Είναι το αεροπλάνο ασφαλές μέσο μεταφοράς στην Ελλάδα; - Μέρος 3ο

Είναι το αεροπλάνο ασφαλές μέσο μεταφοράς στην Ελλάδα; Μέρος 3ο

Γράφει:Σοφοκλής Αρχοντάκης 

Το αφιέρωμα στην ασφάλεια των πτήσεων συνεχίζεται, αυτή την φορά με τις θέσεις των αερολιμενικών.

Επικοινωνώντας με τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Συλλόγου Αερολιμενικών, Μανόλη Καμηλάκη, σε σχέση με την ασφάλεια των πτήσεων, είδαμε πως οι κινήσεις της κυβέρνησης σε σχέση με το αντικείμενο το οποίο υπηρετεί δεν αποτελούν καμία έκπληξη.

Η πολιτική την οποία ακολουθεί η κυβέρνηση είναι η παραδοσιακή κατάργηση δημοσίων φορέων και η αντικατάσταση μέρους των ευθυνών από ιδιώτες. Μέρους, διότι κομμάτια του έργου των αερολιμενικών φέρεται να είναι «στον αέρα».

Ας αρχίσουμε όμως κατανοώντας τον ρόλο των Αερολιμενικών που ορίζει ή όριζε την κρατική εποπτεία στα αεροδρόμια.

Ευθύνες και εξειδίκευση των αερολιμενικών υπαλλήλων

Οι εργαζόμενοι ως αερολιμενικοί αρχικά δεν αποτελούν σώμα ασφαλείας. Πρόκειται για προσωπικό με γνώσεις και υψηλή εξειδίκευση γύρω από τα αεροπορικά ζητήματα, το οποίο συνδράμει την ασφάλεια των πτήσεων.

Ο κλάδος των αερολιμενικών αποτελείται από πολίτες που προσελήφθησαν μέσω ΑΣΕΠ και έχουν ως αντικείμενο τον έλεγχο και την εποπτεία πληρωμάτων, εφοδίων, αεροσκαφών και προσωπικών του αεροδρομίου σχετικά με την τήρηση των κανονισμών ασφαλείας και την τήρηση της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας γύρω από το αεροπορικό αντικείμενο.

Ελέγχουν την επάρκεια των πιλότων, των μηχανικών αεροσκαφών σε σχέση με τα πτυχία και τις γνώσεις γύρω από τα αεροσκάφη τα οποία χειρίζονται, αν έχουν δηλαδή επάρκεια χειρισμού στον τύπο των αεροσκαφών, καθώς και υγειονομικά ζητήματα.

Ένα μέρος της εργασίας τους έχει να κάνει με τα βιβλία συντήρησης των αεροσκαφών, κάνουν μετρήσεις αλκοόλ σε προσωπικό εδάφους και το ιπτάμενο προσωπικό, ελέγχουν θέματα ασφαλείας, διενεργούν προανάκριση σε περίπτωση ατυχημάτων, επικουρώντας δηλαδή την διερεύνησή τους, ενώ σε περίπτωση παραβάσεων επιβάλουν ποινές και πρόστιμα στις εταιρείες.

Αυτά άλλαξαν το 2020 από τον Κώστα Καραμανλή

Πλέον από το 2020 με νόμο του πρώην υπουργού Μεταφορών Κώστα Αχ. Καραμανλή, καταργήθηκαν όλες οι θέσεις από τα αεροδρόμια και αντικαταστάθηκαν από γραφείο στην… Αθήνα. Ουσιαστικά οφείλουν να ελέγχουν απομακρυσμένα (!) 42 αεροδρόμια και 72 ελικοδρόμια πλην υδατοδρομίων και λοιπών θέσεων αεροπορικού ενδιαφέροντος.

Όλα τα κόμματα είναι ενήμερα για τις αλλαγές αυτές και ο νόμος πέρασε μονάχα με την κυβερνητική πλειοψηφία προς τέρψιν ιδιωτών που κλήθηκαν να πάρουν μέρος των ευθυνών στην διαχείριση των αεροδρομίων.

Σύμφωνα με τις συμβάσεις, την εποπτεία οφείλει να έχει η κρατική αεροπορική αρχή η οποία αναμένεται να συσταθεί με τον νέο νόμο. 

Αιτιάσεις στο νέο νομοσχέδιο της ΥΠΑ

Ο κλάδος των αερολιμενικών αρχικά αντιτίθεται στην μη πρόβλεψη στο άρθρο 8 ύπαρξης εκπροσώπων των σωματείων στο διοικητικό συμβούλιο της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Τουλάχιστον έναν προερχόμενο από τα αεροδρόμια και έναν από την αεροναυτιλία.

Οι αερολιμενικοί ζητούν Γραφεία Πολιτικής Σχεδίασης Εκτάκτου Ανάγκης στα αεροδρόμια που έχουν παραχωρηθεί (Fraport, Ελευθέριος Βενιζέλος κ.α.), όπου είναι απαραίτητα, ειδικά επειδή οι αερολιμένες αυτοί λειτουργούν από ιδιώτες τρίτων χωρών.

Ζητούν μειωμένο ωράριο για τον κλάδο τους, όπως ισχύει για όλους τους εργαζόμενους και τις ειδικότητες που δουλεύουν σε βάρδιες. Θεωρούν άδικη την διακριτική μεταχείριση όταν ισχύουν ίδιες συνθήκες βαρδιών, νυχτερινών και αργιών. το θεωρούν ζήτημα δικαιοσύνης και συνταγματικής αρχής της ισότητας.

Στο νομοσχέδιο υπάρχει ένα ζήτημα μισθοδοσίας όπου αναφέρεται πως «πραγματική εργασία αποδεικνύεται με μηνιαία προγράμματα τα οποία ελέγχονται και βεβαιώνονται ως προς την πλήρωση των προϋποθέσεων του παρόντος», χωρίς να υπάρχουν με σαφήνεια οι προϋποθέσεις.

Οι εργαζόμενοι διαφωνούν με το Άρθρο 30 και ζητούν την επανασύσταση Αεροπορικών Αρχών Αεροδρομίων, κάτι που προβλέπεται και στις Συμβάσεις Παραχώρησης. Ο κλάδος των Αερολιμενικών θεωρεί ότι χωρίς τοπική εποπτεία, υπάρχουν κενά ασφάλειας και συμμόρφωσης.

Οι εργαζόμενοι διαφωνούν με την τοποθέτηση προϊσταμένων από τον ιδιωτικό τομέα, κάτι που προβλέπεται στο Άρθρο 21 στην παράγραφο 4. Πρόκειται μια μια αντισυνταγματική διάταξη που παραβιάζει το άρθρο 103 του Συντάγματος και κάθε αρχή αξιοκρατίας.

Η παράγραφος αυτή ανοίγει την πόρτα για να τοποθετούνται ιδιώτες με αδιαφανείς διαδικασίες και μετά οι υπουργοί και βουλευτές να κάνουν δηλώσεις στα κανάλια, μετά από κάποιο δυστύχημα, στην περίπτωση που σας θυμίζει κάτι.

Το σωματείο υπογραμμίζει σε σχέση με το άρθρο 35 του νομοσχεδίου για την ΥΠΑ ότι «η δυνατότητα τοποθέτησης προϊσταμένων χωρίς ΑΣΕΠ και η ανεξέλεγκτη ανακατανομή θέσεων ανοίγουν παράθυρα αυθαιρεσίας που δεν αρμόζουν σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό ΝΠΔΔ».

Η Fraport μίλησε, η κυβέρνηση χορεύει στον ρυθμό της

Κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης η Fraport ζήτησε Α) να επιταχυνθεί η απομάκρυνση του προσωπικού της ΥΠΑ και Β) διαφώνησε με τη στέγαση των κρατικών υπηρεσιών μέσα στους κρατικούς αερολιμένες.

Οι αερολιμενικοί θεωρούν την ΥΠΑ ως τον θεσμικό εγγυητή της ασφάλειας των πτήσεων και της εθνικής κυριαρχίας στους αιθέρες και αρνούνται την κινητικότητα εργαζομένων της ΥΠΑ εκτός αεροδρομίων.

Οι φόροι της Fraport στα αεροδρόμια είναι πολλαπλάσιοι σε σημείο πριν από έναν χρόνο σε αεροδρόμιο της Fraport οι φόροι να είναι κατ’ ελάχιστον 200 ευρώ και στα υπόλοιπα αεροδρόμια να προσγειώνεται αεροπλάνο με κρατικό φόρο 1,64 ευρώ! Δηλαδή το κράτος, σνομπάρει τα χρήματα, δεν τα θέλει προτιμά να είναι ζημιογόνα τα αεροδρόμια!

Την Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας έδιωξε από τα αεροδρόμια ο Κώστας Καραμανλής, όπως ανέφερε ο κος Καμηλάκης μέσα στην Βουλή κατ’ απαίτηση της Fraport.

(…) «η Fraport φρόντισε με τον Ν. 4757/2020 και με τον τότε Υπουργό Μεταφορών, γνωστό και ως Υπουργό των Τεμπών, κ. Καραμανλή, να απομακρύνει την Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας από τα αεροδρόμια. Ήταν τότε που ο κ. Καραμανλής διαβεβαίωνε την τότε Βουλή ότι δεν τίθεται κανένα θέμα ασφάλειας αερομεταφορών, όπως έλεγε και για τα τρένα, για να τον διαψεύσει λίγο αργότερα ακόμα και ο ίδιος ο Διοικητής της ΑΠΑ με την γνωστή αναφορά του σε Αεροπορικά Τέμπη».

Ατυχήματα και δυστυχήματα μετά την κατάργηση αεροπορικών αρχών

Σύμφωνα με το σωματείο το τελευταίο μόνο χρονικό διάστημα στην Ελλάδα, στην πολιτική αεροπορία, έχουν πέσει «τέσσερα ιδιωτικά αεροπλάνα και τρία ιδιωτικά ελικόπτερα με 6 νεκρούς.

Δύο νεκροί στο Μάλεμε Χανίων 09/11/23, 1 νεκρός στη Θήβα 23/09/23, άλλος νεκρός στη Θήβα 19/10/22, 1 νεκρός στο Ηράκλειο 15/12/22, πτώση ελικοπτέρου στη Σάμο 28/07/23, 1 νεκρός στην πτώση ελικοπτέρου στην Εύβοια 28/09/23, πτώση ελικοπτέρου στην Αθήνα 19/07/22)».

Όπως σημειώνουν «Οι συνέπειες θα ήταν τραγικές αν έπεφταν σε πολυπληθείς εγκαταστάσεις. Τα ατυχήματα αυτά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν οι έλεγχοι της πολιτικής αεροπορίας δεν ήταν πλέον ουσιαστικά ανύπαρκτοι (γενικό δηλωτικό, σχέδιο πτήσης, πιστοποιητικό πτητικής ικανότητας, πιστοποιητικό νηολογίου αεροσκάφους, άδεια σταθμού αεροσκάφους, βεβαίωση ασφάλισης για ζημιές έναντι τρίτων και για αποζημίωση επιβαινόντων καθώς και ως προς την άδεια χειριστή, τις προϋποθέσεις ανανέωσης της άδειας και το πιστοποιητικό υγείας εν ισχύ, διαπίστωση οινοπνεύματος στον οργανισμό, έλεγχοι κατάστασης αεροσκάφους)».

Επίλογος

Ενημερώνουμε πως έχουμε στην διάθεσή μας δεκάδες ακόμα περιστατικά, που για λόγους οικονομίας χώρου, δεν δημοσιεύουμε επί του παρόντος.

Εμπιστευόμαστε απόλυτα τα στοιχεία των αερολιμενικών υπαλλήλων, δηλώνουμε στο πλευρό τους και πιστεύουμε πως είναι προς το συμφέρον κάθε πολίτη αυτής της χώρας η ικανοποίηση των αναφερόμενων αιτημάτων τους.

Διαβάστε Σχετικά

• Είναι το αεροπλάνο ασφαλές μέσο μεταφοράς στην Ελλάδα; Μέρος 1ο

• Είναι το αεροπλάνο ασφαλές μέσο μεταφοράς στην Ελλάδα; Μέρος 2ο

• Πετάμε κι όπου βγει; Πώς έχουμε αποφύγει «εναέρια Τέμπη»

ΠΗΓΗ