Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της Ουάσιγκτον Ποστ, η Ευρώπη πετάει χιλιάδες εμβόλια που λήγουν, ενώ η Αφρική έχει εμβολιάσει, με την πρώτη δόση, μόλις το 2,2% του πληθυσμού της. Σε διαμαρτυρίες επιστημόνων, τα ευρωπαϊκά κράτη απαντούν ότι προτιμούν να τα πετάξουν παρά να τα δωρίσουν. Ο αριθμός των εμβολίων που λήγουν και πετιούνται μετριέται σε εκατομμύρια. Μόνο ένα κέντρο εμβολιασμού στην Ολλανδία θα πετάξει, μέχρι τέλη Αυγούστου, 8.000 εμβόλια.

Η Ολλανδία θα πετάξει, ως το τέλος του χρόνου, 200.000 δόσεις Άστρα Ζενεκα. Το Ισραήλ πέταξε ήδη 80.000 δόσεις Φάιζερ, μόνο τον Ιούλιο. Η Πολωνία 73.000. Στις ΗΠΑ, η Βόρεια Καρολίνα θα πετάξει 800.000 δόσεις.

Τα όποια εμβόλια πάνε στην Αφρική από «δωρητές» είναι επίσης πολύ κοντά στην ημερομηνία λήξης και η ταχύτητα εμβολιασμού ακυρώνει πολλών τη χρήση. Μισό εκατομμύριο δόσεις έληξαν πριν μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν λόγω της σύντομης ημερομηνίας λήξης και των δομικών προβλημάτων. Προβλημάτων που φτάνουν μέχρι την καταστροφή λόγω των διακοπών ρεύματος… Στη Λιβερία, τα εμβόλια που έφτασαν έπρεπε να χρησιμοποιηθούν εντός δεκαπέντε ημερών. Γύρω στις 30.000 έληξαν και πετάχτηκαν γιατί «δεν υπήρχε ο χρόνος» να χρησιμοποιηθούν. Στο Μαλάουι τα εμβόλια έφτασαν ληγμένα, κι η κυβέρνηση αποφάσισε να τα καταστρέψει, όταν αυτό ήρθε σε γνώση του πληθυσμού.

Παρεμπιπτόντως, την ημερομηνία λήξης την καθορίζει ο κατασκευαστής «σε συμφωνία» με τους υπεύθυνους οργανισμούς. Τα ποσά, τα δεκάδες εκατομμύρια, που πετούν έτσι τα κράτη, ας μη τα συζητήσουμε.

Όλα αυτά, αξίζει να εξεταστούν υπό τρία πρίσματα. Πρώτον, πολλές δολοφονικές μεταλλάξεις ξεκινούν από τον τρίτο κόσμο – η δέλτα ξεκίνησε από την Ινδία, είναι γνωστό. Δεύτερον, τα εμβόλια ξέρουμε ότι έχουν περιορισμένο χρόνο πλήρους κάλυψης, ακόμη κι αν γίνουν κανονικά (ήδη πάμε για ετήσιες επαναλαμβανόμενες δόσεις). Και, τρίτον, οι ιοί μεταλλάσσονται. Διαρκώς και επιμόνως.

Με αυτά υπόψιν, είναι δεδομένο ότι η μόνη αληθινή λύση στην πανδημία είναι ο εμβολιασμός, άμεσα και δωρεάν, του τρίτου κόσμου. Ολα τα άλλα είναι ημίμετρα. Και αυτό δεν το λέμε ως «κομμουνιστές» ή «φιλάνθρωποι», αλλά εξετάζοντας τις συνθήκες σήμερα της πανδημίας διεθνώς. Αν είχαν αρθεί οι πατέντες, αν είχαν δωριστεί εμβόλια, αν υπήρχε σαφής πολιτική, μόνον με ιατρικούς όρους, για την πλήρη αντιμετώπιση της πανδημίας, σήμερα δεν θα μιλούσαμε για τον καλπασμό της και τις μεταλλάξεις της, ή, αν μιλούσαμε, θα ήταν στα ψιλά των εφημερίδων.

Η ευθύνη για την αντιμετώπιση της πανδημίας δεν ανήκει πρωτίστως στους ανεμβολίαστους του πρώτου κόσμου, αλλά στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κυβερνήσεών τους και στην υποταγή στα εταιρικά συμφέροντα. Το ζήτημα της άρσης των πατεντών το έθεταν από την πρώτη στιγμή οι υπεύθυνοι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο. Το κεφάλαιο δεν ήθελε να το ακούσει. Σήμερα, το ίδιο κεφάλαιο, σηκώνει τα χέρια ψηλά στο θέμα των μεταλλάξεων και  σπαταλάει ακόμη περισσότερο χρήμα για να τις αντιμετωπίσει, ενώ ο τρίτος κόσμος μετατρέπεται σε τρυβλίο πέτρι για την καλλιέργειά τους.

Η εξάλειψη της πανδημίας συνεχίζει να περνά από την αποδοχή της ήττας της «ελεύθερης αγοράς» σε παγκόσμιο επίπεδο και την – επιτέλους! – αντιμετώπιση όλων των ανθρωπίνων ζωών ως εχουσών την ίδια αξία. Οτιδήποτε άλλο είναι ημίμετρο και αποδεικνύεται μπουμεραγκ – και θα συνεχίσει να αποδεικνύεται μπούμεραγκ.

 ΠΗΓΗ