Το επιτελικό κράτος αρίστευσε, η Βαρυμπόμπη κάηκε

 EUROKINISSI

Ο Γιάννης Αλμπάνης θέτει σειρά ερωτημάτων για τις ευθύνες σχετικά με την πυρκαγιά στην Βαρυμπόμπη.

Για την τρομακτική φωτιά στη Βαρυμπόμπη, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δήλωσε ότι: «Θέλω να τονίσω ότι αυτές οι πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες δεν μας βρίσκουν απροετοίμαστους.» Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη εκτίμησε μάλιστα ότι: «Τα σχέδιά μας είναι προσαρμοσμένα στις δύσκολες συνθήκες που φέρνει η κλιματική αλλαγή και οι υπηρεσίες κάθε μέρα λειτουργούν υποδειγματικά. Υποδειγματικές οι εκκενώσεις κατοικιών που γίνονται συντονισμένα, οι υπηρεσίες είναι παρούσες κάθε στιγμή για να προστατεύσουν τους πολίτες.»

Όταν καίγονται σπίτια

Όπως και να το δει κανείς, δεν είναι εντυπωσιακά εύστοχο να μιλάει ο αρμόδιος υπουργός για καλή προετοιμασία και υποδειγματική λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών όταν καίγονται σπίτια μέσα στην Αθήνα, πολλές γειτονιές έχουν μείνεις χωρίς ρεύμα, χάνεται ένας από τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου της Αττικής και ζούμε όλοι με κομμένη την ανάσα μη συμβούν πιο φοβερά πράγματα. Ακόμα και αν όντως οι κρατικές υπηρεσίες έχουν αποτρέψει τα χειρότερα, αν μη τι άλλο δείχνει έλλειψη ενσυναίσθησης και σεμνότητας να αυτοσυγχαίρεσαι την ώρα της καταστροφής.

Η πολιτική ευθύνη

Στη χώρα μας πρέπει να υπενθυμίζουμε στους εκάστοτε κυβερνώντες αυτό που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Η πολιτική ευθύνη έχει αντικειμενικό χαρακτήρα. Προκύπτει αυτομάτως όταν κάτι αρνητικό έχει συμβεί στο πεδίο δικαιοδοσίας ενός κυβερνητικού αξιωματούχου. Μπορεί ο εν λόγω αξιωματούχος να έχει όντως καταβάλει προσπάθεια για να το αποτρέψει. Από τη στιγμή όμως που το αρνητικό συνέβη, ο αξιωματούχος καθίσταται αυτομάτως υπόλογος. Πόσο μάλλον όταν αυτό το αρνητικό είναι μια μεγάλη καταστροφή.

Ήταν αναμενόμενο

Πέρα από την αστοχία των δηλώσεων, η οποία δεν είναι αμελητέα αφού δείχνει ένα ορισμένο ήθος της εξουσίας, τα ερωτήματα για την καταστροφή της Βαρυμπόμπης είναι μεγάλα. Συγκεκριμένα:

- Η κλιματική κρίση εντάσσει στην κανονικότητα αυτά που κάποτε ονομάζαμε ακραία καιρικά φαινόμενα όπως ο καύσωνας. Η αποτελεσματικότητα της Πολιτικής Προστασίας κάθε χώρας κρίνεται πλέον από το κατά πόσο μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά τα ακραία μεν, συχνά δε, φαινόμενα. Η κλιματική κρίση δηλαδή δεν αποτελεί δικαιολογία, αλλά το πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε -όσο αυτό είναι εφικτό βέβαια.

- Μετά την τραγωδία στο Μάτι, είχαν δοθεί πολλές υποσχέσεις για το ότι η Πολιτική Προστασία θα προσαρμοζόταν στις νέες (αυξημένες) απαιτήσεις της κλιματικής κρίσης. Με την εξαίρεση της λειτουργίας του 112, δεν μοιάζει πειστικός ο ισχυρισμός ότι η πυρόσβεση στην Ελλάδα έχει κάνει κάποιο ποιοτικό άλμα.

- Πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχουμε κάνει το αναγκαίο ποιοτικό άλμα στην πυρόσβεση, αλλά να συνεχίζεται το διαχρονικό έλλειμμα εναέριων μέσων;

- Τα 45άρια της θερμοκρασίας είναι ακραίο φαινόμενο, αλλά είχε προβλεφθεί με ακρίβεια. Πώς γίνεται να καταστεί ανεξέλεγκτη μια πυρκαγιά όχι σε κάποια απομακρυσμένη και δύσβατη περιοχή, αλλά σε ένα προάστιο της Αθήνας;

- Πολύ περισσότερο, πώς γίνεται να καίγεται η Βαρυμπόμπη χωρίς να είναι ιδιαίτερα ισχυροί οι άνεμοι;

Τα ερωτήματα είναι μεγάλα και ψάχνουν απαντήσεις. Δεν μπορεί η κυβέρνηση να λέει ότι ο επιτελικό κράτος αρίστευσε, αλλά η Βαρυμπόμπη κάηκε.