Την ερώτηση την οποία κατέθεσαν στη βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου, Θανάσης Παφίλης και Μαρία Κομνηνάκα σχετικά με την προσταστία της Γυάρου θα κληθεί να απαντήσει ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Αναλυτικά το κείμενο της ερώτησης:

«Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Νοτίου Αιγαίου ενέκρινε την εγκατάσταση ανεμολογικού ιστού στο πλαίσιο εγκατάστασης ανεμογεννητριών για την παραγωγή αιολικής ενέργειας από την “Αιολική Ολύμπου Εύβοιας ΑΕ”, μέλος του ομίλου “Ελλάκτωρ” στη μαρτυρική Γυάρο η οποία έχει κηρυχθεί Ιστορικός Τόπος το Δεκέμβρη 2001 με απόφαση του τότε υπουργού Πολιτισμού Ευ. Βενιζέλου (ΦΕΚ 1680/17-12-2001, τεύχος Β΄) και τα κτίριά της διατηρητέα.

Η απόφαση έλεγε χαρακτηριστικά: “Χαρακτηρίζουμε ως ιστορικό τόπο που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1469/50, τη νήσο Γυάρο ή Γιούρα που βρίσκεται στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων και διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Άνω Σύρου, διότι αποτελεί σημαντικό χώρο ιστορικής μνήμης που έχει αναπόσπαστα συνδεθεί με την ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Αποτελεί ζωντανή μαρτυρία των αγώνων του ελληνικού λαού για ελευθερία και δημοκρατία, σύμβολο καταδίκης των βασανιστηρίων και του περιορισμού των δημοκρατικών ελευθεριών. Επίσης, χαρακτηρίζουμε ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία το κτίριο των φυλακών, καθώς και όλα τα κτίρια, εγκαταστάσεις και κατασκευές, που βρίσκονται στις περιοχές των πέντε (5) όρμων στη νήσο Γυάρο”.

Η Γυάρος έχει ενταχθεί επίσης το 2011 στο πανευρωπαϊκό δίκτυο ΝΑΤΟΥΡΑ 2000 και θεσμοθετήθηκε το 2019 ως Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή.

Η έγκριση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Νοτίου Αιγαίου έρχεται σε αντίθεση και με την απόφαση χαρακτηρισμού της Γυάρου ως Ιστορικού Τόπου και με γνωμάτευση της Ειδικής Επιστημονικής Επιτροπής που υπογραμμίζει ότι στο νησί δεν γίνεται να υπάρχει “οποιαδήποτε επιχειρηματική – οικονομική εκμετάλλευση”, καθώς και ότι επιβάλλεται “αποφυγή κάθε “εξωραϊσμού” του χώρου. Διατήρηση μόνο της τοπικής πανίδας και χλωρίδας και διατήρηση της αγριότητας του τοπίου”. Έρχεται επίσης σε αντίθεση με την ένταξή της στο δίκτυο ΝΑΤΟΥΡΑ και τη θεσμοθέτησή της ως Θαλάσσιας Προστατευόμενης Περιοχής.

Η εγκατάσταση του ανεμολογικού ιστού στο νησί, που ζητά σήμερα η εταιρεία, και στη συνέχεια η τοποθέτηση αγνώστου αριθμού ανεμογεννητριών, μαζί με την κατασκευή έργων εξυπηρέτησης της επιχειρηματικής εκμετάλλευσης, π.χ. διάνοιξη δρόμων, κατασκευή εγκαταστάσεων, θα επιφέρει ανεπανόρθωτη καταστροφή και αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος του νησιού, αποσπώντας το από την Ιστορία του.

Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Νοτίου Αιγαίου εγκρίνει την εγκατάσταση ανεμολογικού ιστού στη Γυάρο σε αντίθεση και με την απόφαση χαρακτηρισμού της Γυάρου ως Ιστορικού Τόπου παρά το ότι:

“Η Γενική Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Πολιτικής του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης) έχει απορρίψει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα νησιά Κούνουποι, Σύρνα, Πλακίδα, Μεσονήσι, Μεγάλο Σοφράνο, Παχειά Ανάφης, Μακρά, Λιάδι, Κίναρος, Λέβιθα, Οφριδούσα, Κανδελιούσα, Περγούσα, Παχειά Νισύρου, των Δήμων, Νισύρου, Λέρου, Αστυπάλαιας και Ανάφης της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, (ΑΠ: Οικ. ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/38606/2627, με ημερομηνία 24/5/2021)”.

Στην επιδίωξη της κυβέρνησης για μετατροπή της Γυάρου σε πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο που αλλοιώνει το χαρακτήρα της ως Ιστορικό Τόπο έχουν αντιδράσει αντιστασιακές οργανώσεις όπως η “Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ)”, η “Πανελλήνια Ένωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου, (ΠΕΚΑΜ)”, ο “Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αγωνιστών 1967-1974 (ΣΦΕΑ)”, όπως επίσης το Περιφερειακό Συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου και το Παρατηρητήριο Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός, τι μέτρα θα λάβει ώστε να αποτραπεί η εγκατάσταση ανεμολογικού ιστού στη Γυάρο, να μην εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες, να διατηρηθεί ο χαρακτήρας της ως Ιστορικού Τόπου και Προστατευόμενης Περιοχής».

ΠΗΓΗ