 |
Φωτογραφία αρχείου | EUROKINISSI/ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ |
Απαράδεκτες πρακτικές κλιμακίου του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου και συνεργατών τους προκειμένου να πετύχουν την εκκένωση της δομής του Ελαιώνα, το κλείσιμο της οποίας είχε προαναγγείλει η κυβέρνηση για τα μέσα Αυγούστου, καταγγέλλουν εργαζόμενοι που απολύθηκαν στο τέλος Ιουνίου, όταν διακόπηκε η λειτουργία της βασικής κοινωνικής υπηρεσίας της δομής.
Οι πρώην εργαζόμενοι καλούν οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο προσφυγικό, επαγγελματικές ενώσεις και πολιτικές δυνάμεις «να καταγγείλουν αυτή τη κατάφωρη παραβίαση δικαιωμάτων των προσφυγ(ισσ)ών, να στηρίξουν τα αιτηματα τους και να πάρουν θέση για την απαξίωση και συρρίκνωση της κοινωνικής πρόνοιας και ματαίωση της δουλειάς μας».
Το κείμενο – καταγγελία των πρώην εργαζόμενων συνυπογράφουν ήδη 23 συλλογικότητες.
Όπως σημειώνουν οι πρώην εργαζόμενοι:
«τα άτομα που δεν συναινούν στην ενδεχόμενη μετακίνησή τους δεν έχουν το δικαίωμα στη συνέχιση του οικονομικού βοηθήματος (cash card), αφού διαγράφονται αυτόματα από τη Δομή, ενώ αντίστοιχα η επιτάχυνση της διαδικασίας του ασύλου λαμβάνει τη μορφή υπόσχεσης για όσα άτομα συναινούν. Μέχρι και σήμερα, σε μια προσπάθεια άτυπης τιμωρίας των διαμαρτυρόμενων διαμενόντων και καταστολής της αντίστασης τους, προσωπικό της διοίκησης αρνείται την οποιαδήποτε εξυπηρέτηση τους, π.χ. άρνηση παράδοσης ταξιδιωτικών εγγράφων λόγω άρνησης μεταφοράς σε άλλη Δομή».Επισημαίνουν επίσης ότι ενημερώθηκαν πως δεν επιτράπηκε σε άτομα με πολύ σοβαρά ζητήματα υγείας να παραλάβουν τα προσωπικά τους αντικείμενα και για απάνθρωπη αδιαφορία της διοίκησης που αρνήθηκε να παρέχει στέγη σε άτομο με οπτική αναπηρία που βρισκόταν σε αναμονή πιθανού χειρουργείου. «Τι είμαστε εδώ να τους μαζεύουμε όλους;» καταγγέλλουν ότι ήταν η απάντηση της διοίκησης.
Καταγράφουν τη διαπίστωση ότι μετά το κλείσιμο της κοινωνικής υπηρεσίας οι πρόσφυγες «ξεκίνησαν να παρουσιάζουν μια σταθερά αρνητική πορεία (όπως, διακοπή ιατρικής και ψυχιατρικής αγωγής, συγχυση αναφορικά με ραντεβού και διαδικασίες στην Υπηρεσία Ασύλου, μείωση σωματικού βάρους)».
«Πόσα σώματα χρειάζεται να χτυπηθούν; Πόσα νεκρά παιδιά; Πόσες πνιγμένες οικογένειες χρειάζεται να μετρήσουμε για να υπάρξει δικαίωση; Από τον Έβρο και τα Δωδεκάνησα μέχρι τον Ελαιώνα και τα Κύθηρα, γινόμαστε μάρτυρες μιας ρατσιστικής μεταναστευτικής πολιτικής που δολοφονεί ή/και εγκλωβίζει τα εκτοπισμένα σώματα σε μια συνθήκη αργού θανάτου. Ως πότε;;», υπογραμμίζουν.
Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση:
Το παρόν κείμενο συντάσσεται από πρώην Κοινωνικούς/ες Λειτουργούς της Δομής του Ελαιώνα, μέλη της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων στην Ανοιχτή Δομή Φιλοξενίας Ελαιώνα, των οποίων οι συμβάσεις εργασίας έληξαν στις 30 Ιουνίου 2022, κατόπιν απόφασης του Δήμου Αθηναίων και της Ε.Α.Τ.Α. Α.Ε., όταν διεκόπη εξ ολοκλήρου και η λειτουργία της βασικής Κοινωνικής Υπηρεσίας της δομής, μέσω της οποίας λάμβανε καθημερινή ψυχοκοινωνική υποστήριξη το μεγαλύτερο ποσοστό των φιλοξενούμενων ανθρώπων.
Εργαζόμενοι/ες στα πλαίσια των αρχών και αξιών της Κοινωνικής Εργασίας, όπως παγκόσμια έχουν αναγνωριστεί, αμφισβητούμε και καλούμε σε αναδιαμόρφωση των υφιστάμενων άδικων πολιτικών και πρακτικών σχετικά με τη Δομή Φιλοξενίας Αιτούντων Ασύλου στον Ελαιώνα Αττικής.
Από την αρχή της αντίστασης στη βίαιη εκκένωση του Ελαιώνα στεκόμαστε δίπλα στα διαμένοντα άτομα και στηρίζουμε το αναφαίρετο δικαίωμα τους να διεκδικούν κοινωνική δικαιοσύνη για τα ίδια και τις κοινότητές τους. Συνεργαζόμαστε, όπως προτάσσει το επάγγελμά μας, με κινήματα και αλληλέγγυες οργανώσεις για την ανάπτυξη ενός δικτύου που καλύπτει τα συστημικά κενά του Ελληνικού κοινωνικοπολιτικού πλαισίου και μας επιτρέπει να μετασχηματίζουμε τη κοινωνία που ζούμε σε μία χωρίς αποκλεισμούς.
Ως πρώην εργαζόμενοι/ες Κοινωνικοί/ές Λειτουργοί στη Δομή γνωρίζουμε πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των διαμαρτυρόμενων ανθρώπων σχετικά με τη μετεγκατάσταση τους, οπότε αναπόφευκτα διαψεύδουμε την δήλωση του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, κου Μηταράκη. Διαμαρτυρόμενοι/ες μαζί με τους/τις προσφυγ(ισσ)ες,
Καταγγέλλουμε τις απαράδεκτες πρακτικές "πειθούς" που χρησιμοποιούνται από κλιμάκια του Υπουργείου και συνεργατών του ώστε τα διαμένοντα άτομα να συναινέσουν στην μετακίνηση τους. Κατα τη διάρκεια της εργασίας μας στη Δομή του Ελαιώνα αλλά και του συνεχόμενου feedback που λαμβάνουμε εκ των υστέρων, από τα ίδια τα διαμένοντα άτομα, γινόταν και γίνεται τεράστια προσπάθεια χειραγώγησης τους, εργαλειοποιώντας βασικά θεμελιώδη δικαιώματα. Πιο συγκεκριμένα, τα άτομα που δεν συναινούν στην ενδεχόμενη μετακίνησή τους δεν έχουν το δικαίωμα στη συνέχιση του οικονομικού βοηθήματος (cash card), αφού διαγράφονται αυτόματα από τη Δομή, ενώ αντίστοιχα η επιτάχυνση της διαδικασίας του ασύλου λαμβάνει τη μορφή υπόσχεσης για όσα άτομα συναινούν. Μέχρι και σήμερα, σε μια προσπάθεια άτυπης τιμωρίας των διαμαρτυρόμενων διαμενόντων και καταστολής της αντίστασης τους, προσωπικό της διοίκησης αρνείται την οποιαδήποτε εξυπηρέτηση τους, π.χ. άρνηση παράδοσης ταξιδιωτικών εγγράφων λόγω άρνησης μεταφοράς σε άλλη Δομή.
Καταγγέλλουμε τη κυβερνητική προσπάθεια διαστρέβλωσης των γεγονότων και αντιστροφής του ρόλου θύτη-θύματος δημοσιεύοντας απομονωμένα στιγμιότυπα σε βίντεο. Αναγνωρίζουμε δε, ότι τα αναφερόμενα βίντεο έχουν τραβηχτεί από το χώρο που στεγάζει εργασιακά προσωπικό του Υπουργείου και της Διοίκησης της Δομής, αφού στον ίδιο χώρο εκλιπαρούσαμε το καινούργιο προσωπικό της διοίκησης να επιτρέψει την είσοδο στη Δομή του Ελαιώνα σε διαμένοντα άτομα που αποφάσισε, ως "δια μαγείας", ότι δεν διαμένουν πια. Σε άτομα με πολύ σοβαρά ζητήματα υγείας δεν τους επετράπη να παραλάβουν ούτε τα προσωπικά τους αντικείμενα, όπως μας ενημέρωσαν. Για άτομο με οπτική αναπηρία, εν αναμονή πιθανού χειρουργείου, η στάση της καινούργιας διοίκησης της Δομής, στο αίτημα μας να μην μείνει άστεγο, ήταν σαφής: "Τι είμαστε εδώ να τους μαζεύουμε όλους;" Γνωστή ΜΚΟ παρενέβη και το φιλοξενεί σε ξενώνα.
Τι συνέβη όμως με τα υπόλοιπα άτομα; Πού κατέληξαν μονογονεϊκές οικογένειες και έγκυες γυναίκες, οι οποίες επίσης εκδιώχθηκαν κατά τέτοιο τρόπο;
Καταγγέλλουμε την απροκάλυπτη αστυνομική βία με εισβολή των ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και ΕΚΑΜ στο χώρο του καμπ στις 18 και 19/08/22, το ξυλοφόρτωμα καθήμενων, τη χρήση χημικών, την καταστολή αλληλέγγυων - για τη σύλληψη των οποίων εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη μας για τις άδικες κατηγορίες και ζητάμε την αθώωσή τους - και ειδικότερα, τη βία που δέχθηκαν οι ίδιοι οι άνθρωποι που διαμένουν στη Δομή του Ελαιώνα και δουλεύαμε μαζί τους - για μήνες ή και χρόνια. Γυναίκες χτυπήθηκαν, παιδιά εκτέθηκαν σε σκηνές βίας, για την προστασία και τη ψυχοκοινωνική στήριξη των οποίων εργαζόμασταν μέχρι πρότινος.
Καταγγέλλουμε τη κυβερνητική προσπάθεια αποδυνάμωσης και εξαθλίωσης των διαμενόντων του camp μέσω της διακοπής όλων των ψυχοκοινωνικών και νομικών υπηρεσιών καθώς και των εθελοντικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνταν μέχρι πρότινος. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι παραπάνω πρακτικές αποσκοπούν στην σταδιακή αυτοεκκένωση της Δομής με στόχο τη μείωση του πολιτικού κόστους της κυβέρνησης. Απαιτούμε την άμεση επαναπρόσληψη του αντίστοιχου προσωπικού για το βέλτιστο συμφέρον των προσφυγ(ισσ)ων.
Καλούμε όλες τις οργανώσεις που ασχολούνται με το προσφυγικό πεδίο, ενώσεις Κοινωνικών Λειτουργών και επαγγελματιών πρώτης γραμμής όλων των ειδικοτήτων, πολιτικές δυνάμεις κοκ να καταγγείλουν αυτή τη κατάφωρη παραβίαση δικαιωμάτων των προσφυγ(ισσ)ών, να στηρίξουν τα αιτηματα τους και να πάρουν θέση για την απαξίωση και συρρίκνωση της κοινωνικής πρόνοιας και ματαίωση της δουλειάς μας.
Έχοντας διανύσει δύο μήνες από την λήξη της σύμβασης μας και κατόπιν επικοινωνιών μας με υπηρεσίες και οργανώσεις που συνεργαζόμασταν για την ολιστική υποστήριξη των ανθρώπων, οι εργαζόμενοι/ες αυτών εκτίμησαν πως οι ωφελούμενοι/ες ξεκίνησαν να παρουσιάζουν μια σταθερά αρνητική πορεία (όπως, διακοπή ιατρικής και ψυχιατρικής αγωγής, σύγχυση αναφορικά με ραντεβού και διαδικασίες στην Υπηρεσία Ασύλου, μείωση σωματικού βάρους).
Πόσα σώματα χρειάζεται να χτυπηθούν; Πόσα νεκρά παιδιά; Πόσες πνιγμένες οικογένειες χρειάζεται να μετρήσουμε για να υπάρξει δικαίωση;
Από τον Έβρο και τα Δωδεκάνησα μέχρι τον Ελαιώνα και τα Κύθηρα, γινόμαστε μάρτυρες μιας ρατσιστικής μεταναστευτικής πολιτικής που δολοφονεί ή/και εγκλωβίζει τα εκτοπισμένα σώματα σε μια συνθήκη αργού θανάτου. Ως πότε;;
Το κείμενο στηρίζουν και συνυπογράφουν*:
Αυτοοργανωμένη Πρωτοβουλία Κοινωνικής Εργασίας
Δίκτυο Δράσης Κοινωνικών Λειτουργών- Social Work Action Network in Greece
Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων-Δικηγορική Ανατροπή
Κεερφα-Keerfa-Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή
Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό»
Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών
ΣΚΛΕ - Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος ΝΠΔΔ
Σωματείο Εργαζομένων ΕΟΔΥ
Σωματείο "Σύλλογος Εργαζομένων Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες"
Better Life with Refugees
Habibi.Works
I HAVE RIGHTS. from Samos
Ithaca Laundry
Legal Centre Lesvos
Lighthouse Relief
Orlando LGBT+ ψυχική υγεία χωρίς στίγμα
Project Armonia
Refugee Biriyani & Bananas
Refugee Legal Support (RLS)
Safe Place Greece
Solidarity With Migrants
Vasilika Moon
Yoga and Sport With Refugees (YSR)
*Συνυπογραφές και πληροφορίες στο protovouliakl@gmail.com
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου