Ευρωβουλευτές, lobbying & διαφάνεια. Μια σχέση που αξίζει να ερευνηθεί (ΠΙΝΑΚΕΣ)

Κατά πόσο τηρούν οι Έλληνες ευρωβουλευτές το μητρώο διαφάνειας για το lobbying;

 

ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ VOULIWATCH

 

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ένα πρόσφατο report που κυκλοφόρησε η Διεθνής Διαφάνεια Βρυξελλών, που αναφέρεται στη διαφάνεια του lobbying στο ευρωκοινοβούλιο και αναλύει τη σχέση που έχουν οι ευρωβουλευτές με το μητρώο διαφάνειας και κατά πόσο το αξιοποιούν ή το παρακάμπτουν.

Η Διεθνής Διαφάνεια έχει στόχο την πρόληψη και την αντιμετώπιση της διαφθοράς και την προώθηση της διαφάνειας σε σχέση με τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., τις πολιτικές και τη νομοθεσία.

Ως lobbying ορίζεται κάθε δραστηριότητα που πραγματοποιείται με σκοπό να επηρεάσει μια κυβέρνηση ή τις αποφάσεις ενός θεσμικού οργάνου προς όφελος ενός συγκεκριμένου σκοπού. Οι Βρυξέλλες κατέχουν τη δεύτερη θέση στη στον κόσμο σε επίπεδο δραστηριότητας lobbying από ομάδες συμφερόντων μετά τη Ουάσινγκτον.

Το 2011 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δημιούργησαν ένα κοινό μητρώο διαφάνειας για το lobbying. 

Η ανάλυση που δημοσιεύει η Διεθνής Διαφάνεια Βρυξελλών βασίζεται σε 28.344 συναντήσεις που καταχωρήθηκαν από τους ευρωβουλευτές στις ατομικές τους σελίδες στον ιστότοπο του Κοινοβουλίου και αφορά στα 3 τελευταία έτη, από την έναρξη της τρέχουσας κοινοβουλευτικής περιόδου έως το τέλος Ιουνίου 2022.

Από τον Οκτώβριο του 2022, υπάρχουν 13.608 καταχωρήσεις στο μητρώο και περίπου 7.000 άτομα διαπιστευμένα. Βέβαια, όσο οι καταχωρήσεις στο μητρώο παραμένουν προαιρετικές, ο πραγματικός αριθμός από λομπίστες που δραστηριοποιούνται στις Βρυξέλλες παραμένει ουσιαστικά άγνωστος.

Το 2014, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε πως όλοι οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι οφείλουν να δημοσιεύουν τις προσωπικές συναντήσεις τους με λομπίστες. Το ευρωκοινοβούλιο ακολούθησε το παράδειγμα και, μετά το 2019, όλοι οι ευρωβουλευτές με υψηλά αξιώματα (πρόεδροι επιτροπών, εισηγητές και σκιώδεις εισηγητές) οφείλουν να δημοσιεύουν τις συναντήσεις και συνεδριάσεις που πραγματοποίησαν. 

Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι οι περισσότεροι εξ αυτών εξακολουθούν να μην το τηρούν. Όσο για τους ευρωβουλευτές που δεν έχουν νομοθετικές αρμοδιότητες, η δημοσίευση των συναντήσεών τους παραμένει προαιρετική και επιπλέον δεν υπάρχουν κανόνες που να καλύπτουν άλλες αρμοδιότητες (κοινοβουλευτικούς βοηθούς, συμβούλους κτλ) κάτι που σημαίνει ότι δεν γίνεται να σχηματιστεί ικανοποιητική εικόνα όσον αφορά στο ποιος ασκεί πιέσεις σε ποιον.

Διαβάστε αναλυτικά το πλήρες report της Διεθνούς Διαφάνειας Βρυξελλών. 

Στο παρακάτω γράφημα βλέπουμε τις χώρες των οποίων οι εκπρόσωποι στο ευρωκοινοβούλιο έχουν καταχωρήσει τις συναντήσεις τους στο διάστημα αυτών των τριών (3) ετών. 

Παρατηρούμε ότι η Ελλάδα έχει απογοητευτικά αποτελέσματα καθώς έχει την τελευταία θέση στη λίστα.

Από την καταγραφή προκύπτει ακόμη ότι από τους 21 Έλληνες ευρωβουλευτές στο σύνολο, μόλις οι 2 (συγκεκριμένα οι Πέτρος Κόκκαλης & Αλέξης Γεωργούλης) δηλώνουν επίσημα τις συναντήσεις τους με λομπίστες στις Βρυξέλλες.

Οι περισσότεροι από τους Έλληνες ευρωβουλευτές έχουν κατά καιρούς βρεθεί σε θέση εισηγητή, επομένως ήταν υποχρεωμένοι να δηλώσουν τις συναντήσεις τους, ώστε να μην υπάρχει υπόνοια διαφθοράς. 

Όσοι ενδιαφέρονται να δουν αναλυτικά τα επίσημα στοιχεία και να αναζητήσουν τις συναντήσεις των ευρωβουλευτών που τήρησαν την υποχρέωσή τους, τότε μπορούν να τα αναζητήσουν στο Integrity Watch EU της Διεθνούς Διαφάνειας.