Του
«Αν ο πατέρας μου μάθαινε ότι ο δάσκαλος μου έριχνε ένα χαστούκι, τότε εκείνος μου έριχνε άλλα δέκα, γιατί μου έλεγε ότι: για να σε δείρει ο δάσκαλος, κάτι κακό έκανες». Και έτσι θεωρεί πως αποδεικνύει, όπως λέει, ότι οι γονείς του δεν τον παραμελούσαν. Αυτό αντιπαραθέτει στην κριτική που του γίνεται για τις αυστηρές ποινές που επιβάλλει σε γονείς και μαθητές για την αντιμετώπιση της νεανικής βίας.
Ο συλλογισμός αυτός έχει την ίδια αξία με εκείνον που λέγαμε ως μαθητές στο μάθημα της λογικής για να γελάσουμε:
ο χωροφύλακας είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, άρα ο χωροφύλακας είναι μπουζούκι.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από τον τέως σοσιαλιστή που υποτίθεται ότι για χρόνια αγωνιζόταν για το δίκιο των ανίσχυρων, για τη δικαιοσύνη και όχι για τη βία, για τη γνώση και όχι για τις ξεπερασμένες αυταρχικές αντιλήψεις, για την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας των μαθητών και όχι για την πειθάρχησή τους; Τώρα, προσαρμοσμένος στην αυταρχικότητα του δεξιού-ακροδεξιού καθεστώτος, φαίνεται πως βρήκε τον εαυτό του και έμπλεος ευτυχίας -μάλλον δεν ήλπιζε ότι θα ξανάβλεπε υπουργείο- αφήνει τον εαυτό του να λέει ό,τι να 'ναι, αυτοϊκανοποιούμενος έτσι. Δεν μένει παρά να τον ορίσει ο Μητσοτάκης υπουργό Παιδείας και να επαναφέρει τον καθημερινό ξυλοδαρμό των μαθητών από τους δασκάλους τους. Οπως τότε που ίσχυε το «δάσκαλε το κρέας δικό σου και τα κόκαλα δικά μου». Μάλιστα! Είναι προφανές πως ο αυταρχισμός που δείχνει ως υπουργός Δικαιοσύνης κατάγεται από την αυταρχική συμπεριφορά του πατέρα του, όπως ο ίδιος τη μολογά. Ετσι λέει η ψυχολόγος Αλις Μίλερ. Ο,τι παίρνεις, δίνεις. Καλά θα ήταν να έβλεπε ο της Δικαιοσύνης -ειρωνεία της τύχης- την εκπομπή του Παπαχελά για το πώς συμπεριφερόταν στον Παπαδόπουλο, τον δικτάτορα, ο πατέρας και δάσκαλός του. Τον έβαζε, μεταξύ των άλλων, να γονατίσει πάνω σε σπασμένα γυαλιά όταν έκανε ακόμη και μία απροσεξία. Ισως έτσι καταλάβαινε μερικά πράγματα για τον εαυτό του. Δεν θα το κάνει όμως γιατί μάλλον διακατέχεται από μερικό τουλάχιστον ναρκισσισμό και το υπουργείο τού «γιατρεύει» την έλλειψη σημαντικότητάς του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου