Η σκοτεινή ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη

Αν στον κόσμο των επιχειρήσεων ένας μικροπρεπής τύραννος μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην κερδοφορία, όταν αυτός βρίσκεται στο τιμόνι μιας χώρας τραυματίζει την ίδια τη δημοκρατία και την κοινωνία  | EPA/VALDA KALNINA

Ντίνα Δασκαλοπούλου, Κώστας Ζαφειρόπουλος, Δημήτρης Τερζής

Πώς το πολυδιαφημισμένο «επιτελικό κράτος» έγινε γαλάζιο παρακράτος; Πώς το δόγμα «νόμος και τάξη» ξεδιπλώθηκε με τη στρατηγική της έντασης και του διχασμού; Πώς κατασκευάστηκαν τα νομοθετικά εργαλεία εναντίον του εχθρού λαού και πώς στο τέλος ο εσωτερικός εχθρός από τα Εξάρχεια έφτασε να συμμετέχει... στο υπουργικό συμβούλιο;

Πριν από λίγες μέρες η Σάσκια Μπρικμόντ, ευρωβουλευτής των Πρασίνων και μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής για κακόβουλα λογισμικά του Ευρωκοινοβουλίου, απέδωσε έναν βαρύ χαρακτηρισμό στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η Βελγίδα ευρωβουλευτής είπε ότι «ο παρανοϊκός Ελληνας πρωθυπουργός κατηγορήθηκε ότι έθεσε υπό παρακολούθηση άτομα που υποψιαζόταν ότι ήταν εναντίον του, συμπεριλαμβανομένου του επιτελείου του». Ωστόσο, η «παρανοϊκότητα» είναι το σύμπτωμα και όχι η γενεσιουργός αιτία του τρόπου που κυβερνά ο κρυπτόμενος από τους θεσμούς Κυριάκος Μητσοτάκης.

Πώς φτάσαμε το πολυδιαφημισμένο «επιτελικό κράτος» να γίνει γαλάζιο παρακράτος; Πώς το δόγμα «νόμος και τάξη» ξεδιπλώθηκε με τη στρατηγική της έντασης και του διχασμού; Πώς κατασκευάστηκαν τα νομοθετικά εργαλεία εναντίον του εχθρού λαού και πώς στο τέλος ο εσωτερικός εχθρός από τα Εξάρχεια έφτασε να συμμετέχει... στο υπουργικό συμβούλιο; Η αρχιτεκτονική και η μηχανική του αποκαλύπτουν το καθεστώς που έχτισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του.

Δεν θα αναφέρουμε ούτε τον «μανιασμένο πατριάρχη» του Αντόρνο ούτε την «παρασιτική εξουσία» του Μπένγιαμιν για να ερμηνεύσουμε το αυταρχικό μοντέλο διακυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη. Αντίθετα, θα χρησιμοποιήσουμε τη γλώσσα των επιχειρήσεων, αυτήν ακριβώς που χρησιμοποιούν οι «άριστοι», που αντιλαμβάνονται το κράτος ως φέουδο και διοικούν σαν μάνατζερ. Πρόκειται για μια σκοτεινή και καταστροφική για τον τόπο και τους πολίτες ηγεσία, αυτή ακριβώς που περιγράφεται από τους ερευνητές ως «μικροπρεπής τυραννία». Κι αν στον κόσμο των επιχειρήσεων ένας μικροπρεπής τύραννος μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην κερδοφορία, όταν αυτός βρίσκεται στο τιμόνι μιας χώρας τραυματίζει την ίδια τη δημοκρατία και την κοινωνία.

Το παρακράτος στο Μαξίμου

Τον Ιούνιο του 2019, περίπου 3 εβδομάδες πριν από τις εκλογές, οι εκπρόσωποι των κομμάτων συναντιούνται ώστε να συζητήσουν τις θεματικές του προεκλογικού debate μεταξύ των πολιτικών αρχηγών. Κατά τη διάρκεια της κουβέντας, Ν.Δ. και ΚΙΝ.ΑΛΛ. κατεβαίνουν με κοινή πρόταση για θεματική που είχε τίτλο «εξωτερική και εσωτερική ασφάλεια». ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ αντιδρούν, ζητώντας να μάθουν ποιος είναι ο «εσωτερικός εχθρός», χωρίς να πάρουν απάντηση. Το debate τελικά δεν θα γίνει.

Ο καθηγητής Παναγιώτης Πολίτης κατήγγειλε παρακολούθηση μέσω συσκευής γεωεντοπισμού ήδη από τον Αύγουστο 2019.
Και δίπλα από δεξιά: Θανάσης Κουκάκης, Ελίζα Τριανταφύλλου, Σταύρος Μαλιχούδης στην επιτροπή PEGA. | ΑΠΕ/ΜΠΕ/ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΜΑΝΤΗΣ-© European Union 2022

Από την πλευρά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης ουδέποτε έκρυψε τις πραγματικές του προθέσεις για τον εσωτερικό έλεγχο της χώρας. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι το πρώτο πράγμα που έκανε μόλις έγινε πρωθυπουργός ήταν να θέσει υπό την άμεση εποπτεία του την ΕΥΠ. Αμέσως μετά άλλαξε τον νόμο προς χάριν του Παναγιώτη Κοντολέοντος, ενός ανθρώπου που ξεκίνησε από φύλακας της πρεσβείας των ΗΠΑ για να καταλήξει επικεφαλής μιας εταιρείας σεκιούριτι. Το διάστημα που ακολούθησε έως και πρόσφατα, η κυβέρνηση με κινήσεις και νομοθετήματα έστησε μια ΕΥΠ κυριολεκτικά στα μέτρα του Μαξίμου: δημιούργησε φορείς μέσα στην ΕΥΠ που χρηματοδοτούνταν με κρυφά κονδύλια εκατομμυρίων ευρώ χωρίς κανέναν κοινοβουλευτικό έλεγχο, προχώρησε σε μαζική εκκαθάριση ανεπιθύμητων υπαλλήλων, άλλαξε το καθεστώς των προσλήψεων στην υπηρεσία ώστε να μη γίνονται πλέον με την καθοριστική συμβολή του ΑΣΕΠ (αρκούσε μια τριμελής επιτροπή στην οποία επικεφαλής ήταν ο ίδιος ο κ. Κοντολέων). Και, τέλος, με την τροπολογία Πικραμμένου, η οποία είχε αναδρομική ισχύ, απαγόρευε στα θύματα παρακολουθήσεων να λαμβάνουν γνώση για την παρακολούθησή τους ακόμα και μετά το πέρας αυτής.

Ο κυνισμός της κυβέρνησης στην καταπάτηση κάθε δικαιώματος αποδείχθηκε από δυο γεγονότα: το πρώτο είναι ότι ο αριθμός των εντολών για παρακολουθήσεις εκτινάχτηκε στις 15.475 το 2021 από 11.680 το 2019, αύξηση 33%. Το δεύτερο είναι η παραδοχή του νυν διοικητή της ΕΥΠ, Παναγιώτη Δεμίρη, μέσα στη Βουλή πριν από λίγους μήνες και ενώ το σκάνδαλο των υποκλοπών είχε ξεσπάσει: «Κανείς δεν εξαιρείται των παρακολουθήσεων».

Το πρώτο κρούσμα παρακολούθησης γίνεται γνωστό μόλις έναν μήνα μετά τις εκλογές του Ιουλίου. Πιο συγκεκριμένα, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Παναγιώτης Πολίτης, γνωστός για την κοινωνική και ακτιβιστική του δράση, καταγγέλλει την ύπαρξη συσκευής γεωεντοπισμού στο αυτοκίνητό του. Η συσκευή βρέθηκε την ώρα που ο καθηγητής είχε πάει το αυτοκίνητο για σέρβις στο συνεργείο. Ο καθηγητής, όντας σίγουρος ότι τον παρακολουθούν κρατικές υπηρεσίες λόγω της πολιτικής και κοινωνικής του δράσης, έστειλε επιστολή στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη χωρίς να λάβει καμία εξήγηση («Εφ.Συν.», 12/8/2019, «Πολίτες παρακολουθούνται, η δημοκρατία απειλείται»).

Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, έξω από τα γραφεία της συλλογικότητας «Ταξική Αντεπίθεση» στα Εξάρχεια εντοπίζεται αυτοκίνητο με ενσωματωμένη κάμερα που είχε τη δυνατότητα να καταγράφει ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει από το κτίριο. Η «Εφ.Συν.» δημοσιεύει αποκλειστικά φωτογραφίες από την επιχείρηση των ΜΑΤ που κύκλωσαν το αμάξι μην αφήνοντας κανέναν να πλησιάσει, ενώ από τον ασύρματο ακουγόταν η φράση «το αυτοκίνητο είναι υπηρεσιακό, πάρτε το από εκεί». («Εφ.Συν.» 20/11/2019, «Η Ασφάλεια φυτεύει κάμερες και τα ΜΑΤ τις φυγαδεύουν»).

Τον Νοέμβριο του 2021 η «Εφ.Συν.» δημοσιεύει για πρώτη φορά εντολές παρακολούθησης της ΕΥΠ, οι οποίες αφορούν και μεμονωμένα άτομα, αλλά και μαζικές διαδηλώσεις αντιεμβολιαστών ανά την επικράτεια. Σε ό,τι αφορά τις μεμονωμένες περιπτώσεις, ξεχώριζε η περίπτωση του δημοσιογράφου του Solomon, Σταύρου Μαλιχούδη, ο οποίος ασχολείται με το προσφυγικό ρεπορτάζ, για τον οποίο η Υπηρεσία ήδη γνώριζε πως είχε έρθει σε επαφή με υπάλληλο του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης προκειμένου να κάνει ένα θέμα για ένα 12χρονο προσφυγόπουλο στο κέντρο κράτησης μεταναστών στην Κω. Ο Σταύρος αναγνώρισε το πρόσωπό του στο ρεπορτάζ και κατήγγειλε δημόσια την παρακολούθησή του, καταφεύγοντας στη Δικαιοσύνη. Μήνες αργότερα ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ, Παναγιώτης Κοντολέων, παραδέχθηκε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας ότι ο δημοσιογράφος βρισκόταν υπό παρακολούθηση.

Τον Απρίλιο του 2022 το InsideStory.gr δημοσιεύει την ιστορία παρακολούθησης του Θανάση Κουκάκη. Ο δημοσιογράφος βρέθηκε σε καθεστώς παρακολούθησης τόσο από την ΕΥΠ όσο και μέσω Predator. To καλοκαίρι γίνεται γνωστή και η παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη. Αρχικά επιχειρείται -ανεπιτυχώς- η επιμόλυνση του κινητού του με το λογισμικό, με συνέπεια την παρακολούθησή του από την ΕΥΠ έως και τις παραμονές των εσωκομματικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ.

Τον Σεπτέμβριο ο Χρήστος Σπίρτζης καταγγέλλει ότι το κινητό του έχει μολυνθεί από το Predator. Οι ημερομηνίες συμπίπτουν με την περίοδο που η «Εφ.Συν.» είχε αποκαλύψει την υπόθεση Μαλιχούδη. Πριν από λίγο καιρό οι εφημερίδες «ΝΕΑ» και «Βήμα» αναφέρονται και σε άλλους στόχους-θύματα, φωτογραφίζοντας τον πρώην υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.

Λίγες μέρες αργότερα η εφημερίδα Documento δημοσιεύει λίστα με 33 ονόματα υπουργών, πολιτικών, δημοσιογράφων και επιχειρηματιών που φαίνεται πως έχουν πέσει θύματα παρακολούθησης από το Predator. Και δεν τελειώσαμε ακόμα...

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ

Το κράτος ως σωφρονιστική αποικία

Χρειάστηκε να περάσουν τρία ολόκληρα χρόνια μέχρι η καφκική περιπέτεια της οικογένειας Ινδαρέ να φτάσει στο τέλος της. Από εκείνο το ξημέρωμα της 18ης Δεκέμβρη του 2019 -λίγους μήνες μετά την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας με το αφήγημα «νόμος και τάξη»- το μήνυμα της κυβέρνησης προς τους πολίτες ήταν σαφές: δεν θα νιώθετε ασφαλείς πουθενά, ούτε στο ίδιο σας το σπίτι, ο νόμος είμαστε εμείς!

Η εισβολή στην οικία της οικογένειας που... εγκλημάτησε γιατί βρισκόταν δίπλα σε μια κατάληψη και η τεράστια επικοινωνιακή επιχείρηση που στήθηκε δίπλα στην αστυνομική ήταν το πρώτο ολοκληρωμένο επεισόδιο στην αναβαθμισμένη στρατηγική της έντασης που θα ακολουθούσε με συνέπεια η κυβέρνηση Μητσοτάκη στη θητεία της. Ακολουθώντας το δόγμα Σαμαρά, που καλλιεργούσε συστηματικά τον διχασμό κατασκευάζοντας τον εσωτερικό εχθρό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εισήγαγε μια σειρά από νομοθετικά εργαλεία για να ενισχύσει το κράτος βίας και καταστολής.

Η κυβέρνηση κατάργησε το πανεπιστημιακό άσυλο, έφερε τον νόμο 4703/2020 για τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις προβλέποντας απαγόρευση των διαδηλώσεων όταν... «απειλείται η δημόσια ασφάλεια και διαταράσσεται η κοινωνικοοικονομική ζωή», ενώ με τον «νόμο Χατζηδάκη» έβαλε βόμβα στα θεμέλια της συνδικαλιστικής διεκδίκησης αφού έγινε πια ποινικά κολάσιμη η περιφρούρηση της απεργίας, απαιτείται το 50% +1 για κήρυξη απεργίας, επιβάλλονται οι τηλε-«ψηφοφορίες» και το φακέλωμα των σωματείων, επανέρχεται το λοκ άουτ.

Το πρελούδιο στο θέατρο της ένστολης βίας φυσικά και παίχτηκε στα Εξάρχεια, με θύματα τους πιο αδύναμους, τους πρόσφυγες. Η κυβέρνηση αμέσως μετά την εκλογή της εκκένωσε τις καταλήψεις αλληλεγγύης, προαγγέλλοντας την πολιτική διωγμού των κατατρεγμένων που αργότερα θα ξεδιπλωνόταν με μια καταιγίδα επαναπροωθήσεων. Πολύ γρήγορα το ρεπερτόριο της αστυνομικής βίας εμπλουτίστηκε με δημόσια διαπόμπευση ανθρώπων από ενστόλους εν μέση οδώ με ξεγυμνώματα μέχρι και απειλές για βιασμούς.

Η συστηματική στοχοποίηση της νεολαίας -που έφτασε σε κρεσέντο την περίοδο της πανδημίας- ξεκινά μόλις δυο μήνες μετά την κυβερνητική αλλαγή και μάλιστα σε χώρους που δεν έχουν σχέση με πολιτική δραστηριότητα, όπως η εισβολή στο σινεμά που πρόβαλλε την ταινία «Τζόκερ» και η έφοδος σε κλαμπ στο Γκάζι, όπου 300 νεαροί άνθρωποι αναγκάζονται να μείνουν για ώρα γονατιστοί και με τα χέρια πίσω από το κεφάλι σαν επικίνδυνοι εγκληματίες.

Τον Νοέμβριο του 2019 θα δούμε την πλήρη επίθεση της κυβέρνησης στην κληρονομιά του Πολυτεχνείου και τις αξίες της μεταπολίτευσης.

Η πρυτανεία της ΑΣΟΕΕ προχωρά σε λοκ άουτ και οι φοιτητές που αντιδρούν εγκλωβίζονται και χτυπιούνται άγρια από την αστυνομία, ενώ καταγγέλλουν ότι δεν επιτράπηκε η πρόσβαση στο ΕΚΑΒ ώστε να παραλάβει τραυματίες. Το ίδιο βράδυ φοιτητής, μέλος των ΕΑΑΚ, συλλαμβάνεται στο σπίτι του, με μεθόδους που παραπέμπουν σε άλλες εποχές. Ανήμερα της επετείου διαδηλωτές χτυπιούνται ανηλεώς στα Εξάρχεια, όπως άλλωστε θα γίνει και στις 6 Δεκέμβρη στην πορεία μνήμης του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου -οι εικόνες με την αστυνομία να ξεγυμνώνει συλληφθέντες έκαναν τον γύρο του κόσμου.

Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο τις μέρες μνήμης της εξέγερσης του ’73. Το 2020, δυο ημέρες πριν από την έναρξη του τριήμερου εορτασμού, δυνάμεις των ΜΑΤ, ΕΚΑΜ, Δέλτα και ΟΠΚΕ εισέβαλαν ταυτόχρονα στον ιστορικό χώρο του συγκροτήματος της Πατησίων και στην Πολυτεχνειούπολη και συνέλαβαν φοιτητές. Ανήμερα της επετείου, με την κυβέρνηση να περιστέλλει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα και να έχει απαγορεύσει τις συναθροίσεις υπό το πρόσχημα της πανδημίας, η ΕΛ.ΑΣ. αποδύθηκε σε κρεσέντο καταστολής, χτυπώντας όχι μόνο τα μέλη του ΚΚΕ που διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας, αλλά ακόμα και πολίτες που αφού τους απαγορευόταν να κατέβουν στο κέντρο της Αθήνας διαδήλωναν στις γειτονιές τους. Στα Πετράλωνα η ΔΙΑΣ συνέλαβε κάτοικο στο πλατύσκαλο του σπιτιού του, ενώ νεαρός συνελήφθη στα Σεπόλια έξω από το σπίτι του. Οι ένστολοι χτύπησαν τη μητέρα και την αδερφή του, την οποία και συνέλαβαν, ενώ στο νοσοκομείο με έμφραγμα οδηγήθηκε ο πατέρας του.

Τον Ιούνιο του 2020 τα ΜΑΤ επιτίθενται εντελώς αναίτια σε πολίτες που διαδήλωναν έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας στο Αλιβέρι.

Κατά την επίθεση τραυματίστηκαν πολίτες, ενώ προπηλακίστηκαν ακόμη και γιαγιάδες και παιδιά. Ανάμεσα στους πολίτες που χτυπήθηκαν ανηλεώς, και ο 26χρονος Βασίλης Μάγγος, που άφησε την τελευταία του πνοή λίγο καιρό μετά. Η δίκη των αστυνομικών που κατηγορούνται για τον άγριο ξυλοδαρμό του αναβλήθηκε πριν από λίγες μέρες για τον Μάρτιο του 2023.

Η πανδημία, που στην υγειονομική διαχείρισή της απέτυχε παταγωδώς η κυβέρνηση, ήταν το πιο αποτελεσματικό εργαλείο της ωστόσο για να επιβάλει την αστυνομική αντίληψή της για το κράτος, ενδεδυμένο και με επιστημονικό άλλοθι. Πέραν των τραγελαφικών μέτρων για τον έλεγχο της κυκλοφορίας των πολιτών την ώρα που το δημόσιο σύστημα υγείας κατέρρεε, η αστυνομία, που απολάμβανε της πλήρους ατιμωρησίας και πολιτικής κάλυψης, έφτασε να χτυπάει πολίτες ακόμα και όταν αυτοί... προαυλίζονταν στο πάρκο της γειτονιάς τους.

Εχοντας κάνει την πρόβα τζενεράλε στις 6 Δεκέμβρη, στοχοποιώντας συλλογικότητες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και της αναρχίας, τις οποίες πολιόρκησε στους πολιτικούς τους χώρους και επιχείρησε να εισβάλει με βία χωρίς καν παρουσία εισαγγελέα, έφτασε πια αποχαλινωμένη τον Μάρτιο του 2021 με το «αποκεντρωμένο» δόγμα «νόμος και τάξη» να χτυπάει στο ψαχνό, να κάνει προσαγωγές στον σωρό και να φακελώνει πολίτες με όλη τη ρητορική του μετεμφυλιακού κράτους.

Στη Νέα Σμύρνη δεν ήταν πια οι φοιτητές ή οι αγωνιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που στοχοποιούνταν, αλλά πολίτες με τα παιδιά τους, στην πλατεία της γειτονιάς τους, με μάσκες, αστυνομικές ταυτότητες και σταλμένο μήνυμα στον κωδικό μετακίνησης.

Ετσι, πέραν από τους συνήθεις υπόπτους και θύματα αστυνομικής βίας -τους ακτιβιστές, τους πολίτες που διεκδικούν, τους εργαζόμενους, ακόμα και τους πυροσβέστες που το καλοκαίρι αποκαλούσε ήρωες και το φθινόπωρο ξυλοφόρτωνε- έφτασε η κυβέρνηση φέτος το καλοκαίρι να βγάζει τα ΜΑΤ ακόμα και απέναντι σε γυναίκες που βγήκαν στον δρόμο για να διαμαρτυρηθούν για τις γυναικοκτονίες.

Η ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας είναι ένα ακόμα ζοφερό κεφάλαιο στα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Εχοντας εκλεγεί με το αφήγημα των Πανεπιστημίων ως «κέντρων ανομίας» -ομού μετά του «άβατου των Εξαρχείων»- και παρ’ ότι είχε απέναντί της το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, δεν δίστασε όχι μόνο να νομοθετήσει και να δημιουργήσει ένα επικίνδυνο νέο αστυνομικό σώμα, εμπνευσμένο από τις μέρες του «φοιτητικού της Ασφάλειας», να ενορχηστρώσει κλίμα έντασης στα κάμπους στρώνοντας το έδαφος για να μπουν οι ένστολοι, αλλά και να χτυπάει χιλιάδες κόσμου που παρακολουθούσε συναυλία στην Πανεπιστημιούπολη του ΑΠΘ.

Η αντιδημοκρατική διολίσθηση της Ελλάδας διεθνοποιείται

Yπάρχει μια κοινότητα ανθρώπων στη χώρα -ερευνητές δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί, ακτιβιστές, δικηγόροι κ.ά.- που επιμένουν εδώ και μήνες να κρατούν το σκάνδαλο των υποκλοπών στο προσκήνιο της ελληνικής και ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, δείχνοντας πως οι παρακολουθήσεις δεν είναι μόνο ένα μέγα πολιτικό σκάνδαλο, αλλά μια επικίνδυνη ατραπός για τη δημοκρατία, που οδηγεί σε αλήστου μνήμης εκτροπές. Αυτός ο μετασχηματισμός που συντελείται μοιάζει βγαλμένος από εγχειρίδιο όπου ακολουθούνται συγκεκριμένα βήματα, όπως τα περιγράφει ο καθηγητής Δημήτρης Χριστόπουλος: ασφυκτικός έλεγχος μυστικών υπηρεσιών, χειραγώγηση ανεξάρτητων αρχών, σίγαση του Τύπου, αδρανοποίηση μηχανισμών ελέγχου, ίσχνανση της Δικαιοσύνης.

Την περασμένη Τετάρτη βρεθήκαμε στις Βρυξέλλες, στην επιτυχημένη ημερίδα που διοργάνωσε η ευρωομάδα της Αριστεράς για τις παρακολουθήσεις με πρωτοβουλία του Στέλιου Κούλογλου, μία μέρα μετά την ανακοίνωση-κόλαφο για την κυβέρνηση του προσχεδίου της έκθεσης της PEGA για τη χρήση παράνομων λογισμικών στην Ελλάδα. Στην εκδήλωση έδωσε το «παρών» και η Σάσκια Μπρικμόντ, ευρωβουλευτής των Πρασίνων και μέλος της PEGA, στηρίζοντας απόλυτα τις δηλώσεις της Σόφι ιν΄τ Βελτ.

Η ίδια εξήγησε πως χαρακτήρισε τον πρωθυπουργό «εμμονικά καχύποπτο», αντί για «παρανοϊκό» που της αποδόθηκε λανθασμένα.

Για ακόμα μια φορά δεν μάσησε τα λόγια της, μιλώντας για την πρόσφατη επίσκεψη της PEGA στην Ελλάδα: «Δεν μας δώσανε στοιχεία, ούτε η εξεταστική επιτροπή μάς έδωσε πρόσβαση στο πόρισμα, ούτε είχαμε πρόσβαση στις έρευνες των εμπλεκόμενων εταιρειών, ενώ γνωρίζουμε ότι δεν άνοιξαν τραπεζικοί λογαριασμοί. Ευτυχώς υπάρχουν οι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα και κάνουν καλά τη δουλειά τους.

Οταν συνάντησα τον κ. Γεραπετρίτη, εκείνος αντί να απαντά στις ερωτήσεις μου, έκανε αυτός δικές του σε μας! “Μα, δεν σας ρώτησα αυτό”, του είπα. “Ποιος χρησιμοποίησε το Predator; Οι μυστικές υπηρεσίες το χρησιμοποίησαν, ναι ή όχι”; Δεν απάντησε. Εδώ έχουμε μαζική χρήση κατασκοπευτικού λογισμικού για μαζικές παρακολουθήσεις, για μένα για καθαρά πολιτικούς λόγους που δεν έχουν καμία σχέση με την εθνική ασφάλεια».

Για τον Πάβολ Σαλάι από τους Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, στην Ελλάδα, όπως και στην Ουγγαρία και τη Γαλλία, σημειώνεται μια «παράλυση της Δημοκρατίας, ακριβώς από τη χρήση του κακόβουλου λογισμικού. Στην Ελλάδα δεν μας έπεισαν καθόλου οι εισαγγελικές αρχές σε σχέση με την υπόθεση Κουκάκη. Υπάρχει μια συμπαιγνία και μη λογοδοσία των αρχών στην Ελλάδα. Οφείλει να συνδράμει και η Europol. Θα θέλαμε η ευρωπαϊκή PEGA να ζητήσει από την Ε.Ε. να επιβάλει κυρώσεις καθώς υπάρχει μια διαδικασία επί παραλείψει». Ο ίδιος ζητά να επιβληθεί ένα μορατόριουμ στη χρήση και εμπορία αυτού του κακόβουλου λογισμικού μέχρι να υπάρξει σχετική νομοθεσία.

Από την πλευρά του ο καθηγητής Δημήτρης Χριστόπουλος, προτείνει άμεσες παρεμβάσεις:

1. «Δεν νοείται κρατικός φορέας, είτε η ΕΥΠ είτε άλλος, που να μην παρέχει αιτιολογία άρσης του απορρήτου. Η ΑΔΑΕ οφείλει να γνωρίζει.
2. Να δημιουργηθεί ένα στοιχειώδες πλαίσιο ορισμού για την έννοια της εθνικής ασφάλειας, την αόριστη επίκληση της οποίας αφορούν το 80% στα αιτήματα άρσης του απορρήτου.
3. Δεν νοείται να μην υπάρχει ορισμένος χρόνος άρσης του απορρήτου.
4. Αυτό που συμβαίνει με την επίκληση του απορρήτου είναι πολιτειακό όνειδος, αποτελεί ντροπή και κόλαφο για το πολίτευμά μας. Το ότι κάτι δεν γίνεται δημόσια δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνει γνωστό. Δεν μπορεί να υπάρχει ένα απόρρητο και να είναι απολύτως στεγανό.
5. Να καταργηθεί η διαβόητη τροπολογία του Απριλίου 2021 περί μη γνωστοποίησης στον πολίτη που έχει παρακολουθηθεί».

Σύμφωνα δε με τον πρόεδρο της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, καθηγητή (ΑΠΘ) Ανδρέα Τάκη, η «διαπιστωμένη μαζική παρακολούθηση χιλιάδων συμπολιτών μας δείχνει μεταξύ άλλων ότι το Σύνταγμα δεν παρέχει ουσιαστική ασφάλεια και πως οι μηχανισμοί ελέγχου δεν φαίνεται να είναι στο παραμικρό αποτελεσματικοί. Αυτός ο θύλακας ανέλεγκτης δράσης της εκτελεστικής εξουσίας συνιστά μια παρακαταθήκη αυταρχισμού χωρίς να υπάρχουν μέτρα ανάσχεσής του».

Για μείζον θέμα Δημοκρατίας, που προσβάλλει τα συνταγματικά κεκτημένα της χώρας, την οποία εκθέτει στο εξωτερικό, μίλησε ο συνταγματολόγος Γιώργος Σωτηρέλης (εκδήλωση στο Γκέτε, της Πρωτοβουλίας Ωρα μηδέν, Δευτέρα 7/11), κάνοντας λόγο για «αντικειμενική και μη μεταβιβάσιμη ευθύνη του πρωθυπουργού, ο οποίος πρέπει να παραιτηθεί άμεσα.

Οι παρακολουθήσεις αυτές καθαυτές έχουν επιφέρει βαθύτατα τραύματα για το Κράτος Δικαίου στην Ελλάδα.

Αποδείχθηκε ότι η προστατευτική εμβέλεια του άρθρου 19 του Συντάγματος είναι πολύ περιορισμένη στην πράξη, παρότι από το 2001 στο νομικό οπλοστάσιο προστέθηκε και η Ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ)».

Αραγε στις πόσες υποκλοπές βγαίνει νοκ άουτ ένας πρωθυπουργός; Η συνταγματική θεωρία και πράξη στο εξωτερικό δείχνουν παραιτήσεις πρωθυπουργών για πολύ λιγότερα.

Αρκεί να μην απουσιάζουν τα θεσμικά αντίβαρα και να ασκείται έντονη κοινωνική πίεση.