Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου για το νομοσχέδιο για τη Δημοτική Αστυνομία: Χρειαζόμαστε κι άλλο σώμα ασφάλειας και καταστολής;

Φωτογραφία: kathimerini.gr

Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών που ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή, προβλέπεται ότι η δημοτική αστυνομία μπορεί πλέον να προβαίνει σε συλλήψεις στο πλαίσιο άσκησης των αρμοδιοτήτων της, ότι οποιαδήποτε αντίσταση ή απείθεια απέναντί της επισύρει τις κυρώσεις που προβλέπονται από την ποινική νομοθεσία, καθώς και ότι φέρει, από την επόμενη μέρα ισχύος του νόμου, αστυνομικές ράβδους και χειροπέδες. 

Πρόκειται για την ίδια υπηρεσία που η Πολιτεία έκρινε το 2013 ότι πρέπει να καταργηθεί, ενέργεια την οποία επικύρωσε το Συμβούλιο Επικρατείας στην απόφασή του με αριθμό 16/2015, αφού έκρινε ότι, μεταξύ άλλων, κάποιες αρμοδιότητές της εντάσσονται στον πυρήνα της κρατικής λειτουργίας και κατ΄ αυτόν τον τρόπο τότε οι αρμοδιότητες επέστρεψαν στην ΕΛ.ΑΣ.

Η πολύπαθη και υποστελεχωμένη δημοτική αστυνομία η οποία διατέθηκε στην ΕΛ.ΑΣ. και τις φυλακές όταν καταργήθηκε και επέστρεψε μετά την επανασύστασή της το 2015, εκτός από όσους/ες δημοτικούς αστυνομικούς εγκλωβίστηκαν νομοθετικά στις φυλακές και επέστρεψαν 4 χρόνια μετά, γίνεται αίφνης ένα υβριδικό σώμα ασφαλείας.

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου επισημαίνει ότι η δημοτική αστυνομία είναι σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του Ν. 3731/2008 που πρόβλεψε την αναδιοργάνωσή της, άρρηκτα συνυφασμένη µε την τοπική αυτοδιοίκηση και αποτελεί αναπόσπαστο κοµµάτι της, εξυπηρετεί την αρχή της επικουρικότητας, στο µέτρο που βρίσκεται στο πλευρό των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών, συμβάλλει στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, στην επίλυση των τοπικών προβλημάτων, στην εμπέδωση της ασφάλειας και της εμπιστοσύνης στις τοπικές κοινωνίες, αλλά και στην ικανοποίηση των τοπικών αναγκών.

Ως εκ τούτου, η φύση του έργου της ελληνικής δημοτικής αστυνομίας, αλλά και η οργάνωσή της, δεν φαίνεται να προσιδιάζουν στην τήρηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας κατά τα πρότυπα άλλων χωρών, έργο που καταλείπεται στην ΕΛ.ΑΣ. και συνεπώς ελλείπουν παντελώς τα εχέγγυα για την αποτελεσματική τήρηση της δημόσιας τάξης, την προστασία της αξιοπρέπειας, της σωματικής ακεραιότητας, προσωπικής ελευθερίας και ασφάλειας των πολιτών, από μια δημοτική αστυνομία που δεν θα περιορίζεται πλέον στον ελεγκτικό της ρόλο.

Είναι αυτονόητο ότι, για την εκπλήρωση της αποστολής που ανατέθηκε στην δημοτική αστυνομία με τον Ν. 3731/2008 ήταν αναγκαία η στελέχωσή της από προσωπικό, το οποίο θα είχε ειδική εκπαίδευση, ώστε να είναι αποτελεσματικό, αλλά και φιλικό προς τον πολίτη.

Δυστυχώς όμως παρατηρήθηκε εκ μέρους της Πολιτείας ένα διαχρονικό έλλειμμα επένδυσης και ουσιαστικής οργάνωσης της δημοτικής αστυνομίας, προς την κατεύθυνση της προαναφερθείσας αποστολής της, σε βαθμό που δυναμιτίστηκε η λειτουργία της και καλλιεργήθηκε στους πολίτες ένα αίσθημα δυσπιστίας απέναντι στην υπηρεσία, αλλά και στους/ις εργαζόμενους/ες ένα αίσθημα ματαίωσης.

Αντί λοιπόν να γίνει μια ουσιαστική προσπάθεια ρεαλιστικής και αποτελεσματικής οργάνωσης και στελέχωσης της υπηρεσίας, η ελληνική δημοτική αστυνομία, μία υπηρεσία που σήμερα δεν διαθέτει ειδικό κώδικα δεοντολογίας και ειδική εκπαίδευση, με το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου αποκτά κατασταλτικές αρμοδιότητες καταδίωξης, δέσμευσης, άσκησης σωματικής βίας και σύλληψης, χωρίς να προκύπτει από το εν λόγω σχέδιο νόμου, ούτε καν το επόμενο της σύλληψης διαδικαστικό βήμα. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο παραβιάζονται εξ ορισμού και τα δικαιώματα του συλληφθέντος προσώπου.

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ζητά την απάλειψη από το σχέδιο νόμου των εν λόγω προβλεπόμενων κατασταλτικών αρμοδιοτήτων της δημοτικής αστυνομίας. Οι αρμοδιότητες αυτές αλλοιώνουν τη φύση της υπηρεσίας, δυναμιτίζουν τη σχέση εγγύτητας που οφείλουν να έχουν οι δημοτικοί αστυνομικοί με τις τοπικές κοινωνίες, θέτουν εν αμφιβόλω την ουσιαστική προστασία της αξιοπρέπειας, της σωματικής ακεραιότητας, της προσωπικής ελευθερίας αλλά και την ασφάλεια των πολιτών και ιδιαίτερα των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και στην περιφέρεια, όπως είναι οι άστεγοι, οι χρήστες/τριες ψυχροδραστικών ουσιών, οι μικροπωλητές και οι Ρομά. Τέτοιες αρμοδιότητες εν τέλει δύναται να πλήξουν την αξιοπιστία των δημοτικών αστυνομικών για άλλη μια φορά και να θέσουν σε κίνδυνο ακόμη και τη σωματική τους ακεραιότητα.

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου επισημαίνει περαιτέρω ότι η παρατηρούμενη προτίμηση της Πολιτείας στη δημιουργία συνεχώς νέων σωμάτων ασφαλείας, αλλά και η επιβράβευση της καταστολής που φαίνεται να επιδεικνύει ενισχύεται, τόσο από το εν θέματι σχέδιο νόμου, όσο και από σχετική τροπολογία που κατατέθηκε σε αυτό για την έκτακτη οικονομική ενίσχυση στο σύνολο του ένστολου προσωπικού του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής.

Η καταβολή οικονομικής ενίσχυσης συλλήβδην στο εν λόγω προσωπικό, ακόμη και σε όσους/ες διενεργείται εις βάρος τους Ένορκη Διοικητική Εξέταση, χωρίς καμία πειστική αιτιολογία, αποτελεί αν μη τι άλλο σαφή και αδικαιολόγητη διάκριση μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων που εγείρει σοβαρές υπόνοιες για αδικαιολόγητη ευνοϊκή μεταχείριση κάποιων σωμάτων ασφαλείας.

Είναι δε απορίας άξιον ότι η επιλογή αυτή γίνεται σε μία συγκυρία όπου ως αναγκαιότητα προκρίνεται η πειστική διερεύνηση ευθυνών εμπλεκόμενων αστυνομικών σε πρόσφατο εν δυνάμει θανατηφόρο συμβάν με ανήλικο θύμα.

ΠΗΓΗ: Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου