Καθηγητές Μαθηματικών των ΑΕΙ: Οχι στις διαγραφές φοιτητών
Τα πρώτα χαστούκια και από πανεπιστημιακούς άρχισε να εισπράττει ο «πολύς» Πιερρακάκης, που όπου βρεθεί κι όπου σταθεί δηλώνει πως από το καλοκαίρι του 2025 και μετά τα πανεπιστήμια υποχρεούνται να εφαρμόσουν τον αντιδραστικό νόμο Κεραμέως για τη διαγραφή των λεγόμενων «αιώνιων φοιτητών».
Ο μέγας καημός του Πιερρακάκη και όλης της αντιδραστικής κλίκας της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι να εξαφανιστούν πλέον οι πολιτικές ανησυχίες και τα συνδικαλιστικά σκιρτήματα των φοιτητών, γιατί δεν συνάδουν με το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο που έχουν νομοθετήσει και προωθούν μετά μανίας. Πρόκειται δηλαδή για ένα καθαρά κατασταλτικό μέτρο, αφού οι «αιώνιοι φοιτητές», όπως αποκαλούνται απαξιωτικά, δεν επιβαρύνουν σε τίποτε τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Ο αριθμός τους δεν μετρά στο ύψος της χρηματοδότησης του ιδρύματος και δεν έχουν απολύτως κανένα δικαίωμα στη φοιτητική μέριμνα (σίτιση-στέγαση) και στα συγγράμματα, στις δαπάνες δηλαδή του πανεπιστήμιου. Τα παιδιά αυτά και οι οικογένειές τους μάτωσαν κυριολεκτικά, υπερπηδώντας χίλια δυο εμπόδια (ταξικούς εκπαιδευτικούς φραγμούς, οικονομικές δυνατότητες) για να μπουν στο πανεπιστήμιο. Και δεν έχει κανένα δικαίωμα ο κάθε αυτοκρατορίσκος υπουργός, που κάνει βρομερή προπαγάνδα περί δήθεν τεμπελιάς και αδιαφορίας, να τους αρνηθεί το δικαίωμα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Στις τρομοκρατικές δηλώσεις του υπουργού Αμάθειας και Καταστολής απαντούν με προειδοποιητικές βολές οι φοιτητές, ότι τα σχέδια δεν θα περάσουν.
Αντίθεση στα σχέδια Μητσοτάκη-Πιερρακάκη, όμως, εκφράζουν και οι καθηγητές Μαθηματικών όλων των ΑΕΙ, καθώς και ο Σύλλογος Διδασκόντων Θετικών Επιστημών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Και αυτή η αντίθεση έχει την ξεχωριστή σημασία της. Μπορεί οι πανεπιστημιακοί να χρησιμοποιούν τη δική τους «γλώσσα», όμως, η απάντησή τους αποτελεί ηχηρό χαστούκι για τους Πιερρακάκη και σία.
Η ανακοίνωση των καθηγητών Μαθηματικών των ΑΕΙ
Σχετικά με το Άρθρο 76, του Ν. 4957/2022, περί “διαγραφής των φοιτητριών/ών που υπερβαίνουν το ανώτατο όριο φοίτησης ν+2 έτη”, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα ακόλουθα:
1. Ο οριζόντιος τρόπος με τον οποίο η συγκεκριμένη διάταξη αντιμετωπίζει όλα τα διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα, διαφορετικά ΑΕΙ, διαφορετικά Τμήματα και, κυρίως, διαφορετικές κατηγορίες φοιτητριών/ών έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αδικιών και ανισοτήτων.
Η διάταξη δεν αναφέρει το κριτήριο με το οποίο επελέγησαν τα ν+2 έτη αντί κάποιου άλλου ορίου, καθώς και το όφελος από τις επιδιωκόμενες διαγραφές φοιτητριών/ών.
2. Η συγκεκριμένη διάταξη φέρνει τεράστια αναστάτωση στη λειτουργία των ΑΕΙ λόγω:
Των έκτακτων εξεταστικών περιόδων και αντίστοιχων μέτρων, στα οποία πολλά Τμήματα θα καταφύγουν, προκειμένου να βοηθήσουν τις/τους φοιτήτριες/ές που κινδυνεύουν με διαγραφή.
Της εύλογης πίεσης που θα εξασκηθεί από τις/τους διαγραφόμενες/ους φοιτήτριες/ές προς τις Διοικήσεις των Τμημάτων, που θα εκδώσουν την πράξη διαγραφής τους, αλλά και προς όλα τα μέλη ΔΕΠ.
Της μετατροπής του ρόλου των ακαδημαϊκών δασκάλων, οι οποίοι, αντί να ασχολούνται με την εκπαίδευση των φοιτητριών/ών τους, καλούνται να λάβουν αντι-ακαδημαϊκές και μη-τεκμηριωμένες αποφάσεις για το μέλλον τους.
Όλα τα προηγούμενα θα επιδράσουν αρνητικά στην εκπαιδευτική διαδικασία, υποβαθμίζοντας τελικά το επίπεδο των σπουδών, ενώ θα έχουν (και) αρνητικές επιπτώσεις στις σχέσεις μεταξύ διδασκόντων και διδασκομένων.
3. Ειδικότερα για τα (τετραετούς φοίτησης) Τμήματα Μαθηματικών της Χώρας, ο μέσος όρος αποφοίτησης ξεπερνάει τα 6.5 έτη. Αν εφαρμοζόταν η συγκεκριμένη διάταξη, με επίσημα στοιχεία από τις Μονάδες Διασφάλισης Ποιότητας (ΜΟ.ΔΙ.Π.) των Ιδρυμάτων, περισσότεροι του 50% των φοιτητριών/ών που πήραν το πτυχίο τους μεταξύ Σεπτεμβρίου 2023 και Σεπτεμβρίου 2024 δεν θα το είχαν επιτύχει γιατί θα είχαν προηγουμένως διαγραφεί.
Έτσι, η συγκεκριμένη διάταξη θα οδηγήσει εκτός ακαδημαϊκής εκπαίδευσης πολλές/ούς φοιτήτριες/ές υποβαθμίζοντας με αυτόν τον τρόπο το επιστημονικό δυναμικό της χώρας.
4. Τελικά, η συγκεκριμένη διάταξη:
Υποβαθμίζει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, το οποίο, παρά την ελλιπή χρηματοδότηση και στήριξή του από την Ελληνική Πολιτεία, προσφέρει, για σχεδόν δύο αιώνες, υψηλού επιπέδου εκπαίδευση, που αναγνωρίζεται (και) από τα Ιδρύματα της Αλλοδαπής, στα οποία οι απόφοιτες/οί του συνεχίζουν μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές. Πολλές/οί δε απόφοιτες/οι των Ελληνικών Δημόσιων Πανεπιστημίων ακολουθούν ακαδημαϊκή σταδιοδρομία σε Πανεπιστήμια της Αλλοδαπής.
Δημιουργεί ευνοϊκές προοπτικές για τα υπάρχοντα, καθώς και για τα υπό ίδρυση, ιδιωτικά κολλέγια, στα οποία ενδεχομένως θα καταφύγουν οι εν δυνάμει διαγραφείσες/φέντες φοιτήτριες/ές.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, θεωρούμε ότι το Άρθρο 76, του Ν. 4957/2022, δεν λύνει κανένα από τα προβλήματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, αλλά δημιουργεί πολλά επιπρόσθετα, και για αυτό ζητάμε την απόσυρσή του.
Σωτήρης Νοτάρης Καθηγητής
Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών του ΕΚΠΑ
Ρωμανός-Διογένης Μαλικιώσης Καθηγητής
Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών του ΑΠΘ
Νίκος Τσάντας Καθηγητής
Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Πατρών
Χάρης Παπαδόπουλος Καθηγητής
Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Άλκης Τερσένοβ Καθηγητής
Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης
Μιχάλης Ανούσης Καθηγητής
Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Νίκος Καραχάλιος Καθηγητής
Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Αντώνης Μπίσμπας Καθηγητής
Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας
Μιχάλης Λουλάκης Καθηγητής
Διευθυντής του Τομέα Μαθηματικών της ΣΕΜΦΕ του ΕΜΠ
Η ανακοίνωση του Συλλόγου Διδασκόντων Θετικών Επιστημών ΕΚΠΑ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΕΣ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Το ΔΣ του Συλλόγου Διδασκόντων Θετικών Επιστημών εκτιμά ότι η αναγγελόμενη εφαρμογή του άρθρου 76 του νόμου ν. 4957/2022 σχετικά με τις διαγραφές φοιτητών θα προκαλέσει μια άνευ λόγου σοβαρότατη διατάραξη της ακαδημαϊκής λειτουργίας. Ο νόμος αντιμετωπίζει ενιαία έναν πολύ μεγάλο αριθμό φοιτητών και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: χάνουν οριστικά τη δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Επισημαίνουμε τα εξής:
Α) Οι φοιτητές που ανήκουν στους υπό διαγραφή δεν επιφέρουν κανένα επιπλέον δημοσιονομικό κόστος.
Β) Λόγω της ανεπάρκειας της φοιτητικής μέριμνας, αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό των φοιτητών που αναγκάζονται να εργαστούν για να ανταπεξέλθουν οικονομικά στις σπουδές τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αφοσιωθούν πλήρως σε αυτές. Παράλληλα είναι γνωστό ότι στην εγχώρια αγορά εργασίας δεν εφαρμόζεται με ζήλο η εργασιακή νομοθεσία.
Ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι φοιτητές συχνά δεν μπορούν να τεκμηριώσουν τις τυπικές προϋποθέσεις μερικής φοίτησης.
Γ) Οι ακαδημαϊκοί λειτουργοί είναι υπεύθυνοι για την ποιότητα των γνώσεων που παρέχουν στους φοιτητές καθώς και για την αξιολόγηση αυτών σε συγκεκριμένα γνωστικά αντικείμενα.
Σε καμία περίπτωση δεν εμπίπτει στο ακαδημαϊκό τους λειτούργημα η λήψη μιας απόφασης που ενδεχόμενα να επηρεάσει δραματικά την επαγγελματική και προσωπική ανέλιξη νέων ανθρώπων, αποκλείοντάς τους οριστικά από την ολοκλήρωση των σπουδών τους. (Είναι ακόμη νωπές οι μνήμες από τη φοβερή αναστάτωση που προκάλεσε η πρόθεση εφαρμογής ενός τέτοιου οριζόντιου μέτρου στο παρελθόν.)
Δ) Σημαντικός αριθμός από φοιτητές που είναι τεκμηριωμένα ενεργοί δεν καταφέρνουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στα χρονικά περιθώρια που απαιτεί ο νόμος. Σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία, αν εφαρμοζόταν ήδη το άρθρο 76 υπολογίζεται ότι σε αρκετά τμήματα θετικών επιστημών έως και το 50% των φοιτητών που πήραν πτυχίο το προηγούμενο ακαδημαϊκό έτος θα είχαν διαγραφεί πριν την ολοκλήρωση των σπουδών τους.
Ο Σύλλογος Διδασκόντων Θετικών Επιστημών ζητά από την Πολιτεία να καταργηθούν οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 76 του νόμου ν. 4957/2022. Ο οριζόντιος διαχωρισμός των φοιτητών σε «ενάρετους» και «απόβλητους» μπορεί να έχει πέραση σε ένα συγκεκριμένο κοινό για το οποίο η ευνομία και η ανομία αρχίζει και τελειώνει στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα. Εμείς διαλέγουμε να κοιτάξουμε κάτω από την επιφάνεια. Καλούμε τους ιθύνοντες να εγκύψουν στα πραγματικά προβλήματα όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης.
***
Συσπείρωση Πανεπιστημιακών: Να καταργηθεί η νομοθεσία διαγραφής φοιτητών και φοιτητριών
Η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία καλεί την κυβέρνηση να καταργήσει το νόμο περί διαγραφής των φοιτητών.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «"Αιώνια" και "λιμνάζοντα" είναι μόνον τα προβλήματα των πανεπιστημίων λόγω της κυβερνητικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής».
Η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών καλεί την ακαδημαϊκή κοινότητα να αγωνιστεί σύσσωμη ώστε αυτό το άδικο και άσκοπο μέτρο να μην εφαρμοστεί.
Η ανακοίνωση
Βάσει του ν.4777/2021 και στη συνέχεια του ν.4957/2022 περιορίζεται η ανώτατη χρονική διάρκεια προπτυχιακής φοίτησης στα προβλεπόμενα έτη σπουδών προσαυξημένα κατά το ήμισύ τους (π.χ., ν+2 για τις τετραετείς σπουδές). Όσοι/ες υπερβούν αυτό το όριο θα διαγράφονται από το Τμήμα/Σχολή όπου φοιτούν, αρχής γενομένης από το 2025. Το 48% των πανελλαδικά εγγεγραμμένων φοιτητών/τριών κινδυνεύει να διαγραφεί. Πάνω από 61.000 φοιτητές/ήτριες στα τρία Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης απειλούνται με διαγραφή1 ενώ η μη εφαρμογή του Νόμου συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα και συνεπάγεται τιμωρητική μείωση της ήδη πενιχρής τακτικής δημόσιας χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων.
Είναι φανερό ωστόσο ότι η συζήτηση για διαγραφές φοιτητών/τριών είναι άκαιρη, άδικη και αποπροσανατολιστική, στο βαθμό που δεν επιλύει κανένα από τα συσσωρευμένα προβλήματα των Πανεπιστημίων: υποχρηματοδότηση, υποστελέχωση, συντήρηση υποδομών, ανανέωση εξοπλισμού, ελλείψεις φοιτητικής στέγης και μέριμνας. Όσοι/ες καθυστερούν στις σπουδές τους δεν επιβαρύνουν την οικονομική και εκπαιδευτική λειτουργία των Πανεπιστημίων, καθώς όπως είναι γνωστό, εξαιρούνται από τα δικαιώματα σε δωρεάν συγγράμματα, στέγαση, σίτιση και έκδοση φοιτητικής ταυτότητας για τις δημόσιες συγκοινωνίες ούτε βεβαίως δεσμεύουν τη θέση κάποιου/ας υποψήφιου/ας.
Η κυβέρνηση επιβάλλει ταξικούς φραγμούς
Η καθυστέρηση αποφοίτησης πολλών φοιτητών/τριών οφείλεται στο ότι εργάζονται ή στο ότι αδυνατούν να πληρώσουν ενοίκιο στην πόλη φοίτησής τους λόγω οικονομικής δυσπραγίας. Η δραματική αύξηση των φοιτητών/τριών που καθυστερούν τη λήψη του πτυχίου τους, από 180.000 το 2015 σε 330.000 το 2024, καταδεικνύει εύγλωττα τις επιπτώσεις της γιγάντωσης των κοινωνικών ανισοτήτων. Η συντριπτική πλειοψηφία των σχετικών ερευνών συσχετίζει την εγκατάλειψη ή και την καθυστέρηση ολοκλήρωσης των σπουδών με την προέλευση από τα μεσαία και κυρίως από τα πιο ευάλωτα κοινωνικο-οικονομικά στρώματα.2 Παρόλο που ο ν.4957/2022 παρέχει περιορισμένες δυνατότητες μερικής φοίτησης ή αναστολής φοίτησης, η προϋπόθεση αυξημένων ωρών εβδομαδιαίας απασχόλησης και οι συνθήκες εκμετάλλευσης ή και αδήλωτης εργασίας που επικρατούν στις εργασιακές σχέσεις, καθιστούν εξαιρετικά δυσχερή έως αδύνατη την αξιοποίηση αυτών των δυνατοτήτων. Οι νέοι/ες υφίστανται εντέλει μια ανάλγητη ταξική πολιτική που τιμωρεί τους/τις οικονομικά και κοινωνικά ασθενέστερους/ες.
Η κυβέρνηση επιβάλει τη συρρίκνωση του δημόσιου πανεπιστημίου
Ο μέσος όρος διάρκειας σπουδών για την λήψη πτυχίου στην Ελλάδα δεν διαφέρει από τον μέσο όρο λήψης πτυχίου σε άλλες χώρες της ΕΕ και στις ΗΠΑ.3 Διεθνώς καταγράφεται μεγάλη απόκλιση μεταξύ της θεωρητικά προβλεπόμενης και της πραγματικής διάρκειας των πανεπιστημιακών σπουδών. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, μόνο το 39% των φοιτητών/τριών αποφοιτά εντός του θεωρητικά προβλεπόμενου χρόνου σπουδών.2 Καμία χώρα της ΕΕ δεν διαγράφει φοιτητές, ως οριζόντια νομοθετημένη πρακτική.4 Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού φοιτητών/τριών που εγκαταλείπουν ή καθυστερούν τις σπουδές τους στις χώρες της ΕΕ, οι κυβερνήσεις υιοθετούν πολιτικές ενίσχυσης της φοίτησης μέσω φοιτητοκεντρικών και όχι τιμωρητικών πρακτικών αντιμετώπισης του προβλήματος.5 Oι πολιτικές αυτές εστιάζουν, για παράδειγμα, στην αλληλεπίδραση με τους φοιτητές/τριες, στην παρακολούθηση των δυσκολιών στην πορεία των σπουδών τους και στην προληπτική παρέμβαση πριν να σημειωθεί η καθυστέρηση στη λήψη του πτυχίου τους.6
Στη συνολική εικόνα, θα πρέπει ακόμη να λάβουμε υπόψη ότι ο χρόνος λήψης του πτυχίου αυξάνεται και λόγω της αδυναμίας εκ μέρους του Πανεπιστημίου να παράσχει τις αναγκαίες θέσεις συμμετοχής των φοιτητών/τριών σε εργαστηριακά μαθήματα, στην πρακτική άσκηση, στην εκπόνηση υποχρεωτικής πτυχιακής εργασίας. Αυτά είναι πραγματικά προβλήματα που οφείλονται στην υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση των Πανεπιστημίων (1 καθηγητής προς 47 φοιτητές στην Ελλάδα σε σχέση με το 1 καθηγητής προς 13 φοιτητές που είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος). Η επιχειρούμενη σύνδεση ανάμεσα στην καθυστέρηση αποφοίτησης και στην έλλειψη βούλησης για σπουδές ή στο χαμηλό γνωστικό υπόβαθρο των φοιτητών/τριών είναι ατεκμηρίωτη. Ακόμα και σε Τμήματα όπως αυτά των Σχολών Φυσικών Επιστημών και των Πολυτεχνείων, στα οποία οι φοιτητές/τριες εισάγονται με πολύ υψηλή βαθμολογία, εμφανίζεται καθυστέρηση λήψης του πτυχίου.1
Οι πραγματικοί στόχοι της κυβέρνησης
- Περαιτέρω απίσχναση του αυτοδιοίκητου των Πανεπιστημίων μέσω της επιβολής μιας οριζόντιας υποχρεωτικής νομοθετικής ρύθμισης.
- Υπονόμευση της δυνατότητας φοίτησης στα δωρεάν δημόσια Πανεπιστήμια (στα υπό ίδρυση ιδιωτικά «Πανεπιστήμια» δεν προβλέπεται η απώλεια του δικαιώματος φοίτησης).
- Αποπροσανατολισμός από τα ουσιαστικά προβλήματα της ανεπαρκούς χρηματοδότησης, στελέχωσης και λειτουργίας των Πανεπιστημίων, στην ατομική ευθύνη των φοιτητών/τριών για τη λήψη του πτυχίου.
- Μείωση της χρηματοδότησης προς τα Πανεπιστήμια, καθώς αυτή καθορίζεται από τον αριθμό των φοιτητών/τριών τους, ο οποίος θα μειωθεί δραματικά λόγω των διαγραφών.
- Περαιτέρω μειώσεις στον αριθμό των θέσεων καθηγητών Πανεπιστημίου που διορίζει το Υπουργείο Παιδείας.
- Κλείσιμο Τμημάτων και αναγκαστικές μετακινήσεις καθηγητών και προσωπικού βάσει της τεχνικά επιβαλλόμενης συρρίκνωσης του φοιτητικού πληθυσμού.
- Εντατικοποίηση των σπουδών με στόχο την αποθάρρυνση των φοιτητών/τριών από τη συμμετοχή τους σε άλλες δράσεις και πρωτοβουλίες και από τη σφαιρική τους καλλιέργεια.
- Δημιουργία πελατείας για τα ιδιωτικά «Πανεπιστήμια» μέσω της δυνατότητας μεταφοράς πιστωτικών μονάδων ECTS στα ιδιωτικά «Πανεπιστήμια» όσων διαγραφούν από τα δημόσια.
Τι διεκδικούμε
- Κατάργηση της νομοθετικής ρύθμισης διαγραφής των φοιτητών/τριών που υπερβαίνουν τα προβλεπόμενα έτη σπουδών προσαυξημένα κατά το ήμισύ τους (π.χ. ν+2).
- Χρηματοδότηση και στελέχωση των Πανεπιστημίων ώστε να καλυφθούν όλες οι ανάγκες: προσλήψεις μόνιμων στελεχών σε όλες τις κατηγορίες προσωπικού, συντήρηση των υποδομών και δημιουργία νέων κτηριακών εγκαταστάσεων, ανανέωση του εξοπλισμού, ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας (εστίες, σίτιση), αύξηση των υποτροφιών, υιοθέτηση ενισχυτικής διδασκαλίας.
- Ανάληψη πρωτοβουλίας από τα πανεπιστήμια για επιστημονικές και τεκμηριωμένες μελέτες σχετικά με τους λόγους καθυστέρησης της αποφοίτησης των φοιτητών/τριών και σχεδιασμός μέτρων ενίσχυσης τους με επιπλέον ειδική χρηματοδότηση του Υπουργείου Παιδείας.
- Σύνταξη επιστολών αλλά και άλλες πρωτοβουλίες επικοινωνίας από τα Τμήματα των Πανεπιστημίων προς τους μη ενεργούς/ές φοιτητές/τριες, με σκοπό να ανανεώσουν το ενδιαφέρον τους για τις σπουδές τους και να καταγραφούν οι δυσκολίες που οδηγούν στην καθυστέρηση αποφοίτησης.
- Θεσμοθέτηση της μερικής φοίτησης βάσει εθελούσιας δήλωσης του φοιτητή/τριας χωρίς καμία προϋπόθεση.
- Θεσμοθέτηση της διαγραφής μόνον με εθελούσια δήλωση όσων φοιτητών/τριών δεν επιθυμούν πραγματικά να συνεχίσουν τις σπουδές τους.
Η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών καλεί την ακαδημαϊκή κοινότητα να αγωνιστεί σύσσωμη ώστε αυτό το άδικο και άσκοπο μέτρο να μην εφαρμοστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου