H τεράστια σημαία που θα ξεδιπλωθεί στην πλατεία Συντάγματος, το Σάββατο το απόγευμα, στις 6, απεικονίζει έναν νεαρό άνδρα να σπάει, χαμογελώντας, το όπλο του και γράφει στα ρωσικά, στα ουκρανικά και στα αγγλικά το σύνθημα «αρνηθείτε τον πόλεμο», κεντρικό σύνθημα της καμπάνιας «ΟbjectWar», που ζητά από την Ε.Ε. να παρέχει διεθνή προστασία σε αντιρρησίες συνείδησης και σε όσους εγκαταλείπουν τον στρατό και τον πόλεμο στη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία.
Στο πλαίσιο της καμπάνιας, τριάντα ακτιβιστές του αντιμιλιταριστικού κινήματος από χώρες της Βαλτικής βρίσκονται από την Πέμπτη στην Αθήνα, για μια από τις μεγαλύτερες συναντήσεις αντιμιλιταριστών της βόρειας Ευρώπης, την Baltic Glory. Η συνάντηση, στην οποία συμμετείχαν διαδικτυακά ακτιβιστές από την Ουκρανία -απαγορεύεται η έξοδος των Ουκρανών από τη χώρα- περιλαμβάνει συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων αλλά και επεξεργασία σεναρίων ειρηνευτικής δράσης σε περιόδους πολέμου, όπως στην Ουκρανία, και έξαρσης του μιλιταρισμού, όπως στα σύνορα της Ε.Ε., με αιχμή το Προσφυγικό. Η Baltic Glory ξεκίνησε το 2017, επαναλήφθηκε τα επόμενα δύο χρόνια και φέτος πραγματοποιείται ξανά διά ζώσης ύστερα από τρία χρόνια πανδημίας, αυτή τη φορά στην Αθήνα, για να συμπέσει με το ετήσιο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης (European Bureau for Conscientious Objection – EBCO), που συμμετέχει στην καμπάνια ObjectWar.
«Δεκάδες χιλιάδες εγκαταλείπουν τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, για να αποφύγουν την επιστράτευση για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Χιλιάδες εγκαταλείπουν την Ουκρανία, διότι βλέπουν να κινδυνεύει το δικαίωμά τους στην αντίρρηση συνείδησης. Αποτελούν την ελπίδα μας, για να νικήσουμε τη βία. Ο καθένας που έχει επιστρατευτεί μπορεί να γίνει αντιρρησίας συνείδησης, ο κάθε στρατιώτης μπορεί να γίνει λιποτάκτης. Ας στηρίξουμε αυτούς που αρνούνται να σκοτώσουν κι ας σταματήσουμε όλοι μαζί τον πόλεμο», σημειώνει η καμπάνια, που έχει μέχρι στιγμής συγκεντρώσει δεκάδες χιλιάδες υπογραφές στην πλατφόρμα You Move Europe (wemove.eu). Το κείμενο με τις υπογραφές θα δοθεί στην ηγεσία της Ε.Ε., σε εκδήλωση στις Βρυξέλλες, τον Μάιο.
Στην «Εφ.Συν.» μιλούν ακτιβιστές του αντιμιλιταριστικού κινήματος από την Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Λιθουανία και την Ελλάδα, που συμμετείχαν στη συνάντηση Baltic Glory στην Αθήνα.
__________________________________
Oλγα Καράς, Διεθνές Κέντρο Πρωτοβουλιών Πολιτών «Our House»*
Η βοήθεια προς τους αντιρρησίες συνείδησης της Λευκορωσίας έχει στρατηγική σημασία και βοηθά την Ουκρανία, καθώς η συμμετοχή της Λευκορωσίας θα σήμαινε νέα κλιμάκωση και περισσότερα θύματα ανάμεσα στον άμαχο ουκρανικό πληθυσμό. Ενας από τους στόχους, για τον οποίο συνεργαζόμαστε με επτά διεθνείς οργανώσεις, είναι να δημιουργήσουμε ανθρωπιστικό διάδρομο για τους αντιρρησίες συνείδησης της Λευκορωσίας και να βοηθήσουμε σε θέματα βίζας και μετανάστευσης. Δεν είναι εύκολο. Εχουμε περιπτώσεις ανδρών που περνούν τα σύνορα για να ξεφύγουν από την επιστράτευση, αλλά οι βαλτικές χώρες δεν τους αναγνωρίζουν σαν πρόσφυγες. Το δικαίωμα των ανδρών να μην αγγίζουν όπλα συνδέεται στενά με τα δικαιώματα των γυναικών και τον φεμινισμό, με τα αφηγήματα της πατριαρχίας για τον άνδρα και τη γυναίκα και με την πολιτική εκμετάλλευση της ιδέας ότι οι πραγματικοί άνδρες προστατεύουν τις γυναίκες από τους κακούς άνδρες.
Στο πλαίσιο της στρατιωτικοποίησης, οι γυναίκες γινόμαστε αντικείμενο προστασίας, κάτι σαν έπιπλο μέσα στο σπίτι, χάνουμε τον ρόλο μας στη λήψη αποφάσεων. Δεν τη θέλουμε την προστασία. Οσο αυξάνεται ο μιλιταρισμός τόσο μειώνεται ο χώρος για τα δικαιώματα των γυναικών, των ΛΟΑΤΚΙ, των αντιρρησιών συνείδησης ή όλων όσοι δεν συμμορφώνονται με το πρότυπο του καλού άνδρα και της καλής γυναίκας.
* Ξεκίνησε ως πρωτοβουλία ακτιβιστών στη Λευκορωσία το 2002, αλλά, λόγω των διώξεων που αντιμετωπίζουν οργανώσεις στη Λευκορωσία, μεταφέρθηκε το 2014 στη Λιθουανία
_________________________________________
Ανδρέας Μίχος, Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης, Ελλάδα
Το μεγαλύτερο «αγκάθι» που αντιμετωπίζουμε οι Ελληνες αντιρρησίες συνείδησης για ιδεολογικούς λόγους είναι η γνωμοδοτική επιτροπή που βρίσκεται στο υπουργείο Αμυνας στην Αθήνα, όπου περνάς από συνέντευξη για την εναλλακτική υπηρεσία. Και μόνο η ύπαρξή της είναι πολύ προβληματική και προσβλητική, αποτελεί ύβρη προς τη δημοκρατία και την αυτοδιάθεση του ατόμου, γιατί προσπαθεί να ελέγξει τη βαθύτερη ύπαρξή σου, τις αξίες σου, τον τρόπο σκέψης σου, τα «πιστεύω» σου. Δείχνει πόσο φοβάται το κράτος ν’ αμφισβητήσεις τους θεσμούς και τους μηχανισμούς του, όχι κρυφά -μπορούμε όλοι ν’ αποφύγουμε τη στράτευση παίρνοντας εύκολα ένα Ι5-, αλλά δημόσια, να βγεις να πεις περήφανα ότι διαφωνείς με τη βία, με τα σύνορα, με τον φράκτη, με τον τρόπο που χειρίζεται τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, με τη βία του ανθρώπου απέναντι στον άνθρωπο και στα άλλα είδη.
Η διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας είναι σήμερα 15 μήνες σε αστικά κέντρα με μικρό πληθυσμό, με μια πενιχρή μηνιαία αποζημίωση 253,53 ευρώ. Ως προς τους ολικούς αρνητές στράτευσης, που αρνούνται και την εναλλακτική υπηρεσία, το κράτος επιβάλλει εξοντωτικά διοικητικά πρόστιμα ύψους 6.000 ευρώ, κάθε φορά που καλούνται να παρουσιαστούν και δεν παρουσιάζονται.
Το κράτος θεωρεί την εναλλακτική υπηρεσία ευεργέτημα που παρέχει ο νομοθέτης, ωστόσο αποτελεί δικαίωμα, μια ιδιαιτέρως πολιτική πράξη, με πολύ θετικό κοινωνικό πρόσημο. Η κοινωνική εργασία είναι μια πράξη ευθύνης που συνεισφέρει στην τοπική κοινωνία, ενώ τελικά ανακαλύπτεις ότι ο στρατός δεν προσφέρει τίποτα, πέρα από χάσιμο χρόνου μέσα σε μια συνθήκη που μοιάζει με φυλακή, κοιτώντας αποθήκες με όπλα του ΝΑΤΟ προορισμένα να πέσουν στα κεφάλια ανθρώπων. Μακάρι το κίνημα της άρνησης στράτευσης να γιγαντωθεί, ιδίως σε καιρούς όπου η βία, ο σεξισμός, ο φασισμός είναι παντού δίπλα μας. Δεν υπάρχει κανένας λόγος φόβου. Προσωπικά, το γεγονός ότι υπερασπίστηκα τις επιλογές μου απέναντι στον μηχανισμό του κράτους μού έχει αφήσει μια απίστευτη αίσθηση ελευθερίας, νιώθω πολύ πιο έτοιμος για το επόμενο βήμα στη ζωή.
________________________________________________
Σάσα Μπέλικ, Μαρία Ζαχάροβα Ρωσικό Κίνημα Αντίρρησης Συνείδησης
Στη Ρωσία, πολλοί πιστεύουν ότι οι άνδρες πρέπει να πάνε στον στρατό για να υπηρετήσουν την πατρίδα, κάτι που σχετίζεται με τις αντιλήψεις για την αρρενωπότητα. Η προπαγάνδα είναι τόσο επιθετική και σε βάθος χρόνου, που πολλοί πιστεύουν ότι πρέπει να πάνε στον πόλεμο, χωρίς να καταλαβαίνουν τι είναι πόλεμος. Εχουμε περιπτώσεις ανθρώπων που πήγαν στα σύνορα και είδαν τη φρίκη και τότε ανακάλυψαν ότι δεν ήταν καθόλου έτοιμοι. Αποφάσισαν μέσα σε έντονη συναισθηματική φόρτιση να φύγουν, με αποτέλεσμα να κινηθούν εναντίον τους διαδικασίες.
Προσπαθούμε να επικεντρώσουμε στο ζήτημα της κατασκευής της αρρενωπότητας και να αναδείξουμε έναν νέο πατριωτισμό και μια νέα έννοια του άνδρα, που περιλαμβάνει τους γκέι ή τους αντιρρησίες συνείδησης: αληθινοί άντρες είναι αυτοί που δεν πάνε στον στρατό, αυτοί που σκέφτονται το μέλλον, τη χώρα τους, τους συγγενείς τους, τη ζωή τους και τη ζωή των άλλων.
______________________________________
Γιούρι Σελιαζένκο, Ουκρανικό Ειρηνιστικό Κίνημα
Μέσα σε όλη την οδύνη του πολέμου, την έλλειψη ηλεκτρισμού και θέρμανσης, τα καταφύγια, τις σειρήνες, το καθημερινό κρύο, μπαίνω σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ουκρανικά, ρωσικά, αγγλικά, και στέλνω μηνύματα προς την κοινωνία των πολιτών διεθνώς ή μπαίνω σε φόρουμ που έφτιαξαν Ρώσοι και Ουκρανοί του ειρηνιστικού κινήματος, συζητώντας για τον τερματισμό του πολέμου και την έναρξη των ειρηνευτικών συνομιλιών, προωθώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης και βοηθώντας τον κόσμο να συνειδητοποιήσει τους κινδύνους του μιλιταρισμού και τη σημασία της μη βίαιης αντίστασης και της προστασίας των άοπλων πολιτών.
Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης θεωρείται απαραβίαστο στο διεθνές δίκαιο και πρέπει να γίνεται σεβαστό, ιδίως σε καιρό πολέμου. Αυτή η ειρηνιστική θέση διαφέρει πολύ, βέβαια, από την κυρίαρχη μιλιταριστική προπαγάνδα, που παρουσιάζει σαν ριψάσπιδες όλους όσοι δεν υποστηρίζουν τον πόλεμο. Τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Ρωσία είναι διαδεδομένη η ιδέα ότι οι ειρηνιστές είναι πράκτορες του εχθρού. Ερχονται αντιμέτωποι με απειλές, προσβολές, αβάσιμες κατηγορίες, παραπληροφόρηση και θεωρίες συνωμοσίας. Είναι δύσκολο να ζεις καθημερινά με την απειλή της δίωξης αν πεις δημοσίως αυτά που πιστεύεις και με την απειλή της επιστράτευσης ενάντια στη θέλησή σου, αλλά ο κόσμος βρίσκει τρόπους να αντεπεξέλθει. Βοηθάμε ανθρώπους που διώχθηκαν και είμαστε ευγνώμονες στους φίλους μας διεθνώς για τη βοήθειά τους. Την περασμένη εβδομάδα, η πρόεδρος της ΕΒCO, Aλεξία Τσούνη, επισκέφτηκε στη φυλακή τον αντιρρησία συνείδησης Βιτάλι Αλεξένκο και του μετέφερε τη διεθνή στήριξη για την απελευθέρωσή του. Ηταν σημαντική ψυχολογική και νομική βοήθεια, εν όψει της δίκης στο Ανώτατο Δικαστήριο στις 25 Μαΐου, την πρώτη δίκη αντιρρησία συνείδησης στην Ουκρανία.
Ορισμένοι θέλουν να επιβάλουν στο κίνημα την άποψη ότι πρέπει να προστατεύει τα δικαιώματα εκείνων οι οποίοι δεν θέλουν να πολεμήσουν για τους δικούς τους λόγους, αλλά να υποστηρίζει γενικά τον πόλεμο. Αυτή η ιδέα είναι ατυχής. Η υποστήριξη του πολέμου είναι μιλιταρισμός. Κάθε πόλεμος είναι βαρβαρότητα, επιθετικός και αμυντικός. Η μόνη ελπίδα είναι να μάθουμε να αντιστεκόμαστε στην επίθεση με μη βίαιο τρόπο.
Η βία διαιωνίζει τον φαύλο κύκλο, οδηγεί σε κλιμάκωση, γιατί ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν γίνεται μόνο για τις διαφορές Ρωσίας και Ουκρανίας, αφορά την πόλωση σε παγκόσμιο επίπεδο, τον πόλεμο μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων δι’ αντιπροσώπων, τους κινδύνους του πυρηνικού πολέμου, την αδιαφορία για το δικαίωμα των φτωχότερων του πλανήτη να έχουν φαγητό και βασική φροντίδα. Πολλές κυβερνήσεις, αντί να βοηθούν αυτούς που βρίσκονται σε ανάγκη, καταληστεύουν τους πόρους του κράτους πρόνοιας και των κοινωνικών προγραμμάτων για να χρηματοδοτήσουν την αιματοχυσία στην Ουκρανία, δίνοντας όσα όπλα θέλει η κυβέρνηση. Η ζήτηση για όπλα δεν έχει περιορισμό, διότι σκοπός δεν είναι μόνο να διώξει βίαια τις ρωσικές δυνάμεις, αλλά και να αποδυναμώσει, να καταστρέψει ή και να διαμελίσει τη Ρωσία, κάτι που ενθαρρύνεται από κύκλους της Ατλαντικής Συμμαχίας και από αυτούς που χαράσσουν στρατηγική πίσω από το ΝΑΤΟ, που αναδιανέμουν το δημόσιο χρήμα με σκοπό να συνεχιστούν τα κέρδη της βιομηχανίας όπλων και των φιλοπόλεμων θινκ τανκ και μέσων ενημέρωσης.
*****
-ΔΙΑΒΑΣΤΕ/ΔΕΙΤΕ επίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου