H Επιτροπή Αλληλεγγύης στη 12χρονη έχει στηρίξει έμπρακτα το παιδί και τη μητέρα του με δεκάδες πορείες, δημόσιες παρεμβάσεις, φεστιβάλ, συναυλίες αλληλεγγύης. Βρίσκεται «στην πρώτη γραμμή» κάθε κινητοποίησης, έχει πραγματοποιήσει συγκεντρώσεις αλληλεγγύης έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού όπου βρίσκεται προφυλακισμένη η μητέρα και κάνει καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης στην οικογένεια. Οι περισσότεροι είναι κάτοικοι της γειτονιάς, μέλη της Λαϊκής Συνέλευσης Σεπολίων, Κολωνού και Ακαδημίας Πλάτωνος, όμως μέσα σε αυτόν τον ενάμιση χρόνο που η υπόθεση του Κολωνού βρίσκεται σε εξέλιξη, η επιτροπή κατάφερε να συσπειρώσει εκατοντάδες συλλογικότητες, σωματεία, φεμινιστικές οργανώσεις και πολιτικές κινήσεις που διεκδικούν το αυτονόητο: δικαιοσύνη για τη 12χρονη και τη μητέρα της και καταδίκη των πραγματικών ενόχων.
H «Εφ.Συν.» συνάντησε τη Γιώτα, μέλος της Λαϊκής Συνέλευσης, και την Τατιάνα, δασκάλα και μέλος του εκπαιδευτικού συλλόγου «Αριστοτέλης» στον οποίο ανήκουν όλα τα σχολεία της περιοχής όπου μαθήτευαν τα παιδιά της οικογένειας. Τα δύο μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης και κάτοικοι του Κολωνού στηρίζουν την οικογένεια από την πρώτη στιγμή και μιλούν στην εφημερίδα για την «αγκαλιά» που έχει προσφέρει αυτό το κίνημα γειτονιάς στην πολυμελή οικογένεια, τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν τα οκτώ παιδιά και η προφυλακισμένη μητέρα αλλά και τη Δικαιοσύνη που είναι πάντα ταξική.
● Ποια ήταν η αντίδρασή σας στο άκουσμα της εισαγγελικής πρότασης;
Γιώτα: Ολοι νιώσαμε οργή και αγανάκτηση μόλις μάθαμε για την πρόταση. Εσπασαν τα τηλέφωνα. Ξεπερνά κάθε λογική, ακόμα και για κάποιους από εμάς που έχουμε συγκεκριμένη άποψη για το τι συμβαίνει με το κράτος Δικαίου και το πόσο εκδικητική είναι η Δικαιοσύνη. Γι’ αυτό η αντίδρασή μας ήταν τόσο άμεση και πήραμε την πρωτοβουλία να κάνουμε αντανακλαστική πορεία. Για να εκφράσουμε την αντίδρασή μας μέσα στην ίδια τη γειτονιά μας. Ηταν πολύ μεγάλη και η γειτονιά την αγκάλιασε: έβγαινε ο κόσμος στα μπαλκόνια, χειροκροτούσαν, ρωτούσαν τι συνέβη, φώναζαν. Ηταν μαζικό και δεν υπήρχε άνθρωπος που δεν κατανοούσε την ανάγκη μας αυτή.
Τατιάνα: Τώρα η ελληνική κοινωνία κατάλαβε αυτό που συνειδητοποιήσαμε εμείς από την πρώτη στιγμή. Από την πρώτη μέρα είχε αρχίσει η συγκάλυψη και σήμερα πλέον είναι ολοφάνερο. Από τη στιγμή που η μάνα κατήγγειλε τον Ηλ. Μίχο, άρχισε η συγκάλυψη.
❝ Οι αρχές δεν έψαξαν ούτε τον οίκο ανοχής ούτε το κύκλωμα τράφικινγκ ούτε την πλατφόρμα γνωριμιών μέσω της οποίας ο Μίχος την εξέδιδε
● Αυτό είχε φανεί ήδη από το γεγονός πως η αστυνομία άργησε τόσο πολύ να επέμβει.
Γιώτα: Είναι το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο. Πράγματι, ήταν η θεία της 12χρονης που ανακάλυψε τι συνέβαινε γιατί βρήκε τον χρόνο, όταν ήταν με το παιδί, να δει το κινητό της, όμως από τη στιγμή που πήρε τηλέφωνο τη μάνα, την ίδια ώρα πήγε η μητέρα μαζί με όλη την οικογένεια στο Αστυνομικό Τμήμα Κολωνού. Και περίμεναν για ώρες και τελικά οι αστυνομικοί δεν δέχθηκαν καν να κάνουν την καταγγελία. Τι πιο προφανές; Είναι μια οικογένεια πολύ ευάλωτη, πολυμελής, με οικονομικά προβλήματα, οπότε θεωρούσαν ότι πολύ εύκολα θα μπορούσαν να τη χειραγωγήσουν και να μη βγει τίποτα στην επιφάνεια. Γι’ αυτό αναδείξαμε ότι τον άνθρωπο που δεν έχει δύναμη μπορούν να τον τσαλαπατούν. Θέλαμε να αναδείξουμε πόσο εύκολα μια μάνα στη φτώχεια και την εξαθλίωση γίνεται το εύκολο θύμα.
Τατιάνα: Πάντα, για όλα φταίει η μάνα. Και τώρα η κόρη, καθώς από την εισαγγελική πρόταση φαίνεται ότι η ευθύνη μετακυλίεται στο παιδί. Οι Αρχές δεν έψαξαν ούτε τον οίκο ανοχής ούτε το κύκλωμα τράφικινγκ ούτε την πλατφόρμα γνωριμιών μέσω της οποίας ο Μίχος την εξέδιδε. Το μόνο που έκαναν ήταν να αναστατώσουν την οικογένεια του θύματος.
● Πώς είναι το παιδί σήμερα;
Γιώτα: Το παιδί είναι πάρα πολύ δυνατό, είναι μια μεγάλη «μικρή ηρωίδα». Είναι ένα σύμβολο δύναμης, δίνει έναν αγώνα που κανένας από μας δεν θα μπορούσε να δώσει. Δεν είναι άβουλη, είναι πολύ δυναμικό παιδί, ευφυέστατο. Μου λέει «τα έχω όλα εδώ, στο μυαλό μου, ό,τι ώρα θες μπορώ να σ’ τα πω». Τα Χριστούγεννα ήρθε στην Αθήνα και με το που έφτασε στην πόλη, φόρεσε κουκούλα. Την πρώτη μέρα κυκλοφορούσε με καπέλο και φουλφέις για να μη φαίνεται το πρόσωπό της. Μετά τη δεύτερη-τρίτη μέρα, επειδή την κοιτούσαν κάποια κοριτσάκια στη γειτονιά, έσκυψε το κεφάλι. Της είπα: «Αυτός που πρέπει να ντρέπεται είμαστε όλοι εμείς, όχι εσύ, αγάπη μου. Δεν θα ξανασκύψεις ποτέ το κεφάλι, δεν θα ντρέπεσαι για τίποτα». Πρέπει να το λες αυτό στο παιδί.
❝ Η 12χρονη είναι μια μεγάλη «μικρή ηρωίδα». Είναι ένα σύμβολο δύναμης, δίνει έναν αγώνα που κανένας από μας δεν θα μπορούσε να δώσει.
Υπό την πίεση όσων ζούσε το παιδί όλο αυτό το διάστημα, τις επανειλημμένες καταθέσεις στη ΓΑΔΑ, τον εκφοβισμό, ύστερα από πολύ μεγάλη προσπάθεια που κάναμε για να λάβει κρατική στήριξη, μόλις τον περασμένο Μάρτιο ξεκίνησε να κάνει κατ’ οίκον μαθήματα.
Το υπουργείο Παιδείας δεν έκανε τίποτα απολύτως, το απαξίωνε. Διάβαζε όλο το καλοκαίρι, το συμβούλευαν εκπαιδευτικοί να παίρνει βιβλία και να διαβάζει. Του κάνουμε και διαδικτυακά μαθήματα, όποτε μπορούμε. Σήμερα έχει εκτοξευτεί στο σχολείο του, είναι ένα παιδί του 19 και του 20. Εχει δώσει όλο του το είναι στο να πετύχει στη ζωή του, να αποδείξει στους πάντες ότι είναι παρούσα.
● Πώς αντιδρούν τα υπόλοιπα παιδιά της οικογένειας, που έπειτα από ενάμιση χρόνο άκουσαν αυτή την εισαγγελική πρόταση;
Γιώτα: Αυτή τη στιγμή τα παιδιά είναι κρεμασμένα πάνω από τη μάνα τους. Ερχονται στο σπίτι μου και μιλούν μαζί της, επειδή στο δικό τους σπίτι δεν έχουν σταθερό. Αν ακούσεις πώς της μιλούν καταλαβαίνεις, δεν γίνεται ένα παιδί να έχει κακοποιηθεί από τη μάνα του και να της μιλούν τόσο γλυκά. Είναι τόσο αξιόλογα όλα τα παιδιά, τόσο χαρισματικά. Υπήρχε κόσμος που μας ρωτούσε «πώς είστε βέβαιοι ότι αυτή η οικογένεια είναι αθώα;». Αυτό που απαντάμε είναι: «Γνωρίστε τα παιδιά και θα καταλάβετε». Χαρισματικά, καλλιεργημένα παιδιά που θέλουν να προχωρήσουν στη ζωή τους και βρίσκουν μπροστά τους τοίχο: τη φτώχεια, την απαξίωση, την εγκατάλειψη.
● Η αυστηρότητα εξαντλήθηκε εξ αρχής στο πρόσωπο της μητέρας. Ακόμη και όταν μπήκε στη φυλακή, ο εισαγγελέας φυλακών απαγόρευσε στο 12χρονο κορίτσι να βλέπει τη μητέρα του. Τα υπόλοιπα παιδιά;
Γιώτα: Στις γιορτές των Χριστουγέννων το παιδί προσπάθησε μαζί με το μικρότερο αδερφάκι του να την επισκεφθούν και δεν τα άφηναν, τα παιδιά ούρλιαζαν έξω από τις φυλακές. Τα υπόλοιπα παιδιά κάνουν υπερπροσπάθεια να πηγαίνουν κάθε Κυριακή στις φυλακές Κορυδαλλού για να τη δουν. Σηκώνονται αξημέρωτα, γιατί το επισκεπτήριο είναι στις 8 το πρωί, και παρά το γεγονός ότι παρακαλούσαν να έχουν δυνατότητα να πηγαίνουν πιο αργά, δεν το δέχονταν. Και όταν πηγαίνουν εκεί υπομένουν και τα καψώνια των φυλάκων, είναι τόσο κακοποιητικοί και εκδικητικοί. Την τελευταία φορά που πήγαν, τα είχαν έξω να περιμένουν μισή ώρα και μετά περίμεναν άλλη μισή ώρα μέσα γιατί δήθεν δεν έβρισκαν τη μητέρα.
● Ειδικά οι εκπαιδευτικοί έχουν πλαισιώσει και στηρίξει πολύ δυναμικά και την Επιτροπή Αλληλεγγύης και την ίδια την οικογένεια και εσείς προσωπικά ως εκπαιδευτικός έχετε ζήσει από κοντά τα παιδιά, αφού ήσασταν δασκάλα ενός εξ αυτών. Ποια είναι η εικόνα σας για την οικογένεια;
Τατιάνα: Είναι παιδιά φτωχά, ευάλωτα, με μια μάνα που πάλευε. Με τη μητέρα είχα συνεργαστεί πολύ καλά, φρόντιζε τα παιδιά της, έτρεχε πάντα γι’ αυτά. Ευάλωτες οικογένειες σαν κι αυτήν έχουμε πάρα πολλές στα σχολεία. Δεν εμφανίζονται από το πουθενά. Και δίνουμε μάχη καθημερινή, βοηθάμε με όποιους τρόπους μπορούμε, ακόμη και με οικονομική υποστήριξη, όπως κάναμε στον «Αριστοτέλη» και με αυτή την οικογένεια. Υπάρχουν δύο από τα παιδιά που είχαν εκπαιδευτικά προβλήματα, τα βοηθήσαμε να πάνε σε λογοθεραπευτή, να κάνουν μαθήματα δωρεάν κ.λπ. Είναι όμως άλλο πράγμα να διαπιστώνεις το πρόβλημα και άλλο το τι συμβαίνει στη συνέχεια. Οι κοινωνικές υπηρεσίες καταρρέουν, το καινούργιο νομοσχέδιο για την ψυχική υγεία θα κλείσει ακόμη και τα συμβουλευτικά κέντρα που έδιναν βοήθεια στους ανθρώπους. Οι εκπαιδευτικοί ενισχύουμε όπως μπορούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου