 |
| AP Photo/Fatima Shbair |
Ολοι οι ισραηλινοί εποικισμοί καθώς και οι ισραηλινές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη έχουν εφοδιαστεί με υδραυλικά συστήματα διανομής τρεχούμενου νερού, ενώ απεναντίας το 70-80% των παλαιστινιακών χωριών τροφοδοτούνται με νερό από βυτιοφόρα!
Εδώ και τρεις (3) δεκαετίες, ως Οικολόγοι Εναλλακτικοί, έχουμε επισημάνει ότι ένας άλλος πόλεμος, ίσως λιγότερο γνωστός, διεξάγεται στην κατεχόμενη από τα ισραηλινά στρατεύματα Δυτική Οχθη, όπου ζουν 3.500.000 Παλαιστίνιοι. Είναι ο λεγόμενος «πόλεμος των υδάτων» και συγκεκριμένα η επιδίωξη του Ισραήλ για τον πλήρη έλεγχό τους στην περιοχή. Υπενθυμίζουμε τι είχε πει ο Αμπού Ιγιάντ όταν βρέθηκε το 1990 στην Αθήνα, λίγους μήνες μετά τον πόλεμο του Κόλπου: «Το Ισραήλ επιδιώκει τον έλεγχο των υδάτων στη νότια και βόρεια Ιορδανία, στον Λίβανο, στην Παλαιστίνη, καθώς και τον έλεγχο των υδάτων του Νείλου κοντά στη Μεσόγειο».
Λίγα χρόνια αργότερα ο Αμπού Ιγιάντ, ο οποίος ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Αλ Φατάχ και το υπ’ αριθμόν 2 στέλεχος στην ιεραρχία της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, δολοφονήθηκε στην Τυνησία από πράκτορες των μυστικών ισραηλινών υπηρεσιών. Η πρόβλεψή του είχε προκαλέσει την οργή των Ισραηλινών, οι οποίοι τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ.
Τώρα οι Ισραηλινοί σιωνιστές διαπράττουν εγκλήματα πολέμου σύμφωνα με το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (εκτεταμένες καταστροφές περιουσιών, παράνομες εκτοπίσεις πληθυσμών, εκ προθέσεως δολοφονικές επιθέσεις κατά του άμαχου πληθυσμού που περιμένει στην ουρά για να πάρει λίγα τρόφιμα κ.λπ.). Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 6, διαπράττουν το έγκλημα της γενοκτονίας και το έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας με την εξόντωση του πληθυσμού της Γάζας την οποία βυθίζουν στην πείνα. Ταυτόχρονα συνεχίζουν τον «πόλεμο των υδάτων». Ολοι οι ισραηλινοί εποικισμοί καθώς και οι ισραηλινές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη έχουν εφοδιαστεί με υδραυλικά συστήματα διανομής τρεχούμενου νερού, ενώ απεναντίας το 70-80% των παλαιστινιακών χωριών τροφοδοτούνται με νερό από βυτιοφόρα!
Δεύτερον, οι Ισραηλινοί έχουν επιβάλει περιορισμούς στο νόμιμο δικαίωμα των Παλαιστινίων να κάνουν γεωτρήσεις, με αποτέλεσμα την πτώση του υδροστατικού επιπέδου σε πολλά παλαιστινιακά χωριά.
Τρίτον, το Ισραήλ εφαρμόζει διακρίσεις εις βάρος των Παλαιστινίων σχετικά με τις τιμές του νερού. Ειδικότερα, στους ισραηλινούς εποικισμούς στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη η τιμή του νερού επιχορηγείται γενναία από τη Διεθνή Σιωνιστική Οργάνωση.
Τέταρτον, το Ισραήλ εμποδίζει τους Παλαιστίνιους να έχουν γνώση της υδρολογικής κατάστασης στη Δυτική Οχθη, ώστε να μπορούν να κάνουν τις ανάλογες έρευνες για τη σωστή διαχείριση των υδάτων.
Πέμπτον, το Ισραήλ χρησιμοποιεί όλο και μεγαλύτερες ποσότητες νερού για τις ανάγκες των Εβραίων μεταναστών από την πρώην ΕΣΣΔ.
Εκτον, το Ισραήλ ευθύνεται για την εντατική άντληση νερού σε περιοχές πλησίον της Λωρίδας της Γάζας και για την υψηλή αλατότητα των νερών της περιοχής.
Εβδομον, οι Παλαιστίνιοι καταγγέλλουν ότι ο μηχανολογικός εξοπλισμός των δικτύων διανομής νερού (π.χ. δεξαμενές, βάνες, σταθμοί παρατήρησης κ.λπ.) βρίσκεται σκόπιμα στο εσωτερικό των ισραηλινών εποικισμών για να έχουν οι έποικοι τον πλήρη έλεγχο.
Αυτό το κείμενο είναι αφιερωμένο στον Ααρών Μπουσνέλ, αξιωματικό της αμερικανικής αεροπορίας, ο οποίος την Κυριακή 25 Φλεβάρη 2024 αυτοπυρπολήθηκε έξω από την πρεσβεία του Ισραήλ στην Ουάσινγκτον φωνάζοντας συνεχώς: «Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Δεν θα συνεχίσω να είμαι συνένοχος στη γενοκτονία».
Στη μνήμη κάθε αγωνιστή που αυτοπυρπολείται για τα δίκαια των λαών, ο δικός μας ποιητής Τάκης Σινόπουλος (1917-1981) έγραψε το ποίημα «Ο καιόμενος» που μοιάζει προφητικό για το φαινόμενο της αυτοπυρπόλησης ως έσχατης μορφής προσωπικής διαμαρτυρίας ιδεολόγων αγωνιστών του σύγχρονου κόσμου μας:
«Κοιτάχτε! μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ’ το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ηταν
στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.
Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.
Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;
Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.
Ομως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.
Γινόταν ήλιος.
Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.
Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο»
*Γενικός γραμματέας των Οικολόγων Εναλλακτικών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου