Ο παχυδερμισμός… ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού

Της  ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΥΡΙΛΛΑ

 

Δύο πιλότοι έπεσαν νεκροί μέσα στα μισού αιώνα σαπάκια καναντέρ…, ήρωες για τους ανθρώπους που τους έχασαν, για τις οικογένειές τους. Αναλώσιμοι, όμως, για όσους υποκριτικά και πολιτικάντικα τους ανακήρυξαν “ήρωες”. Αλλά… “η ζωή συνεχίζεται”. 

Αλήθεια; Για ποιούς; Οπωσδήποτε, όχι για εκείνους που την έχασαν. Σίγουρα, ναι για εκείνους τους σεσημασμένους κυνικούς που απαξιώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη με τις πράξεις τους, με τις παραλείψεις τους και με το λόγο τους, απογυμνωμένο από κάθε ίχνος συναίσθησης και ενσυναίσθησης. 

Δύο κτηνοτρόφοι απανθρακωμένοι στην Κάρυστο και στη Μαγνησία.

Μια γυναίκα απανθρακωμένη στη Μαγνησία.

Αλλά… “η ζωή συνεχίζεται”. Γι’ αυτούς που πήγαν να σώσουν τα ζώα τους, δηλαδή το βιος τους, δηλαδή τους κόπους τους και το ψωμί τους, η ζωή τους έγινε κάρβουνο, κατά κυριολεξία.

Συνεχίζεται, όμως, οπωσδήποτε για εκείνους που ως καλορυθμισμένα ρομπότ με “φορτωμένα” κατάλληλα προγράμματα αντίδρασης σε κάθε περίσταση:  

• τις δολοφονικές φωτιές τις αποκαλούν “δουλίτσες”, με αφασικούς, χοντροκομμένους “αστεϊσμούς”, που προκαλούν την κοινωνία και περιβολή ναρκισσιστικά επιμελημένη για τις περιστάσεις, αφού όλη η περίφημη “επιτελικότητα” συνοψίζεται στο αξύριστο προσωπείο και το ανόητο, χάσκον χαμόγελο. Προφανώς, είναι το manual του επικοινωνιακού επιτελείου που ρυθμίζει τη εμφάνιση του πρωθυπουργού.  Καμία, απολύτως, συναίσθηση της πραγματικότητας και των τραγικών της. Μόνο θλιβερές μαριονέτες για τις μεγάλες “δουλειές” της οικονομικής ολιγαρχίας, που θα έρθουν όταν τελειώσουν οι “δουλίτσες”, δηλαδή οι φωτιές. Βλέπετε, είναι και εκείνη η επενδυτική βαθμίδα, ύψιστος στόχος, ακόμα κι αν αναδυθεί μέσα από τα αποκαδια. 
• χρησιμοποιούν την κλιματική αλλαγή για να συγκαλύψουν τις τεράστιες ευθύνες τους, τις πολιτικές ευθύνες τους ως χειριστές ενός κράτους που οργανώνεται και λειτουργεί για να ικανοποιεί και να προστατεύει τα συμφέροντα των οικονομικών ελίτ. 
• διακηρύσσουν ανένδοτο με τη φύση, λέγοντας ότι “δίνουμε άνιση μάχη με τη φύση” (ναι, αυτό είπε από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός”!), αντιστρέφοντας, διαστρέφοντας και διαστρεβλώνοντας την άθλια πραγματικότητα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας εξ’ αιτίας της οποίας ό,τι εννοείται φυσικό περιβάλλον έχει πρώτα απαξιωθεί και έπειτα καταστραφεί στο όνομα της κερδοφορίας. Αν κάποιος βρίσκεται σε άνιση θέση απέναντι στο θεριό (όχι πάντως ανίκητο) του καπιταλισμού είναι η φύση, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου ως μέρος αυτής και όχι το αντίστροφο. 
• περιφέρουν τον προκλητικό τους παχυδερμισμό ως επιτελική καπατσοσύνη

Είμαστε, όμως, αναγκασμένοι να μετρήσουμε και να ξαναμετρήσουμε…

5 οι νεκροί μέχρι σήμερα από τις φωτιές… Τραγικά θύματα της ανύπαρκτης πρόληψης, των αναρίθμητων κενών στους τομείς της πολιτικής προστασίας, της πολιτικής που επιλέγει “Rafale”, αλλά όχι αεροπλάνα για την πυρόσβεση. Της πολιτικής που στο βάθος βλέπει ιδιωτικοποιήσεις και “σπουδαίες επενδύσεις”.

Λίγες ημέρες νωρίτερα μια γέφυρα στην Πάτρα σωριάστηκε και έστειλε στον τάφο έναν εργάτη. Στο όνομα των “ευεργετών” εργολάβων.

57 οι νεκροί στα Τέμπη, στο όνομα της ίδιας πολιτικής υπεράσπισης των κερδών και όχι της ζωής.

57 νεκρούς από εργατικά δυστυχήματα – εγκλήματα μόνο τους τέσσερις πρώτους μήνες του 2023,

Ενας διανομέας στη Χαλκίδα πέθανε από τη ζέστη, διότι οι δήθεν προστατευτικές εγκύκλιοι μιας κυβέρνησης που απελευθέρωσε και ξεχείλωσε κάθε προηγούμενο όριο στην εργασιακή εκμετάλλευση, προφανώς και είναι καταδικασμένες να βυθίζονται στην ανυποληψία.

Ετούτη η καταμέτρηση είναι μόνο ένα μικρό και τραγικό δείγμα από τις “δουλίτσες” του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος που καταστρέφει καθ’ έξιν και εγκληματεί κατά συρροήν, επικουρούμενο από κυβερνήσεις, πρωθυπουργίσκους και υπουργίσκους που χάσκουν ανοήτως και περιφέρουν ξεδιάντροπα τον αποκρουστικό παχυδερμισμό τους, για να χτίζονται οι επενδυτικές βαθμίδες εκεί που συνθλίβεται η ανθρώπινη ύπαρξη.

*****

Τα συντρίμμια του Canadair CL-215 | ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/EUROKINISSI

Χωρίς συνείδηση

 

 

Εύα Νικολαΐδου

 

 

Το καθήκον του, όμως, ο Κ. Μητσοτάκης το έκανε. Και συλλυπητήρια τηλεγραφήματα έστειλε και ενός λεπτού σιγή τελέστηκε και εθνικό πένθος κήρυξε.

Κάπου κάπου, ο πρωθυπουργός επισκέπτεται το συντονιστικό κέντρο επιχείρησης κατάσβεσης των πυρκαγιών. Μόλις φεύγει δηλώνει ικανοποιημένος και γελαστός: «Πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος. Δεν είχαμε θύματα». Στη συνέχεια, οι ειδήσεις ανακοινώνουν την εξέλιξη των πυρκαγιών σε όλη την Ελλάδα. Ο Κ. Μητσοτάκης επισκέφτηκε, όμως, το συντονιστικό κέντρο. Έκανε το καθήκον του. Έχει ήσυχη τη συνείδησή του.

Τον Φεβρουάριο του ’23 στα Τέμπη θρηνήσαμε 60 νεκρούς από την τραγωδία της σύγκρουσης (πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος).

Στις 23 Ιουνίου, θρηνήσαμε 700 νεκρούς από το ναυάγιο στην Πύλο. Δίπλα ήταν το λιμενικό όταν ανατράπηκε το σκάφος (πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος).

Στις 26 Ιουλίου, θρηνήσαμε δύο πιλότους που πάλευαν να σβήσουν τις φωτιές με τα προπολεμικά canadair (πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος).

Το καθήκον του, όμως, ο Κ. Μητσοτάκης το έκανε. Και συλλυπητήρια τηλεγραφήματα έστειλε και ενός λεπτού σιγή τελέστηκε και εθνικό πένθος κήρυξε. Στην Ελλάδα του θρήνου και της τραγωδίας ο πρωθυπουργός επιτελεί το καθήκον του εκφράζοντας λόγια λύπης και θλίψης.

Μία δημοκρατία, όμως, υπερασπίζεται τον πολίτη. Τον προστατεύει. Ενδιαφέρεται για το κοινό καλό και όχι για τις ομάδες συμφερόντων. Γιατί πίσω από τις πυρκαγιές, κρύβονται οικονομικά συμφέροντα. Αυτές οι ομάδες τα κατεδαφίζουν όλα για να επιβάλουν το δικό τους μοντέλο ανάπτυξης που θα βασίζεται στο προσωπικό τους συμφέρον. Αυτοί είναι οι εμπρηστές. Οι στυγνοί εγκληματίες.

Δεν φταίει για όλα η κλιματική αλλαγή. Θυμόμαστε τον Φραγκλίνο που προσπαθούσε να ερμηνεύσει ότι οι κεραυνοί είναι φυσικό φαινόμενο και όχι υπερφυσικό που τους ρίχνει ο Θεός για να μας τιμωρήσει, όπως πίστευε ο κόσμος. Για ν’ αποφύγουμε, λοιπόν, τις πυρκαγιές και τα θύματα απ’ τους κεραυνούς, τοποθετήθηκαν σε ψηλά σημεία αλεξικέραυνα, ώστε να τους καταπίνουν.

Προνοείν – προλαμβάνειν – προβλέπειν. Καμία πρόληψη για την προστασία των δασών. Πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος. Μα δε θα υπάρχουν οι άνθρωποι, γιατί θα πνιγούν από έλλειψη οξυγόνου.

Κι όταν έρχονται οι απόδημοι, που πέρασε το νομοσχέδιο για να ψηφίζουν, δεν θα βρίσκουν τα πατρικά τους, ούτε τα χωριά τους, μόνο φαντάσματα και ξερόχορτα. Καθόλου τύψεις; Και η συνείδηση, άραγε υπάρχει;

ΠΗΓΗ