Το ακόλουθο ρεπορτάζ από το γνωστό Ισραηλινό περιοδικό +972 που εκδίδεται από αντι-σιωνιστές δημοσιογράφους περιγράφει τις φρικτές συνθήκες κράτησης στις Ισραηλινές φυλακές, όπου κρατούνται χωρίς δίκη με διοικητικές αποφάσεις πολλές χιλιάδες Παλαιστίνιοι όμηροι, μαζί γυναίκες και παιδιά. To +972 δημοσιεύει τακτικά ρεπορτάζ από την φρίκη των Ισραηλινών φυλακών με το παρόν να είναι το τελευταίο (για άλλα ρεπορτάζ βλ. εδώ ή εδώ ή εδώ ή εδώ). Ειδικά για το κολαστήριο του Sde Teiman, που είναι το θέμα του παρόντος ρεπορτάζ, το +972 έχει γράψει ξανά ενώ με το θέμα αυτής της φυλακής έχουν ασχοληθεί ακόμη οι New York Times και το CNN.
Οι Δυτικοί κάνουν φασαρία για τους 120 ομήρους που κρατά η Χαμάς αλλά δεν λένε κουβέντα για τις πολλές χιλιάδες ομήρους που κρατά το κράτος-απαρτχάιντ μέσω του καθεστώτος της κράτησης χωρίς δίκη και χωρίς να επιτρέπεται στους δικηγόρους του κρατουμένου να μάθουν την αιτία της κράτησής του.
Αυτά συμβαίνουν ενώ στις ΗΠΑ, όλοι οι υποψήφιοι για την προεδρία συναγωνίζονται για το ποιος είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της συντελούμενης γενοκτονίας. Από τον ‘γενοκτονικό Τζο’ που με περηφάνεια δηλώνει «σιωνιστής»—μέχρι τον προαλειφόμενο για πρόεδρο Ντόναλτ Τραμπ, που κατηγορεί τον Μπάιντεν ότι είναι κρυπτο-Παλαιστίνιος που δεν αφήνει το Ισραήλ «να ολοκληρώσει τη δουλειά»—μέχρι τον ανεξάρτητο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ που διατρανώνει ότι το κράτος απαρτχάιντ είναι πολύτιμο προπύργιο των ΗΠΑ που αβύθιστο αεροπλανοφόρο σαν κι αυτό δεν έχουν άλλο.
Είναι απόλυτη ανάγκη για κάθε αξιοπρεπή άνθρωπο να υψώσει τη φωνή του θέτοντας την κυβέρνηση της χώρας του μπροστά στις ευθύνες της για την ανοχή όχι μόνο της συντελούμενης σφαγής αλλά και των συνθηκών κράτησης στις φυλακές του κράτους απαρτχάιντ, που εν τέλει μόνο με αυτές των στρατοπέδων συγκέντρωσης του Γ’ Ράιχ μπορούν να συγκριθούν.
«Πιο φρικτό από το Abu Ghraib»: Δικηγόρος αφηγείται επίσκεψη σε ισραηλινό κέντρο κράτησης
Στο Sde Teiman, ο Khaled Mahajneh βρήκε έναν κρατούμενο δημοσιογράφο αγνώριστο καθώς περιέγραφε τις βίαιες και απάνθρωπες συνθήκες της εγκατάστασης.
Παλαιστίνιοι κρατούμενοι από τη Γάζα σε μια αυλή φυλακής στο νότιο Ισραήλ, 14 Φεβρουαρίου 2024. (Chaim Goldberg/Flash90)
«Η κατάσταση εκεί είναι πιο φρικτή από οτιδήποτε έχουμε ακούσει για το Αμπού Γκράιμπ και το Γκουαντάναμο». Έτσι περιγράφει το κέντρο κράτησης Sde Teiman ο Khaled Mahajneh, ο πρώτος δικηγόρος που επισκέφθηκε τις εγκαταστάσεις. Περισσότεροι από 4.000 Παλαιστίνιοι τους οποίους το Ισραήλ συνέλαβε στη Γάζα κρατούνται στη στρατιωτική βάση στο Naqab/Negev από τις 7 Οκτωβρίου—ορισμένοι από αυτούς αφέθηκαν στη συνέχεια ελεύθεροι, αλλά οι περισσότεροι παραμένουν υπό ισραηλινή κράτηση.
Παλαιστίνιοι άνδρες που κρατούνται από τις ισραηλινές δυνάμεις στην Beit Lahiya, στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας, μεταφέρονται σε περιοχές κοντά στην παραλία, 7 Δεκεμβρίου 2023
Ο Mahajneh, Παλαιστίνιος πολίτης του Ισραήλ, προσεγγίστηκε αρχικά από το Al Araby TV, το οποίο αναζητούσε πληροφορίες σχετικά με τον Muhammad Arab, έναν δημοσιογράφο του δικτύου, ο οποίος συνελήφθη τον Μάρτιο ενώ κάλυπτε την ισραηλινή πολιορκία του νοσοκομείου Al-Shifa στην πόλη της Γάζας. «Επικοινώνησα με το κέντρο ελέγχου του ισραηλινού στρατού, και αφού τους παρέδωσα μια φωτογραφία και μια ταυτότητα του κρατούμενου, καθώς και το επίσημο έγγραφο πληρεξουσιότητάς μου, ενημερώθηκα ότι [ο Άραμπ] κρατείται στο Σντε Τεϊμάν και ότι μπορούσα να τον επισκεφθώ».
Όταν ο Mahajneh έφτασε στη βάση στις 19 Ιουνίου, του ζητήθηκε να αφήσει το αυτοκίνητό του μακριά από το χώρο, όπου τον περίμενε ένα τζιπ του στρατού για να τον μεταφέρει στο εσωτερικό. Αυτό ήταν «κάτι που δεν είχα συναντήσει ποτέ σε καμία προηγούμενη επίσκεψη σε οποιαδήποτε φυλακή», δήλωσε στο +972. Οδήγησαν για περίπου 10 λεπτά μέσα στις εγκαταστάσεις – ένα εκτεταμένο δίκτυο τροχόσπιτων – προτού φτάσουν σε μια μεγάλη αποθήκη, η οποία περιείχε ένα τρέιλερ που φυλασσόταν από μασκοφόρους στρατιώτες.
«Επανέλαβαν ότι η επίσκεψη θα περιοριστεί σε 45 λεπτά και οποιαδήποτε ενέργεια που μπορεί να βλάψει την ασφάλεια του κράτους, του στρατοπέδου ή των στρατιωτών θα οδηγήσει στην άμεση διακοπή της επίσκεψης. Ακόμα δεν καταλαβαίνω τι εννοούσαν», δήλωσε ο Mahajneh.
Οι στρατιώτες έσυραν έξω τον κρατούμενο δημοσιογράφο με τα χέρια και τα πόδια του δεμένα, ενώ ο Mahajneh παρέμεινε πίσω από ένα φράγμα. Αφού οι στρατιώτες του αφαίρεσαν το μαντήλι που του έδενε τα μάτια, ο Άραμπ έτριβε τα μάτια του για πέντε λεπτά, μη συνηθισμένος στο έντονο φως. «Πού βρίσκομαι;» ήταν η πρώτη ερώτηση που έκανε στον Mahajneh. Οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι στο Sde Teiman δεν γνωρίζουν καν πού κρατούνται—με τουλάχιστον 35 κρατούμενους να έχουν πεθάνει υπό άγνωστες συνθήκες από την έναρξη του πολέμου, πολλοί το αποκαλούν απλώς “το στρατόπεδο θανάτου“.
Ο Khaled Mahajneh, ο δικηγόρος που επισκέφθηκε το κέντρο κράτησης Sde Teiman
«Επισκέπτομαι πολιτικούς κρατούμενους και κρατούμενους ασφαλείας στις ισραηλινές φυλακές εδώ και χρόνια, μεταξύ άλλων και από τις 7 Οκτωβρίου», σημείωσε ο Mahajneh. «Γνωρίζω ότι οι συνθήκες κράτησης έχουν γίνει πολύ πιο σκληρές και ότι οι κρατούμενοι κακοποιούνται καθημερινά. Όμως η [φυλακή] Sde Teiman δεν είχε καμία σχέση με οτιδήποτε έχω δει ή ακούσει στο παρελθόν».
* * *
«Ακόμη και τα δικαστήρια είναι γεμάτα μίσος»
Ο Mahajneh δήλωσε στο +972 ότι ο Άραμπ ήταν σχεδόν αγνώριστος μετά από 100 ημέρες στο κέντρο κράτησης- το πρόσωπο, τα μαλλιά και το χρώμα του δέρματός του είχαν αλλάξει και ήταν καλυμμένος με βρωμιά και περιττώματα περιστεριών. Στον δημοσιογράφο δεν είχαν δοθεί καινούργια ρούχα για σχεδόν δύο μήνες και του επετράπη να αλλάξει παντελόνι για πρώτη φορά εκείνη την ημέρα μόνο λόγω της επίσκεψης του δικηγόρου.
Ο δημοσιογράφος Muhammad Arab της Al Araby TV πριν πιαστεί και κλειστεί στο κολαστήριο
Σύμφωνα με τον Άραμπ, οι κρατούμενοι έχουν συνεχώς δεμένα τα μάτια τους και είναι δεμένοι με τα χέρια πίσω από την πλάτη τους, αναγκασμένοι να κοιμούνται σκυφτοί στο πάτωμα χωρίς κανένα κρεβάτι. Οι σιδερένιες χειροπέδες τους αφαιρούνται μόνο κατά τη διάρκεια ενός εβδομαδιαίου ντους διάρκειας ενός λεπτού. «Όμως οι κρατούμενοι άρχισαν να αρνούνται να κάνουν ντους επειδή δεν έχουν ρολόγια και η υπέρβαση του προβλεπόμενου λεπτού εκθέτει τους κρατούμενους σε αυστηρές τιμωρίες, συμπεριλαμβανομένων ωρών έξω στη ζέστη ή στη βροχή», μας είπε ο Mahajneh.
Όλοι οι κρατούμενοι, σημείωσε ο Mahajneh, αντιμετωπίζουν επιδείνωση της κατάστασης της υγείας τους λόγω της κακής ποιότητας του καθημερινού διαιτολογίου της φυλακής: μια μικρή ποσότητα labaneh [ΣΗΜ. Είδος γιαουρτιού] και ένα κομμάτι αγγούρι ή ντομάτα. Υποφέρουν επίσης από σοβαρή δυσκοιλιότητα, ενώ για κάθε 100 κρατούμενους παρέχεται μόνο ένα ρολό χαρτί υγείας την ημέρα.
«Οι κρατούμενοι εμποδίζονται να μιλούν μεταξύ τους, παρόλο που κρατούνται περισσότεροι από 100 άνθρωποι σε μια αποθήκη, ορισμένοι από αυτούς ηλικιωμένοι ή ανήλικοι»”, δήλωσε ο Mahajneh στο +972. «Δεν τους επιτρέπεται να προσευχηθούν ούτε καν να διαβάσουν το Κοράνι».
Ο Άραμπ κατέθεσε επίσης στον δικηγόρο του ότι οι ισραηλινοί φρουροί επιτέθηκαν σεξουαλικά σε έξι κρατούμενους με ένα ραβδί μπροστά στους άλλους κρατούμενους, αφού είχαν παραβιάσει τις διαταγές της φυλακής. «Όταν μίλησε για βιασμούς, τον ρώτησα: “Μοχάμεντ, είσαι δημοσιογράφος, είσαι λοιπόν σίγουρος γι’ αυτό;”», αφηγήθηκε ο Mahajneh. «Αλλά μου είπε ότι το είδε με τα ίδια του τα μάτια και ότι αυτά που μου έλεγε ήταν μόνο ένα μικρό μέρος των όσων συνέβαιναν εκεί».
To ρεπορτάζ του CNN για το κολαστήριο του Sde Teiman τιτλοφορείται «Δεμένοι κάτω, με καλυμμένα τα μάτια, κρατημένοι με πάμπερς: Ισραηλινοί whistleblowers περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια την κακοποίηση των Παλαιστινίων στο σκιώδες κέντρο κράτησης». Ένας Ισραηλινός φρουρός του κολαστηρίου είπε στο CNN ότι οι σκηνές που έζησε εκεί συνεχίζουν να τον στοιχειώνουν.
Πολλά μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων του CNN και των New York Times, έχουν αναφερθεί σε περιπτώσεις βιασμών και σεξουαλικών επιθέσεων στο Sde Teiman. Σε ένα βίντεο που κυκλοφόρησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ένας Παλαιστίνιος κρατούμενος που απελευθερώθηκε πρόσφατα από το στρατόπεδο κράτησης δήλωσε ότι ήταν προσωπικά μάρτυρας πολλαπλών βιασμών, καθώς και περιπτώσεων στις οποίες Ισραηλινοί στρατιώτες έβαλαν σκύλους να επιτεθούν σεξουαλικά σε κρατούμενους.
Μόλις τον τελευταίο μήνα, σύμφωνα με τον Άραμπ, αρκετοί κρατούμενοι δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια βίαιων ανακρίσεων. Άλλοι κρατούμενοι που είχαν τραυματιστεί στη Γάζα αναγκάστηκαν να υποστούν ακρωτηριασμό των άκρων τους ή να αφαιρεθούν σφαίρες από τα σώματά τους χωρίς αναισθησία και τους περιέθαλψαν φοιτητές νοσηλευτικής.
Μια φωτογραφία που έχει διαρρεύσει από το κολαστήριο του Sde Teiman, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του CNN
Οι ομάδες νομικής υπεράσπισης και οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως επί το πλείστον δεν έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν αυτές τις σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των κρατουμένων στο Sde Teiman, και οι περισσότερες δεν επιτρέπεται ακόμη και να επισκεφθούν τις εγκαταστάσεις προκειμένου να παρεμποδιστεί ο μεγαλύτερος έλεγχος. «Η Κρατική Εισαγγελία δήλωσε ότι αυτό το κέντρο κράτησης επρόκειτο να κλείσει μετά από τις σκληρές επικρίσεις, αλλά τίποτα δεν συνέβη», μας είπε ο Mahajneh. «Ακόμη και τα δικαστήρια είναι γεμάτα μίσος και ρατσισμό εναντίον του λαού της Γάζας».
Οι περισσότεροι από τους κρατούμενους, σημείωσε ο Mahajneh, δεν κατηγορούνται επίσημα ότι ανήκουν σε κάποια οργάνωση ή ότι συμμετέχουν σε στρατιωτική δραστηριότητα- ο ίδιος ο Άραμπ δεν γνωρίζει ακόμη γιατί κρατείται ή πότε μπορεί να αφεθεί ελεύθερος. Από τότε που έφτασαν στο Sde Teiman, στρατιώτες από τις ειδικές μονάδες του ισραηλινού στρατού ανέκριναν τον Άραμπ δύο φορές. Μετά την πρώτη ανάκριση, τον ενημέρωσαν ότι η κράτησή του είχε παραταθεί επ’ αόριστον, με βάση την «υποψία ότι ανήκει σε οργάνωση της οποίας η ταυτότητα δεν του αποκαλύφθηκε».
* * *
«Για να εκδικηθείς ποιον;»
Τους τελευταίους μήνες, διεθνή μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν αρκετές μαρτυρίες αποφυλακισμένων κρατουμένων καθώς και γιατρών που εργάζονταν στο Sde Teiman. Για τον ισραηλινό γιατρό Dr. Yoel Donchin, ο οποίος μίλησε στους New York Times, ήταν ασαφές γιατί οι ισραηλινοί στρατιώτες είχαν κρατήσει πολλούς από τους ανθρώπους που περιέθαλπε, μερικοί από τους οποίους ήταν «εξαιρετικά απίθανο να ήταν μαχητές που συμμετείχαν στον πόλεμο» με βάση προϋπάρχουσες σωματικές παθήσεις ή αναπηρίες.
Οι Times ανέφεραν επίσης ότι οι γιατροί στην εγκατάσταση είχαν λάβει οδηγίες να μην γράφουν τα ονόματά τους σε επίσημα έγγραφα ή να μην απευθύνονται ο ένας στον άλλον με το όνομά του παρουσία ασθενών, υπό τον φόβο να μην αναγνωριστούν αργότερα και να μην κατηγορηθούν για εγκλήματα πολέμου στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
«Τους απογύμνωσαν από οτιδήποτε θυμίζει άνθρωπο», δήλωσε στο CNN ένας μάρτυρας που εργαζόταν ως γιατρός στο αυτοσχέδιο νοσοκομείο της εγκατάστασης. «[Οι ξυλοδαρμοί] δεν γίνονταν για τη συλλογή πληροφοριών. Γίνονταν για εκδίκηση», δήλωσε ένας άλλος μάρτυρας. «Ήταν τιμωρία γι’ αυτό που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου και τιμωρία για τη συμπεριφορά τους στον καταυλισμό».
Τρισδιάστατη απεικόνιση των μαρτυριών που έδωσαν Ισραηλινοί νοσηλευτές στο CNN για το ‘νοσοκομείο’ του κολαστηρίου. Οι κρατούμενοι έχουν καλυμμένα τα μάτια, είναι γυμνοί και χειροπόδαρα δεμένοι στα κρεβάτια και φοράνε πάμπερς καθώς δεν έχουν την πολυτέλεια να επισκεφθούν τουαλέτα. Όπως είπαν οι νοσηλευτές, για τον πόνο έδιναν Ντεπόν ενώ έκαναν επεμβάσεις που δεν γνώριζαν πώς γίνονται και μάλιστα χωρίς αναισθητικό.
Μετά την επίσκεψή του στο Sde Teiman, ο Mahajneh αισθάνεται βαθιά απογοήτευση και θυμό – αλλά πάνω απ’ όλα φρίκη. «Ασχολούμαι με αυτό το επάγγελμα εδώ και 15 χρόνια … Ποτέ δεν περίμενα να ακούσω για βιασμούς κρατουμένων ή τέτοιους εξευτελισμούς. Και όλα αυτά όχι με σκοπό την ανάκριση—αφού οι περισσότεροι κρατούμενοι ανακρίνονται μόνο μετά από πολλές ημέρες κράτησης—αλλά ως πράξη εκδίκησης. Για να εκδικηθούν ποιον; Είναι όλοι πολίτες, νέοι, ενήλικες και παιδιά. Δεν υπάρχουν μέλη της Χαμάς στο Sde Teiman επειδή αυτοί βρίσκονται στα χέρια της Shabas [Ισραηλινή Υπηρεσία Φυλακών]».
Στην απάντησή του σε ερωτήματα για τον σχολιασμό αυτού του άρθρου, ο ισραηλινός στρατός [IDF] δήλωσε: «Η IDF απορρίπτει τους ισχυρισμούς για συστηματική κακομεταχείριση κρατουμένων, μεταξύ άλλων μέσω βίας ή βασανιστηρίων … Εάν είναι απαραίτητο, οι έρευνες της στρατιωτικής αστυνομίας ξεκινούν όταν υπάρχουν υποψίες για ασυνήθιστη συμπεριφορά που να τις δικαιολογούν». Ο στρατός αρνήθηκε τις αναφορές των Arab και Mahajneh για στερήσεις και επέμεινε ότι οι κρατούμενοι έχουν επαρκή ρουχισμό και κουβέρτες, φαγητό και νερό («τρία γεύματα την ημέρα»), πρόσβαση σε τουαλέτες και ντους («μεταξύ 7 και 10 λεπτών») και άλλες ανέσεις.
Ο στρατός πρόσθεσε επίσης: «Από την αρχή του πολέμου, έχουν υπάρξει θάνατοι κρατουμένων, συμπεριλαμβανομένων κρατουμένων που έφτασαν τραυματισμένοι από το πεδίο της μάχης ή σε προβληματική ιατρική κατάσταση. Κάθε θάνατος ερευνάται από τη στρατιωτική αστυνομία. Στο τέλος των ερευνών, τα πορίσματά τους θα διαβιβαστούν στο γραφείο του Στρατιωτικού Εισαγγελέα».
Ο Mahajneh μετέφερε ένα σαφές μήνυμα από το Sde Teiman: «Ο Μοχάμεντ Άραμπ και οι άλλοι κρατούμενοι στο κέντρο κράτησης καλούν τη διεθνή κοινότητα και τα διεθνή δικαστήρια να δράσουν για να τους σώσουν. Είναι αδιανόητο ότι όλος ο κόσμος μιλάει για τους Ισραηλινούς απαχθέντες και κανείς δεν μιλάει για τους Παλαιστίνιους κρατούμενους».
Ο Mahajneh δεν γνωρίζει τι συνέβη στον κρατούμενο δημοσιογράφο μετά τη σύντομη 45λεπτη συνέντευξή του. «Του επιτέθηκαν; Τον σκότωσαν; Το σκέφτομαι συνέχεια».
Πηγή: +972 Magazine
Μετάφραση: Κ. Μηλολιδάκης
* Ο Baker Zoubi είναι δημοσιογράφος από το Kufr Misr και ζει σήμερα στη Ναζαρέτ. Ο Μπέικερ εργάζεται στον τομέα της δημοσιογραφίας από το 2010, αρχικά ως δημοσιογράφος για τοπικά αραβικά μέσα ενημέρωσης και αργότερα ως συντάκτης του ιστότοπου Bokra. Σήμερα, εργάζεται επίσης ως ερευνητής και συντάκτης τηλεοπτικών προγραμμάτων στα κανάλια Makan και Musawa. Γράφει και δημοσιεύει στη σελίδα του στο Facebook διάφορα άρθρα γνώμης σχετικά με την πολιτική και τα κοινωνικά ζητήματα που αφορούν την παλαιστινιακή κοινωνία. Πρόσφατα, άρχισε επίσης να γράφει για το Local Call.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου