Στο πιο πυκνοκατοικημένο γκέτο του πλανήτη έχουν εκτελεστεί μέχρι τώρα εν ψυχρώ σχεδόν 4.237 παιδιά! Αγνοούνται περίπου 1500. Ισως και περισσότερα. Γονείς σκάβουν στα ερείπια να βρουν έστω ένα κομμάτι τους.
Αυτό που σοκαρισμένοι βλέπουμε επί ένα μήνα και πλέον – όσοι τουλάχιστον σοκάρονται από το έγκλημα επειδή βρίσκονται στη “λάθος” πλευρά της ιστορίας, διότι οι άλλοι της “σωστής” πλευράς βλέπουν το δικαίωμα στην αυτοάμυνα του κατά συρροήν δολοφόνου – είναι η πλήρης, ολοκληρωτική, εξαέρωση του Παλαιστινιακού λαού, το σαρωτικό μακέλεμά του, η μανιώδης σφαγή του, από ένα γκανγκστερικό κράτος, το οποίο απολαμβάνει της στήριξης της γκανγκαστερικής ιμπεριαλιστικής συμμορίας ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ.
Δεν είναι πόλεμος. Είναι ένα στυγερό σχέδιο εκκαθάρισης 2 εκατομμυρίων ανθρώπων, που δεν τους μένει τίποτε άλλο, παρά να κλαίνε κρατώντας αγκαλιά τα τυλιγμένα με σάβανα παιδιά τους. Το περιούσιο κράτος “καθαρίζει” τους αλλόφυλους, τους ενοχλητικούς, τους παρίες, ενώ ο δυτικός “πολιτισμένος” κόσμος, κορδώνεται με τάχα Διεθνή Δίκαια, που έχουν προ πολλού πεταχτεί στα σκουπίδια, ψελλίζει κάτι ανοησίες περί κατευνασμού που δεν τις πιστεύουν ούτε τα μικρά παιδιά – κυρίως τα μικρά παιδιά – και οπλίζει το χέρι του μακελάρη.
Σε συντρίμμια έχουν μετατραπεί ολόκληρες γειτονιές στις πόλεις της Λωρίδας της Γάζας. Εχουν κυριολεκτικά εξαερωθεί, σπίτια μαζί και άνθρωποι, από τον ανηλεή βομβαρδισμό του Ισραήλ.
Ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα στις πόλεις της Λωρίδας της Γάζας έχουν «σβηστεί» από τον χάρτη.
Σπίτια και πολυκατοικίες έχουν γίνει ερείπια, θάβοντας χιλιάδες ανθρώπους στα συντρίμμια. Οσοι επέζησαν παλεύουν, σκάβοντας με τα χέρια να βρουν τους ανθρώπους κάτω από τους σωρούς. Οι γονείς ψάχνουν τα παιδιά τους. Τα παιδιά αναζητούν τους γονείς σε μια απέλπιδα προσπάθεια πριν τη συνειδητοποίηση της απόλυτης ορφάνιας.
Στον ένα μήνα της δολοφονικής μανίας του Ισραήλ κατά του Παλαιστινιακού λαού στη Γάζα, τουλάχιστον το 45% των σπιτιών, έχουν καταστραφεί ολικώς ή μερικώς. Δηλαδή, περίπου 200.000 κατοικίες!
Δεν υπάρχει καμία πτυχή της ανθρώπινης ζωής, τίποτα που να υποστηρίζει στοιχειωδώς την ανθρώπινη ύπαρξη που να μην έχει καταστραφεί. Στέγη, τροφή, νερό, ενέργεια, περίθαλψη, ο,τιδήποτε εξασφαλίζει κατ’ αρχήν το δικαίωμα του ανθρώπου στο να παραμένει ζωντανός έχει βομβαρδιστεί.
Ο ολοφάνερος σχεδιασμός της “τελικής λύσης” για τους Παλαιστίνιους είναι η τέλεια θηριωδία, η αιματηρή κτηνωδία που γράφεται με τον σφαγιασμό παιδιών, γυναικών, αμάχων, υπό τα απαθή βλέμματα του “πολιτισμένου” κόσμου.
Μετενσκαρκωμένοι “Μένγκελε” με την μπλούζα του γιατρού στο Ισραήλ – ή
μήπως τη ματωμένη μπλούζα του χασάπη; – ζητάνε να βομβαρδιστούν
νοσοκομεία κι ας γεμίσουν οι δρόμοι με πτώματα… και πτώματα παιδιών.
Στο πιο πυκνοκατοικημένο γκέτο του πλανήτη έχουν εκτελεστεί μέχρι τώρα εν ψυχρώ σχεδόν 4.237 παιδιά! Αγνοούνται περίπου 1500. Ισως και περισσότερα. Γονείς σκάβουν στα ερείπια να βρουν έστω ένα κομμάτι τους.
Παιδιά ψάχνουν τα ακρωτηριασμένα πόδια τους. Η Λαγιάν τα θέλει πίσω… Ο Αχμάντ, μία βδομάδα πριν τη σφαγή στον τόπο του, γράφτηκε σε ομάδα ποδοσφαίρου. Τώρα δεν έχει πόδι… Οι γιατροί ακρωτηριάζουν παιδιά για να σώσουν τουλάχιστον τη ζωή τους. Τα ακρωτηριάζουν χωρίς αναισθησία.
Το ουρλιαχτό τους θα τα καταδιώκει για την υπόλοιπη ζωή τους. Αν ζήσουν… Αν ζήσουν σε έναν καταυλισμό – στρατόπεδο από αυτούς που εξυφαίνουν με όλο τον υποκριτικό και μαφιόζικο “ανθρωπισμό” τους οι δυτικοί καλοζωϊσμένοι, καλοταϊσμένοι και πολιτισμένοι αφέντες. Αλλά, η Λαγιάν και ο Αχμάντ θα έχουν πάντα στα μάτια τους τη ζωή που θα ζούσαν, τα αδέρφια που έχασαν, του φίλους που δεν θα ξαναπαίξουν μαζί…
Ενα απέραντο σφαγείο που βομβαρδίζεται και ξαναβομβαρδίζεται χωρίς έλεος και εκτινάσσει τους αυτουργούς του πολύ πέρα από την ιδιότητα του ανθρώπου.
Οποιος, λοιπόν, δεν τρομάζει με όλη αυτή τη φρίκη μάλλον έχει αρχίζει να αποκτά το πρόσωπο του τέρατος – ή του ρινόκερου.
Ο θεός και η ύπαρξή του είναι μια μεγάλη κουβέντα. Αλλά φέτος ο υιός του ακόμα κι αν προλάβει να γεννηθεί δεν θα προλάβει να ζήσει.
Ο Ηρώδης, πάντα στη σωστή πλευρά της ιστορίας, έσφαξε όλα τα παιδιά…
Δεν γλίτωσε κανένα.
Και κανείς δε μπορεί να μένει ήσυχος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου