Ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου, ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας κυκλοφόρησε ένα ντροπιαστικό βίντεο διαστρέβλωσης της Ιστορίας που προσβάλλει τη μνήμη όσων θυσιάστηκαν.
Τρίζουν τα κόκαλα των νεκρών του Πολυτεχνείου. Ανήμερα της επετείου της ηρωικής αντιδικτατορικής εξέγερσης η Ομάδα Αλήθειας, δηλαδή ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας, κυκλοφορεί ένα οκτάλεπτο βίντεο με τίτλο «Η αλήθεια για το Πολυτεχνείο».
Ακολουθώντας τα διδάγματα του Γκέμπελς, το βίντεο είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που λέει ο τίτλος του. Πρόκειται για μια αναίσχυντη προσπάθεια διαστρέβλωσης της Ιστορίας, μια ντροπιαστική αναπαραγωγή των ακροδεξιών φληναφημάτων που ξεπλένει τη χούντα και προσβάλλει τη μνήμη όσων θυσιάστηκαν στον ωραίο αγώνα.
Τα σημεία
- Το μεγαλύτερο μέρος του βίντεο είναι αφιερωμένο στην «καπηλεία του Πολυτεχνείου από την Αριστερά». Δηλαδή η δήθεν καπηλεία κρίνεται πιο σημαντική στη νεοδημοκρατική αφήγηση από την ίδια την εξέγερση και τη σφαγή των αγωνιστών/τριών. Είναι προφανής η ηθική αθλιότητα αυτής της προσέγγισης. Έχει όμως ιδιαίτερη σημασία ότι η μετατροπή της ιστορίας του Πολυτεχνείου σε μια ιστορία «αριστερής καπηλείας» είναι βγαλμένη από τον πυρήνα του ακροδεξιού μεταπολιτευτικού λόγου.
- Στο βίντεο δεν αναφέρεται ότι την κυβέρνηση Μαρκεζίνη τη διόρισε η χούντα και αποτελούσε μαριονέτα της.
- Στο βίντεο ακούμε ότι «οι φοιτητές αποφάσισαν να διανυκτερεύσουν στο χώρο του Πολυτεχνείου». Προκαλεί γέλιο το ότι μιλάνε για «διανυκτέρευση» (σε ξενοδοχείο ίσως;), προκειμένου να αποφευχθεί η επάρατος λέξη «κατάληψη».
- Στο βίντεο ακούμε ότι οι φοιτητές δεν φρόντισαν να υπάρχει έλεγχος για το ποιος μπαίνει στο Πολυτεχνείο, καθώς και ότι ο χώρος έγινε στίβος πολιτικών αντιθέσεων. Αυτή η προσπάθεια ενοχοποίησης των φοιτητών μοιάζει βγαλμένη από την προπαγανδιστική «συνέντευξη» του Μαστοράκη στο ΚΕΒΟΠ του Χαϊδαρίου αμέσως μετά το Πολυτεχνείο.
- Στο βίντεο ακούμε ότι τα σπουδαστικά αιτήματα μετατρέπονται σε πολιτικά, το οποίο πέραν του ότι είναι ο πιο γελοίος τρόπος για να περιγράψεις το πώς μια φοιτητική διαμαρτυρία μετατρέπεται σε αντιδικτατορική εξέγερση, έχει δημαγωγικό χαρακτήρα, αφού αποτελεί μέρος της αφήγησης περί καπηλείας και χειραγώγησης της εξέγερσης.
- Στο βίντεο ακούμε για πληροφορίες ότι εντός του κτιρίου μεταφέρονταν όπλα που φόβισαν τη χούντα, πράγμα που αντικειμενικά αποτελεί προσπάθεια δικαιολόγησης της στάσης των χουντικών.
- Στο βίντεο ακούμε για τη διαπραγμάτευση των Λαλιώτη και Σταμέλλου με το στρατό, χωρίς να αναφέρεται ότι η διαπραγμάτευση κατέληξε σε αδιέξοδο -για να υπονοείται ότι μπορεί να υπήρξε και συμφωνία.
- Στο βίντεο γίνεται συστηματική προσπάθεια να ξεπλυθούν οι χουντικοί στρατιωτικοί οι οποίοι, όπως ακούμε, προειδοποίησαν τους φοιτητές να απομακρυνθούν πριν μπει το τανκς. Ακούμε επίσης ότι οι φαντάροι έκαναν διάδρομο για να προστατεύσουν την έξοδο των φοιτητών. Υπενθυμίζεται ότι στη δίκη του Πολυτεχνείου πέρα από τους Ιωαννίδη, Παπαδόπολου και Ντερτιλή, καταδικάστηκαν άλλοι 4 ανώτεροι αξιωματικοί τους στρατού -προφανώς χωρίς λόγο, κατά την Ομάδα Αλήθειας. Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι η σφαγή έγινε από κοινού από το στρατό, την αστυνομία και τις μυστικές υπηρεσίες του καθεστώτος.
- Το χειρότερο όμως σημείο του βίντεο της Ομάδας Αλήθειας είναι η αναφορά ότι δεν υπήρξαν νεκροί μέσα στο χώρο του Πολυτεχνείου, αλλά έξω από αυτόν. Εύλογα θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί τι σημασία έχει το πού ακριβώς δολοφονήθηκαν οι εξεγερμένοι. Η χωροταξία του θανάτου έχει σημασία μόνο αν θέλεις να αναπαραγάγεις καλυμμένα το γκεμπελίστικο ψέμα περί μύθου του Πολυτεχνείου. Αυτό είναι ένα τρικ που επινόησε ο Άδωνις Γεωργιάδης στα χρόνια του ΛΑΟΣ. Λες λοιπόν ότι δεν υπήρχαν νεκροί μέσα στο Πολυτεχνείο (οπότε μύθος η υπόθεση) και προσθέτεις ότι οι νεκροί ήταν απ’ έξω, για να μη σε κατηγορήσουν ότι δεν είσαι δημοκράτης και φας και καμιά μήνυση. Αυτό που μένει όμως είναι η αμφισβήτηση των νεκρών του Πολυτεχνείου.
Ο κίνδυνος
Τις αθλιότητες του βίντεο της Ομάδας Αλήθειας, τις ακούγαμε τα τελευταία 49 χρόνια μόνο από τους ακροδεξιούς και τους χουντικούς. Το ότι τις υιοθετεί πια το κυβερνών κόμμα αποτελεί άγος για την ελληνική Δεξιά και δείχνει σε τι επικίνδυνα μονοπάτια οδηγεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη την Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία.
*****
-ΣΧΕΤΙΚΑ και τα ακόλουθα:
Πίσω από τις χτεσινές μεγαλοστομίες του πρωθυπουργού στο μήνυμά του για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου («όσα διεκδίκησαν το 1973 λαός και φοιτητές γίνονται τώρα βήματα προόδου»), δύσκολα κρύβεται η δυσανεξία της κυβέρνησης απέναντι στην κορυφαία αυτή αντιστασιακή πράξη.
Και πώς θα μπορούσε να ταιριάξει άραγε η μνήμη της φοιτητικής αντιδικτατορικής εξέγερσης που αγκάλιασε όλο τον λαό με όσα επιβάλλει σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη νεολαία (οικονομική εξαθλίωση, ιδιωτικοποίηση της παιδείας, κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, αστυνομοκρατία στα ΑΕΙ); Η μόνη αλήθεια για τον κ. Μητσοτάκη είναι αυτή που πρόβαλε από προχτές η περιβόητη «Ομάδα Αλήθειας», ο κλειστός προπαγανδιστικός μηχανισμός της Ν.Δ. Ανάρτησε ένα οκτάλεπτο βίντεο για το Πολυτεχνείο που είχε εμφανιστεί πέρσι τέτοιες μέρες από κάποιον άλλο ομοϊδεάτη ιστότοπο, με μοναδικό στόχο να συκοφαντηθεί η εξέγερση και να καταγγελθούν οι αριστερές δυνάμεις που πρωταγωνίστησαν σ’ αυτήν.
Για όποιους γνωρίζουν έστω και στοιχειωδώς τα γεγονότα το βίντεο αυτό είναι για γέλια.
● Ξεκινά με τις φοιτητικές εκλογές που έστησε η χούντα το φθινόπωρο του 1972, αναφέροντας ότι «σε κάποιες σχολές, όπως το τμήμα Χημικών του ΕΜΠ, δεν τηρήθηκαν αδιάβλητες διαδικασίες, με αποτέλεσμα την εκλογή εκπροσώπων άσχετων και ξένων προς την αληθινή βούληση των φοιτητών». Ισχύει βέβαια το ακριβώς αντίθετο. Μόνο στους Χημικούς και τους Τοπογράφους του ΕΜΠ δεν κατόρθωσαν οι διορισμένοι εγκάθετοι της χούντας να επιβάλουν τους δικούς τους με βία και νοθεία.
● Αναφέρει ότι «ο Μαρκεζίνης υποσχέθηκε χορήγηση αναβολής επιστράτευσης στους 114 φοιτητές που είχαν ξεκινήσει την κατάληψη της Νομικής». Μα η κατάληψη της Νομικής έγινε επειδή προηγήθηκε η επιστράτευση φοιτητών από όλες τις σχολές.
● Στη συνέχεια το βίντεο αναφέρεται στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, καταγγέλλοντας τους φοιτητές ότι «δεν φρόντισαν να υπάρχει έλεγχος για το ποιος έμπαινε στον χώρο». Και επικαλείται το πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά, για να δηλώσει ότι «στοιχεία ξένα και εχθρικά προς τους σπουδαστάς εισέρχονται εις το Πολυτεχνείον, ο ιερός χώρος του οποίου μεταβάλλεται εις αιματοβαφήν στίβον ενός απηνούς αγώνος φανατικών πολιτικών αντιθέσεων».
● Το συμπέρασμα είναι ότι «την επόμενη ημέρα η συγκέντρωση λαμβάνει αμιγώς πολιτικό χαρακτήρα», λες και η κατάληψη είχε γίνει για αμιγώς «σπουδαστικά» ζητήματα.
● Δεν λείπει και η δικαιολογία για την επέμβαση των τανκς, εφόσον «πληροφορίες πως εντός του Πολυτεχνείου μεταφέρονται πυροβόλα τρομάζουν τις αρχές. Ο έλεγχος έχει χαθεί».
● Η επέμβαση των στρατιωτικών παρουσιάζεται ως απολύτως αναίμακτη. Αλλά και οι αστυνομικοί απλώς επιχειρούσαν να συλλάβουν. Ούτε τραυμάτιζε ούτε σκότωνε κανείς: «Οταν έπεσε η πόρτα, δυνάμεις καταδρομέων και πεζοναυτών έφτιαξαν έναν διάδρομο ώστε να μπορέσουν να φύγουν με ασφάλεια όσοι ήταν μέσα, ενώ η αστυνομία προσπαθούσε μετά μανίας να τους συλλάβει».
● Δεν λείπει βέβαια και η αγαπημένη ατάκα του αντιπροέδρου της Ν.Δ.: «Νεκροί υπήρξαν, αλλά έξω από τον χώρο του Πολυτεχνείου. Οχι μέσα». Προφανώς εκείνοι που σκότωναν ήταν κάποιοι άγνωστοι και όχι οι κατασταλτικές δυνάμεις της χούντας (στρατός, αστυνομία, χωροφυλακή).
● Το συμπέρασμα του βίντεο είναι ότι «από κει και έπειτα ξεκινά η προσπάθεια καπηλείας και διαστρέβλωσης των γεγονότων». Και ως αποδείξεις προβάλλεται η «Πανσπουδαστική Νο 8» και η φανταστική νεκρή «Ηλένια». Πραγματικό σκουπίδι.
Είναι μάταιη η προσπάθεια της ηγεσίας της Ν.Δ. να δικαιολογηθεί λέγοντας ότι δεν έχει καμιά σχέση με την «Ομάδα» αυτή. Είναι γνωστό ότι πρόκειται για έναν κομματικό μηχανισμό που δημιουργήθηκε από το 2012, επί αρχηγίας Σαμαρά, και διατηρείται μέχρι σήμερα. Ηδη από τις αρχές του 2013 είχε αποκαλυφτεί η υπόγεια σχέση («Μεγάλα ψέματα, ψέματα, ψεματάκια, ανακρίβειες και ανακολουθίες»), ενώ είχε επισημανθεί ο ιδιαίτερος ρόλος ηγετικών στελεχών της Ν.Δ. (Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου, Αυγουστίνος Ζενάκος, «“Ομάδα Αλήθειας” Ν.Δ., Χαλκείο με Πρωθυπουργική Σφραγίδα», περ. «Unfollow» 16, Απρίλιος 2013).
Κακά τα ψέματα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι ακροδεξιοί που έχει συγκεντρώσει δίπλα του δεν μπορούν να δεχτούν την αλήθεια του Πολυτεχνείου (βλ. και «Νοέμβρης ’73: η ανυπόφορη εξέγερση», «Εφ.Συν.», 14.11.2022). Η μόνη δικαιολογία του είναι ότι ακολουθεί και σ’ αυτό το θέμα τα πεπραγμένα του πατέρα του. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε επιστρέψει στην Ελλάδα έναν μήνα πριν από την εξέγερση και όχι μόνο δεν διανοήθηκε απλώς να περάσει απέξω, αλλά ούτε καν να προβεί σε μια στοιχειώδη δήλωση. Και έτσι, ενώ στις 22 Νοεμβρίου ο Παπαδόπουλος έθεσε υπό περιορισμό τους Π. Κανελλόπουλο, Γ. Μαύρο και Ι. Ζίγδη, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν υπέστη τίποτα. Και μάλιστα στην επίσημη βιογραφία του καταγράφεται με περηφάνια ότι κρύφτηκε «και επανήλθε στο σπίτι του λίγες μέρες μετά την επικράτηση του Ιωαννίδη».
Και το χειρότερο: «Στο διάστημα που αμέσως ακολούθησε, ο Κώστας Μητσοτάκης δεν υπέστη -όπως και όλοι οι υπόλοιποι πολιτικοί- καμία δίωξη. Το νέο καθεστώς μάλιστα επέτρεψε στους πολιτικούς -και στον Κώστα Μητσοτάκη- να ταξιδεύει στο εξωτερικό» (Θ. Διαμαντόπουλος, «Κ. Μητσοτάκης, πολιτική βιογραφία», τ. Β’, σ. 362). Η ακραία τρομοκρατία, οι συλλήψεις και τα βασανιστήρια της περιόδου Ιωαννίδη ασφαλώς αφορούσαν άλλους.
*****
- Απ’ όταν ο Καραμανλής παραλάμβανε την διακυβέρνηση της χώρας από τον Φαίδωνα Γκιζίκη και ορκιζόταν ενώπιόν του, ενώπιον, δηλαδή, του ίδιου ανθρώπου που μετά το Πολυτεχνείο και λόγω του Πολυτεχνείου διοριζόταν «Πρόεδρος της Δημοκρατίας» της χούντας.
-
Απ’ όταν ο στενός συνεργάτης του… εθνάρχη, ο και Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ.Τσάτσος έγραφε: «Η στάση μου κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ήταν απλώς αξιοπρεπής. Ούτε βόμβες έφτιαχνα, ούτε βγήκα στο πεζοδρόμιο (…) Οταν έγινε το Πολυτεχνείο, ούτε πήγα επί τόπου, ούτε συγκινήθηκα. Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι αυτά τα πεζοδρομιακά ξεσπάσματα δεν κλόνιζαν τη δικτατορία και ότι, όπως στα χρόνια της Κατοχής, υποκρύπτανε κομμουνιστικές επιδιώξεις επικίνδυνες για το μέλλον. Εχω τη συνείδησή μου ήσυχη ότι δεν συνήργησα στην κατασκευή του μύθου του Πολυτεχνείου. Λυπάμαι τα 5-6 παιδιά που σκοτώθηκαν έξω και μακρυά από το Πολυτεχνείο, διότι μέσα στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς» (Κωνσταντίνος Τσάτσος, «Λογοδοσία μιας ζωής», τ. Β΄, Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2000, σ. 393).
- Απ’ όταν, ανήμερα της πορείας του Πολυτεχνείου (1980) δολοφονούνταν ο Κουμής και η Κανελλοπούλου. Και από τη θέση που κάθεται σήμερα ο Μητσοτάκης, ο τότε πρωθυπουργός Ράλλης αθώωνε την Αστυνομία, λέγοντας για τους φόνους: «Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων. Δεν κρατεί άνθη»….
- Απ’ όταν ο άλλος αρχηγός της παράταξης του Μητσοτάκη, ο Αβέρωφ, δήλωνε (Επίκαιρα, 10/5/1979) για το Πολυτεχνείο: “…Δεν είμαι διατεθειμένος λόγω επιμόνου συνθηματολογίας, λόγω ανύπαρκτων «πολυαρίθμων νεκρών», να βοηθήσω και εγώ στην θεσμοποίηση μια ψεύτικης ιστορίας…”.
- Απ’ όταν ο σημερινός αντιπρόεδρος του Μητσοτάκη, ο Γεωργιάδης, επαναλάμβανε – με πάθος – τα του Αβέρωφ μόλις προ διετίας, ενώ ήδη από την εποχή του ΛΑΟΣ διατράνωνε: “Δεν αντέχω τα παραμύθια. Δεν υπήρξε ούτε ένας νεκρός στο Πολυτεχνείο. Ούτε ένας”…
- Απ’ όταν τα “μπουμπούκια” της βασιλοχουντικής Εθνικής Παρατάξεως του ’77 ενσωματώνονταν το 1981 στην ΝΔ και βουλευτής του κόμματος του οποίου προΐσταται σήμερα ο Μητσοτάκης, εκλέγετο ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της “Εθνικής Παράταξης”, ο Σπύρος Θεοτόκης.
- Κι απ’ όταν ο σημερινός υπουργός του Μητσοτάκη, ο Βορίδης, τον Μάρτη του 1985, παραλάμβανε από τον καταδικασμένο σήμερα ναζί Μιχαλολιάκο την ηγεσία της νεολαίας ΕΠΕΝ, του κόμματος, δηλαδή, του δικτάτορα Παπαδόπουλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου