Σύρος: Κάλεσμα συμπαράστασης στη δίκη (Τετάρτη 3/12 στο Εφετείο Αιγαίου) για την υπόθεση γυναικοκτονίας της Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου από τον σύντροφό της στη Φολέγανδρο τον Ιούλιο του 2021

Φώτο πριν από την έναρξη της πρώτης δίκης ( 8/11/2022) που είχε αναβληθεί

Κάλεσμα Συμπαράστασης για τη Γαρυφαλλιά Ψαρράκου,

ενόψει της δίκης στις 3 Δεκεμβρίου 2025

Εφετείο Αιγαίου, Σύρος

 

Την Τετάρτη στις 3 Δεκέμβρη 2025 συνεχίζεται στο Εφετείο Αιγαίου Σύρου η δίκη για την υπόθεση της δολοφονίας της Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου από τον σύντροφό της Δημήτρη Βέργο, κατά τη διάρκεια των κοινών διακοπών τους στη Φολέγανδρο τον Ιούλιο του 2021.

Κατόπιν της πρωτόδικης δικαστικής απόφασης σε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση χωρίς αναγνώριση ελαφρυντικών, ο ένοχος αιτείται τώρα έφεση με σκοπό την αναγνώριση ελαφρυντικών για τη μείωση της ποινής του. Έτσι, η οικογένεια και οι φίλοι της Γαρυφαλλιάς καλούνται να ξαναβρεθούν στη δικαστική αίθουσα, αντικρίζοντας ξανά τον δολοφόνο της και ακούγοντάς τον να ζητά ελαφρυντικά επικαλούμενος “μειωμένο καταλογισμό”.

Πόσο μειώνεται άραγε η ευθύνη και ο “καταλογισμός” όταν “χαλάει η φάση”, όπως χαρακτήρισε ο ίδιος ο θύτης τον καβγά που είχε με τη σύντροφό του Γαρυφαλλιά πριν της αφαιρέσει τη ζωή...

Πόσες ακόμα “χαλασμένες φάσεις” θα στοιχίσουν ζωές γυναικών και θα τους καταλογιστεί ότι εκείνες φταίνε γι’ αυτό, αφού εκείνοι που τους αφαίρεσαν τη ζωή, στο όνομα της “αγάπης και του πάθους τους” πιστεύουν πως τους αντιστοιχούν ελαφρυντικά γι’ αυτό τους το έγκλημα.

Ε ΛΟΙΠΟΝ ΟΧΙ! Καμία φάση δε χάλασε. Καμία άτυχη στιγμή δεν έτυχε. Καμία γυναίκα δε δολοφονήθηκε επειδή ήταν η κακιά η ώρα. Καμία εν βρασμώ ψυχή δε βαραίνει λιγότερο μια γυναικοκτονία. Και αυτό που συνέβη στη Γαρυφαλλιά δεν ήταν ένα “μεμονωμένο περιστατικό”. Είναι μία ακόμα ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ. Είναι μέρος ενός συνεχούς, επαναλαμβανόμενου έμφυλου εγκλήματος. Ένα έγκλημα που δεν γεννιέται σε μια στιγμή, αλλά μέσα σε μια κοινωνία που κανονικοποιεί τον έλεγχο, την κτητικότητα, την επιβολή στη γυναίκα και δείχνει ανοχή σε συμπεριφορές έμφυλης βίας απέναντι σε κάθε θηλυκότητα. Οι γυναίκες δεν δολοφονούνται «από τύχη», αλλά μέσα σε ένα σύστημα που τις εκθέτει καθημερινά σε κινδύνους, και ένα κοινωνικό περιβάλλον που συχνά αποσιωπά και υποβαθμίζει τα σημάδια. Έτσι, και στην υπόθεση της Γαρυφαλλιάς, η πατριαρχική βία είναι που οδήγησε σε μία ακόμα γυναικοκτονία, μέσα σε μία κοινωνία όπου η βία προς τις γυναίκες δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά είναι δομική για να διατηρηθεί το ίδιο σύστημα ελέγχου και εξουσίας.

Μία ακόμα γυναικοκτονία από τις 140 την ημέρα που συμβαίνουν στον κόσμο, ή αλλιώς 1 κάθε 10΄, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ. Μία ακόμα γυναικοκτονία από τις 17 μέχρι τώρα μέσα στο 2025 στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία της ΔΙΟΤΙΜΑ (τουλάχιστον 17 θα λέγαμε αν αναλογιστούμε πως δεν υπάρχει ακόμα νομική αναγνώριση του όρου στη χώρα μας). Μία ακόμα γυναικοκτονία σε κάποια που δεν πρόλαβε, από τις 450 καταγγελίες γυναικών το μήνα, με βάση τα λεγόμενα του Χρυσοχοϊδη με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Κι όμως. Δεν είναι μία ακόμα. Έχει όνομα. Είναι η δολοφονία της Γαρυφαλλιάς, που την σκότωσε κάποιος που έχει κι αυτός όνομα, κι ας φροντίζει η πατριαρχική κοινωνία που ζούμε να επιλέγει να το ξεχνά κι έτσι να κρατάει “προστατευμένο” τελικά και πάλι τον δολοφόνο. Δεν είναι ο 30χρονος, ο θύτης, ο δράστης. Είναι ο Δημήτρης Βέργος αυτός που σκότωσε τη Γαρυφαλλιά. Και αυτό που τον έκανε δολοφόνο δεν είναι η κακιά στιγμή. Είναι η βαθιά ριζωμένη πατριαρχική κουλτούρα της βίαιης -σωματικά και ψυχολογικά- επιβολής στις θηλυκότητες, όποιες κι αν είναι αυτές, ανεξάρτητα από εθνότητα, τάξη, μορφωτικό επίπεδο, ηλικία. Σε αυτήν την κουλτούρα που οδηγεί στην κακοποίηση και τη γυναικοκτονία καθημερινά, φωνάζουμε με όλη μας τη δύναμη ΦΤΑΝΕΙ!

Στεκόμαστε δίπλα στην οικογένεια της Γαρυφαλλιάς και με την ψυχή και τα σώματά μας ως πεδία μάχης, δηλώνουμε παρούσες μέχρι καμία άλλη οικογένεια να μη θρηνήσει ξανά τη Γαρυφαλλιά της, την Ελένη της, την Αδαμαντία της. Είμαστε παρούσες γιατί μας αφορά και αρνούμαστε να δεχτούμε την έμφυλη βία ως κανονικότητα. Είμαστε παρούσες γιατί δε θέλουμε ΚΑΜΙΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ. ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ.

Την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου όλοι και όλες στο Εφετείο Αιγαίου στην Ερμούπολη.

 

Συρήνες - Αυτοοργανωμένη Συλλογικότητα