22 Δεκεμβρίου 2022

Δέσποινα Σπανούδη*: "Δεν προωθούν τη μόνη σοβαρή οικολογικά και κοινωνικά προοπτική, αυτή της εξοικονόμησης ενέργειας, της αποκέντρωσης, της αυτοπαραγωγής, γιατί δεν έχουν να λαμβάνουν οι μεγάλες εταιρείες"

Κάθε μέρα βομβαρδιζόμαστε με ειδήσεις για την επιθετικότητα της Τουρκίας και ταυτόχρονα με ειδήσεις για τις συμφωνίες Τουρκίας - Λιβύης, Ελλάδας- Αιγύπτου, Αιγύπτου - Λιβύης, με ειδήσεις για εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου, για επανάκαμψη των σχεδίων για τον EASTMED. 
 
Η αλήθεια είναι πως η αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή μας συνδέεται με τα σχέδια των πετρελαϊκών που απειλούν ευθέως το περιβάλλον, την ασφάλεια και την ευημερία των λαών της περιοχής.
 
Η προοπτική για ένα κοινωνικά δίκαιο και περιβαλλοντικά ασφαλές μέλλον για τη χώρα και την Ανατολική Μεσόγειο απομακρύνεται δραματικά, την ίδια στιγμή που στη Δυτική Μεσόγειο: Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία και Πορτογαλία έχουν σταματήσει τις έρευνες και τις εξορύξεις στις θάλασσές τους.
 
Οτιδήποτε διαβάζετε για ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας, για μείωση των τιμών της ενέργειας και για βελτίωση των δημόσιων οικονομικών είναι ΜΟΥΦΑ για να χρησιμοποιήσω μια επιστημονική ορολογία. Όπως μούφα είναι και όσα αντίστοιχα, ταυτόχρονα και χωρίς ντροπή λέγονται και γράφονται για να προωθήσουν ιδιωτικά αιολικά και ΦΒ σε δάση, νησίδες, στεριές και θάλασσες. 
 
Τη μόνη σοβαρή οικολογικά και κοινωνικά προοπτική, αυτή δηλαδή της εξοικονόμησης ενέργειας, της αποκέντρωσης, της αυτοπαραγωγής, δεν την προωθούν γιατί δεν έχουν να λαμβάνουν οι μεγάλες εταιρείες. Στη χώρα του ήλιου, ακόμη περιμένουμε να επιδοτηθούν οι ηλιακοί θερμοσίφωνες, μισό αιώνα μετά την ανακάλυψη τους. 
 
Αντί αυτού καταστρέφουμε το ωραίο και ανεκτίμητο περιβάλλον που είχαμε την τύχη να ζούμε, νεκρώνουμε τις θάλασσες μας, εξοντώνουμε πλάσματα που δεν μας χρωστάνε σε τίποτε και που η κακή τους μοίρα τα έβαλε να συμβιώνουν μαζί μας. Φαλαινοειδή και δελφίνια, εκβράζονται εδώ και ένα χρόνο ως αποτέλεσμα των σεισμικών ερευνών για υδρογονάνθρακες.
 
Όπως λέμε μεταξύ άλλων στο Πανελλαδικό Δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια, όποιος μπει στον κόπο να διαβάσει τις μακροχρόνιες συμβάσεις που έχει υπογράψει το ελληνικό κράτος με τις πετρελαϊκές θα διαπιστώσει ότι:
 
--> Τα προϊόντα των εξορύξεων δε θα σώσουν κανέναν από την ενεργειακή κρίση. Ακόμα κι αν βρεθούν ορυκτά καύσιμα σε αξιόλογες ποσότητες, το βασικό στάδιο των ερευνών θα διαρκέσει οκτώ (😎 έτη, προκαλώντας περιβαλλοντική υποβάθμιση μεγάλης διάρκειας και στη συνέχεια θα ξεκινήσουν οι εξορύξεις, αν κριθεί από την αγορά ότι αυτό συμφέρει.
 
--> Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο που θα(😉 εξορυχθεί δε θα ανήκει στη χώρα μας. Οι εταιρείες εξόρυξης έχουν «τίτλο κυριότητας ελεύθερο βαρών επί όλων των Παραχθέντων και Διασωθέντων Υδρογονανθράκων».
 
-->Τα έσοδα από τα προϊόντα των εξορύξεων είναι προσδιορισμένα. Στη χώρα αναλογεί ένα μίσθωμα σε είδος ή σε χρήμα ή σε συνδυασμό και των δύο που θα εξαρτάται από τις τιμές του πετρελαίου και το κόστος εξόρυξης. Στο κράτος θα ανήκει το 4% έως 15% της ποσότητας που θα παράγεται, όπως αναφέρεται στις τέσσερεις συμβάσεις που κυρώθηκαν το 2019 και σε 2% και 20% για προηγούμενες παραχωρήσεις. Στα έσοδα αυτά προστίθεται ο ειδικός φόρος εισοδήματος που είναι 20% για το κράτος και 5% για τις Περιφέρειες πάνω στο καθαρό φορολογητέο εισόδημα.
 
--> Οι ανάγκες της χώρας θα ικανοποιούνται μόνο σε καιρό πολέμου και μετά από αίτησή της! Στις συμβάσεις αναφέρεται ότι σε περίπτωση πολέμου, απειλής πολέμου ή άλλης κατάστασης έκτακτης ανάγκης στην Ελλάδα, ο Μισθωτής, μετά από αίτηση του Δημοσίου, υποχρεώνεται να διαθέτει σε αυτό στην Επίσημη Τιμή, το σύνολο ή συγκεκριμένο τμήμα του μεριδίου του στην παραγωγή Υδρογονανθράκων και Παραπροϊόντων από την Περιοχή Εκμετάλλευσης.
 
 
και δύο πρόσφατα κείμενα για περισσότερα σχετικά με την ενέργεια: 
 
 
2. του Γιώργου Κολέμπα: Η κοροϊδία με την πράσινη ενέργεια
 
*Σπούδασε Χημική Μηχανική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου