20 Νοεμβρίου 2023

Μιχιάρ Εκτάμι, πρόεδρος της Ενωσης Παλαιστινίων Εργαζομένων στην Ελλάδα: «Ξεσηκώνεται όλος ο κόσμος υπέρ του παλαιστινιακού λαού και των δικαιωμάτων του»


Γιώτα Τέσση
 
 Εκτοπισμένος από τη μέρα που γεννήθηκε, ο Παλαιστίνιος Μιχιάρ Εκτάμι αγωνίζεται για τη λευτεριά της πατρίδας του και για έναν λαό που, όπως λέει, «είμαστε όλοι πρόσφυγες, είτε εντός είτε εκτός Παλαιστίνης». Η συνέντευξη έγινε προχθές, τη μέρα που o στρατός του Ισραήλ ισοπέδωνε το μεγαλύτερο και καλύτερα εξοπλισμένο νοσοκομείο της Γάζας, και λίγες μέρες μετά την αδικαιολόγητη προσαγωγή του στη ΓΑΔΑ επειδή κρατούσε παλαιστινιακή σημαία κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του Μαραθωνίου.

Ο πρόεδρος της Ένωσης Παλαιστινίων Εργαζομένων στην Ελλάδα μιλάει στην «Εφ.Συν.» για τις τελευταίες εξελίξεις στην Παλαιστίνη, ζητάει την αλληλεγγύη του ελληνικού λαού και απευθύνει έκκληση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης να μη λειτουργούν ως εκπρόσωποι Τύπου του ισραηλινού στρατού. «Η ενθοκάθαρση ωθεί όλες τις γενιές των Παλαιστινίων να μάχονται για τη λευτεριά της πατρίδας τους», λέει και ονειρεύεται να δει τον λαό του να ζει ελεύθερα και ειρηνικά σε δικό του κράτος.

 Τι συνέβη στις 7 Οκτωβρίου στη Γάζα και προκλήθηκαν όλες αυτές οι θηριωδίες που παρακολουθούμε καθημερινά;

Το πρόβλημα δεν ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου. Η εθνοκάθαρση και η γενοκτονία των Παλαιστινίων άρχισαν το 1948, όταν 800.000 Παλαιστίνιοι εκδιώχθηκαν από την πατρίδα τους και εκτοπίστηκαν στις άλλες αραβικές χώρες και ανά τον κόσμο. Κατεδαφίστηκαν 530 χωριά και πόλεις, καταστράφηκαν ολοσχερώς όλες οι υποδομές για να μην μπορούν οι άνθρωποι ποτέ να γυρίσουν στον τόπο τους. Δεν ήταν ένας άδειος χώρος, όπως ισχυρίζονται ότι πήγαν κάπου για να δημιουργήσουν το κράτος του Ισραήλ.

Το σχέδιο του σιωνιστικού κινήματος ήταν να εκκενώσουν την Παλαιστίνη με γενοκτονία και να φτιάξουν εκεί το κράτος του Ισραήλ, το οποίο χτίστηκε πάνω στα πτώματα των Παλαιστινίων. Μετά τον πόλεμο του 1948 έμειναν για τους Παλαιστινίους δύο κομματάκια: η Γάζα και η Δυτική Όχθη, που αντιπροσωπεύουν το 22% της πατρίδας μας. Ακόμα και σε αυτά τα δύο εναπομείναντα και περιορισμένα εδάφη έπρεπε να επιτρέψουν να χτιστεί παλαιστινιακό κράτος. Όμως ιδρύθηκε μόνο το κράτος του Ισραήλ με τη φροντίδα των Βρετανών και μετέπειτα των Αμερικανών και τα Ηνωμένα Έθνη το επισημοποίησαν.

Ένας λαός υπό κατοχή έχει κάθε δικαίωμα να αντισταθεί με οποιοδήποτε μέσο. Θα ζητήσει άδεια για να διεξαγάγει τον αγώνα του και από ποιον;

Το τραγικό είναι ότι μακάρι εν τέλει να είχε εφαρμοστεί η απόφαση 181 του ΟΗΕ, επειδή έδινε δικαίωμα στον παλαιστινιακό λαό να ιδρύσει το δικό του κράτος. Όμως αυτό το εμπόδισαν προσαρτώντας τη Δυτική Όχθη στην Ιορδανία και τη Γάζα στην Αίγυπτο. Δεν επέτρεψαν στον παλαιστινιακό λαό να έχει λόγο για την τύχη του. Η διεθνής κοινότητα αναγνώρισε μεν ότι μπορούμε να ιδρύσουμε κράτος στη Γάζα και Στη Δυτική Οχθη, αλλά δεν βρήκε τη δύναμη να επιβάλει τη λύση στο Ισραήλ και Στις ΗΠΑ. Όσοι έμειναν είναι πρόσφυγες εντός της πατρίδας τους. Επίσης, δύο εκατ. Παλαιστίνιοι που ζουν μέσα στο ίδιο το Ισραήλ, με ισραηλινή υπηκοότητα, είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας· τους θεωρούν επισκέπτες, όχι πολίτες.

 Έπειτα από τόσες σφαγές, ο παλαιστινιακός λαός αντιστέκεται. Πώς βλέπετε ότι θα έρθει η λευτεριά;

Δεν έχουν οι Παλαιστίνιοι δικαίωμα στην αντίσταση; Δεν δικαιούνται να έχουν ένα δικό τους κράτος; Μαχόμαστε εναντίον του ιμπεριαλισμού που δεν μας επιτρέπει να έχουμε πατρίδα. Κοιτάξτε, μετά από πολλές σφαγές το Ισραήλ κατέλαβε το 1967 και τη Δυτική όχθη και τη Γάζα, με την ανοχή της διεθνούς κοινότητας. Τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια η Γάζα είναι αποκλεισμένη από θάλασσα και στεριά, ενώ από αέρος τη βομβαρδίζουν κάθε τόσο τα ισραηλινά μαχητικά. Ενας λαός σε μια ανοιχτή φυλακή, χωρίς κανένα πέρασμα, στο πουθενά, τι περιμένετε να κάνει; Δεν ωθείται να μετατοπιστεί κάπου αλλού; Αυτή η πίεση που επί δεκαεπτά χρόνια συνεχίζεται δεν αναγκάζει τους Παλαιστινίους σε νόμιμη άμυνα εναντίον των Ισραηλινών; Ενας λαός υπό κατοχή έχει κάθε δικαίωμα να αντισταθεί με οποιοδήποτε μέσο. Θα ζητήσει άδεια για να διεξαγάγει τον αγώνα του και από ποιον;

Απέναντι σε αυτή την αντίσταση, το Ισραήλ έβγαλε τα πιο άγρια και δολοφονικά ένστικτα. Δεν προκάλεσαν οι Παλαιστίνιοι τη σφαγή. Αυτή τη στιγμή οι νεκροί έχουν υπερβεί τους 13.000, εκ των οποίων το 70% είναι άμαχος πληθυσμός, παιδιά και γυναίκες. Γίνεται γενοκτονία και η διεθνής κοινότητα την παρακολουθεί σαν να βλέπει ταινία τρόμου και έπειτα αλλάζει κανάλι και βλέπει κάτι άλλο. Ομως αυτό που συμβαίνει στη Γάζα βαραίνει όλη την ανθρωπότητα, η οποία το επέτρεψε να συμβεί αφού δεν σταμάτησε το Ισραήλ, ούτε του επέβαλε κυρώσεις.

 Πιστεύετε ότι θα αλλάξει η κατάσταση όταν δεν θα είναι πρωθυπουργός του Ισραήλ ο Νετανιάχου;

Δεν είναι θέμα πρωθυπουργού, αλλά βασικής πολιτικής κατεύθυνσης του σιωνιστικού Ισραήλ. Ο Νετανιάχου είναι υπόδικος ενώπιον της ισραηλινής δικαιοσύνης. Για να μείνει στην εξουσία δημιούργησε μια φασιστική κυβέρνηση που δεν ενδιαφέρεται ούτε για τους πολίτες του Ισραήλ ούτε για τους Παλαιστίνιους. Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ παρουσίασε τον χάρτη της «Νέας Μέσης Ανατολής», αντικαθιστώντας την Παλαιστίνη με την ονομασία «Ισραήλ» και περιλαμβάνοντας τη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και τα Υψώματα Γκολάν. Τα θεωρεί ήδη όλα δικά του.

Μιλάμε για ένα κράτος χωρίς Σύνταγμα, σαν τους Άγγλους – έχει πάρει μαθήματα από τους αποικιοκράτες του. Μέχρι σήμερα δεν έχει ορίσει τα σύνορά του. Πάντα λένε ότι η πατρίδα τους είναι εκεί που φτάνει η πόρτα του στρατού τους, άρα είναι ένα επεκτατικό κράτος που επίτηδες δεν ορίζει τα σύνορά του. Το μόνο που ενδιαφέρει το Ισραήλ είναι να ολοκληρωθεί η εθνοκάθαρση, να γίνει η φυσική εξόντωση των Παλαιστινίων. Όταν εξαφανίζεται ο λαός, δεν υπάρχει χώρος για δικαιώματα και οντότητα.

Το Ισραήλ έχει κατασκευάσει έναν μύθο, ότι είναι ένας ανώτερος λαός και χωρίς πατρίδα, για να μετατρέψει τη θρησκεία σε κράτος και να προστατεύει τα συμφέροντα της αστικής τάξης των Εβραίων, η οποία κινδύνευε να ενσωματωθεί στα ευρωπαϊκά αναδυόμενα εθνικά κράτη. Αυτό που λέγεται εβραϊκό ζήτημα, το οποίο βασικά είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Προφανώς και δεν υπάρχει κανένας λαός που να είναι ανώτερος από άλλον· αυτή τη ρατσιστική και φασιστική άποψη μόνο οι ναζί την είχαν θέσει. Χρησιμοποιούν και ίδια μέθοδο με τους ναζί: τη φυσική εξόντωση ενός λαού.

 Η διεθνής κοινότητα όμως;

Βλέπει να διεξάγεται ένα έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας και σιωπά. Υπάρχουν συμφέροντα, θέλουν με τη βία να ελέγχουν την περιοχή μας, να ενισχύσουν τα μονοπώλια των όπλων, της ενέργειας και να μας κατακλέβουν. Με προπαγάνδα αμαυρώνουν τον αγώνα μας για να μπορέσουν να συνεχίσουν το κλέψιμο. Εκείνοι θεωρούν δικαίωμά τους να μας κλέβουν και εμείς δεν έχουμε δικαίωμα να αντισταθούμε;

Γίνεται γενοκτονία και η διεθνής κοινότητα την παρακολουθεί σαν να βλέπει ταινία τρόμου και έπειτα αλλάζει κανάλι

Η διεθνής κοινότητα, ο δυτικός κόσμος έχει καθήκον να πιέζει μαζί μας, όχι να δίνει στον επιτιθέμενο δικαίωμα αυτοάμυνας. Ποιος έχει επιτεθεί στον άλλον; Αυτός που ξεκίνησε την εθνοκάθαρση από το 1948 μέχρι σήμερα και κάνει αλλεπάλληλες σφαγές ή αυτός που μάχεται για την ελευθερία του; Μην ξεχνάτε ότι ο ΟΗΕ έχει αναγνωρίσει στον παλαιστινιακό λαό το δικαίωμα της νόμιμης αντίστασης με όλα τα μέσα, συμπεριλαμβανομένου του ένοπλου αγώνα. Εχει επίσης αναγνωρίσει το παλαιστινιακό κράτος σαν παρατηρητή, αλλά ζητούμε να αναγνωριστεί ως πλήρες κράτος, να θεωρηθεί κράτος υπό κατοχή και να ισχύσει και για εμάς ό,τι προβλέπεται σε αυτές τις περιπτώσεις.

 Πώς κρίνετε τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης;

Εμείς αναμέναμε άλλη στάση, η οποία να αντικατοπτρίζει τα αισθήματα του ελληνικού λαού, ο οποίος πάντα ήταν στο πλευρό μας και το έχει αποδείξει πολλές φορές, όπως όταν γέμιζε το Καλλιμάρμαρο Στάδιο για τη σφαγή Παλαιστινίων στη Βηρυτό. Όλες οι κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως πολιτικού χρώματος, ήταν με το δίκιο του παλαιστινιακού λαού. Μην ξεχνάμε τα συνθήματα από το 1974 μέχρι σήμερα: «Ελλάδα, Κύπρος, Παλαιστίνη / Αμερικάνος δεν θα μείνει». Αυτό το πολιτικό σκηνικό φαίνεται πλέον ότι έχει αλλάξει και μας ξαφνιάζει η στάση της ελληνικής κυβέρνησης.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η σύλληψη του Παλαιστίνιου τη μέρα της μεγαλειώδους διαδήλωσης στο Σύνταγμα. Το παιδί ήθελε να βάλει δίπλα την παλαιστινιακή σημαία και την ελληνική για να δείξει τη φιλία των δύο χωρών. Σκοπός ήταν να δείξει ότι ο ένας λαός αγκαλιάζει τον άλλον. Ήταν άδικη η σύλληψή του. Άλλο παράδειγμα είναι οι προσαγωγές 32 Παλαιστινίων τη μέρα διεξαγωγής του Μαραθώνιου δρόμου. Το μόνο που κάναμε ήταν να κρατάμε σημαίες για τη λευτεριά της πατρίδας μας. Ήταν ευκαιρία να το δείξουμε σε μια μέρα που είχε κόσμο στους δρόμους εξαιτίας του Μαραθωνίου, να ενημερωθούν για την εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης, να σταθούν στο πλευρό μας.

Ήμασταν δύο άτομα με κασκόλ για τη λευτεριά της Παλαιστίνης, όταν μας πλησίασαν αστυνομικοί και μας ζήτησαν ταυτότητες. Τους τις δείξαμε, το παιδί μάλιστα έχει ελληνική ταυτότητα, αλλά μας πήγαν στο Αστυνομικό Τμήμα της Κυψέλης και στη συνέχεια έλαβαν νέες εντολές και μας πήγαν στη ΓΑΔΑ. Εκεί μας ανέβασαν στον όγδοο όροφο –οι αστυνομικοί ήταν πολύ ευγενικοί μαζί μας– και σιγά σιγά άρχισαν να φέρνουν τους άλλους 30 Παλαιστίνιους που είχαν βγει εκείνη τη μέρα στους δρόμους για τον ίδιο λόγο. Τελικά, μια απλή εξακρίβωση στοιχείων κράτησε από τις 10.30 το πρωί μέχρι τις 4.30 το απόγευμα, όταν μας άφησαν όλους να φύγουμε. Φάνηκε πολύ καθαρά ότι στόχος ήταν να αποτρέψουν τη διαμαρτυρία μας. Γι’ αυτό μας κράτησαν στη ΓΑΔΑ μέχρι να τελειώσει ο Μαραθώνιος και μας απομόνωσαν για να μην ακουστεί η φωνή μας.

 Σε αντίθεση με τη στάση των κυβερνήσεων, ο κόσμος διαδηλώνει μαζί σας.

Σίγουρα ο κόσμος διαδηλώνει, αλλά αυτό δεν φαίνεται να επηρεάζει την εξουσία. Αυτό που διεκδικούμε εμείς και όλοι οι φίλοι μας στην Ελλάδα είναι η κατάπαυση του πυρός στη Γάζα εδώ και τώρα, γιατί κάθε στιγμή που περνάει σκοτώνεται ένα παιδί. Παράλληλα, καταστρέφεται όλη η περιοχή, όλες οι βασικές υποδομές που καθιστούν τον τόπο βιώσιμο για όσους θα μείνουν ζωντανοί, γιατί δεν περιμένεις να επιζήσει πολύς κόσμος από τους βομβαρδισμούς. Αυτό δεν αντανακλάται στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία υιοθετούν την εκδοχή του ισραηλινού στρατού, που θέλει να φορτώσει στην παλαιστινιακή αντίσταση όλες τις θηριωδίες που διεξάγει ο ίδιος.

Τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ συμπεριφέρονται σαν εκπρόσωποι του ισραηλινού στρατού

Τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ συμπεριφέρονται σαν να είναι στη μάχη εναντίον του παλαιστινιακού λαού, σαν εκπρόσωποι του ισραηλινού στρατού. Πώς το χωράει η συνείδησή τους να βλέπουν παιδιά σε κομματάκια και να λένε ότι «ο ισραηλινός στρατός προχωράει και καταλαμβάνει νέες περιοχές»; Θεωρούν νόμιμη άμυνα του Ισραήλ να σκοτώνει μικρά παιδιά; Αυτό είναι συγκάλυψη του εγκλήματος και απευθύνω έκκληση να σταματήσει. Οι Παλαιστίνιοι δεν είμαστε εχθροί, είμαστε φίλοι της Ελλάδας. Ζητάμε από τον ελληνικό λαό να συνεχίσει μαζί μας τις κινητοποιήσεις και να υψώσει την παλαιστινιακή σημαία. Δεν είναι η εθνική σημαία των Παλαιστινίων, είναι η σημαία της αντίστασης, του δίκιου και συμβάλλει ώστε να σταματήσει το μακελειό που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στη Γάζα.

Οι Παλαιστίνιοι οφείλουν να συνεχίσουν την αντίσταση και όλοι πρέπει να αναλάβουμε τον ρόλο μας, να πιέζουμε τις κυβερνήσεις και να ακουστεί η φωνή της λογικής, η οποία λέει ότι πρέπει να δοθούν στους Παλαιστίνιους τα εθνικά τους δικαιώματα και να επαναπατριστούν 8.000.000 που ζούμε σκόρπιοι.

 Ονειρεύεστε να γυρίσετε στην Παλαιστίνη;

Φυσικά, αλλά αυτό είναι λίγο δύσκολο να το κρίνει κανείς από μακριά... Οι γονείς μου έφυγαν ως πρόσφυγες το 1948 και γεννήθηκα σε στρατόπεδο προσφύγων στη Δυτική Όχθη. Έχω παντρευτεί Ελληνίδα και έχουμε μια κόρη. Το όνειρο όλων των Παλαιστινίων πάντα θα είναι να δούμε τον λαό μας να ζει ελεύθερα και ειρηνικά. Από την ημέρα που γεννήθηκα μέχρι σήμερα βλέπω ότι δεν σταματάνε να μας σκοτώνουν. Είμαστε άνθρωποι, έχουμε αισθήματα και καρδιά, δεν μπορούμε να βλέπουμε τον λαό μας να σφάζεται και εμείς να ζούμε ευχαριστημένοι.

 Οι νέες γενιές Παλαιστινίων, που δεν γνώρισαν πατρίδα, έχουν τα ίδια συναισθήματα;

Τα ίδια και περισσότερα. Όταν βλέπουν πατεράδες να μαζεύουν τα κομμάτια των παιδιών τους και να τα βάζουν σε σακούλες... Όλα αυτά που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν εναντίον μας δεν μας κάνουν να ξεχάσουμε την πατρίδα μας. Η πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ, Γκόλντα Μέιρ, είχε πει ότι «οι μεγάλοι θα πεθάνουν και τα μικρά θα ξεχάσουν». Δεν έγινε και ούτε θα γίνει. Η ενθοκάθαρση ωθεί όλες τις γενιές των Παλαιστινίων να μάχονται για τη λευτεριά της πατρίδας τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου