Οι 11 πολιτικοί πρόσφυγες από την Τουρκία ζητούν δίκαιη δίκη

Ρεπορτάζ Κώστας Ζαφειρόπουλος

«Μια αστυνομική παρακολούθηση μόλις δύο ημερών οδήγησε σε αυτές τις δυσανάλογες, ισοπεδωτικές καταδίκες των 537 χρόνων φυλακής», σημείωσε η δικηγόρος Ιωάννα Κούρτοβικ.

Καταδικάστηκαν με ελάχιστα αποδεικτικά στοιχεία σε συνολικά 537 χρόνια κάθειρξης (περίπου 30 ο καθένας κατά συγχώνευση) χωρίς να τους αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό, με την κατηγορία της ένταξης σε «τρομοκρατική» -κατά την Τουρκία και τις ΗΠΑ- οργάνωση (DHKP-c), η οποία δεν υπάρχει στην Ελλάδα.

Ο λόγος για τους 11 φυλακισμένους Τούρκους και Κούρδους αντικαθεστωτικούς πρόσφυγες, που συνελήφθησαν τον Μάρτιο του 2020 σε σπίτι στα Σεπόλια, για τους οποίους έχει τους τελευταίους μήνες ξεκινήσει μια διεθνής καμπάνια αλληλεγγύης και ενημέρωσης ενόψει της εκδίκασης της έφεσης στις 16 Νοεμβρίου.

Μοναδικό επιβαρυντικό στοιχείο εναντίον τους, η ύπαρξη μιας τσάντας με όπλα (που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα), η οποία βρέθηκε εκτός του σπιτιού όπου διέμεναν, στον πάτο ενός φρεατίου σε μια αυλή. Με αφορμή την υπόθεση των Σεπολίων διοργανώθηκε το Σάββατο διεθνές συνέδριο στη Νομική Σχολή με τίτλο «Τρομονόμος, πολιτικές δίκες, δίκαιη δίκη και πολιτικοί κρατούμενοι», ενώ την Παρασκευή δόθηκε συνέντευξη Τύπου από τους δικηγόρους των κατηγορουμένων.

Ο συνήγορος υπεράσπισης Πατρίκιος Πατρικουνάκος κατέδειξε πως είναι αδύνατο να γίνεται μια δίκαιη δίκη στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, όπου παραβιάζονται η αρχή της δημοσιότητας της δίκης και τα δικαιώματα του κρατουμένου. Επισήμανε πως δεν υπήρχε φωνοληψία (παρότι υπάρχει πλέον σχετική υποχρεωτική διάταξη του κώδικα ποινικής δικονομίας) και δεν κρατήθηκαν ακριβή πρακτικά. Υπενθύμισε πως κατά την τρίτη δικάσιμο, σε ένα διάλειμμα, εντός της δικαστικής αίθουσας πάνοπλοι αστυνομικοί της Ειδικής Ομάδας Μεταγωγών έδειραν άγρια και αναίτια τους κατηγορούμενους.

«Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται την αλληλεγγύη μας. «Μια αστυνομική παρακολούθηση μόλις δύο ημερών οδήγησε σε αυτές τις δυσανάλογες, ισοπεδωτικές καταδίκες των 537 χρόνων φυλακής (κατά συγχώνευση έγιναν 330 χρόνια), με μόνα αποδεικτικά στοιχεία μια σακούλα με μπάζα, κάποιες οδοντόβουρτσες με DNA και μια τσάντα με ψιλοσκουριασμένα όπλα στον πάτο ενός φρεατίου.

Κανείς από τους συλληφθέντες δεν επιχείρησε να διαφύγει κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης. Πρόκειται για ανθρώπους με συνεχή δημόσια παρουσία, με γνωστά γραφεία, με δημόσιο λόγο, με ανοιχτή παρουσία στις εκδηλώσεις της δικής μας Αριστεράς» υπογράμμισε η δικηγόρος Ιωάννα Κούρτοβικ, η οποία ενημέρωσε πως το τελευταίο διάστημα έχουν ασκηθεί διώξεις με την κατηγορία της χρηματοδότησης τρομοκρατίας και δεσμεύσεις λογαριασμών σε αλληλέγγυους πολίτες που έχουν στείλει μικροποσά στους κρατούμενους στις φυλακές.

Πιόνια σε πολιτική σκακιέρα

Για πολιτικές διώξεις έκανε λόγο η δικηγόρος Αλέκα Ζορμπαλά, η οποία στάθηκε στην αλλαγή του πολιτικού κλίματος απέναντι στους αριστερούς Τούρκους πρόσφυγες από το 2011 (υπόθεση Τριανδρίας) ως αποτέλεσμα της ριζικής αναδιάταξης των σχέσεων Ελλάδας και Τουρκίας κατά την περίοδο διακυβέρνησης Ν.Δ.-Σαμαρά, «όταν είχαν αρχίσει οι προσεγγίσεις όχι μόνο οικονομικού αλλά και πολιτικού ενδιαφέροντος. Με βάση αυτήν την προσέγγιση οι εχθροί του φίλου πλέον Ερντογάν έγιναν και εχθροί του ελληνικού κράτους».

Για την υπόθεση των έντεκα, η ίδια θύμισε την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της περιόδου των συλλήψεων και την αποκάλυψη του Τούρκου υπουργού Εσωτερικών («εμείς είπαμε στους Ελληνες να τους πιάσουν»). «Μας προκάλεσε οργή ότι προχώρησαν σε μια καταδίκη συλλήβδην όλων αυτών των ανθρώπων, χωρίς εξατομίκευση της κατηγορίας για κανέναν, χωρίς καν τα προσχήματα της αστικής νομοθεσίας και δικαιοσύνης, σε άπειρα χρόνια φυλάκισης, τη στιγμή που ο διευθύνων της Χρυσής Αυγής Μιχαλολιάκος καταδικάστηκε σε 13 χρόνια και άλλοι συμμετέχοντες στη διεύθυνση σε λιγότερα από 10».

Από την πλευρά του ο δικηγόρος Δημήτρης Σαραφιανός επισήμανε την «εξοργιστική» αναφορά της πρωτόδικης απόφασης ως προς το ότι «δεν αποδείχθηκαν οι ισχυρισμοί των κατηγορούμενων περί βασανιστηρίων που υπέστησαν στην Τουρκία».

Υπογράμμισε πως στην ίδια τη δικαστική απόφαση αναφέρονται απολογίες των κατηγορουμένων, όπως η παρακάτω: «Ημουν 14 ετών στην Κων/πολη όταν η μητέρα μου βασανίστηκε μπροστά μου, έσπασαν τα χέρια και τα πόδια της και ο θείος μου δολοφονήθηκε με δεκάδες σφαίρες. Η κουνιάδα μου βιάσθηκε στην αστυνομική διεύθυνση της Κων/πολης και δολοφονήθηκε με 25 σφαίρες. Στο σπίτι δεν είχαμε κανένα όπλο. Ο ξάδελφός μου δολοφονήθηκε σε ενέδρα στον δρόμο, εγώ καταδικάστηκα ως μέλος οργάνωσης σε ισόβια. Με βασάνισαν με ηλεκτροσόκ στα γεννητικά μου όργανα. Οταν ήρθα στην Ελλάδα, το τουρκικό κράτος μού είπε ότι έκανε λάθος και με αθώωσε».

Η φωνή αυτών των ανθρώπων δεν έχει ακουστεί, απεναντίας, όπως εξηγούν οι συνήγοροι υπεράσπισης, έχει δημιουργηθεί εναντίον τους ένα εχθρικό πολιτικό κλίμα, ένα κλίμα που δημιουργεί νομολογία και γι’ αυτό «η υπόθεση αυτή μας αφορά όλους».