Βρετανία: «Θα διαλύσουμε τις απεργίες», απειλούν οι Τόρις καθώς το κύμα απεργιών μεγαλώνει

του Ανδρέα Κοσιάρη

Συνεχίζονται οι μαζικές απεργίες στη Μεγάλη Βρετανία, με πρωτεργάτες τους εργαζόμενους στα τρένα. Περίπου 45.000 εργαζόμενοι συμμετέχουν σε διήμερη σπαστή απεργία σήμερα και το Σάββατο, που έχει εξαγγείλει το συνδικάτο Σιδηροδρόμων, Ναυτιλιακών και Μεταφορών (Rail, Maritime and Transport Workers Union – RMT). Άλλες 10.000 περίπου εργαζόμενοι στους υπόγειους και επίγειους αστικούς σιδηρόδρομους ετοιμάζονται να απεργήσουν αύριο Παρασκευή, ενώ από την Κυριακή και μέχρι τα μέσα του Σεπτεμβρίου έχουν εξαγγελθεί πολυήμερες απεργίες στα λιμάνια του Φέλιξστοου (υπεύθυνο για σχεδόν για το μισό του συνολικού όγκου εμπορευματοκιβωτίων) και του Λίβερπουλ, στα ταχυδρομεία και τις τηλεπικοινωνίες.

Αντιμέτωπη με ένα κύμα απεργιών και με τον κίνδυνο να ακολουθήσουν κι άλλοι κλάδοι, η κυβέρνηση των Συντηρητικών επισπεύδει τα σχέδιά της για καταστολή του δικαιώματος στην απεργία, ξεπερνώντας σε ρητορική και σχεδιασμό τα βίαια χρόνια της Μάργκαρετ Θάτσερ.

Ευρισκόμενοι σε μία ιδιότυπη κυβερνητική ραστώνη, με τον παραιτηθέντα αλλά προσωρινά στη θέση τού Μπόρις Τζόνσον να απολαμβάνει τι διακοπές του και την κούρσα για την ηγεσία του κόμματος να κορυφώνεται, οι Τόρις σπεύδουν να προαναγγείλουν ένα από τα πράγματα στα οποία σίγουρα δεν διαφωνούν.

«Το σχέδιο 16 σημείων του Υπουργού για να τσακίσει τις απεργίες», σχολίασε η γνωστή ύποπτη Daily Mail με αφορμή άρθρο του υπουργού Συγκοινωνιών Γκραντ Σαπς στις σελίδες της. Ο τίτλος που έδωσε ο Σαπς στο άρθρο του: «Θα αντιμετωπίσουμε αυτούς τους Λουδίτες… όπως η Θάτσερ».

Το σχέδιο που εκθέτει ο υπουργός προτείνει μεταξύ άλλων:

• να επιτραπεί στην κυβέρνηση να απαγορεύει απεργίες με το πρόσχημα ότι αυτές θα δημιουργήσουν «εθνική έκτακτη ανάγκη»
• να αυξηθεί το όριο ψηφοφορίας για την έγκριση απεργιακής δράσης (επί του παρόντος στη Βρετανία χρειάζεται απαρτία του 50% των εργαζομένων και απλή πλειοψηφία)
• τον διπλασιασμό της ειδοποίησης για απεργία στις τέσσερις εβδομάδες
• τον περιορισμό του επιτρεπόμενου αριθμού συμμετεχόντων στην περιφρούρηση των απεργιών/μπλόκα
• την απαγόρευση στησίματος μπλόκων κοντά σε κρίσιμες υποδομές
• τη χρήση της «εμπρηστικής γλώσσας» ως πρόσχημα για τη σύλληψη απεργών, και του «διαδικτυακού εκφοβισμού» ως πρόσχημα για τη φίμωση της επικοινώνησης των απεργιών
• τον περιορισμό του διαθέσιμου χρόνου για συμμετοχή σε συνδικαλιστικές δραστηριότητες και την ανάμειξη του κράτους στα συνδικαλιστικά ψηφοδέλτια
• να επιτραπεί στους εργοδότες να παρακάμπτουν τα συνδικάτα για να συνάψουν συμφωνίες με τους εργαζόμενους

Οι «προτάσεις» αυτές στήνουν ένα σκηνικό απόλυτου περιορισμού του δικαιώματος στην απεργία στη Μεγάλη Βρετανία, δείχνοντας και τον πραγματικό φόβο των κυβερνώντων: μια μαζικότατη γενική απεργία που θα παραλύσει τη χώρα.

Οι κυβερνώντες Συντηρητικοί βρίσκονται απέναντι στους εργαζόμενους, αλλά πλάι-πλάι με την αντιπολίτευση των Εργατικών. Ο ηγέτης των δεύτερων, Κιρ Στάρμερ, συνεχίζει να απαγορεύει σε στελέχη του κόμματος να στηρίξουν με οποιονδήποτε τρόπο τις απεργίες. Στα τέλη του προηγούμενου μήνα απέλυσε τον τομεάρχη Μεταφορών του κόμματος διότι τόλμησε να κατέβει σε μπλόκο μαζί με τους απεργούς και να δηλώσει την αλληλεγγύη του.

Παράλληλα, οι υποψήφιοι των Τόρις για την αρχηγία του κόμματος και συνεπώς την πρωθυπουργία διαγκωνίζονται για το ποιος θα πείσει το άκρως συντηρητικό κοινό των μελών του κόμματος που θα επιλέξουν τον νικητή. Το τελευταίο χτύπημα ήρθε από την πρωτοπόρο της κούρσας Λιζ Τρας, η οποία αποκαλύφθηκε ότι πριν χρόνια συμμετείχε στη συγγραφή πολιτικής πρότασης που θα έφερνε μείωση κατά 10% του μισθού των γιατρών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και την πληρωμή της επίσκεψης σε γενικό ιατρό στο NHS από τους πολίτες — ουσιαστικά μερικά ακόμη βήματα προς την ιδιωτικοποίηση του NHS.

Η αποκάλυψη δημιούργησε θόρυβο και ανάγκασε εκπροσώπους της καμπάνιας της Τρας να δηλώσουν πως η υποψήφια δεν συμφωνεί με όλα όσα περιέχονται στην πολιτική πρόταση στης οποίας τη συγγραφή συμμετείχε.

Η Τρας είχε ήδη τον προηγούμενο μήνα προσπαθήσει να «μαζέψει» πρόταση που η ίδια είχε διατυπώσει, για περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων σε όλη τη Βρετανία πλην του Λονδίνου και της νοτιοανατολικής Αγγλίας.

Οι επιθέσεις στις δημόσιες δομές και τα δικαιώματα των εργαζομένων θα είναι συνεχείς και μόνιμες στη Βρετανία, ανεξαρτήτως του ποιος θα κερδίσει τις εσωκομματικές των Συντηρητικών. Απέναντι και στις επιθυμίες των Εργατικών, μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μπορούν να παλέψουν για να αμυνθούν απέναντί τους.

ΠΗΓΗ