 |
| Al Jazeera/youtube.com |
«Με κατηγόρησαν ως προδότρια, αντισημίτισσα και υποστηρίκτρια της Χαμάς». Ολα αυτά, επειδή η 19χρονη Σόφι Ορ αρνήθηκε να καταταγεί στον στρατό, κάτι που στο Ισραήλ είναι υποχρεωτικό για γυναίκες και άντρες. Η νεαρή Ισραηλινή είναι μία από τους ελάχιστους αντιρρησίες συνείδησης -καμιά δεκαριά φέτος, όπως λέει-, από τις εξαιρέσεις στον κανόνα μιας κοινωνίας που δείχνει εγκλωβισμένη στον μιλιταρισμό και το μίσος. Την απόφασή της την είχε πάρει από τα 15, όπως αφηγείται σε συνέντευξή της στην αριστερή ισπανική ιστοσελίδα El Diario.
Αυτό της στοίχισε 85 μέρες φυλακή και πολλές απειλές: ότι θα τη σκοτώσουν, αυτή και την οικογένειά της, ότι θα τη βιάσουν... Η Σόφι, ωστόσο, δεν μετανιώνει που αποφάσισε να δημοσιοποιήσει την άρνησή της να καταταγεί στον στρατό. «Ηθελα να φτάσει η φωνή μου σε όσο το δυνατόν περισσότερους», λέει, «κυρίως στους νεαρούς Ισραηλινούς, για να τους δείξω ότι υπάρχουν και άλλες επιλογές πέρα από τον στρατό και τον πόλεμο».
Η Σόφι Ορ δεν αντιμετωπίζει με τόση αισιοδοξία, όση ίσως δείχνουν αρκετοί από το εξωτερικό, τους χιλιάδες συμπατριώτες της που διαδηλώνουν κατά του Νετανιάχου. «Είναι αντίθετοι με την κυβέρνηση», εξηγεί, «αλλά όχι και αντίθετοι με τον πόλεμο. Αυτές οι διαδηλώσεις έχουν να κάνουν με κάποιες φρικτές πράξεις αυτής της κυβέρνησης, όχι όμως με όλες. Δεν μιλούν ενάντια στην κατοχή, στην καταπίεση, στον πόλεμο...».
Η νεαρή κοπέλα, αφού ξεμπέρδεψε με το κεφάλαιο φυλακή, ετοιμάζεται να σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες. Αργότερα, θα ήθελε να ζήσει στην Ευρώπη. «Είναι η μόνη εγωιστική πράξη που επιτρέπω στον εαυτό μου», όπως λέει. Στη χώρα της δεν βρίσκει εύκολα ανθρώπους με τους οποίους να μπορεί να συνεννοηθεί.
Στις 23/10 δημοσιεύσαμε στην «Εφ.Συν.» μεταφρασμένη τη διαδικτυακή έκκληση 2.000 και πλέον Ισραηλινών και Γαλλοϊσραηλινών πολιτών, που αναρτήθηκε στη γαλλική Liberation, για άμεση εκεχειρία. Αναγνωρίζοντας πως είναι μειοψηφία στη χώρα τους, καλούσαν τη διεθνή κοινότητα να επιβάλει ουσιαστικές κυρώσεις στο Ισραήλ και να σώσει τους Ισραηλινούς από... τον εαυτό τους. Πρέπει να είναι τρομακτικά δύσκολο να είσαι μια τέτοια μειοψηφία στο Ισραήλ. Αλλά, αν υπάρχει έστω μια αμυδρή αχτίδα ελπίδας, οφείλεται ακριβώς σε αυτές τις μειοψηφίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου