Η επίθεση των ανταρτών ξεκίνησε την περασμένη Τρίτη, 26 Νοεμβρίου με στόχο τη βόρεια πόλη Χαλέπι, η οποία βρισκόταν στα χέρια της κυβέρνησης από το 2016. Την 1η Δεκεμβρίου, οι αεροπορικές δυνάμεις της Συρίας και της Ρωσίας άρχισαν να βομβαρδίζουν τους αντάρτες και τις γραμμές εφοδιασμού τους, με τον κ. Άσαντ να ορκίζεται να τους νικήσει.
Οι μάχες ξεκίνησαν επίσης στις 2 Νοεμβρίου στην πόλη Χάμα και «εχθρικά» drones εντοπίστηκαν πάνω από την πόλη-κλειδί της Χομς, σύμφωνα με κρατικά μέσα ενημέρωσης. Την επόμενη μέρα, η επίθεση στράφηκε στην ανατολική επαρχία Ντέιρ ελ Ζορ, ενώ οι αντάρτες προχώρησαν στη Χάμα, ισχυριζόμενοι ότι είχαν καταλάβει χωριά γύρω από την πόλη. Στις 5 Δεκεμβρίου η Χάμα καταλαμβάνεται και απελευθερώνονται οι βαρυποινίτες από τις φυλακές. Στις 6 Δεκέμβρη, οι αντάρτες επανακαταλαμβάνουν την νότια πόλη Ντάραα, η οποία κάποτε θεωρούνταν σύμβολο της επανάστασης στα πρώτα χρόνια του πολέμου. Ανακοίνωσαν επίσης ότι έφτασαν στα όρια της βασικής δυτικής πόλης Χομς, καλώντας τις δυνάμεις που είναι πιστές στην κυβέρνηση να αυτομολήσουν.
Στις 8 Δεκεμβρίου οι αντάρτες καταλαμβάνουν τη Δαμασκό, η κυβέρνηση της Συρίας πέφτει, και ο Μπασάρ αλ Άσαντ με την οικογένειά του διαφεύγουν στη Ρωσία.
Τo Politico σημειώνει ότι το αν θα ωφεληθεί ή όχι ο λαός της Συρίας, ο οποίος για 13 έτη έχει υπομείνει έναν πολυεπίπεδο εμφύλιο πόλεμο που έχει στοιχίσει τη ζωή σε 470.000 έως 600.000 ανθρώπους και ο οποίος έχει υποστεί λογοκρισία, κρατική τρομοκρατία, μαζικές απελάσεις, χημικό πόλεμο και σφαγές από την οικογένεια Άσαντ, θα εξαρτηθεί από το τι θα συμβεί στη συνέχεια.
Αλλά υπάρχει λόγος ανησυχίας, συνεχίζει το δημοσίευμα.
Η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), η κύρια φατρία των ανταρτών, έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική ομάδα από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σημερινό δημοσίευμα του Reuters ωστόσο αναφέρει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο άρσης της απαγόρευσης της συριακής HTS, σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Pat McFadden.Ο ηγέτης της, Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζολάνι, έχει μακρά ιστορία τζιχαντιστικής δράσης και είναι πρώην σύμμαχος του εκλιπόντος Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, ηγέτη της ομάδας Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ). Οι δυο τους τελικά διαφώνησαν για τις τακτικές και έγιναν αντίπαλοι και άσπονδοι εχθροί.
Η HTS αποσχίστηκε από την Αλ Κάιντα, αλλά ο Αλ Τζολάνι έχει κάνει πολλά για να «επαναπροσδιορίσει» την ομάδα του, με τους περίπου 30.000 μαχητές της, ως εθνικιστική δύναμη, και υποστηρίζει ότι έχει υιοθετήσει έναν συμφιλιωτικό τόνο απέναντι στις θρησκευτικές μειονότητες της Συρίας. Κατά την κατάληψη του Χαλεπίου, ο αλ Τζολάνι υποσχέθηκε στους χριστιανούς ότι θα είναι ασφαλείς.
Το ερώτημα, σύμφωνα με το διεθνές ειδησεογραφικό μέσο, είναι αν ο αλ Τζολάνι και η HTS έχουν αφήσει πραγματικά πίσω τους τις εξτρεμιστικές τους ρίζες. Την Παρασκευή ο αλ Τζολάνι δήλωσε ότι η ομάδα έχει εξελιχθεί και ότι η ανοικοδόμηση της Συρίας αποτελεί πλέον προτεραιότητα.
«Tο να εμπιστεύεσαι τον αλ Τζολάνι και την HTS μοιάζει πολύ με το διάσημο ανέκδοτο του Όσκαρ Ουάιλντ για τους δεύτερους γάμους [ως] “ο θρίαμβος της ελπίδας επί της εμπειρίας”», προειδοποίησε ο πρώην διπλωμάτης των ΗΠΑ Αλμπέρτο Φερνάντεζ.
Υπενθυμίζεται ότι οι ΗΠΑ χαρακτήρισαν τον αλ Τζολάνι τρομοκράτη το 2013, λέγοντας ότι η Αλ Κάιντα στο Ιράκ του είχε αναθέσει να ανατρέψει την εξουσία του Άσαντ και να εγκαθιδρύσει τον ισλαμικό νόμο της σαρία στη Συρία, με τη Νούσρα να έχει πραγματοποιήσει επιθέσεις αυτοκτονίας που σκότωναν αμάχους και υποστήριζε ένα βίαιο θρησκευτικό όραμα.
Ο αλ Τζολάνι είχε δώσει την πρώτη του συνέντευξη στα μέσα ενημέρωσης το 2013, με το πρόσωπό του τυλιγμένο σε ένα σκούρο μαντήλι και δείχνοντας μόνο την πλάτη του στην κάμερα. Μιλώντας στο Αλ Τζαζίρα, ζήτησε να διοικείται η Συρία σύμφωνα με τον νόμο της Σαρία.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Politico, αυτοί που σίγουρα επωφελούνται είναι η Τουρκία και το Ισραήλ.
«Ελεύθερο το πεδίο στην Τουρκία να περιορίσει τους Κούρδους αυτονομιστές στη βορειοανατολική Συρία»
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο Μπασάρ Άσαντ ήταν κάποτε φίλοι, αλλά ο Τούρκος ηγέτης υποστήριξε την εξέγερση όταν ξέσπασε πριν από σχεδόν 14 χρόνια, κυρίως επειδή ο γεωπολιτικός αντίπαλος της Τουρκίας, το Ιράν, υποστήριζε το συριακό καθεστώς.
Η Τουρκία υπήρξε ο βασικός προστάτης των ένοπλων ισλαμιστικών ομάδων της συριακής αντιπολίτευσης. Και καθώς ο πόλεμος εξελισσόταν και οι μετριοπαθείς και πιο κοσμικές φιλοδημοκρατικές παρατάξεις των ανταρτών έπεφταν στο περιθώριο ή υπερφαλαγγίζονταν από τους πιο σκληρούς και πειθαρχημένους ισλαμιστές αντιπάλους τους, το χέρι της Άγκυρας γινόταν όλο και πιο ισχυρό. Η πτώση του Άσαντ θα βοηθήσει τώρα πιθανότατα τον Ερντογάν να προωθήσει τη γεωπολιτική του ατζέντα, προσφέροντάς του την ευκαιρία να επιτύχει διάφορους στρατηγικούς στόχους, συμπεριλαμβανομένου του περιορισμού των Κούρδων αυτονομιστών στη βορειοανατολική Συρία, οι οποίοι έχουν στενούς δεσμούς με τους Κούρδους αυτονομιστές της Τουρκίας. Η αναγκαία ανοικοδόμηση θα αποδειχθεί επίσης μποναμάς για τις τουρκικές επιχειρήσεις.
«Τεράστια νίκη για την Τουρκία – μεγαλοφυής κίνηση από τον Ερντογάν», δήλωσε ο Timothy Ash, οικονομολόγος και σχολιαστής, σε ανάρτησή του στο X.
«Βαθιά υπόκλιση Νετανιάχου για την απομάκρυνση του Άσαντ»
Το Ιράν έχει κατηγορήσει το Ισραήλ ότι σχεδίασε την απομάκρυνση του Άσαντ. Όταν το Χαλέπι έπεσε στα χέρια των ανταρτών, ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Αμπάς Αραγκτσί δήλωσε ότι επρόκειτο για «συνωμοσία του ισραηλινού καθεστώτος για την αποσταθεροποίηση της περιοχής».
Ο Ισραηλινός ηγέτης Μπενιαμίν Νετανιάχου πανηγύρισε για την απομάκρυνση του Άσαντ, λέγοντας ότι η πτώση του Σύρου ηγέτη «είναι το άμεσο αποτέλεσμα της δυναμικής μας δράσης εναντίον της Χεζμπολάχ και του Ιράν, των κύριων υποστηρικτών του Άσαντ. Ξεκίνησε μια αλυσιδωτή αντίδραση όλων εκείνων που θέλουν να απελευθερωθούν από αυτή την τυραννία και την καταπίεσή της». Τόνισε, ωστόσο, ότι παρά τη μεγάλη ευκαιρία που προσφέρει αυτή η «ιστορική ημέρα», είναι «επίσης γεμάτη με σημαντικούς κινδύνους». Διέταξε τα ισραηλινά στρατεύματα να καταλάβουν θέσεις του συριακού στρατού στην ουδέτερη ζώνη μεταξύ του Ισραήλ και της Συρίας στα Υψίπεδα του Γκολάν, προκειμένου «να διασφαλιστεί ότι καμία εχθρική δύναμη δεν θα εγκατασταθεί ακριβώς δίπλα στα σύνορα του Ισραήλ» και να είναι έτοιμα «για κάθε χάος που μπορεί να ξεσπάσει στη Συρία».
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Γκιντεόν Σάαρ ισχυρίστηκε ότι η παρουσία ισραηλινών δυνάμεων στο συριακό έδαφος είναι ένα «περιορισμένο, προσωρινό» βήμα που αποσκοπεί να εγγυηθεί την ασφάλεια του Ισραήλ.
Η απομάκρυνση του Άσαντ ωφελεί σαφώς το Ισραήλ. Σηματοδοτεί μια περαιτέρω αποδυνάμωση της περιφερειακής δύναμης του Ιράν και απομακρύνει ένα σημαντικό μέλος του λεγόμενου άξονα αντίστασης της Τεχεράνης.
Αυτός που σίγουρα επωφελείται, είναι ο βαρυποινίτης Ragheed Tatari. Ο μακροβιότερος κρατούμενος της Συρίας απελευθερώθηκε την Κυριακή μετά από 43 χρόνια στη φυλακή, αφού είχε κλειστεί το 1981 κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Χαφέζ Άσαντ. Ο πρώην στρατιωτικός πιλότος απελευθερώθηκε στις 8 Δεκεμβρίου μαζί με χιλιάδες άλλους κρατούμενους.
Χαμένοι οι Κούρδοι, οι Αλαουίτες, η Ρωσία, το Ιράν και η Χεζμπολάχ
Παρά το γεγονός ότι οι Σύριοι Κούρδοι γιόρτασαν την πτώση του Άσαντ, ο Μπασάρ Άσαντ τους είχε αφήσει σε μεγάλο βαθμό στην ησυχία τους στη βορειοανατολική Συρία, όπου απολάμβαναν ημιαυτονομία. Είναι αμφίβολο αν ένα νέο καθεστώς στη Δαμασκό, αν κυριαρχείται από το τζιχάντ, θα δώσει στους Κούρδους το ίδιο περιθώριο – ειδικά καθώς θα χρωστάει στον Ερντογάν ο οποίος βοήθησε το HTS. Εξαρτάται, βέβαια, σε μεγάλο βαθμό από το πώς θα εξελιχθεί πολιτικά η Συρία.
Ωστόσο Σύριοι αντάρτες που υποστηρίζονται από την Τουρκία έχουν δει αρκετά εδαφικά κέρδη σε βάρος της υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ κουρδικής μαχητικής ομάδας YPG, η οποία έχει χάσει τον έλεγχο ορισμένων πόλεων και χωριών στην ανατολική ύπαιθρο του Χαλεπιού.
«ΟΙ ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΌ. ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ. ΑΣ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΘΕΙ. ΜΗΝ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ!», ανέφερε σε ανάρτησή του ο Ντόναλντ Τραμπ. Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του ως πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Τραμπ ήθελε να αποσύρει όλα τα στρατεύματα των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων στη βορειοανατολική Συρία, όπου πολεμούν τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους μαζί με τους Κούρδους. Το Πεντάγωνο τον έπεισε να διατηρήσει ορισμένα που είχαν αναπτυχθεί στην περιοχή- υπολογίζεται ότι 900 βρίσκονται ακόμη στη χώρα.
Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο εκλεκτός του υπουργικού συμβουλίου Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ αποκάλυψε ότι ο Τραμπ ήθελε να αποσύρει όλους τους Αμερικανούς στρατιώτες, επειδή φοβόταν ότι θα μπορούσαν να γίνουν «κρέας για κανόνια» σε τυχόν συγκρούσεις μεταξύ της Τουρκίας και των Κούρδων μαχητών.
Οι αλαουίτες αποτελούν περίπου το 12% του πληθυσμού της Συρίας και φοβούνται εδώ και καιρό ότι αν ανατραπεί ο ομόθρησκός τους Μπασάρ Άσαντ θα υποφέρουν. Είναι παρακλάδι του σιιτικού Ισλάμ, αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά του καθεστώτος Άσαντ και κατέλαβαν κορυφαίες θέσεις στην κυβέρνηση, τον στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες. Κατά τα πρώτα χρόνια της εξέγερσης δημιούργησαν τη Σαμπίχα, χαλαρά οργανωμένες πολιτοφυλακές υπέρ του Άσαντ που κατηγορήθηκαν στη συνέχεια για σφαγές και συστηματικούς βιασμούς. Το δημοσίευμα αναφέρει ότι «θα υπάρξει δίψα για εκδίκηση».
Η πτώση του Μπασάρ Άσαντ αποδυνάμωσε δραματικά τη θέση της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή, καθώς και τη θέση του Ιράν. Η Μόσχα και η Τεχεράνη έσωσαν από κοινού το συριακό καθεστώς από την κατάρρευση το 2015, όταν ο Άσαντ φαινόταν κοντά στην ανατροπή του. Οι σιιτικές πολιτοφυλακές που διοικούνταν από το Ιράν -με τη βοήθεια μιας εκστρατείας βομβαρδισμών από τη Ρωσία- βοήθησαν τον Άσαντ να πάρει πίσω το Χαλέπι από τους αντάρτες που έλεγχαν περίπου τη μισή πόλη για τέσσερα χρόνια.
Ένας ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπάιντεν δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Πρόκειται για μια θεμελιώδη αλλαγή στην εξίσωση ολόκληρης της Μέσης Ανατολής».
Η Μόσχα πίεζε τον Άσαντ να συμφιλιωθεί με τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και να διερευνήσει πολιτικές λύσεις για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου. Αν αυτό είχε συμβεί, θα είχε αναμφίβολα ανοίξει τη Συρία στο προσοδοφόρο εμπόριο για τις ρωσικές επιχειρήσεις και πιθανώς θα είχε διασφαλίσει την ασφάλεια των στρατηγικών αεροπορικών και ναυτικών βάσεων της Μόσχας στη Συρία. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, το Κρεμλίνο προσπάθησε επανειλημμένα να οργανώσει συναντήσεις μεταξύ των ηγετών της Συρίας και της Τουρκίας.
Σε μια διεθνή διάσκεψη στη Ντόχα το Σαββατοκύριακο, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ είπε: «Είναι απαράδεκτο να επιτρέψουμε στην τρομοκρατική ομάδα να πάρει τον έλεγχο της [Συρίας]». Παρ’ όλα αυτά, η Μόσχα μπόρεσε να κάνει τα ελάχιστα για να αποτρέψει την κατάρρευση του Άσαντ. Οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές προς υποστήριξη του Άσαντ από την έναρξη της επίθεσης των ανταρτών στις 27 Νοεμβρίου ήταν ελάχιστες, αναμφίβολα κυρίως επειδή ο Βλαντιμίρ Πούτιν έπρεπε να επικεντρωθεί στην Ουκρανία.
«Η Χεζμπολάχ έχει αποδεκατιστεί από τον πόλεμο με το Ισραήλ, το Ιράν είναι επίσης πολύ πιο αδύναμο, ενώ η Ρωσία έχει επικεντρώσει πολλές από τις δυνάμεις της στην Ουκρανία. Κανένας από τους δύο συμμάχους δεν μπόρεσε να στείλει ούτε κατά διάνοια το επίπεδο υποστήριξης που λάμβανε ο Άσαντ στο παρελθόν, αποδυναμώνοντας τις δυνάμεις του», δήλωσε ο Κρίστοφερ Φίλιπς του βρετανικού Chatham House.
Ο Τραμπ υπογράμμισε επίσης την αδυναμία της Ρωσίας. «Η Ρωσία, επειδή είναι τόσο δεσμευμένη στην Ουκρανία και με την απώλεια εκεί πάνω από 600.000 στρατιωτών, φαίνεται ανίκανη να σταματήσει την πορεία μιας χώρας που προστατεύει εδώ και χρόνια», έγραψε στην πλατφόρμα του Truth Social.
Oι αντάρτικες ομάδες που θα διαμορφώσουν το μέλλον μετά τον Άσαντ
Όπως σημειώνει η DW, η συριακή αντιπολίτευση παραμένει ένα κατακερματισμένο συνονθύλευμα ομάδων με αντικρουόμενες ιδεολογίες και συγκρουόμενες μακροπρόθεσμες φιλοδοξίες. Κάθε ομάδα εξαρτάται από την υποστήριξη ανταγωνιστικών ξένων δυνάμεων, συχνά φέρνοντάς τις σε αντίθεση μεταξύ τους.
Ακολουθεί μια πιο προσεκτική ματιά στους παίκτες που διαμορφώνουν το τοπίο μετά τον Άσαντ στη Συρία:
HTS
Το HTS έχει μια περίπλοκη ιστορία με τις ρίζες του στη συριακή σύγκρουση. Αρχικά ιδρύθηκε ως Τζαμπάτ αλ Νούσρα το 2011, η ομάδα ήταν θυγατρική της Αλ Κάιντα που ιδρύθηκε με τη συμμετοχή του Abu Bakr al-Baghdadi, του βασικού ηγέτη των τζιχαντιστών που αργότερα ηγήθηκε του Ισλαμικού Κράτους (IS) .
Γνωστή για την τζιχαντιστική ιδεολογία της, η Τζαμπάτ αλ Νούσρα συγκρούονταν συχνά με άλλες ομάδες της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένου του κύριου συνασπισμού ανταρτών υπό το έμβλημα της Ελεύθερης Συρίας. Το 2016, ο αλ-Τζολάνι διέκοψε τους δεσμούς του με την Αλ Κάιντα και μετονόμασε την ομάδα σε HTS, ενώ αργότερα τη συγχώνευσε με αρκετές μικρότερες ισλαμιστικές φατρίες.
Ενώ η ιδεολογία του HTS παραμένει σε μεγάλο βαθμό ευθυγραμμισμένη με την Αλ Κάιντα, η ομάδα έχει στρέψει το ενδιαφέρον της στην εγκαθίδρυση φονταμενταλιστικής ισλαμικής κυριαρχίας στη Συρία , αποστασιοποιώντας τον εαυτό της από τις ευρύτερες φιλοδοξίες του IS για ένα παγκόσμιο χαλιφάτο.
Το HTS έκτοτε έχει εδραιώσει τη βάση ισχύος του στη βορειοδυτική επαρχία Idlib, όπου ενεργεί ως de facto διοίκηση. Ωστόσο, οι ισχυρισμοί για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν υπονομεύσει τις προσπάθειές του να αποκτήσει ευρύτερη νομιμότητα.
To HTS έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από τον ΟΗΕ, τις ΗΠΑ, την Τουρκία και άλλους. Ωστόσο, η πρόσφατη επίθεση της ομάδας φαίνεται να ευθυγραμμίζεται με τον μακροχρόνιο στόχο της Άγκυρας να εκδιώξει τον Άσαντ και πιθανότατα δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς τον συντονισμό και την υποστήριξη της Τουρκίας, παρά το γεγονός ότι Τούρκοι αξιωματούχοι αρνούνται την άμεση ανάμειξη.
Εκτός από το HTS, πολλές άλλες συριακές πολιτοφυλακές πολεμούν για τις δικές τους ατζέντες, θρησκευτικές και μη.
Συριακός Εθνικός Στρατός
Μια σημαντική ομάδα που συμμετείχε στην επίθεση στο Χαλέπι είναι ο Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA), μια ομάδα-ομπρέλα που ιδρύθηκε το 2017 και συγκεντρώνει δεκάδες φατρίες με διαφορετικές ιδεολογίες.
Σε αντίθεση με την πιο συγκεντρωτική και συνεκτική Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, το SNA είναι ένας κατακερματισμένος συνασπισμός ανόμοιων ένοπλων ομάδων. Πολλοί λειτουργούσαν στο παρελθόν υπό τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και συχνά συγκρούονταν μεταξύ τους.
Παρά τις εσωτερικές του διαιρέσεις, πολλές φατρίες του SNA διατηρούν ισχυρούς δεσμούς με την Τουρκία. Μερικοί, όπως η Ταξιαρχία Σουλτάν Σουλεϊμάν Σαχ, η Μεραρχία Αλ Χάμζα και η Ταξιαρχία Σουλτάν Μουράτ, είναι στενά ευθυγραμμισμένες με την Άγκυρα, αντανακλώντας την τουρκική υποστήριξή τους μέσω ονομάτων που τιμούν Οθωμανικές προσωπικότητες.
Ωστόσο, δεν ευθυγραμμίζονται πλήρως όλες οι παρατάξεις του SNA με τα τουρκικά συμφέροντα. Ορισμένες ομάδες, ενώ συνεργάζονται με την Άγκυρα, επιδιώκουν να εξισορροπήσουν τις δικές τους προτεραιότητες. Για παράδειγμα, ο συνασπισμός περιλαμβάνει ομάδες ανταρτών με επιρροή όπως η Ahrar al-Sham, των οποίων οι δηλωμένοι στόχοι είναι να “ανατρέψουν το καθεστώς Άσαντ” και “να δημιουργήσουν ένα ισλαμικό κράτος που θα διέπεται από το νόμο της Σαρία”.
Τις τελευταίες ημέρες, δυνάμεις του SNA συγκρούστηκαν με τις κουρδικές δυνάμεις σε βόρειες επαρχίες και κατέλαβαν πολλές στρατηγικές πόλεις και χωριά. Αυτή η κίνηση ευθυγραμμίζεται με έναν από τους κύριους στόχους της Τουρκίας στη Συρία: την αποτροπή της παρουσίας ισχυρού κουρδικού στρατού και οργανώσεων κατά μήκος των τουρκοσυριακών συνόρων.
Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF)
Οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) είναι ένας συνασπισμός κυρίως Κούρδων μαχητών, μαζί με Άραβες και άλλες εθνοτικές ομάδες, που εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στη Συρία.
Οι SDF, που ιδρύθηκαν το 2015, λειτουργούν υπό την ηγεσία των Κουρδικών Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG) και έχουν λάβει σημαντική υποστήριξη από τις ΗΠΑ, ιδιαίτερα στην εκστρατεία κατά του «Ισλαμικού Κράτους».
Αφού ηττήθηκε σε μεγάλο βαθμό το «Ισλαμικό Κράτος», οι δυνάμεις υπό την ηγεσία των Κούρδων παγίωσαν τον έλεγχο σε πόλεις στα βορειοανατολικά, επεκτείνοντας μια αυτόνομη περιοχή που είχαν χτίσει εκεί.
Ωστόσο, οι Κούρδοι μαχητές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τον μακροχρόνιο εχθρό τους, την Τουρκία, η οποία τους βλέπει ως προέκταση μιας κουρδικής αυτονομιστικής εξέγερσης και του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) .
Τουρκία
Όπως και άλλες περιφερειακές δυνάμεις, η Τουρκία έχει ασκήσει την επιρροή της στη Συρία υποστηρίζοντας ένοπλες ομάδες όπως το HTS και το SNA. Από την αρχή του εμφυλίου πολέμου, ο τουρκικός στρατός έχει ξεκινήσει αρκετές στρατιωτικές επεμβάσεις πέρα από τα σύνορα στη Συρία, κυρίως κατά των δυνάμεων υπό την ηγεσία των Κούρδων της Συρίας.
Η τελευταία της επιχείρηση χρονολογείται από τον Οκτώβριο του 2019, με στόχο της Άγκυρας να απωθήσει τους Κούρδους μαχητές τουλάχιστον 30 χιλιόμετρα (περίπου 19 μίλια) μακριά από τα σύνορά της και να δημιουργήσει μια λεγόμενη «ασφαλή ζώνη» σε περιοχές της Συρίας που σχεδιάζει να στείλει πρόσφυγες .
Έκτοτε, η Τουρκία ελέγχει ουσιαστικά μια ζώνη κατά μήκος των βόρειων συνόρων της Συρίας, επιτρέποντάς της να αρχίσει τον συντονισμό με ομάδες ανταρτών κατά του Άσαντ.
Ρωσία
Η Ρωσία υπήρξε ο πιο αξιόπιστος σύμμαχος του Άσαντ, παρέχοντας στρατιωτική και υλικοτεχνική υποστήριξη καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Οι αεροπορικές επιδρομές και τα στρατεύματα της Μόσχας βοήθησαν τον Άσαντ να διατηρήσει την εξουσία για χρόνια, αλλά η ικανότητά του να παρέμβει έχει μειωθεί καθώς οι πόροι έχουν εκτραπεί στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ιράν
Το Ιράν βλέπει τη Συρία ως ζωτικό κρίκο στις δυνάμεις του άξονα της αντίστασης που μάχονται ενάντια στην επιρροή των ΗΠΑ και το Ισραήλ. Υποστήριξε τον Άσαντ αναπτύσσοντας στη χώρα ιρανικές δυνάμεις και μαχητές της Χεζμπολάχ, καθώς η Δαμασκός επέτρεψε τη ροή όπλων από το Ιράν και το Ιράκ στον Λίβανο.
Ωστόσο, πρόσφατες αναφορές υποδηλώνουν ότι το Ιράν αποσύρει τις δυνάμεις του, υποδεικνύοντας προκλήσεις στη διατήρηση του ρόλου του εν μέσω της πτώσης του Άσαντ.
Ηνωμένες Πολιτείες
Οι ΗΠΑ υποστήριξαν αρχικά ομάδες της αντιπολίτευσης κατά τα πρώτα στάδια της εξέγερσης τη δεκαετία του 2010, ενώ αργότερα άλλαξαν την εστίαση στην καταπολέμηση του «Ισλαμικού Κράτους».
Σήμερα, περίπου 900 στρατιώτες των ΗΠΑ παραμένουν στη Συρία, κυρίως σε περιοχές που ελέγχονται από τους Κούρδους και περιοχές πλούσιες σε πετρέλαιο στα βορειοανατολικά, καθώς και σε ένα στρατιωτικό φυλάκιο στη συνοριακή ζώνη μεταξύ Συρίας, Ιράκ και Ιορδανίας.
Ισραήλ
Κατά την τελευταία δεκαετία, το Ισραήλ έχει βάλει στο στόχαστρο συστηματικά τις δυνάμεις του Ιράν και της Χεζμπολάχ στη Συρία μέσω συχνών αεροπορικών επιδρομών. Οι ενέργειές του στοχεύουν να διακόψουν τις μεταφορές όπλων στη Χεζμπολάχ και να εξουδετερώσουν τις απειλές κοντά στα κατεχόμενα από το Ισραήλ Υψίπεδα του Γκολάν.
Πρόσφατα, οι ισραηλινές δυνάμεις κινήθηκαν στην Κουνέιτρα, μια συνοριακή πόλη κοντά στα Υψίπεδα του Γκολάν, καθώς οι μαχητικές ομάδες απέκτησαν τον έλεγχο των γύρω περιοχών. Ο ισραηλινός στρατός κήρυξε νέες στρατιωτικές ζώνες στα Υψίπεδα του Γκολάν κατά μήκος των συνόρων με τη Συρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου