Ουδείς... απαρακολούθητος

  ΑΠΟ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ 

 

Οι διατάξεις του νομοσχεδίου για την άρση του απορρήτου μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον της συνδικαλιστικής δράσης δήλωσε στην Βουλή ο επικεφαλής της ΑΔΑΕ, Χρήστος Ράμμος

Με τον τεκμηριωμένο τρόπο επιβεβαιώθηκε στην Βουλή, κατά την επεξεργασία του νομοσχεδίου για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών στην αρμόδια διαρκή επιτροπή του κοινοβουλίου, ότι το βασικό δόγμα που πρεσβεύει το νομοθέτημα είναι το … “ουδείς  απαρακολούθητος”!

Κατά την διάρκεια της συνεδρίασης ο επικεφαλής της Αρχής για την Διασφάλιση του Απορρήτου των Επικοινωνιών, Χρήστος Ράμμος, δήλωσε ότι οι προβλέψεις του νόμου μπορούν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν εναντίον της συνδικαλιστικής δράσης. Αυτά την ίδια στιγμή που ο εκπρόσωπος της πλειοψηφίας της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδας υποστήριξε ότι κανείς δεν μπορεί να εξαιρείται των παρακολουθήσεων της ΕΥΠ, ακόμη και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Ο αντιεισαγγελέας Εφετών και μέλος της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδας, Νίκος Φιστόπουλος, ουσιαστικά επιβεβαίωσε με τα λεγόμενά του αυτό που πρόσφατα είχε δηλώσει και η εισαγγελέας της ΕΥΠ Βασιλική Βλάχου, δηλώνοντας πρόθυμη να παρακολουθήσει και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας αν τίθεται θέμα “εθνικής ασφάλειας”.

Χαρακτηριστική ήταν η αναφορά του αντιεισαγγελέα: “Στο ερώτημα εάν θα παρακολουθούσε κάποιος -και συγκεκριμένα νομίζω τέθηκε προσωπικά σε μένα- αν ως Εισαγγελικός Λειτουργός παρακολουθούσα την Πρόεδρο της Δημοκρατίας η απάντησή μου είναι η εξής: Καταρχήν είναι ένα υποθετικό ερώτημα. Στο Άρθρο 3 και στο Άρθρο 4 του σχέδιο νόμου προβλέπονται οι διαδικασίες που γίνεται η άρση του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας για όλα τα πολιτικά πρόσωπα μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Στο άρθρο 3, στην περίπτωση β, που ορίζονται τα πολιτικά πρόσωπα είναι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εάν και εφόσον συνέτρεχαν οι λοιπές προϋποθέσεις, δηλαδή το άρθρο 3 που αναφέρει τις αυστηρές προϋποθέσεις που έχουν οι σχετικές διατάξεις νομίζω ότι η απάντησή μου σε αυτό είναι ότι: εάν και εφόσον συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις δεν θα υπήρχε κάποια διάκριση αναφορικά με οποιοδήποτε πρόσωπο. Θέλω να πω φυσικά ότι απαντώ σε μια υποθετική ερώτηση με αυτή τη συγκεκριμένη τοποθέτηση”. 

Στην ίδια συνεδρίαση ο Χρήστος Ράμμος έδωσε μία ξεκάθαρη ερμηνεία, για το πως μπορεί να αξιοποιήσει μια κυβέρνηση την πρόβλεψη του νομοσχεδίου που ορίζει ότι μπορούν να γίνονται με συγκεκριμένη διαδικασία παρακολουθήσεις για λόγους εθνικής ασφάλειας, “τεντώνοντας” μάλιστα τόσο πολύ τον ορισμό της έννοιας αυτής ώστε να περιλαμβάνει τά πάντα. Όπως ανέφερε ο επικεφαλής της ΑΔΑΕ “η Εθνική Ασφάλεια είναι μια αόριστη νομική έννοια. Οι αόριστες νομικές μπορούν να υποστούν κατάχρηση που, ούτως ή άλλως, είτε αναλύονται, είτε δεν αναλύονται. Υπάρχουν επιφυλάξεις για τις ευρείες εξουσιοδοτήσεις, όπως παραδείγματος χάριν, η διατάραξη της οικονομικής ζωής. Μπορεί να είναι θεμιτό γιατί η οικονομική ζωή αν καταρρεύσει καταρρέει και η Εθνική Ασφάλεια, αλλά μπορεί να γίνει και αντικείμενο καταχρήσεων. Μπορεί να θεωρηθεί, παραδείγματος χάριν, ότι κάποιοι αγρότες που κλείνουν έναν εθνικό δρόμο διαταράσσουν την οικονομική ασφάλεια, άρα, ένας εισαγγελέας μπορεί να σκεφτεί να άρει το απόρρητο των συνδικαλιστών. Λέω ένα παράδειγμα”. 

Το παράδειγμα που έφερε ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ, κάθε άλλο παρά προέρχεται από τον χώρο της …φαντασίας, ιδίως όταν πάμπολλες φορές έχει καταγγελθεί, με συγκεκριμένα στοιχεία από συνδικάτα και πολιτικές οργανώσεις, η καταγραφή της δράσης δυνάμεων του παρακράτους. Πλέον, σε αυτές τις “δυνατότητες”της κρατικής καταστολής, προστίθεται και η θεσμοθετημένη δυνατότητα παρακολούθησης, η οποία την ερχόμενη Πέμπτη αναμένεται να γίνει νόμος του κράτους, αφού το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί όπως όλα δείχνουν από τη κυβερνητική πλειοψηφία. 

Η κυβέρνηση στο άρθρο του νομοσχεδίου που ορίζει τι εστί “εθνική ασφάλεια” είχε αρχικά περιγράψει ένα τεράστιο πλέγμα πεδίων και δραστηριοτήτων, που ξεκινούσε από τα ζητήματα άμυνας και κατέληγε στην …προστασία του περιβάλλοντος.

Το αποτέλεσμα ήταν να προκαλέσει την αντίδραση ακόμη και νομικών που κάθε άλλο παρά μπορούν να κατηγορηθούν ότι σχετίζονται με το συνδικαλιστικό κίνημα ή την αριστερά. Στην συνέχεια κάνοντας ένα παιχνίδι με τις λέξεις προχώρησε σε …μείωση του καταλόγου αυτού, προσθέτοντας όμως τον όρο “βασικές λειτουργίες του κράτους”. Έτσι, συμπύκνωσε σε 4 λέξεις την δυνατότητα της κρατικής μηχανής να παρακολουθεί οποιονδήποτε για οποιοδήποτε λόγο εκτιμήσει η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών ή η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία πως αυτό πρέπει να συμβεί. 

Ένα ακόμη στοιχείο που ενισχύει την θέση της επιβολής καθεστώτος γενικευμένης παρακολούθησης είναι – με βάση όσα καταγγέλθηκαν στην Βουλή – ότι ο συνδυασμός των άρθρων 4 και 6 του νομοσχεδίου, οδηγεί στην συνθήκη ώστε ως αιτιολόγηση για μία παρακολούθηση να μην είναι μόνον η τέλεση κάποιου κακουργήματος, αλλά ακόμη και ενός πλημμελήματος. Αυτό παρά το γεγονός ότι στο Σύνταγμα ορίζεται πως τέτοιου είδους πρακτικές μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνον για “σοβαρά εγκλήματα”. Όμως προφανώς ακόμη και οι συνταγματικές διατάξεις (στο όνομα των οποίων εισάγεται το συγκεκριμένο νομοθέτημα) δεν αποτέλεσαν εμπόδιο προκειμένου να επιτευχθεί ο πραγματικός στόχος του. 

Να καταγράψουμε τέλος πως το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί στην Ολομέλεια της Βουλής αποκλειστικά από τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας με όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης να τάσσονται κατά, το καθένα από άλλη σκοπιά.

Ορισμένα, δε, εστιάζουν ειδικά στην ρύθμιση που προβλέπει την παρέλευση τριετίας, προκειμένου να ενημερωθεί για την παρακολούθησή του ένας πολίτης, κι αυτό μόνον εάν ο ίδιος καταθέσει αίτημα. Κάτι που προφανώς προϋποθέτει να …γνωρίζει πως παρακολουθήθηκε, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο.