«Με τους λαούς και τους εργαζόμενους, ενάντια στους ιμπεριαλιστές και το κεφάλαιο»

Μία πολύ επίκαιρη εκδήλωση για τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις προεκτάσεις του στο ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη το βράδυ από τις εκδόσεις “εκτός των τειχών” στο στέκι Σφενδόνα.

Παρουσιάστηκε το νέο βιβλίο του Β. Σαμαρά: “Ουκρανία. Ο πόλεμος δεν ξεκίνησε χθες, δεν θα τελειώσει αύριο”.

Οι εκ των οργανωτών – συντονιστών, Δ. Παυλίδης και Τ. Σαπουνάς, αναφέρθηκαν σε όλα τα τρέχοντα της πολεμικής κρίσης και της σύγκρουσης των ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων, την ιμπεριαλιστική εισβολή της Ρωσίας και το αντιδραστικό καθεστώς του Κιέβου, αλλά και τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Όπως είπαν για το βιβλίο του Β. Σαμαρά, αυτό παίρνει θέση διατυπώνοντας την αναγκαιότητα της συγκρότησης της εργατικής τάξης και της πάλης ενάντια στις ιμπεριαλιστικές εξαρτήσεις και τα πολεμικά σχέδια στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο ίδιος ο συγγραφέας, ο οποίος έκανε αναφορά στο ιστορικό της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης, που τη βλέπει στο πλαίσιο της ιδιότυπης ένοπλης αναμέτρησης της Ρωσίας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Μπροστά στην απειλή της αμερικανικής πρωτοκαθεδρίας, εκτυλίσσεται αναδιάταξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με κινήσεις ανακατανομής των ρόλων διά της ισχύος. Ως εκ τούτου διατύπωσε την εκτίμηση του κινδύνου κλιμάκωσης της σύγκρουσης, αλλά και την ανάγκη διεξόδου για τους εμπλεκόμενους χωρίς να καταγράφεται κάποια ήττα τους.

Επισήμανε όμως, ότι την ίδια ώρα όμως αναγκαία είναι η πάλη των λαών ενάντια στα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών. Στο δίλημμα: παγκοσμιοποίηση ή έθνος-κράτος, εμείς λέμε: με τους λαούς ενάντια στους ιμπεριαλιστές, τους εργαζόμενους ενάντια στο κεφάλαιο.

Στη συζήτηση που ακολούθησε και απαντώντας στις ερωτήσεις, ο Β. Σαμαράς είπε ότι η Δύση ώθησε την Ρωσία στην εισβολή, αλλά διατύπωσε το ερώτημα: Είχε άλλη επιλογή; Ενώ ξεκάθαρα τάχθηκε εναντίον οποιασδήποτε ανάμειξης ελληνικών δυνάμεων στη σύγκρουση και το αμερικανικό άρμα.

Ο συγγραφέας αναφέρθηκε επίσης στην όξυνση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, επισημαίνοντας τις επιδιώξεις των δύο κρατών, με το τουρκικό κράτος να αναζητά έναν ενισχυμένο ρόλο και το ελληνικό να τίθεται υπό την αιγίδα των ΗΠΑ.