Στο πλαίσιο του προσκλητηρίου για τη διάσωση των δημόσιων αγαθών που έχει απευθύνει η Πρωτοβουλία για τη Διασφάλιση της Δημόσιας Διαχείρισης του Νερού προκειμένου να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο κατά των ιδιωτικοποιήσεων, η «Εφ.Συν.» μιλάει σήμερα με τον Χρήστο Ρουμπάνη, μέλος της συντονιστικής Γραμματείας του Περιβαλλοντικού Δικτύου Αθήνας.
● Γιατί τα περιβαλλοντικά κινήματα θεώρησαν αναγκαία τη συμμετοχή τους στον αγώνα για τη δημόσια διασφάλιση της διαχείρισης του νερού;
Η ιδιωτικοποίηση του νερού από πολυεθνικές εταιρείες σε όλο τον κόσμο δεν είχε μόνο σαν αποτέλεσμα την πολύ μεγάλη έως δραματική αύξηση της τιμής του νερού, αλλά και την υποβάθμιση έως καταστροφή του αστικού και φυσικού περιβάλλοντος. Οι ιδιωτικές εταιρείες για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους μειώνουν τις επενδύσεις συντήρησης του δικτύου με αποτέλεσμα να μολύνονται οι λίμνες του αστικού ιστού.
Οπου, μα όπου έγιναν ιδιωτικοποιήσεις (π.χ. Γιοχάνεσμπουργκ, Μπογκοτά, Λονδίνο, Παρίσι, Βερολίνο) είχαμε παρόμοια αποτελέσματα, είτε με το ξέσπασμα επιδημιών είτε με τη μόλυνση του δικτύου του υδροδοτικού συστήματος. Επιπλέον, θέλουμε να περάσουμε στην κοινωνία το μήνυμα ότι τόσο τα συνδικάτα όσο και εμείς –το περιβαλλοντικό κίνημα– παλεύουμε ενωμένοι για τη βελτίωση του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, που αποτελούν συστατικά στοιχεία της έννοιας περιβάλλον. Με άλλα λόγια, είμαστε σύμμαχοι και όχι αντίπαλοι στον αγώνα για να αναγκάσουμε την οποιαδήποτε εξουσία να βάλει τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη και όχι το αντίθετο, όπως σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει σήμερα.
● Υπήρξαν δυσκολίες στο κίνημα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού στη «συστέγαση» των εκπροσώπων των περιβαλλοντικών κινημάτων και των συνδικαλιστικών σωματείων, κάτι που σε άλλες καταστάσεις δεν έχουμε βιώσει;
Μεγάλη δυσκολία συνιστούν τα στερεότυπα ότι το συνδικαλιστικό κίνημα ενδιαφέρεται μόνο για τα συντεχνιακά συμφέροντα των μελών του και αδιαφορεί για το φυσικό περιβάλλον. Στην πράξη, διαπιστώσαμε ότι συμβαίνει το αντίθετο. Οι συνδικαλιστές που αγωνίζονται για να ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματα των μελών τους κατανοούν ότι αυτά τα αιτήματα δεν μπορούν να επιβληθούν στο κοινωνικό σύνολο σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος. Επίσης, το περιβαλλοντικό κίνημα έχει την ευκαιρία να συνειδητοποιήσει ότι το φυσικό περιβάλλον δεν μπορεί να προστατεύεται με κόστος την εξαθλίωση του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος.
Ετσι, η συνύπαρξή μας στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας για τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του νερού, μας προσφέρει τη δυνατότητα να διαλεγόμαστε και να αναζητούμε λύσεις στα διάφορα προβλήματα που αναφύονται σε σχέση με τη διαχείριση των δημόσιων αγαθών και ειδικότερα του νερού. Μέχρι σήμερα, οι συζητήσεις μας έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Διευρύνουν την οπτική γωνία από την οποία αντιμετωπίζουμε τα διάφορα προβλήματα και οδηγούν σε συνθέσεις. Για τους λόγους αυτούς θα ήθελα να χαρακτηρίσω αυτήν τη συνύπαρξη ιστορικής σημασίας. Πρόκειται για μια συνύπαρξη που θέλουμε να πάρει μόνιμο χαρακτήρα, ξεπερνώντας και τις διαφορετικές κομματικές τοποθετήσεις των μελών μας. Μέχρι σήμερα το έχουμε πετύχει και το γεγονός αυτό μας γεμίζει αισιοδοξία.
● Σε τι αποδίδετε τη μέχρι στιγμής επιτυχή έκβαση και τη δικαίωση του κινήματος κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού;
Πρώτα από όλα και πάνω από όλα στην ευαισθησία και την υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών. Παρά τον ισχυρισμό της κυβέρνησης και των φιλικών προς αυτήν ΜΜΕ, ότι το δημόσιο είναι πηγή διαφθοράς, σε αντίθεση με τον ιδιωτικό τομέα. Παρά την προπαγάνδα που καλλιεργείται ότι δήθεν οι ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων αγαθών, λόγω του ανταγωνισμού, έχουν θετικά αποτελέσματα για το κοινωνικό σύνολο, εμείς με τις ενωτικές μας κινητοποιήσεις στους δρόμους του αγώνα, με στοιχεία που θεμελιώνουν τα επιχειρήματά μας, έχουμε κερδίσει την υποστήριξη της κοινωνίας.
Πρόκειται για μια κοινωνική στήριξη και υποστήριξη που δικαιώνεται και από τις αποφάσεις του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου της χώρας, του ΣτΕ, στο οποίο προσφύγαμε, καταθέσαμε τα στοιχεία μας και τα επιχειρήματά μας, επικαλεστήκαμε το δημοκρατικό μας πολίτευμα και το Σύνταγμα και δικαιωθήκαμε. Σήμερα απαιτούμε από οποιαδήποτε κυβέρνηση ήθελε προκύψει από τις προσεχείς εκλογές τον σεβασμό και την εφαρμογή αυτών των αποφάσεων. Για μας είναι ζήτημα κατάλυσης δημοκρατίας η άρνηση της παρούσας κυβέρνησης να τις εφαρμόσει μέχρι αυτήν τη χρονική στιγμή. Προς το παρόν το κίνημά μας «φουσκώνει» και διευρύνεται με τη συμμετοχή όλο και περισσότερων συλλογικοτήτων από τους χώρους του συνδικαλισμού, της τέχνης, της επιστήμης και του περιβαλλοντικού κινήματος. Είμαστε ήδη 74 συλλογικότητες στις οποίες διαρκώς προστίθενται νέες.
● Πώς θα αντιδράσετε στη νέα απόπειρα της διάνοιξης του δρόμου για την ιδιωτικοποίηση του νερού, όπως επιχειρείται με το πολυνομοσχέδιο που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση;
Με τον ίδιο τρόπο που έχουμε αντιδράσει μέχρι σήμερα. Με τους ενωτικούς μας αγώνες, με τη συνέχιση των πρωτοβουλιών μας ενημέρωσης της κοινωνίας, με προσφυγές στη Δικαιοσύνη και -κυρίως- στέλνοντας το μήνυμα στους κυβερνώντες ότι δεν θα δεχτούμε τετελεσμένα γεγονότα. Με το μήνυμα ότι θα συνεχίσουμε τους αγώνες μας για την υπεράσπιση των κοινών αγαθών και των κοινωνικών δικαιωμάτων μέχρι τη δικαίωσή μας. Και πάλι, όταν δικαιωθούμε, θα συνεχίσουμε να είμαστε άγρυπνοι φύλακες των κοινωνικών αγαθών. Ερχόμαστε από μακριά και πηγαίνουμε πολύ μακριά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου