«Kαθαρίζουν» τις καθαρίστριες από το ΕΣΥ εις υγείαν των εργολάβων

Aπό παλαιότερη διαμαρτυρία εργαζομένων στον τομέα καθαριότητας νοσοκομείων | EUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ

 

Λένα Κυριακίδη

 

Επέκταση του εργολαβικού καθεστώτος σε όλο και περισσότερα νοσοκομεία. Αντί να κρατήσουν τους ήδη εργαζόμενους στον τομέα της καθαριότητας, αφού καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, τους απολύουν και δίνουν τη δουλειά σε ιδιωτικά συνεργεία

Δεκάδες καθαριστές και καθαρίστριες στα Γενικά Νοσοκομεία της Χαλκίδας και της Καρδίτσας είδαν την πόρτα της εξόδου στις αρχές του μήνα, λίγα 24ωρα μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, ενώ με τον φόβο της επικείμενης απόλυσης ζουν ακόμα 150 συνάδελφοί τους στον «Ευαγγελισμό», 40 στο «Θριάσιο» και 52 στο Γ. Ν. Τρικάλων εξαιτίας της ανάθεσης μιας τόσο κρίσιμης για το ΕΣΥ υπηρεσίας σε εργολάβους, παρά το μεγαλύτερο κόστος για το ελληνικό Δημόσιο και την αναποτελεσματικότητά τους, όπως έχει φανεί από την οδυνηρή εμπειρία των τελευταίων δέκα και πλέον ετών.

Αυτή έχει αποδείξει περίτρανα την υπερεργασία των «ενοικιαζόμενων» υπαλλήλων σε βάρβαρες συνθήκες, καθυστερήσεις πληρωμών και απλήρωτες υπερωρίες, «επιστροφές» δώρων κι επιδομάτων, «μαύρα» και εικονικές συμβάσεις, απειλές και απολύσεις. Ομως, η Νέα Δημοκρατία συνεχίζει με φόρα τη σταδιακή επέκταση της εξαρτημένης εργασίας σε επικουρικές κατά την ίδια υπηρεσίες νοσοκομείων, όπως έχει προαναγγείλει από την προηγούμενη θητεία της, αξιοποιώντας τον νόμο 4512/2018 για την κατάργηση της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου στον αντίποδα του πάγιου αιτήματος για μονιμοποίηση των συμβασιούχων γιατί καλύπτουν διαρκείς ανάγκες.

Επιδεικτική ήταν η αδιαφορία του νέου υπουργού Υγείας, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που δεν δεσμεύτηκε για τη μη απόλυση χιλιάδων συμβασιούχων κατά τη διάρκεια συνάντησης με αντιπροσωπεία υγειονομικών την Τετάρτη και ύστερα από διαμαρτυρίες απολυμένων το προηγούμενο διάστημα (Βλ. «Kαμία δέσμευση Χρυσοχοΐδη για τους συμβασιούχου», 13.7.2023). Δεν απάντησε τίποτα στις αιτιάσεις σχετικά με -μία από τις πτυχές του σχεδίου για ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ- τις αρκετά πιο δαπανηρές υπηρεσίες της σίτισης και της φύλαξης σε ιδιωτικές εταιρείες, όταν αυτές ανατίθενται σε ιδιωτικά συνεργεία.

Μεγαλύτερη η εργασιακή εκμετάλλευση

Οι καθαρίστριες του Νοσοκομείου Καρδίτσας προσλήφθηκαν μετά την αποχώρηση του προηγούμενου εργολάβου το 2018, διεκδικούσαν συνεχώς από το 2019 την ανανέωση των συμβάσεών τους και πλέον οι 18 από τις 28, οι οποίες δεν προσλήφθηκαν από την ιδιωτική εταιρεία, συνεχίζουν δικαστικά τον αγώνα τους προκειμένου να επιστρέψουν στις θέσεις τους.

«Οι δέκα συνέχισαν παρακαλώντας στον ιδιώτη, με πολύ διαφορετικές συνθήκες εργασίες από ό,τι πριν και βέβαια δεν είναι σίγουρες. Οι περισσότερες είμαστε με ΑμεΑ στην οικογένεια, παιδιά ή γονείς. Μπορεί να ήταν λίγα τα χρήματα, αλλά με αυτά καλύπταμε κάποιες βασικές ανάγκες του νοικοκυριού, ειδικά τώρα με την ακρίβεια παντού. Με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου παίρναμε 5 ευρώ την ώρα που και πάλι ήταν λίγα και τώρα δουλεύουν για 3,5 ευρώ την ώρα. Γυναίκες που εργάζονταν 22 χρόνια στο νοσοκομείο, γυναίκες που ήταν μισό και έναν χρόνο πριν από τη σύνταξη. Ο εργολάβος μάζευε βιογραφικά απ’ έξω ενώ υπήρχε η εγγύηση από τη διοίκηση ότι θα μείνουμε εμείς», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» η Μαρία Μίγκα, που τελικά έμεινε χωρίς δουλειά.

Η κ. Μίγκα εκφράζει την εύλογη απορία για την απόρριψη των «προσωρινών» ασφαλιστικών μέτρων από το Μονομελές Πρωτοδικείο Καρδίτσας πριν από λίγες μέρες, ενώ την επομένη έγινε δεκτή η αναστολή λήξης σύμβασης πενήντα συμβασιούχων του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας στον δήμο της πόλης από τους οποίους η πλειονότητα απασχολείται στην καθαριότητα, όπως επίσης για την απουσία στήριξης των συναδέλφων της από τον σύλλογο εργαζομένων του νοσοκομείου. Αντίθετα, σειρά σωματείων του νομού βρίσκονται στο πλευρό τους και σήμερα διοργανώνουν συναυλία αλληλεγγύης για τα δικαστικά έξοδα πίσω από το πάρκο Παυσίλυπο. Αξίζει να σημειωθεί το παράδοξο γεγονός αναφορικά με την εξέταση της αγωγής τους, που ορίστηκε τον Δεκέμβριο πριν από την οριστική εκδίκαση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων τον Νοέμβριο, με αποτέλεσμα η δικηγόρος τους Ε. Πούλιου να καταθέσει μέσα στην εβδομάδα αίτηση προτίμησης για να μεταφερθούν τον Σεπτέμβριο ζητώντας παράλληλα ακρόαση από διαφορετικό πρωτοδίκη.

Περισσότερα προβλήματα και ελλείψεις

Σαφέστατα χειρότερες εργασιακές συνθήκες προβλέπει και ο Παναγιώτης Τζουβάρας από το σωματείο εργαζομένων του Νοσοκομείου Χαλκίδας, όπου επέστρεψαν αμέσως μετά τις εκλογές οι ιδιώτες στην καθαριότητα ύστερα από μια δεκαετία. Η νέα εταιρεία σε πρώτη φάση απορρόφησε τους 30 απολυμένους από το νοσοκομείο χάριν της εμπειρίας τους, κι ενώ προβλέπεται να καθαρίζουν τους τετραπλάσιους σε έκταση χώρους των νέων εγκαταστάσεων σε σχέση με τις παλιές, μαζί με άλλα 10 άτομα που δεν έχουν ακόμα προσληφθεί, εξηγεί ο Π. Τζουβάρας.

Ηδη πάντως δύο γυναίκες αποχώρησαν αδυνατώντας να αντεπεξέλθουν στις υπερβολικές απαιτήσεις. «Οι εργασίες για τις οποίες έχει δεσμευτεί ο εργολάβος ως δέλεαρ για να κλείσει τη συμφωνία δεν μπορεί να γίνουν με αυτό το προσωπικό. Σίγουρα λοιπόν θα κάνει “σκόντο”», εκτιμά και φέρνει ως παράδειγμα την ελλιπή φύλαξη, που από 1η Ιανουαρίου έχει αναλάβει ιδιώτης.

Το σωματείο καταγγέλλει πως καμία επίσημη μελέτη δεν αποδεικνύει ότι επιλέχθηκε η πιο φτηνή λύση για την καθαριότητα και πως το νοσοκομείο παρέδωσε εξοπλισμό και μηχανήματά του σε έναν εργολάβο με μονοετή σύμβαση, με ό,τι κινδύνους μπορεί να εγκυμονεί κάτι τέτοιο.

Προβλήματα από το εργολαβικό καθεστώς έχουν δημιουργηθεί και στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, όπου 150 καθαριστές, πολλοί στα όρια συνταξιοδότησης, με συμβάσεις μέχρι και τον Σεπτέμβριο, αναγκάζονται να καλύπτουν τη δουλειά που μέχρι πρότινος κάλυπταν 240 άτομα. Οι υπόλοιποι δεν άντεξαν τη μεγάλη εργασιακή αβεβαιότητα και άφησαν τις θέσεις τους εν όψει της ολοκλήρωσης του σχετικού διαγωνισμού.

«Υπάρχουν καθαριστές που δουλεύουν 20 χρόνια στον “Ευαγγελισμό” με ό,τι σύμβαση έχει γεννήσει ο ανθρώπινος νους, αλλά πάντα στο ίδιο πόστο. Δεν ξέρω αν κάποιος μπορεί να έρθει στη θέση τους και να καταλάβει το μαρτύριο που τραβούν», υπογραμμίζει ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου, Γιώργος Φερεντίνος, σχολιάζοντας πως αποτελεί «πάγια τακτική των κυβερνήσεων να κρατούν τους εργαζομένους χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Οταν δεν έχουν λυμένο το αν αύριο θα πάνε για μεροκάματο, είναι πολύ πιο δύσκολο να οργανωθούν και να παλέψουν και για άλλα ζητήματα της ζωής τους και της κοινωνίας, γιατί φοβούνται την απόλυση. Σε λίγο θα είμαστε και οι γιατροί με μπλοκάκι».

Οσο για τις ελλείψεις στην καθαριότητα ο γιατρός αναφέρει πως «εκεί που ήταν δύο καθαριστές είναι ένας. Η ΜΕΘ δεν έχει μόνιμα πόστα σε ημέρα γενικής εφημερίας». «Οι ηλεκτρολόγοι που είναι χρόνια σε εργολάβο πληρώνονται έναντι ή καθόλου.

Πολύ λιγότεροι τεχνικοί από ό,τι ορίζει η σύμβαση για να καλύπτουν το νοσοκομείο. Αντί να υπάρχουν οι παλιοί και οι έμπειροι, μπορεί στην ίδια βάρδια να είναι δύο άπειροι συνάδελφοι, που δεν ξέρουν τους χώρους, χώρους σε βιομηχανικό ρεύμα, με μηχανήματα εκατομμυρίων.

Μιλάμε για πράγματα επικίνδυνα. Για διακοπές ηλεκτροδότησης, οι οποίες με δυσκολία αποκαταστάθηκαν, με συνέπειες για ασθενείς και προσωπικό. Μπορεί να κοστίσει δεκάδες ζωές η διακοπή στις αντλίες της ΜΕΘ και δεν παίρνουν οι άρρωστοι φάρμακα. Ξαφνικά βλέπεις ασθενείς να ξυπνάνε!», προσθέτει. 

Dreamstime.com

Ποιος θα πρωτοφάει

Θέμα χρόνου η απόλυση 40 καθαριστών στο «Θριάσιο», αφού ο διαγωνισμός βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της έγκρισης από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Και σε αυτή την περίπτωση αποκαλυπτικό είναι ακόμα και το «άλλοθι» της οικονομοτεχνικής μελέτης που υποχρεούται να συντάξει το νοσοκομείο και φανερώνει το μεγαλύτερο κόστος.

«Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα τους ξαναπροσλάβει όλους. Δεν λύνεται το ζήτημα παρά μόνο με πολιτική παρέμβαση. Σε άλλα νοσοκομεία έφυγαν οι εργολάβοι και ήρθαν οι συμβασιούχοι, σε άλλα δεν έφυγαν καθόλου. Παρέμειναν από τότε που ιδιωτικοποιήθηκαν υπηρεσίες, από το 2010 μέχρι σήμερα, χωρίς καμία διακοπή. Απλά αλλάζουν οι εταιρείες μεταξύ τους», σημειώνει ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου, Μανώλης Βαρδαβάκης, σχετικά με τον επιχειρηματικό ανταγωνισμό μεταξύ των εταιρειών για τη μοιρασιά της «πίτας». Και θυμίζει τις προηγούμενες άκαρπες διαμαρτυρίες στον πρώην υπουργό, Θάνο Πλεύρη, όταν «ήταν να ιδιωτικοποιηθεί η σίτιση και η οικονομοτεχνική μελέτη έδειχνε ότι είναι πιο ακριβός ο εργολάβος από ό,τι η παραμονή των συμβασιούχων και η πρόσληψη μόνιμου προσωπικού. Παρ’ όλα αυτά η ιδιωτικοποίηση προχώρησε κανονικά».

Αμεσος ο κίνδυνος και για 52 εργαζομένους του Νοσοκομείου Τρικάλων στον τομέα της καθαριότητας, τον μόνο που δεν έχει περάσει προς το παρόν στα χέρια εργολάβων. «Η σίτιση από την 1η Ιουλίου, η φύλαξη και τα πλυντήρια πριν πήγαν στην ίδια εταιρεία», μας λέει η εκπρόσωπος των εργαζομένων του Νοσοκομείου Τρικάλων, Βάσω Μπακάση.

Οι συμβάσεις των καθαριστών παρατάθηκαν, έπειτα από παρεμβάσεις εργαζομένων, για τρεις μήνες ώς το τέλος Σεπτεμβρίου, αλλά απορρίφθηκε πρόσφατα το αίτημά τους για μετατροπή των συμβάσεών τους σε αόριστης διάρκειας. «Αν πληρώνονταν από το νοσοκομείο θα στοίχιζαν λιγότερο. Αν γίνονταν αορίστου θα στοίχιζαν ακόμα λιγότερο. Αυτό όμως δεν υπάρχει. Οι οργανικές θέσεις γι’ αυτές τις υπηρεσίες έχουν καταργηθεί», επισημαίνει.