«Την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου απεργούμε και διαμαρτυρόμαστε με συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα. Η επιλογή μας είναι μονόδρομος». Με αυτά τα λόγια ο πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ), Σπύρος Μαρίνης, προσπαθεί να εξηγήσει γιατί φέτος η σχολική χρονιά είναι «μία από τις πιο δύσκολες των τελευταίων ετών» και γιατί πλέον είναι σε «διαρκή πόλεμο» με την πιο σκληρή, από ποτέ, πολιτική της κυβέρνησης στην εκπαίδευση. «Τσακίζει τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, φορτώνει το οικονομικό βάρος στους γονείς και εξαθλιώνει παιδαγωγικά, εργασιακά και οικονομικά τους εκπαιδευτικούς»
● Γιατί η φετινή χρονιά είναι ακόμα δυσκολότερη από τις προηγούμενες; Γνωρίζουμε ότι τα προβλήματα στα σχολεία και στον κλάδο των εκπαιδευτικών μετρούν πολλά χρόνια.
Από την αρχή της σχολικής χρονιάς εξελίσσεται ένα βάναυσο και κυνικό σχέδιο για λουκέτα σε λειτουργούντα τμήματα με στόχο την «εξοικονόμηση» προσωπικού και με τραγικά αποτελέσματα για τους όρους διεξαγωγής της εκπαιδευτικής διαδικασίας, με στοίβαγμα 25 και 27 μαθητών σε ακατάλληλες αίθουσες, σε πολλές από τις οποίες δεν τηρούνται ούτε τα όρια που ορίζει ο νόμος για την αναλογία μαθητών ανά τ.μ. Πραγματικά μας εξοργίζει ο κυνισμός του ΥΠΑΙΘΑ, την ίδια στιγμή που δίνονται απίστευτα ποσά για τον «ψηφιακό μετασχηματισμό» και την «πράσινη μετάβαση» μέσω του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης, δηλαδή ζεστό χρήμα στις μεγάλες επιχειρήσεις, την ίδια στιγμή να θεωρούν κόστος τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών μας.
● Οι 10.000 διορισμοί, που τόσο επίμονα διαφημίζει η κυβέρνηση, πόσο βοήθησαν; Οι προσλήψεις των αναπληρωτών πόσες ανάγκες κάλυψαν;
Αυτή τη στιγμή στα σχολεία μας παραμένουν χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικούς τα οποία δεν καλύφθηκαν ούτε από τη β’ φάση προσλήψεων αναπληρωτών. Είναι χιλιάδες στη γενική εκπαίδευση ενώ στον ευαίσθητο τομέα της ειδικής αγωγής τα κενά είναι δυσθεώρητα. Στην Α’ Αθήνας από τα 685 κενά στην παράλληλη καλύφθηκαν τα 48, στο Ηράκλειο από τα 300 τα 16, στη Β’ Αθήνας από τα 297 τα 36 και το ίδιο ισχύει σε όλη την Ελλάδα. Με ευθύνη του ΥΠΑΙΘΑ η ομαλή εκπαιδευτική διαδικασία, η ίδια η σχολική χρονιά τινάζονται κυριολεκτικά στον αέρα. Γι’ αυτό με την απεργία μας απαιτούμε να καλυφθούν όλα τα κενά σε όλες τις ειδικότητες ώστε τα σχολεία να μπορέσουν να αναπτύξουν πλήρως το πρόγραμμά τους και να καλύψουν τις σύνθετες ανάγκες των μαθητών μας. Ο αγώνας που δίνουμε από την αρχή της χρονιάς, μαζί με τους γονείς, έχει φέρει ορισμένα θετικά αποτελέσματα με ανακλήσεις συμπτύξεων, γεγονός που αποδεικνύει ότι με τη διεκδίκηση, με τους αγώνες μας, μπορούμε να έχουμε κατακτήσεις. Γι’ αυτό πλέον αποτελεί μονόδρομο η κλιμάκωση. Οσο για τους 10.000 διορισμούς -που είναι πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες- δεν χαρίστηκαν από καμία κυβέρνηση, παρούσα και προηγούμενη, αλλά κερδήθηκαν μέσα από σκληρούς αγώνες. Να επισημάνουμε, δε, πως για την κυβέρνηση της Ν.Δ. ήταν και το απόλυτο επικοινωνιακό τέχνασμα ώστε να γίνουν λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών.
● Η οικονομική κατάσταση στα σχολεία πώς είναι αυτή τη στιγμή;
Είναι τραγική. Ειδικά μετά την κατάργηση των σχολικών επιτροπών, σε πολλές σχολικές μονάδες δεν υπάρχει ούτε χαρτί υγείας ούτε καν καθαριστικά. Βγήκαν στη δημοσιότητα πολλές επιστολές σχολείων και διευθυντών που προειδοποιούν ότι τα σχολεία δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ακόμα και τις στοιχειώδεις λειτουργικές ανάγκες τους. Αυτή η κατάσταση δεν είναι απλά θέμα ανικανότητας, αλλά πρόκειται για συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης, με στόχο την οικονομική ασφυξία των σχολείων, την εξώθησή τους στην αναζήτηση χορηγών ή να βάζουν οι γονείς ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.
● Τι ποσά υπήρχαν στα ταμεία των σχολείων, πότε μεταφέρθηκαν από τις σχολικές επιτροπές στους δήμους και πώς το διαχειρίζονται οι τελευταίοι;
Με βάση τον νόμο Κεραμέως οι διευθυντές των σχολείων έπρεπε μέχρι τις 30 Ιουνίου να παραδώσουν το ταμείο τους στους δήμους. Από τότε επικρατεί το απόλυτο χάος. Προσοχή, δεν λέμε ότι το πρόβλημα ήταν λυμένο με τις σχολικές επιτροπές αλλά μετά την κατάργησή τους δεν υπάρχει κανένα πλαίσιο και ο κάθε δήμος κάνει ό,τι θέλει και ό,τι τον βολεύει. Και όλο αυτό γίνεται εξαιτίας του υπουργείου που δεν φρόντισε να εξασφαλίσει ούτε πλαίσιο ούτε, φυσικά, επάρκεια χρηματοδότησης. Φτάσαμε μέχρι και στην ανταλλαγή προϊόντων άμεσης ανάγκης μεταξύ των σχολείων. Ανταλλακτική οικονομία. Σου δίνω καθαριστικά, μου δίνεις χαρτικά.
Σπύρος Μαρίνης
● Ποια είναι τα οικονομικά δεδομένα για τους εκπαιδευτικούς;
Η πραγματικότητα είναι εκρηκτική, με ένα τμήμα των συναδέλφων να βιώνει με έντονο τρόπο την οικονομική εξαθλίωση. Ο εισαγωγικός μισθός για τον/τη νεοδιόριστο/η είναι 776 € και ο μέσος μισθός γύρω στα 1.100 € χωρίς 13ο και 14ο μισθό. Τα ενοίκια, η αλλαγή τόπου διαμονής λόγω πρόσληψης, το κόστος μετακίνησης και τα καθημερινά έξοδα εξαντλούν τον μισθό στις 15-20 μέρες. Εικόνες όπως αυτή νεοδιόριστων συναδέλφων να κοιμούνται στο αυτοκίνητό τους, σε κάμπινγκ ή στο σχολείο γιατί δεν τους φτάνει ο μισθός για σπίτι, προκαλούν οργή. Δεν μπορεί μια χώρα που φιλοξενεί 33.000.000 τουρίστες το καλοκαίρι, να μην μπορεί να στεγάσει τους δασκάλους των παιδιών της τον χειμώνα. Την περσινή χρονιά είχαμε 1.000 παραιτήσεις εκπαιδευτικών. Οσοι δεν αναλαμβάνουν ή όσοι παραιτούνται, το κάνουν φυσικά γιατί δεν μπορούν να τα φέρουν βόλτα με τον μισθό αυτό, με 80 ευρώ το πράσινο ρεύμα και τουλάχιστον 200 ευρώ η μετακίνηση, χωρίς να βάλουμε τη διατροφή και το σούπερ μάρκετ για τα είδη πρώτης ανάγκης. Πολλοί εκπαιδευτικοί στέλνουν αιτήματα προς τα Υπηρεσιακά Συμβούλια για άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου σε κλάδους όπως το εμπόριο, ο επισιτισμός κ.ά., γιατί δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τον μισθό τους. Ακόμα και οι «αυξήσεις»-κοροϊδία στις αρχές του 2024 για τους δημοσίους υπαλλήλους έχουν εξανεμιστεί προ πολλού και έχουμε πάει πιο πίσω στο πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα, πριν από την αύξηση. Η κατάσταση έχει φτάσει πραγματικά στο μη παρέκει. Με την απεργία μας θέλουμε να δώσουμε απάντηση και να σπάσουμε στην πράξη την κοροϊδία του πρωθυπουργού με τα 12 € καθαρά αύξηση που ανακοίνωσε από τη ΔΕΘ.
Γιατί τα στοιχεία που βγαίνουν στη δημοσιότητα είναι πραγματικά αμείλικτα. Φέτος μειώθηκε κατά 1,9% το α’ τρίμηνο το κατά κεφαλήν πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών σε σύγκριση με το προηγούμενο τρίμηνο, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ. Στο 25% είναι η αύξηση των κερδών των τραπεζών, στα 770 εκατ. € τα κέρδη των ενεργειακών ομίλων το 1ο εξάμηνο του 2024. Εχουμε ανατιμήσεις που φτάνουν μέχρι και το 450% σε πάνω από 1.000 φάρμακα. Κατά 10% έχουν αυξηθεί τα κέρδη των σούπερ μάρκετ που κάνουν τζίρο πάνω από 11 δισ. €. Το «ματωμένο» πλεόνασμα, που προέρχεται κατά 95% από τα λαϊκά στρώματα, ξεπερνά τα 5,5 δισ. € για το πρώτο 7μηνο του 2024 (με αύξηση κατά 4 δισ. € σε σχέση με το 2023). Την ίδια στιγμή οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού για λαϊκές ανάγκες όπως Παιδεία, Υγεία, πρόνοια, πολιτική προστασία κ.ά. είναι μειωμένες κατά 500 εκατ. € εξαιτίας της πολιτικής των σκληρών περικοπών. Αποδεικνύεται ότι τα κέρδη τους είναι η ακρίβεια και το ξεζούμισμα του λαού μέσω της φορο-ληστείας, που γυρίζουν πίσω στους λίγους με πολλούς τρόπους (επιδοτήσεις, προγράμματα, εργολαβίες, φοροαπαλλαγές κ.ά.).
Δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα χέρια. Μέσα από την απεργία στις 23 Οκτωβρίου κλιμακώνουμε τον αγώνα μας
Παράλληλα, απίστευτα ποσά δίνονται για τη συμμετοχή της χώρας στα διάφορα πολεμικά μέτωπα και τις συγκρούσεις για τα συμφέροντα των ισχυρών, να ισοπεδώνονται χώρες και να δολοφονούνται χιλιάδες παιδιά στην Παλαιστίνη, με την κατάσταση να κλιμακώνεται επικίνδυνα και όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι, ανεξαρτήτως πολιτικής και ιδεολογικής τοποθέτησης, να ζητούν την απεμπλοκή της χώρας. Με την απεργία μας θέλουμε να δυναμώσει στην πράξη η πάλη του κλάδου για αυξήσεις στους μισθούς, για επαναφορά δώρων και για μέτρα στήριξης της καθημερινής μας διαβίωσης. Να δυναμώσει ο αγώνας για υπογραφή ΣΣΕ, που είναι μια κατάκτηση του κλάδου τουλάχιστον σε επίπεδο θέσης. Να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ώστε ο κλάδος να μπει στον αγώνα με όρους αποφασιστικής αναμέτρησης και διεκδίκησης, γιατί, όπως λένε και τα συνθήματά μας, «πριν τελειώσει ο μήνας, τελειώνει ο μισθός» και γιατί «δάσκαλος φτωχός = αμόρφωτος λαός».
● Εχει ξεκινήσει, όμως, κι ένα κύμα πειθαρχικών διώξεων προς τους εκπαιδευτικούς. Κυρίως με αφορμή τις απεργίες που έχουν κηρυχτεί εξαιτίας της αξιολόγησης (όπως την εννοεί και την επιβάλλει η κυβέρνηση) αλλά και όλων των υπόλοιπων προβλημάτων. Πώς το αντιμετωπίζετε; Υπάρχουν και οικονομικές συνέπειες.
Αυτή τη στιγμή οι πειθαρχικές διώξεις απέναντι στους απεργούς, στη Ροδόπη, στη Δράμα, στα Ιωάννινα, στη Φωκίδα, τη Φθιώτιδα, την Εύβοια -στην Αττική προς το παρόν έχουμε διώξεις σε εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας και συγκεκριμένα στον Πειραιά- έχουν καθαρά τρομοκρατικό χαρακτήρα διότι όσοι απέχουν, ενώ καλύπτονται από την απόφαση για απεργία, τρομοκρατούνται από το υπουργείο με τον μπαμπούλα των ποινών που φτάνουν στην περικοπή μισθού. Αυτά τα πειθαρχικά θα σπάσουν στην πράξη. Δεν εξουσιοδοτούνται να κρίνουν μια απεργιακή κινητοποίηση αποφασισμένη από τις 2 Απριλίου. Η κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘΑ, αντί να πάρουν θέση και να δώσουν λύσεις, αποφάσισαν να εξαπατήσουν με επικοινωνιακά τερτίπια τον κόσμο, κρύβοντας τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Την ίδια ώρα επιχειρούν να τρομοκρατήσουν και να εκφοβίσουν τους εκπαιδευτικούς που αγωνίζονται, έχοντας ανοίξει μια βιομηχανία πειθαρχικών διώξεων και απειλών απέναντι σε εκπαιδευτικούς που παλεύουν ενάντια στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και συμμετέχουν στις συλλογικές αποφάσεις των ομοσπονδιών σε σχέση με τη λεγόμενη «αξιολόγηση».
● Ας πάμε στους μαθητές. Ποια είναι αυτή τη στιγμή η κατάσταση με την αντιμετώπιση των φαινομένων σχολικού εκφοβισμού; Πώς αντιδρούν παιδιά και εκπαιδευτικοί;
Εννοείται ότι στα Νηπιαγωγεία και στα Δημοτικά τέτοιου είδους φαινόμενα δεν εμφανίζονται με την ίδια μορφή και τον ίδιο τρόπο όπως στα Γυμνάσια και στα Λύκεια. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι υποτιμάμε τέτοια ζητήματα, πολύ περισσότερο που ως εκπαιδευτικό κίνημα, ήδη από την περίοδο της πανδημίας και ύστερα, επισημάναμε τον κίνδυνο όξυνσης μαθησιακών, συναισθηματικών και ψυχοκοινωνικών προβλημάτων από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Από τις στατιστικές γνωρίζουμε ότι σχεδόν τριπλασιάστηκαν τέτοια περιστατικά. Ωστόσο, το υπουργείο και το ΙΕΠ και οι αρμόδιοι φορείς δεν εκπόνησαν καμία μελέτη, κανένα πλάνο παιδαγωγικών παρεμβάσεων, προκειμένου να στηριχτούν οι εκπαιδευτικοί. Προτίμησε να επιβάλει μια σειρά από νέα σκληρά αντιεκπαιδευτικά μέτρα. Τα αποτελέσματα αυτών των επιλογών τα βλέπουμε μέσα στα σχολεία μας, με την καθημερινότητα μέσα σ’ αυτά να δυσκολεύει και να μην υπάρχει καμία στήριξη από το κράτος. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο στα ΚΕΔΑΣΥ υπάρχουν 224 λιγότεροι ψυχολόγοι σε σχέση με πέρυσι. Τι να πούμε για τους ψυχολόγους στα σχολεία;
● Στα Δημοτικά τι γίνεται με τα κινητά;
Για να καταλάβετε την επιπολαιότητα και προχειρότητα του υπουργείου: Ενώ ήδη απαγορευόταν στην πρωτοβάθμια εντελώς το κινητό, μας έστειλαν εγκύκλιο που εξυπηρετούσε το γνωστό σύνθημα «Το κινητό στην τσάντα». Δηλαδή, χαλάρωσαν το υπάρχον καθεστώς! Μετά τις αντιδράσεις την πήραν πίσω.
● Ποιες είναι οι προθέσεις του κλάδου, μέχρι πού φτάνουν;
Αυτοί που πρέπει να απολογηθούν για τις πολιτικές τους κατηγορούν όσους αποκαλύπτουν τα σχέδιά τους. Οι εκπαιδευτικοί όμως έχουμε το δικό μας σχέδιο. Δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα χέρια. Μέσα από την απεργία στις 23/10 κλιμακώνουμε τον αγώνα μας για την κάλυψη όλων των αναγκών στα σχολεία μαζί με τους γονείς και τους μαθητές μας. Η μαζική μας συμμετοχή θα αποτελέσει απάντηση στον εμπαιγμό και την κοροϊδία της κυβέρνησης. Θα βάλει μπροστά τις ανάγκες μας για μισθούς αξιοπρέπειας, για μόνιμη και σταθερή δουλειά, με σύγχρονη, ποιοτική σχολική στέγη, για ένα σχολείο των σημερινών αναγκών και δυνατοτήτων. Οι εκπαιδευτικοί με μια φωνή τούς λέμε ότι δεν πρόκειται να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε, γιατί το οφείλουμε στους μαθητές μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου