η βάση του κόμματος, χρειάζονται και ισχυρές δόσεις προπαγάνδας, μαζί και μερικές “παροχές” οι οποίες υποτίθεται ότι ανακουφίζουν τους από κάτω και καταδεικνύουν την κοινωνική ευαισθησία του Πρωθυπουργού. Παρέχονται όλα αυτά και μάλιστα, αν μιλάμε για την προπαγάνδα, στον υπερθετικό βαθμό.

Η μηχανή του Μαξίμου ως προς αυτό δουλεύει σε φουλ στροφές, άλλη μία ένδειξη ότι ο Πρωθυπουργός εργάζεται και μάλιστα εντατικά. Τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη του, υπάρχει στοχοπροσήλωση, επικοινωνιακό επιτελείο με μεγάλη πείρα αλλά και “πρόθυμοι” να πειστούν. Χωρίς άλλωστε προθύμους, κανένας προπαγανδιστικός μηχανισμός δεν μπορεί να πετύχει τους σκοπούς του.

Η απόδοση του Πρωθυπουργού και του επιτελείου του αλλά και ο τρόπος που πολιτεύονται αποδεικνύουν την ίδια ώρα και κάτι άλλο. Οτι ο διαχωρισμός της δεξιάς και της αριστεράς εξακολουθεί να ισχύει παρά το γεγονός ότι πολλοί επαΐοντες επιχειρούν να μας πείσουν για το αντίθετο.

Η ματιά του Κυριάκου Μητσοτάκη στα πράγματα, ιδιαίτερα στην οικονομία, είναι μία κλασική δεξιά ματιά, η οπτική του δεν έχει κάτι να ζηλέψει από αυτή των ομοϊδεατών του στην Ευρώπη. Πρόκειται για εφαρμογή των επιταγών της “ορθόδοξης” οικονομικής σχολής από το πνεύμα της οποίας διαπνέεται η Ευρωπαϊκή Ενωση τριάντα χρόνια τώρα. Καμία πρωτοτυπία.

Τα πολιτικά σύνορα δεν καταργήθηκαν. Απλά οι της άλλης όχθης προσπαθούν να συνέλθουν από τα απανωτά χτυπήματα που τους καταφέρνει ένας καπιταλισμός που έχει χάσει κάθε ίχνος ανθρώπινου προσώπου και ευγένειας, αν θεωρήσουμε ότι είχε ποτέ τέτοια χαρακτηριστικά.

Οι επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι βαθιά ταξικές και γι’ αυτό βαθιά πολιτικές. Τα παραμύθια λοιπόν περί αλλοίωσης των πολιτικών ορίων και της δήθεν υποβάθμισης της ιστορικής μάχης δεξιάς και αριστεράς δεν είναι τίποτα άλλο από ένα τέχνασμα των ισχυρών να προσδώσουν στις πολιτικές που τους ευνοούν τη σφραγίδα της ΤΙΝΑ.

Στην Ελλάδα φαίνεται ότι το τέχνασμα πιάνει. Ένας πολιτικός που φόρεσε το μανδύα του κεντρώου πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδήματος από κάτω προς τα πάνω και πρακτικά δεν ανοίγει μύτη, ένδειξη ότι αφενός ο προπαγανδιστικός μηχανισμός παραμένει ισχυρός και αφετέρου ότι οι κυριαρχούμενοι δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι πρακτικά τους κλέβουν.

Να λοιπόν ακόμα ένας λόγος για να χαρακτηρίσει κανείς τον Μητσοτάκη, ως έναν απόλυτα επιτυχημένο Πρωθυπουργό. Τι άλλο είναι ένας πολιτικός που διαιωνίζει σχεδόν άκοπα την κυριαρχία του πείθοντας τις μάζες ότι εργάζεται για το…καλό τους ενώ κάνει το ακριβώς αντίθετο;

ΠΗΓΗ