Πώς η χρηματοδότηση της γενοκτονίας στη Μέση Ανατολή έχει την σφραγίδα των ΗΠΑ - Του Ηλία Σκυλλάκου*

AP Photo

Διαβάζουμε πως ήδη 100 Αμερικανοί στρατιώτες πάτησαν σε Ισραηλινό έδαφος, για την ανάπτυξη του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας των αμερικανικών δυνάμεων THAAD, καθώς το καθεστώς Νεντανιάχου έχει δηλώσει πως έχει σκοπό να συνεχίσει άμεσα την επίθεση του στο Ιράν. Αυτή η συνεχιζόμενη άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ αναβαθμίζει συνεχώς την επιθετικότητα του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή, προκαλώντας νέες γεωπολιτικές αναφλέξεις με ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Ποια είναι όμως η οικονομική και στρατιωτική στήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ και πως έχει μετατραπεί το κράτος αυτό σε μια ισχυρή πολεμική μηχανή; Πρέπει καταρχήν να ξεκαθαριστεί πως τα συμφέροντα των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, με στόχο την ιμπεριαλιστική κυριαρχία στην ευρύτερη περιοχή, διασφαλίζονται με πολλαπλούς τρόπους, όμως ένας από τους σημαντικότερους μηχανισμούς του αμερικανικού ιμπεριαλισμού είναι η ίδια η ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ.

Η στήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ, ιδιαίτερα στον τομέα της πολεμικής βιομηχανίας, ενισχύει μεταξύ άλλων και τα συμφέροντα του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος. Αυτό το σύμπλεγμα είναι ένα σημαντικό εργαλείο που εξυπηρετεί την πολιτική των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, με τους πολέμους που βρίσκονται σε εξέλιξη να στοχεύουν στην εξαγωγή κερδών τον έλεγχο των πόρων, διασφαλίζοντας παράλληλα την δύναμη ισχύος του Ισραήλ στην περιοχή για τους ευρύτερους γεωπολιτικούς σκοπούς.

Σε αυτή την κατεύθυνση για παράδειγμα, ο πρώην υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Μάρκ Έσπερ, κατά τη συνάντηση που είχε το 2020 με τον τότε υπουργό Ισραηλινό Άμυνας, Μπένυ Γκατζ διαβεβαίωσε για ακόμη μια φορά ότι «οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν την ποιοτική στρατιωτική υπεροχή του Ισραήλ», τονίζοντας ότι «αυτή η συνεργασία είναι θεμελιώδης για τα κοινά συμφέροντα των δύο χωρών στην περιοχή».

Με αυτόν τον τρόπο, η ισραηλινή ελίτ και το σιωνιστικό λόμπι συνεχίζουν αμείλικτα την επιβολή τους, ξεκινώντας από την καταπάτηση της Παλαιστίνης, επεκτείνοντας την επιθετικότητά τους στον Λίβανο και στοχεύοντας ακόμη και την Τεχεράνη, με τις ΗΠΑ να τους στηρίζουν αδιάκοπα.

Συνεπώς, οι δηλώσεις του Τζ. Μπάιντεν, που κατά καιρούς ακούμε, για αυτοσυγκράτηση στο μακελειό στην Γάζα και στη Μέση Ανατολή, είναι κούφιες. Οι «προτροπές» αυτές των Αμερικανών, είναι προφανές πως στοχεύουν την κοινή γνώμη, επιχειρώντας να γίνει ένα επιφανειακό «πλύσιμο» των αιματοβαμμένων χεριών των ΗΠΑ. Οι πολεμικές επιχειρήσεις και η γενοκτονία στη Γάζα, οι επιθέσεις στον Λίβανο, αλλά και σε όλα τα κράτη και τους λαούς που δεν ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, μπορούν παράλληλα να θεωρηθούν όχι μόνο ως γεωπολιτικές επιθετικές πολιτικές, αλλά και ως μέσο δοκιμής και προβολής όπλων, τα οποία οι αμερικανικές αλλά και ισραηλινές εταιρείες στη συνέχεια εμπορεύονται διεθνώς, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν ο μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων στο Ισραήλ, με το 69% των εισαγωγών όπλων της χώρας το 2023 να προέρχεται από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου έρευνας και Ειρήνης της Στοκχόλμης. Η Γερμανία ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων, καλύπτοντας το 30% των εισαγωγών. Παράλληλα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία κάθε χρόνο, το Ισραήλ λαμβάνει περίπου 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια ως μέρος ενός δεκαετούς Μνημονίου Κατανόησης, που διαρκεί από το 2019 έως το 2028.

Το συνολικό ποσό αμερικανικής βοήθειας από την δημιουργία του κράτους ανέρχεται περίπου στα 310 δισεκατομμύρια δολάρια (λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό) σε οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη σύμφωνα με τα διεθνή στοιχεία που αναφέρονται στον Αμερικάνικο οργανισμό Council on Foreign Relations, και κάτι τέτοιο αποτελεί ρεκόρ.

Σε αυτά περιλαμβάνονται και αρκετά εκατομμύρια δολάρια που επενδύονται με αμερικανική χρηματοδότηση, ειδικά για την ανάπτυξη πυραυλικής άμυνας, όπως τα συστήματα Iron Dome. Οι ΗΠΑ παρέχουν στο Ισραήλ επίσης πρόσβαση σε δορυφορικές πληροφορίες και τεχνολογίες συλλογής πληροφοριών, καθώς και συστήματα ανίχνευσης ραντάρ και ηλεκτρονικού πολέμου. Αυτό επιτρέπει στο Ισραήλ να εντοπίζει απειλές και να διατηρεί επιχειρησιακή υπεροχή σε πολεμικές ζώνες.

Το Ισραήλ απολαμβάνει μια σημαντική εξαίρεση στο πρόγραμμα της Ξένη Στρατιωτική Χρηματοδότηση των ΗΠΑ, που του επιτρέπει να χρησιμοποιεί περίπου το 26% της βοήθειας για αγορές αμυντικού εξοπλισμού από την εγχώρια βιομηχανία του. Αυτή η εξαίρεση, αποτελεί μοναδική περίπτωση για το Ισραήλ και έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της ισραηλινής εσωτερικής βιομηχανίας.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά η αρχή του Ποιοτικού Στρατιωτικού Πλεονεκτήματος, QME, το οποίο δεν αποτελεί απλώς στρατιωτική υποστήριξη από την Δύση, αλλά ισχυρό εργαλείο δίνοντας στο Ισραήλ πλεονέκτημα στους πολεμικούς εξοπλισμούς σε όλη την Μέση Ανατολή.

Αναλυτικά στοιχεία , αναφέρει το πρόγραμμα της "Αμερικανικής Εξωτερικής Βοήθειας προς το Ισραήλ", περιγράφοντας ότι το QME αποτελεί εννοιολογική ραχοκοκαλιά της στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ προς το Ισραήλ για δεκαετίες και κατοχυρώθηκε επίσημα στη νομοθεσία των ΗΠΑ το 2008. Απαιτεί από την κυβέρνηση των ΗΠΑ να διατηρήσει την ικανότητα του Ισραήλ «να νικήσει οποιαδήποτε αξιόπιστη συμβατική στρατιωτική απειλή από οποιοδήποτε μεμονωμένο κράτος ή πιθανό συνασπισμό κρατών ή από μη κρατικούς παράγοντες, ενώ θα υποστεί ελάχιστες ζημιές και θύματα». Η αρχή του Ποιοτικού Στρατιωτικού Πλεονεκτήματος, βασίζεται στον στρατιωτικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ σε σχέση με μια πιθανή σύγκρουση με την τότε Σοβιετική Ένωση και τις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Σύμφωνα με το νόμο του 2008, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα όπλα που παρέχουν σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής δεν θέτουν σε κίνδυνο την αρχή του Ποιοτικού Στρατιωτικού Πλεονεκτήματος του Ισραήλ. Σε αρκετές περιπτώσεις , αυτό έχει απαιτήσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες να παράσχουν στο Ισραήλ αντισταθμιστικά όπλα ως μέρος μεγαλύτερων περιφερειακών πωλήσεων όπλων. Η αρχή του Ποιοτικού Στρατιωτικού Πλεονεκτήματος διασφάλισε επίσης ότι το Ισραήλ είναι το πρώτο στην περιοχή που θα έχει πρόσβαση στα πιο εξελιγμένα στρατιωτικά όπλα και πλατφόρμες των ΗΠΑ.

Αυτές είναι κάποιες ελάχιστες, αλλά βασικές πλευρές της συνεργασίας που επεκτείνει την παγκόσμια επιρροή των αμερικανικών και ισραηλινών πολεμικών βιομηχανιών, συμβάλλοντας και στη συνεχή κατανάλωση στρατιωτικών προϊόντων σε ένα πόλεμο που γενικεύεται και οδηγείται σε ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Η πολεμική βιομηχανία, επομένως, εξυπηρετεί διπλό σκοπό: όχι μόνο διασφαλίζει τη στρατιωτική ηγεμονία της Δύσης και των ΗΠΑ στην περιοχή, αλλά παράγει και σταθερά έσοδα για τις πολεμικές βιομηχανίες, ενώ παράλληλα επιχειρεί να εξαρτά τα κράτη της περιοχής από δυτικούς εξοπλισμούς.

*δημοσιογράφος - αρθρογράφος

ΠΗΓΗ