Αυξήσεις φωτιά ακρωτηριάζουν μισθούς και συντάξεις (ΠΙΝΑΚΑΣ & ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ)

Εκ θεμελίων ανατρέπει τις προσπάθειες της κυβέρνησης να δημιουργήσει προσδοκίες ευημερίας με αφορμή την αύξηση του ΑΕΠ η έκρηξη του πληθωρισμού τον μήνα Δεκέμβριο.

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Βάσει ανακοίνωσης που εξέδωσε η Στατιστική Αρχή στις 13 Ιανουαρίου, ο ετήσιος πληθωρισμός τον Δεκέμβριο του 2021 διαμορφώθηκε στο 5,1%, καταγράφοντας ρεκόρ 10ετίας!

Ενδιαφέρον έχει ότι οι μεγαλύτερες αυξήσεις προήλθαν από εκείνες τις κατηγορίες αγαθών και δαπανών που αφορούν την λαϊκή πλειοψηφία. Συγκεκριμένα, οι υψηλότερες αυξήσεις καταγράφηκαν: Πρώτο στην στέγαση με αυξήσεις ύψους 18%, που περιλαμβάνει ενοίκια κατοικιών (αύξηση κατά 0,5%), ηλεκτρισμό (45%), φυσικό αέριο (135,7%) και πετρέλαιο θέρμανσης (34,1%). Δεύτερο, στις μεταφορές αυξήσεις ύψους 10,9% λόγω αύξησης των τιμών σε αυτοκίνητα (καινούργια 7,7% και παλιά 11,5%), καύσιμα και λιπαντικά (21,7%) και εισιτήρια μεταφοράς επιβατών με αεροπλάνα (19,6%), και τρίτο σε διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά, αυξήσεις ύψους 4,3%. Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται αγαθά όπως: ψωμί (4,9%), ζυμαρικά (7,6%), μοσχάρι (4,2%), αρνί και κατσίκι (19,7%), πουλερικά (6,6%), ελαιόλαδο (17%), νωπά φρούτα και λαχανικά (5,5%), σοκολάτες (4%), καφέ, κ.λπ.

Ξέροντας ότι όσο πιο φτωχή είναι μια οικογένεια, τόσο μεγαλύτερο μέρος της σύνταξης, του μισθού ή των ημερομισθίων πάει σε τρόφιμα και αγαθά θέρμανσης εύκολα συμπεραίνουμε ότι ο πληθωρισμός έχει πλήξει δυσανάλογα τα λαϊκά, εργατικά νοικοκυριά. Το αποτέλεσμα είναι ότι το εισόδημά τους εξανεμίζεται και φτωχοποιούνται, αργά και διακριτικά.

Η μέχρι σήμερα αύξηση των τιμών υποκινεί κι ένα επιπλέον, δευτερογενές κύμα αυξήσεων, όπως θα συμβεί για παράδειγμα με τα ενοίκια, που ως τώρα αυξήθηκαν κατά 0,5%. Βάσει της ανακοίνωσης της ΕΛΣΤΑΤ για την ετήσια αναπροσαρμογή των μισθωμάτων, που υπολογίζεται στο 75% της μεταβολής του δείκτη τιμών, η ετήσια αύξηση θα φτάσει το 3,8%. Στα νέα συμφωνητικά η αύξηση προφανώς θα είναι μεγαλύτερη, με αποτέλεσμα το ασήμαντο 0,5% που εμφανίζεται φέτος ως αύξηση στα ενοίκια του 2021, το έτος 2022 να αυξηθεί ακόμη και 10 φορές… Για όσους δε δεν έχουν ιδιόκτητο σπίτι, η εξαγγελθείσα αύξηση στους μισθούς κατά 2% δεν καλύπτει ούτε την αύξηση του ενοικίου που θα πρέπει να πληρώνουν στο εξής! 

Η έκρηξη του πληθωρισμού αποκαλύπτει πόσο κενές περιεχομένου ήταν και οι εξαγγελίες που συνόδευσαν την έλευση του ευρώ. Μία …δουλειά έκανε σωστά τα τελευταία 20 χρόνια το κοινό νόμισμα κι αυτή ήταν το πάγωμα των τιμών. Και τώρα αποδεικνύεται παντελώς ανίκανο να προστατεύσει τα μισθιακά εισοδήματα από ένα κύμα αυξήσεων που παρασέρνει τις τιμές σε όλη την ευρωζώνη, αποκαλύπτοντας πόσο όχι μόνο ταξικά μεροληπτική ήταν η πολιτική του, αλλά επίσης πόσο άστοχη και άσχετη.

Ο συντονισμός της νομισματικής πολιτικής, υπό την ευθύνη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, εξασφάλισε την σταθεροποίηση των τιμών όλη την προηγούμενη 20ετία σε βάρος των μισθών! Συμπιέζοντας τους μισθούς (που πλέον εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο από την κερδοφορία και την γενναιοδωρία της επιχείρησης) και τις κοινωνικές δαπάνες των προϋπολογισμών άφησε ελεύθερο το έδαφος στο μεταποιητικό κεφάλαιο να εκμεταλλεύεται την εργασία και στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο να απολαμβάνει την σταθερότητα τιμών που αποτελεί όρο εκ των ουκ άνευ για την κερδοσκοπία του.

Μέχρι που ήρθε η ενεργειακή ένωση και η πράσινη μετάβαση, χάρη της οποίας αντικαταστάθηκε ο λιγνίτης από το εισαγόμενο φυσικό αέριο στην Ελλάδα, για να πυροδοτήσουν έναν πληθωρισμό κόστους που παρασέρνει σαν ντόμινο σχεδόν κάθε αναγραφόμενη τιμή.

Η αλήθεια είναι πώς ακόμη κι αυτές οι αυξήσεις, της τάξης του 45% και 136% θα αφήσουν πολλούς αδιάφορους. Όσους για την ακρίβεια έχουν τόσο υψηλούς μισθούς ή έσοδα που το κόστος του ηλεκτρισμού ή του φυσικού αερίου αντιπροσωπεύει ένα ασήμαντο μέρος στις αποδοχές τους. Φαίνεται έτσι όχι μόνο πόσο μεροληπτικά ταξικός είναι ο πληθωρισμός, αλλά και πόσο δυσανάλογα επιβαρύνει τα λαϊκά στρώματα η απολιγνιτοποίηση και η αλλαγή του ενεργειακού μίγματος, στην κατεύθυνση μείωσης των εκπομπών επιβλαβών αερίων. Μόνο που αυτόν τον λογαριασμό τον πληρώνουν οι πιο φτωχοί, που για πολλοστή φορά καλούνται να θυσιαστούν. Αυτή τη φορά για να σώσουν τον πλανήτη…

Η έκρηξη του πληθωρισμού ακυρώνει αν δεν γελοιοποιεί τους κυβερνητικούς διθυράμβους για την ανάπτυξη της οικονομίας. Συστηματικά το τελευταίο έτος η ΝΔ επιδεικνύει ως τρόπαιο τους ρυθμούς μεγέθυνσης του ΑΕΠ (αύξηση 13,4% ΑΕΠ στο γ’ τρίμηνο του 2021, προβλέψεις για αύξηση κατά 7% το 2021, κατά 5% για το 2022, κοκ.) υπονοώντας έτσι ότι αυτόματα θα βελτιωθεί η θέση όλου του πληθυσμού. Η αύξηση του πληθωρισμού ωστόσο δείχνει ότι όσο κι αν αυξηθεί το ΑΕΠ, αυτό που καθορίζει την πραγματική αξία του μισθού και κατά συνέπεια τη θέση των εργαζομένων είναι η τιμή των …μακαρονιών και του λαδιού, που αυξήθηκαν κατά 8% και 17%. Κι ισόποσα μειώθηκε η σχετική αξία του μισθού, του μεροκάματου και της σύνταξης.

Η μείωση των μισθών λόγω πληθωρισμού επιβάλλει γενναίες αυξήσεις που θα εξασφαλίσουν τουλάχιστον την θέση των εργαζομένων απέναντι στην άνοδο των τιμών. Οι μέχρι σήμερα αυξήσεις, ύψους 2% από 1/1/2022 (από 650 ευρώ μικτά ο βασικός μισθός στα 663 και από 29,04 μικτά το μεροκάματο στα 29,62 ευρώ) είναι αστείες. Οι δε αυξήσεις που αναμένονται  ως διορθωτικές, πάλι θα υπολείπονται των ανατιμήσεων. Το σημαντικότερο είναι πως δεν καλύπτουν τις απώλειες που συντελέστηκαν όλο τον προηγούμενο χρόνο, όταν οι αποδείξεις των σούπερ μάρκετ ήταν σταθερά αυξημένες κατά 10% και 20% κι όταν η κρατική επιδότηση στους αυξημένους λογαριασμούς ρεύματος υπολειπόταν σταθερά της πραγματικής αύξησης του ενεργειακού κόστους… Εξ ίσου επιβεβλημένη είναι η επαναφορά της διαπραγμάτευσης του μισθού στο πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Το σημερινό καθεστώς που παραπέμπει σε χούντα εξυπηρετεί αφάνταστα προφανώς τον ΣΕΒ, για τα συμφέροντα του οποίου μεριμνά  προσωπικά ο Άκης Σκέρτσος, υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργό και αρμόδιος για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου, που πριν μετακομίσει στο Μαξίμου ήταν γενικός διευθυντής του ΣΕΒ.

Η παράταση του σημερινού αναχρονιστικού και βαθιά αυταρχικού καθεστώτος, βάσει του οποίου αποφασίζει και διατάζει η κυβέρνηση για το ύψος των μισθών, αν κάτι εγγυάται είναι την διαιώνιση της φτωχοποίησης των μισθωτών ενώ το κεφάλαιο θα μεταφέρει κάθε αύξηση στις τελικές τιμές, ξέροντας ότι τον λογαριασμό στο τέλος τον πληρώνουν οι πιο φτωχοί…