ΔΕΔΔΗΕ: Η μεγάλη «κομπίνα»

Πηγή φωτογραφία: energymag.gr

Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΗΣ (ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ) 

 

Ο Διαχειριστής του Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας, (ΔΕΔΔΗΕ) είναι ένας από 10 μεγαλύτερους Διαχειριστές Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχοντας  δίκτυο μήκους 240.000 χιλιομέτρων που εξυπηρετεί 7,6 εκατ. πελάτες ήταν 100% θυγατρικός οργανισμός της ΔΕΗ όπου διοικεί το Golden Boy Γεώργιος Στάσης.

Η κυβέρνηση της οικογένειας Μητσοτάκη τον Σεπτέμβριο του 2021, μέσα σε γενική αδιαφορία ή και παθητική συνενοχή μεγάλου μέρους των πολιτών, προχώρησε στην ιδιωτικοποίηση του ΔΕΔΔΗΕ δίνοντας “προίκα” στον αγοραστή  την μονοπωλιακή κυριότητα του δικτύου, (Κέντρα Υψηλής Τάσης, τερματικές διατάξεις, υποσταθμοί, καλώδια, μετρητές και άλλα συναφή πάγια έχουν λογιστική αξία 4.270.350.371,15 ευρώ) το πελατολόγιο- συμπεριλαμβανομένων των ακινήτων και όλων των λοιπών στοιχείων ενεργητικού του κλάδου και του Δικτύου των Μη Διασυνδεδεμένων Νήσων συν  το επιδοτούμενο από δημόσιους πόρους, πρόγραμμα αντικατάσταση άνω των 7 εκατ. μετρητών ηλεκτρικού ρεύματος με νέας γενιάς ψηφιακούς. Τον ΔΕΔΔΗΕ εξαγόρασε το αυστραλιανό fund «Macquarie Infrastructure and Real Assets Group» με αντίτιμο  1.320 εκατ. ευρώ.

Περιχαρής ο πολυπράγμονος εξυπνάκιας Κωστής «superman» Χατζηδάκης μέσα σε ντελίριο ανωτερότητας, δηλώνει:

«Είναι πολύ σπουδαίο νέο αυτό που έγινε σήμερα με τον ΔΕΔΔΗΕ! Όταν ξεκινήσαμε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος αυτήν την προσπάθεια, η οποία άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά από πέρσι το καλοκαίρι, δέχθηκα τις γνωστές επιθέσεις που δέχομαι εδώ και χρόνια στην προσπάθεια να εκσυγχρονίσουμε τις δημόσιες επιχειρήσεις και να προσελκύσουμε επενδύσεις στην Ελλάδα: “νεοφιλελεύθερος, αυτός που τα ξεπουλάει όλα κτλ”.

Αυτοί που αγνοούν τη διεθνή πραγματικότητα δεν μπορούν να καταλάβουν τη σημασία που έχει για τη ρευστότητα των δημοσίων επιχειρήσεων, αλλά και για την ίδια τους τη νοοτροπία η συμμετοχή μεγάλων και αξιόπιστων επενδυτών, όπως συμβαίνει σε όλες τις προηγμένες χώρες. Νιώθω σήμερα δικαιωμένος για αυτή την προσπάθεια. Και θέλω να δώσω τα συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της προσπάθειας και ιδιαίτερα στον Γιώργο Στάσση, διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ και τον Τάσο Μάνο, διευθύνοντα σύμβουλο του ΔΕΔΔΗΕ». (Καθημερινή το deal ΔΕΔΔΗΕ – Macquarie https://www.kathimerini.gr/economy/561494872/sta-2-116-dis-eyro-to-deal-deddie-macquarie/ )

Αυτό που δε μας λέει ο «superman» Χατζηδάκης είναι το παράδοξο: η  Macquire αγόρασε ένα δημόσιο μονοπώλιο απαραίτητο για την κάλυψη βασικών κοινωνικών αγαθών των πολιτών με σίγουρα έσοδα και το μετέτρεψε σε ιδιωτικό προνομιακό μονοπώλιο καθώς είναι αδύνατο να αναπτυχθούν νέα δίκτυα (Μην αμελούμε πως η παροχή ενέργειας είναι μια βιομηχανία υψηλής εντάσεως κεφαλαίου καθώς το κόστος των επενδύσεων είναι ιδιαίτερα υψηλό και απαιτητικό!) που θα δημιουργούσαν τον περίφημο, για τους νεοφιλελεύθερους, μοντέλο της ελεύθερης αγοράς: τον ανταγωνισμό!  

Στην ουσία η κυβέρνηση της οικογένειας Μητσοτάκη αφαίρεσε κεφάλαια από έναν δημόσιο φορέα και τα πρόσφερε σε μια ιδιωτική επιχείρηση. Σίγουρη απόδοση και μηδενικό ρίσκο για το fund Macquarie, αφού δεν έχει σκοπό να παράγει καλύτερο ή φθηνότερο προϊόν, αλλά το ξάφρισμα των πολιτών και οι ακόμα πιο παχυλές αμοιβές των διευθυντών και των μετόχων, όπως θα δούμε και παρακάτω.

Ωστόσο αυτές οι εξαγορές από τέτοιου είδους αρπαχτικά fund γίνονται με δανεισμό αντί με χρηματοδότηση ιδίων κεφαλαίων. Η πρακτική αυτή έχει κεντρική θέση στο επιχειρηματικό μοντέλο των ιδιωτών επενδυτών γιατί με αυτόν των τρόπο αγοράζουν μια εταιρεία  με χρήματα που δανείζονται από μια υπεράκτια τράπεζα , μειώνουν την φορολογική επιβάρυνση τους, φορτώνουν με χρέη την εταιρεία και μεγεθύνουν τα μετοχικά τους κέρδη. 

H Macquarie Group είναι η επιτομή αυτής της πρακτικής: το 2006 η Macquarie δημιούργησε μια κοινοπραξία η οποία εξαγόρασε τη δημόσια βρετανική εταιρεία ύδρευσης και αποχέτευσης Thames Water έναντι 5,1 δισ. Λιρών. Ωστόσο τα 2,8 δισ. προήλθαν από δανειοδότηση που έλαβε η Macquarie από υπεράκτιες εταιρείες χρηματοδότησης. (BBC: How Macquarie bank left Thames Water with extra £2bn debt https://www.bbc.com/news/business-41152516 )

Η δημόσια επιχείρηση ύδρευσης και αποχέτευσης του Λονδίνου Thames Water εξυπηρετούσε 8 εκατομμύρια πολίτες στην παροχή νερού, 13 εκατομμύρια σε υπηρεσίες αποχέτευσης,  με ετήσιο τζίρο πάνω από 1,3 δισ. Λίρες!

Μη νομίσει κανείς πως η Macquarie  επένδυσε και αναβάθμισε τη διαχείριση δικτύων της Thames Water στον κρίσιμο τομέα για τους πολίτες όσον αφορά την παροχή καθαρού νερού και σωστής αποχέτευσης. Μέσω ενός αχανούς πλέγματος offshore εταιρειών που εδρεύουν στα  Νησιά Κέιμαν  και ισχυρών οικονομικών δικτύων του City of London η Macquarie  άρχισε να δανείζεται χρήματα στο όνομα της Thames Water. Το ύψος των δανείων από  το 2006 έως το 2017, χρονιά που η η Macquarie αποεπένδυσε από την  Thames Water, ανέρχεται στο κολοσσιαίο  ποσό των 10,75 δισ. Λιρών!!!(The Guardian: Thames Water needs to clean up its act after yet more fines:https://www.theguardian.com/business/nils-pratley-on-finance/2017/jun/14/thames-water-needs-a-drain-financial-penalties-ofwat)

Το χρέος  βέβαια δεν το πληρώνει ούτε η Thames Water ούτε η βρετανική κυβέρνηση που έλαβε τις σχετικές αποφάσεις της αποκρατικοποίησης του νερού και της αποχέτευσης. Θα το πληρώσει ο πολίτης!

Στην Ελλάδα ο «αξιόπιστος επενδυτής» σύμφωνα με τον κύριο Χατζηδάκη Macquarie θεωρεί πως τα μέχρι τώρα σταθερά και εγγυημένα κέρδη του δεν είναι αρκετά, γι΄αυτό, σε σύμπραξη με την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) αποφάσισαν να προχωρήσουν σε  αύξηση της ρυθμιζόμενης χρέωσης η οποία εισπράττεται από τον Διαχειριστή Ελληνικoύ Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας. Η ΡΑΕ αποφάσισε το απαιτούμενο έσοδο του ΔΕΔΔΗΕ  να αυξηθεί από 744 εκατ. ευρώ κατά την προηγούμενη ρυθμιστική περίοδο, σε 981 εκατ. ευρώ, αποσκοπώντας στον πολλαπλασιασμό των κερδών τους!

Σκοπός που προϋποθέτει την εμπλοκή της πολιτικής μηχανής. Η επίσημη εξουσία, οι κυβερνήσεις δηλαδή, εκπροσωπούμενες από «πολιτικούς μάνατζερ», επιτρέπουν την οργάνωση των διεφθαρμένων οικονομικών συναλλαγών μα και την εξασφάλιση πολιτικής προστασίας στην επιχειρηματική πελατεία ώστε οι επενδυτικές πράξεις τους να μην  τυποποιούνται ως εγκλήματα κατά του πολίτη.

Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η αύξηση από 1^η Μαΐου  της ρυθμιζόμενης χρέωσης στον λογαριασμό της ΔΕΗ με αναδρομική ισχύ από την 1/1/2023,  υπέρ της Macquarie που ελέγχει μονοπωλιακά την διανομή της ενέργειας και μάλιστα την ώρα που επανέρχεται και η «ρήτρα αναπροσαρμογής»;!

«Μέχρι τώρα οι οικιακοί καταναλωτές της χαμηλής τάσης πληρώνουν για το δίκτυο διανομής ένα ποσό. Αυτό προκύπτει με υπολογισμούς που βασίζονται στην μοναδιαία πάγια χρέωση και σήμερα είναι στα 0,52 ευρώ/kVA καθώς και στην μοναδιαία χρέωση ενέργειας, η οποία σήμερα είναι στα 0,02130 ευρώ ανά κιλοβατώρα. Η ΡΑΕ με απόφαση της αναπροσαρμόζει τις προαναφερόμενες χρεώσεις. Πιο συγκεκριμένα η πρώτη (μοναδιαία πάγια χρέωση) εκτοξεύεται… στα 4,434 ευρώ/kVA. Πρόκειται για μία αύξηση 752,7%». ( Το Βήμα:  Αντιμέτωπα με μία κρυφή αύξηση στους λογαριασμούς ρεύματος έρχονται τα νοικοκυριά https://www.tovima.gr/2023/04/12/finance/reyma-nees-kryfes-ayksiseis-apo-1i-maiou-sta-pagia-ton-paroxon/ )

Επιπλέον τι μπορεί να συμβεί σε ένα νοικοκυριό μπροστά στην τρομακτική πιθανότητα να μην έχει χρήματα να πληρώσει τον λογαριασμό;   

Αυτές οι νομιμοποιημένες κομπίνες λαφυραγώγησης πλούτου από τους πολίτες, είναι η βάση του καπιταλιστικού συστήματος παραγωγής, στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης και παγκοσμιοποιημένης μορφής του, και  αποτελεί το τελικό προϊόν μιας κοινωνικής κατασκευής και θεμελίωσης μιας αγοράς που προωθεί, με την βοήθεια των πολιτικών διαμορφωτών των νόμων, την συσσώρευση κεφαλαίου σε μια ορισμένη κοινωνική μερίδα.

Έχουμε να κάνουμε με την δυσωδία της αδυσώπητης πλεονεξίας…

Λίγοι όμως ασχολούνται με την πραγματικότητα που υπάρχει γύρω τους.  Μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει αφεθεί στον σχετικισμό και στην αδιαφορία, καταστάσεις που οδηγούν στην εγκατάλειψη κάθε πλαισίου κριτικής ορθολογικότητας και ελλογότητας και που ως κύριες συνέπειες έχει ότι επιδρά στην διαμόρφωση της πολιτικής και κοινωνικής συμπεριφοράς και με κατάληξη δυστυχώς την ωφελιμιστική στάση ζωής. Δυστυχώς η εγκατάλειψη αυτή και η αδιαφορία μεγάλου μέρους του κόσμου  θα μας οδηγήσει στην υπονόμευση της δημοκρατίας  όχι μόνο στο επίπεδο πολιτεύματος, καθώς οι κυβερνήσεις παραχωρούν στις εταιρείες τεράστια προνόμια, αλλά και σε εκείνο του πολιτισμού (ισηγορίας και ισονομίας) της εξουσίας, οπότε αναπόφευκτα θα οδηγηθούμε σε καταστάσεις που θα έχουν οδυνηρές συνέπειες τόσο για τα άτομα όσο και για την κοινωνία.