Ο υπουργός ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης παρουσίασε την Πέμπτη έναν πίνακα του Economist, που όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος δείχνει την ελληνική οικονομία να βρίσκεται στην πρώτη θέση παγκοσμίως. Το μήνυμά του άρχισαν να το αναπαράγουν αμέσως αρκετά τρολ που στηρίζουν τη Νέα Δημοκρατία και τον ίδιο προσωπικά (είναι χαρακτηριστικό πως όταν κάνουμε reverse image search στην εικόνα που ανάρτησε βρίσκουμε να έχει δημοσιευθεί σχεδόν αποκλειστικά από ελληνικούς λογαριασμούς)
Η εικόνα είναι πραγματική και προέρχεται από ανάρτηση στον λογαριασμό του Economist στο Instagram. Εκεί όμως σταματά η αλήθεια και αρχίζουν τα προβλήματα. Αναζητώντας το αρχικό άρθρο του περιοδικού διαπιστώνουμε ότι οι συντάκτες πραγματοποίησαν έρευνα σε μόλις 34 χώρες που επέλεξαν οι ίδιοι και όχι σε όλο τον κόσμο (μας λείπουν δηλαδή άλλες 159 για να φτάσουμε τουλάχιστον όλα τα μέλη του ΟΗΕ). Ο υπουργός δηλαδή λέει πάλι ψέματα.
Για τη συγκεκριμένη παρουσίαση ο Economist έφτιαξε ένα δικό του μέτρο σύγκρισης που προκύπτει από πέντε οικονομικούς δείκτες (ΑΕΠ, πληθωρισμό, πορεία μετοχών, δημόσιο χρέος και το λεγόμενο inflation breadth*). Το περιοδικό δεν εξηγεί πως καταλήγει στην τελική κατάταξη (έχουν π.χ. όλα τα στοιχεία την ίδια βαρύτητα;). Επίσης, αρκετοί θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι μια τέτοια μέτρηση δεν μας δίνει αναγκαστικά την εικόνα για το επίπεδο διαβίωσης στη χώρα ούτε πώς φτάσαμε σε αυτό – κάποιοι αριθμοί δηλαδή μπορεί να ευημερούν ύστερα από τρομακτικές θυσίες των πολιτών και οι τελευταίοι να βιώνουν μια κόλαση. Ας αφήσουμε όμως για λίγο στην άκρη αυτές τις επιφυλάξεις και ας δούμε τι προκύπτει από ολόκληρο το κείμενο (για το οποίο ο Γεωργιάδης δεν έδωσε πηγή).
Καταρχήν στον Economist επισημαίνεται ότι τις καλύτερες επιδόσεις παρουσιάζουν χώρες οι οικονομίες των οποίων είχαν καταβαραθρωθεί μετά το 2010. Όπως εξηγούμε και στο βιβλίο Προπαγάνδα και Παραπληροφόρηση, όσο πιο μεγάλη ήταν η πτώση σου τόσο πιο εντυπωσιακή θα φαντάζει η άνοδός σου, χωρίς αυτό να σημαίνει αναγκαστικά ότι καλύπτεις τη ζημιά. Ο συντάκτης του κειμένου επισημαίνει άλλωστε ότι η άνοδος στο ΑΕΠ είναι αναμενόμενη σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης που υπέστησαν βαρύτατο πλήγμα στον τουρισμό τους λόγω των λοκντάουν που επιβλήθηκαν στην πανδημία. Ευγενικά δηλαδή μας λένε ότι εάν δεν παρουσιάζαμε και τώρα σχετικά καλύτερη εικόνα πότε θα το κάναμε;
Παρατηρώντας τον αναλυτικό πίνακα του Economist προκύπτουν άλλα δυο συμπεράσματα. Καταρχάς η Ελλάδα έχει από τις καλύτερες επιδόσεις στο χρηματιστήριο (για την ακρίβεια οι τιμές των μετοχών δεν καταποντίστηκαν όπως των υπολοίπων χωρών) το οποίο όμως δεν αλλάζει σε τίποτα την καθημερινότητα των πολιτών. Ενίοτε μάλιστα η χαρά των χρηματιστών προκύπτει ακριβώς από τη δυστυχία των πολιτών.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι ο δείκτης που φαίνεται να τράβηξε την Ελλάδα στην κορυφή των 34 χωρών ήταν η ποσοστιαία μεταβολή του δημοσίου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ – όπου πράγματι η Ελλάδα παρουσιάζει την μεγαλύτερη πτώση.
Ο Economist όμως κάνει εδώ δυο πολύ ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις: καταρχάς ότι ο πληθωρισμός βοηθά τις υπερχρεωμένες χώρες να παρουσιάσουν μείωση του δημοσίου χρέους (και για μια χώρα σαν την Ελλάδα, που έχει το τέταρτο μεγαλύτερο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ στον πλανήτη, αυτό προσφέρει φαινομενικά εντυπωσιακές διακυμάνσεις). Κατά δεύτερο, το περιοδικό επισημαίνει ότι χώρες όπως η Γερμανία είδαν το χρέος τους να αυξάνεται γιατί έδωσαν χρήματα ώστε να εξισορροπήσουν τις αυξήσεις των τιμών – ουσιαστικά δηλαδή να βοηθήσουν τους πολίτες τους να ανταπεξέλθουν στις δύσκολες συνθήκες που βιώνουν. Η Γερμανία συγκεκριμένα έδωσε το 7% του ΑΕΠ της ώστε να αντισταθμίσει τις αυξήσεις στις τιμές της ενέργειας.
Το κείμενο του Economist καταλήγει ότι το 2023 το πάρτι τελειώνει για χώρες όπως η Ελλάδα. Όπως επισημαίνει «σύντομα η οικονομική ανάπτυξη της νότιας Ευρώπης, η οποία δέχεται πιέσεις από την ταχεία γήρανση του πληθυσμού και το υψηλό χρέος, θα επιστρέψει με βεβαιότητα στα συνηθισμένα όχι και τόσο λαμπερά επίπεδα της περιοχής».
Τι μας είπε από όλα αυτά ο Γεωργιάδης και το επικοινωνιακό επιτελείο του χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό από ψέματα και μισές αλήθειες; Ότι είμαστε οι καλύτεροι στον κόσμο.
*To inflation breadth δείχνει το ποσοστό των αντικειμένων στο καλάθι του πληθωρισμού οι τιμές των οποίων αυξήθηκαν πάνω από 2% ετησίως. Πρακτικά το μέγεθος αυτό δείχνει πόσο «ριζωμένος» είναι ο πληθωρισμός και συνεπώς πόσο εύκολο ή δύσκολο θα είναι να ξεπεραστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου