Το ελληνικό κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις στρατηγικοί σύμμαχοι του Ισραήλ
Στην ταινία Ζώνη ενδιαφέροντος του Τζόναθαν Γκλέιζερ οικογένειες Γερμανών ζούνε σε όμορφες επαύλεις δίπλα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς τίποτα να διαταράσσει την κανονικότητα της ζωής τους, εκτός ίσως από τις στάχτες που έπεφταν μερικές φορές από τις καμινάδες των φούρνων, όπου καίγονταν άνθρωποι, κυρίως Εβραίοι, αλλά και Ρομά και άλλοι. Η προσπάθεια των συστημικών δυνάμεων στην Ελλάδα να θαφτεί στη σιωπή και στη συνήθεια η γενοκτονία που διαπράττεται στην Παλαιστίνη από το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ –όταν δεν υποστηρίζεται ως κάτι θεμιτό και ωφέλιμο για την ελληνική ολιγαρχία- έχει αναλογίες με την ταινία του Γκλέιζερ και τείνει να κάνει τη χώρα μας μια Ζώνη Ενδιαφέροντος για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των ΗΠΑ και της ΕΕ, δίπλα στην φλεγόμενη Μέση Ανατολή. Μια Ζώνη σιωπής και συνενοχής στο έγκλημα που διαπράττεται.
Για το ελληνικό κεφάλαιο και τους κυβερνώντες όλα είναι «δουλειές» που πρέπει να γίνουν. Οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα στηρίζουν τις πολεμικές επιχειρήσεις του Ισραήλ με μεταφορά υλικού και με στάθμευση αεροπορικών και ναυτικών μονάδων. Ιρανικές πηγές κατήγγειλαν πως κατά τη διάρκεια της επιδρομής του Ισραήλ στη Βηρυτό, στην οποία σκοτώθηκε ο Χασάν Νασράλα, δύο αμερικανικά κατασκοπευτικά αεροσκάφη AWACS προερχόμενα από την Ελλάδα πετούσαν στην περιοχή κι έδιναν πολύτιμες πληροφορίες στους σιωνιστές.
Η Motor Oil του ομίλου Βαρδινογιάννη εφοδιάζει «ήσυχα-ήσυχα» δεξαμενόπλοια, που μεταφέρουν καύσιμα στο Ισραήλ και μάλιστα στις πολεμικές του δυνάμεις, όπως στην αεροπορία. Η πρυτανεία του ΕΜΠ κάνει «βραδιά του ερευνητή» με χορηγό την Motor Oil κι όταν ερευνητές/τριες διαμαρτύρονται καλεί τους ρόμποκοπ της ΕΛΑΣ να τους ξυλοφορτώσει και συλλάβει. Η διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ με το καλώδιο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας GSI προχωρά, ως ενεργειακή έκφραση του άξονα των τριών κρατών, που θα το πληρώσουν ακριβά οι καταναλωτές της Κύπρου καταρχάς.
Η Ελλάδα έχει τη διοίκηση της μεγαλύτερης πολεμικής αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της επιχείρησης «Aspides» στην Ερυθρά θάλασσα. Η παρουσία ελληνικής φρεγάτας στα επικίνδυνα νερά κοστίζει 500.000 την ημέρα! Αλλά και οι τέσσερις υπερσύγχρονες γαλλικές φρεγάτες τύπου Μπελαρά, κόστους άνω του ενός δισ. ευρώ, που αγοράζει η κυβέρνηση προορίζονται κυρίως για τέτοιες αποστολές. Ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της «Aspides»; «Follow the money” (ακολούθησε το χρήμα)», είπε στα Νέα ο Έλληνας διοικητής της επιχείρησης υποναύαρχος Β. Γρυπάρης, όταν ρωτήθηκε γιατί άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν συμμετέχουν στην αποστολή. «Μπορεί να μην τους συμφέρει και αυτό είναι συνήθως το ζήτημα. Νομίζω ότι η παλιά κλασική ρήση “follow the money” ισχύει και εδώ». Τα περισσότερα ελληνόκτητα σκάφη δεν έχουν αλλάξει δρομολόγιο (όπως έχουν κάνει πολλές ευρωπαϊκές εταιρείες), συνεχίζουν να περνούν από Ερυθρά και Σουέζ.
Πρέπει να αναβαθμιστεί η συγκεκριμένη πάλη στη χώρα μας για να σπάσει η συνεργασία με το κράτος-τρομοκράτη και να ηττηθεί η κυβερνητική πολιτική στήριξης του Ισραήλ
Ο Κ. Μητσοτάκης ξεκαθάρισε πρόσφατα στη Νέα Υόρκη πως είναι «καλός φίλος» του Ισραήλ. Δεν είναι μόνο η κυβέρνηση της ΝΔ, είναι και οι προηγούμενες. Τη «στρατηγική συμμαχία» με Ισραήλ και ΗΠΑ έχτισαν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις, με συμμετοχή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ, μάλιστα σε διαρκώς αναβαθμισμένο πλαίσιο. Εκφράζει την επιλογή του ελληνικού κεφαλαίου να συστρατευθεί αποφασιστικά με ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και το προγεφύρωμά τους στη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ, για να αναβαθμισθεί γεωστρατηγικά, ειδικά στον ανταγωνισμό με την τουρκική αστική τάξη για τις ΑΟΖ και τους ενεργειακούς δρόμους στη ΝΑ Μεσόγειο. Η πολιτική σύμπραξης με το κράτος του Ισραήλ δεν είναι μια συγκυριακή κυβερνητική επιλογή, αλλά έχει συστημικό χαρακτήρα και πάει μαζί με τη συστράτευση του ελληνικού κεφαλαίου με το μπλοκ ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και ΕΕ, όπως καταγράφεται και στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Γι’ αυτό και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών «καταδίκασε έντονα» την πυραυλική επίθεση του Ιράν κατά του Ισραήλ, κάτι που δεν έχει κάνει για καμία από τις πρόσφατες φονικότατες αεροπορικές, πυραυλικές και τρομοκρατικές επιθέσεις του Ισραήλ στον Λίβανο, αλλά και σε άλλες χώρες.
Για όλους αυτούς τους λόγους το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και τους άλλους λαούς της περιοχής πρέπει και να μαζικοποιηθεί και να αναπτυχθεί, να περάσει σε ανώτερο επίπεδο. Καταρχάς, βλέποντας τον Παλαιστινιακό λαό ως πολιτικό υποκείμενο που διεκδικεί την ελευθερία του και δεν είναι απλά θύμα, έχει δικαίωμα στην αντίσταση, υποστηρίζουμε τη νίκη της. Αυτή η πλευρά αποτελεί αιχμή των κινητοποιήσεων για τον ένα χρόνο αντίστασης στη γενοκτονία, που γίνεται στις 7 Οκτώβρη στην Αθήνα και αυτές τις μέρες σε άλλες πόλεις. Η επίμονη άσβεστη παλαιστινιακή αντίσταση αναδεικνύει ένα κρίσιμο στοιχείο: Πως είναι οι λαοί που αγωνίζονται που αλλάζουν τους συσχετισμούς, που αψηφούν και φθείρουν τους σύγχρονους εξουσιαστές, που τελικά ανατρέπουν και νικούν. Εκεί βρίσκεται η «πυρηνική δύναμη» που μπορεί να λιώσει απαρτχάιντ, κατοχές, καπιταλιστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια.
Δεύτερο, πρέπει να αναβαθμιστεί η συγκεκριμένη πάλη στην ίδια μας τη χώρα για να καταγγελθεί, μπλοκαριστεί, σπάσει η συνεργασία σε όλα τα πεδία με το κράτος-τρομοκράτη και να ηττηθεί η κυβερνητική πολιτική στήριξης του Ισραήλ. Στο πλαίσιο αυτό έχουν ιδιαίτερη σημασία κινητοποιήσεις όπως αυτή που διοργανώθηκε από την ΠΕΝΕΝ, πρωτοβάθμια σωματεία και την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Σωματείων και συλλογικοτήτων στον παλαιστινιακό λαό στους Αγίους Θεοδώρους και στην Motor Oil το προηγούμενο Σάββατο 28/9 ενάντια στον εφοδιασμό των πλοίων της γενοκτονίας, σε πανεπιστημιακές σχολές ενάντια στη συνεργασία με ισραηλινά ιδρύματα ή με εταιρείες που εξοπλίζουν το Ισραήλ, στην Πάτρα ενάντια στη μεγάλη ΝΑΤΟϊκή άσκηση «Ramstein Flag 2024».
Τρίτο, όλα αυτά πρέπει να συναρθρωθούν σε ένα σύγχρονο ανατρεπτικό αντιπολεμικό κίνημα, καθώς όσα γίνονται στη Μέση Ανατολή όχι μόνο σπρώχνουν σε ένα μεγάλο περιφερειακό πόλεμο, αλλά αποτελούν και πλευρά της συνολικής πολεμικής γραμμής των ΗΠΑ και της ΕΕ στον ανταγωνισμό με Κίνα, Ρωσία κλπ., γι’ αυτό έχουν και την υποστήριξή του. Γι’ αυτό στη χώρα μας αγώνας ενάντια στον πόλεμο σημαίνει πρωτίστως πάλη για την ήττα της πολεμικής γραμμής του ευρωατλαντικού ΝΑΤΟϊκού μπλοκ, μέρος του οποίου είναι η Ελλάδα, για να διαμορφωθεί το διεθνές «στρατόπεδο» του εργατικού και λαϊκού κινήματος ενάντια στον ανταγωνισμό και τα σχέδια των καπιταλιστικών μπλοκ Δύσης και Ανατολής.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Φάκελος: 7η Οκτώβρη-Ένας χρόνος μετά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου