Από την κηδεία των θυμάτων στον Λίβανο | AP Photo/Bilal Hussein |
Πλησιάζουμε στον έναν χρόνο από την επιδρομή της Χαμάς στο Ισραήλ και στη σύλληψη δεκάδων Ισραηλινών ομήρων από μαχητές της ισλαμιστικής παλαιστινιακής οργάνωσης. Η ενέργεια χαρακτηρίστηκε τρομοκρατική. Και δύσκολα θα μπορούσε κανείς να αρνηθεί τον χαρακτηρισμό, ανεξαρτήτως της θέσης που παίρνει απέναντι στη γενοκτονική καταπίεση των Παλαιστινίων από το Ισραήλ.
Από την 7η Οκτωβρίου του 2023 το Ισραήλ, με τη στήριξη, την ανοχή ή τα στραβά μάτια της «διεθνούς κοινότητας», έχει εξαπολύσει έναν ανελέητο, κραυγαλέα άνισο πόλεμο. Οχι κατά της Χαμάς, αλλά κατά των εκατοντάδων χιλιάδων άμαχων Παλαιστινίων, με 35.000 αναγνωρισμένους νεκρούς, στην πλειονότητά τους γυναικόπαιδα. Αν δεν είναι αυτό ο ορισμός της γενοκτονίας, τότε τι είναι;
Η κυβέρνηση Νετανιάχου, και τελικά το κράτος του Ισραήλ, ανεξαρτήτως των αισθητών διαφοροποιήσεων της αντιπολίτευσης και θυλάκων της ισραηλινής κοινωνίας, εκτός από την επιχείρηση εκτοπισμού του πληθυσμού της Γάζας, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να εδραιώσει τον τίτλο του κράτους-τρομοκράτη.
Οι τρομακτικές εκρήξεις σε παγιδευμένες συσκευές της «αναλογικής εποχής» στον Λίβανο, με στόχο μέλη της Χεζμπολάχ και θύματα δεκάδες ανυποψίαστους αμάχους, ακόμη και παιδιά, αποδεικνύουν ότι η ισραηλινή ηγεσία είναι μεταφορικά και κυριολεκτικά αδίστακτη.